Czym to się robi
Skanery to podstawowe narzędzia wykorzystywane w pracowniach zajmujących się digitalizacją. Spośród kilkunastu rodzajów tych urządzeń zastosowanie najczęściej mają tradycyjne skanery płaskie oraz specjalistyczne skanery do slajdów i negatywów. Od najpopularniejszych urządzeń tego typu urządzenia przeznaczone do cyfryzacji różni wyższa rozdzielczość obrazu i większy współczynnik gęstości optycznej.
Najczęściej digitalizowanym przedmiotem są druki. W najprostszym wypadku, na potrzeby indywidualne, można wykorzystać aparat w smartfonie i aplikacje do OCR
– automatycznego identyfikowania znaków i generowania z nich edytowalnego tekstu.
Zdecydowanie lepsze efekty zapewni jednak skaner. Ma on jednak tendencję do zniekształcania liter w pobliżu grzbietu książki, a zbyt mocne rozginanie może ją zniszczyć.
W warunkach domowych przy skanowaniu płaskich druków bez problemu można stworzyć dobrej klasy stanowisko, używając lamp fotograficznych i lustrzanki. Przy przetwarzaniu dużej liczby książek zdecydowanie lepszym narzędziem będzie wyspecjalizowany skaner do książek. Na tego typu urządzenie nie każdy może sobie pozwolić, bo jego zakup oznacza wydatek w granicach kilkudziesięciu tysięcy złotych. Koszt rekompensowany jest możliwościami, jakością i wydajnością pracy. Obsługa książek o wielu formatach, możliwość zeskanowania kilkuset stron w przeciągu godziny – to tylko najistotniejsze zalety rozwiązania.
Do skanowania obiektów przestrzennych przydaje się z kolei skaner 3D. Wynikiem pracy takiego urządzenia jest trójwymiarowy model matematyczny. Postęp technologii spowodował, że oprócz wielkich skanerów stacjonarnych są dziś dostępne także niewielkie modele ręczne . Urządzenia tego typu mają szerokie zastosowanie w muzealnictwie.
Kolejną metodą jest fotografia obrotowa, często wykorzystywana w branży reklamowej. W jej efekcie powstaje zestaw płaskich zdjęć składanych w animowaną całość. Odtworzenie animacji sprawia wrażenie, że obiekt jest trójwymiarowy. Im więcej klatek zostało użytych, tym efekt robi lepsze wrażenie.
Oczywiście w wyniku zabawy z fotografią obrotową nie powstaje bryła 3D z charakterystyczną dla takiego obiektu chmurą punktów, trudno więc mówić o wiernej, cyfrowej kopii rzeczywistego obiektu. Na popularność tej technologii decydujący wpływ ma zapewne cena – konkurencyjna w porównaniu z metodami skanowania 3D.
Formaty zapisu
W projektach związanych z digitalizacją uporządkowane wprowadzanie materiałów do bazy danych jest niezwykle istotne. Rekordy zawierają komplet informacji o cyfrowym eksponacie. Część z nich to dane opisujące analogowy obiekt – np. informacje o autorze, opis, charakterystyka materiału użytego do wykonania przedmiotu. Pozostałe są typowe dla cyfrowej kopii: dotyczą kodeku, formatu, rozdzielczości itd.
Liczba standardów i ich kolejnych wersji oraz wytycznych dotyczących ich stosowania może przytłoczyć. Na szczęście podstawowy i często stosowany standard – Dublic Core
– w swojej podstawowej wersji zawiera tylko 15 elementów opartych na składni języka XML. Metadanych (danych na temat danych) nie wolno lekceważyć – ich stosowanie nadaje sens cyfrowym zbiorom, ułatwiając przeszukiwanie baz danych użytkownikom.
