Cyfrowe wideo

W artykule znajdziesz:

• Na co zwrócić uwagę, kupując nagrywarkę DVD
• Cechy idealnego rekordera DVD
• Jakich konstrukcji unikać
• Wrażenia z testów nagrywarek
• Opisy ośmiu urządzeń w cenie od 700 do 1800 zł

Taniejące odtwarzacze DVD czy DivX, choć zapewniają nieporównywalnie lepszą jakość obrazu, nie mogą się równać ze starymi magnetowidami. Nie pozwalają bowiem na zapisywanie dowolnych audycji telewizyjnych na płytach DVD. Możliwe jest to tylko dzięki nagrywarkom, których ceny były początkowo bardzo wysokie. Obecnie ustabilizowały się na poziomie przystępnym dla przeciętnego odbiorcy. Można już znaleźć sporo urządzeń w cenie poniżej 1000 zł, i to takich, które są wyposażone w dysk twardy. Przetestowaliśmy osiem nagrywarek z dyskami – urządzeń w cenie do 1800 zł, choć najtańsze można bez problemu nabyć nawet za 700 zł.

Ponieważ przez większość czasu nagrywarka pełni rolę odtwarzacza, warto się zorientować w liczbie formatów, jakie obsługuje. Bardzo istotne jest również zwrócenie uwagi na liczbę odczytywanych odmian płyt CD i DVD. Na tym polu nagrywarki mają konkurencję w postaci stacjonarnych odtwarzaczy DVD/DivX, które odtwarzają dosłownie wszystko.

Na szczęście nagrywarki pod tym względem niewiele ustępują odtwarzaczom DivX. Doskonale sobie radzą z płytami DVD, filmami DivX i darmowym Xvidem, o czym informują napisy na czołowym panelu urządzenia. Potrafią wyświetlać zdjęcia JPG, odtwarzają płyty Audio-CD i pliki muzyczne MP3. Niektórym urządzeniom nie są obce także pliki WMA. Nie należy się jednak łudzić, że nagrywarki niższej klasy poradzą sobie z filmami HD Video o wysokiej rozdzielczości.

Funkcją idącą w parze z odtwarzaniem DivX/Xvid jest wyświetlanie napisów w filmach. Większość nagrywarek bez problemu odczytuje polskie „ogonki”, choć czasami bywa potrzebne uruchomienie odpowiedniej funkcji. Nie jest to jednak reguła. Dlatego przed zakupem musisz dokładnie sprawdzić w specyfikacji, czy interesujące cię urządzenie jest przystosowane do polskich napisów.

Przed zakupem warto przyjrzeć się złączom, które również wpływają na uniwersalność nagrywarki. Z reguły do dyspozycji jest SCART, S-Video i kompozytowe. Lepszą jakość zapewnia wyjście komponentowe czy HDMI, ale możesz z nich korzystać oczywiście tylko wtedy, gdy twój telewizor ma takie wejścia wideo. W przypadku HDMI można mieć dodatkowe korzyści: np. jeśli telewizor i nagrywarka będą tej samej marki, można nimi sterować przy użyciu jednego pilota.

Również przy nagrywaniu ogromne znaczenie ma uniwersalność urządzenia. W celu rejestrowania programów telewizyjnych nagrywarka musi być wyposażona w czuły tuner, pozwalający na uzyskanie wysokiej jakości obrazu telewizyjnego, nawet przy słabym sygnale telewizyjnym. Ponadto tuner taki musi sprawnie i szybko przeszukiwać pasma telewizyjne oraz podołać wyszukiwaniu kanałów telewizji kablowej.

Standardem w nagrywarkach jest funkcja OTR (One Touch Recording) – rozpoczęcie nagrywania jednym przyciskiem. Kilkakrotnym wciśnięciem tego przycisku można ustawić czas zakończenia nagrywania. Możliwe jest też programowanie czasu jego rozpoczęcia i zakończenia, a w wielu modelach można skorzystać z nagrywania cyklicznego (np. w czwartki o danej godzinie).

Zaawansowane urządzenia udostępniają nagrywanie z użyciem funkcji ShowView lub system VPS/PDC. Niestety, są one przydatne tylko przy korzystaniu z zewnętrznych tunerów telewizji satelitarnej, i to nie wszystkich kanałów. Pierwsza funkcja pozwala na szybkie programowanie czasów nagrania: wystarczy wprowadzić kod audycji podawany w niektórych gazetach z programem telewizyjnym. Niestety, stosunkowo niewiele kanałów korzysta z tego rozwiązania. Z kolei system VPS/PDC pozwala na programowanie audycji (nie czasów), a więc nagranie zawsze właściwego programu telewizyjnego, nawet jeśli został przesunięty w czasie lub przerwany innym programem.

Przy nagrywaniu mogą się przydać dodatkowe wejścia wideo lub FireWire. Dzięki nim można podłączyć do urządzenia np. analogową lub cyfrową kamerę i przenieść z niej film na dysk twardy nagrywarki lub zapisać go na płycie. Dla wygody wejścia te powinny być ulokowane na czołowym panelu urządzenia, by podłączenie kamery było maksymalnie uproszczone.

Jeśli masz zamiar gromadzenia wielu filmów i muzyki na dysku twardym nagrywarki, zwróć uwagę na jego pojemność (dostępne są modele od 80 do 500 GB), a także na możliwość ustawienia stopnia kompresji (z reguły można wybrać kilka ustawień o różnej jakości). Ważne są też sposoby przenoszenia nagrań na płyty DVD oraz w drugą stronę.

Jest to ważna cecha podczas użytkowania nagrywarek. Nawet najlepszy zestaw funkcji nie jest w stanie zrekompensować fatalnej obsługi urządzenia. Zatem jeżeli masz możliwość, poproś sprzedawcę o podłączenie nagrywarki do telewizora i wypróbuj działanie sprzętu. Przede wszystkim sprawdź, czy funkcje i komentarze menu ekranowego są zrozumiałe (najlepiej, jeśli zostały przetłumaczone na język polski). Przyjrzyj się szacie graficznej interfejsu. Jeśli jest wykonana niedbale i okraszona błędami, obsługa urządzenia będzie pewnie daleka od intuicyjnej. Jeżeli producent nie zadbał o wygląd menu, jest prawdopodobne, że ucierpi wygoda obsługi urządzenia.

Przejrzyj również instrukcję obsługi. Nie może to być kilka kartek, na których pobieżnie opisano funkcje nagrywarki. Te bardziej zaawansowane są z reguły mocno zagnieżdżone w wewnętrznych strukturach menu i być może bez pomocy instrukcji do nich nie dotrzesz.

Zwróć uwagę na pilota – nie może mieć dziesiątków miniaturowych, źle opisanych przycisków. Musi dobrze leżeć w dłoni.

Specyfikacje techniczne nagrywarek DVD pozwalają uwierzyć, że urządzenia są niemalże idealne. Niestety, jest to z reguły złudne wrażenie, które nas opuszcza zaraz po uruchomieniu sprzętu.

Pierwszą refleksją po testach ośmiu nagrywarek jest to, że niektóre z testowanych urządzeń wydają się być kpiną z użytkownika. Producenci chyba zapomnieli o tym, dla kogo zostały one przeznaczone. Wymyślili koślawe interfejsy, których obsługa przypomina sięganie prawą ręką do lewej kieszeni. Sytuacja jest o tyle dziwna, że skoro nagrywarki bardzo przypominają proste komputery, to wystarczyło niektóre dostępne w komputerach rozwiązania zaadaptować na potrzeby nagrywarek DVD.

Zanim zaczniesz używać zakupionej nagrywarki, dokładnie przeczytaj dołączoną do niej instrukcję obsługi. Ta niepozorna książeczka odgrywa ogromną rolę. Odczujesz jej brak, gdy zmarnujesz mnóstwo czasu na poszukiwanie jednej potrzebnej funkcji. Co więcej, o istnieniu niektórych funkcji nawet się nie dowiesz, jeśli nie przeczytasz instrukcji obsługi.

Podczas testu zadziwiło nas ograniczenie funkcji kopiowania między dyskiem twardym a płytami DVD. Nie ma takiej swobody w przenoszeniu plików między jednym a drugim nośnikiem, jaka istnieje na komputerze. Jeśli w nagrywany program będzie wpleciony sygnał ochrony przed kopiowaniem, film będziesz mógł tylko raz przenieść na płytę DVD, przy czym ten zapisany na dysku zostanie automatycznie usunięty. Oczywiście płyta musi być zgodna z CPRM (Content Protection for Removable Media).

Także o kopiowaniu oryginalnych płyt z filmami na dysk twardy – choćby po to, by stworzyć sobie bibliotekę ulubionych produkcji – możesz zapomnieć. Trzy nagrywarki (Advent ADVDVR510160E, Manta Emperor 2 DVD-028, EasyTouch ET-610) w ogóle nie potafią przenosić żadnych danych z płyt DVD na wewnętrzny dysk twardy.

Irytującą cechą nagrywarek (Funai, Samsung) jest przenoszenie filmów w trybie 1:1, co oznacza, że na przegranie godzinnego filmu potrzebna będzie godzina. Inne traktują filmy jako zwykłe pliki binarne i przenoszą je z maksymalną prędkością, z jaką są w stanie zapisać lub odczytać płytę.

Nie spodobał nam się też sam sposób przegrywania plików z nośnika na nośnik. Zwykle nie można skorzystać z wbudowanego menedżera plików, lecz trzeba się dostać do osobnej funkcji służącej do przenoszenia plików. Po dłuższym używaniu można się do tego przyzwyczaić, ale jest to jeden z elementów wymagających ulepszenia.

Z podstawowych funkcji urządzenia można korzystać bez czytania instrukcji, a ułatwieniem są konfiguratory uruchamiane wraz z pierwszym włączeniem urządzenia. Testowane nagrywarki dobrze się spisują w roli uniwersalnych odtwarzaczy audio i wideo. Przeważająca grupa urządzeń dobrze odtwarza filmy DivX/Xvid, choć problemem są filmy spakowane z użyciem algorytmów porawiających jakość obrazu (QPEL oraz GMC). Z tym ostatnim wyjątkowo dobrze sobie radzi model Samsunga, a DivX GMC odtworzyły też nagrywarki Manta, Advent, Philips i EasyTouch. Niestety, już filmy w formacie Xvid GMC sprawiały duże kłopoty.

Większość urządzeń nie ma problemu z polskimi napisami. Wyjątkiem jest nagrywarka Philips, która w ogóle nie wyświetla polskich znaków, oraz Funai, która podpisy wyświetlała z błędami.

Zalety urządzeń to dobra korekcja błędów oraz odczytywanie wielu rodzajów nośników optycznych. Samsung oraz Funai odczytują też mało popularne płyty DVD‑RAM.

Dwa urządzenia z naszego zestawienia (Sony i Samsung) zostały wyposażone w dyski twarde o sporej pojemności 250 GB. Taki dysk pozwala na przechowywanie od 36 do nawet 710 godzin filmów. Naturalnie łączny czas nagrywania jest ściśle powiązany z trybem kompresji, jaki użytkownik wybierze przy nagrywaniu. Urządzenia zapewniają przynajmniej kilka takich trybów, a lider naszego zestawienia (Sony RDR-HX950) dysponuje aż 34 różnymi trybami kompresji. Oczywiście wybrana wartość przekłada się na jakość zarejestrowanego filmu (im wyższa kompresja, tym więcej filmu się zmieści, ale będzie on gorszej jakości), dlatego przed nagrywaniem sprawdzaj, jaki tryb jest wybrany.

Sam proces uruchomienia nagrywania jest bardzo prosty i sprowadza się do naciśnięcia jednego lub dwóch przycisków. Wszystkie rekordery mają też system programowanego nagrywania, w tym także wsparcie dla funkcji VPS/PDC. Jedynie EasyTouch nie pozwalał na uruchomienie tych opcji.

Także dla wszystkich urządzeń standardem jest funkcja TimeShift, pozwalająca na przerwanie oglądania programów telewizyjnych i wznowienie ich po przerwie. W trzech urządzeniach działa ona domyślnie w tle (nie trzeba jej aktywować) i cały czas rejestruje program telewizyjny, oczywiście w ramach dostępnej przestrzeni dyskowej. Dzięki temu zawsze podczas oglądania możesz wrócić do momentu, który przegapiłeś.

Sporym plusem jest też możliwość zapisu na różnych rodzajach płyt DVD. Sześć z ośmiu nagrywarek potrafi zapisać filmy zarówno na płytach DVD‑R/RW, jak i DVD+R/RW. Wyjątki to nagrywarka marki EasyTouch, nieradząca sobie ze standardem DVD-R/RW, a także Funai, zapisująca tylko na płytach DVD+R/RW.

Sebastaian Kręzel
redaktor działu Hardware

Test pokazał, że producenci nagrywarek stacjonarnych muszą jeszcze popracować nad swoimi produktami. Najbardziej denerwujące jest niedbalstwo w kwestii intuicyjności menu, zwłaszcza jeśli chodzi o zaawansowane funkcje, takie jak przegrywanie. A na znalezienie odpowiedniej opcji w instrukcji obsługi trzeba poświęcić mnóstwo czasu. Wszystkie przetestowane urządzenia dobrze wywiązywały się tylko z jednego z przypisanych im zadań: nagrywania. Z odtwarzaniem, zwłaszcza filmów DivX, wyświetlaniem napisów, a także z przenoszeniem filmów z dysku twardego na płyty DVD i odwrotnie bywało różnie. Wynika to po części z chęci producentów przypodobania się stacjom telewizyjnym. W tym celu wyposażają nagrywarki w systemy kontroli nagrywanego materiału.

UNIWERSALNOŚĆ
Nagrywarka powinna odczytywać wszystkie odmiany płyt CD i DVD, a także zapisywać filmy na płytach DVD‑R/RW i DVD+R/RW. Duże znaczenie ma dobra korekcja błędów napędu, dzięki czemu urządzenie poradzi sobie z odczytem starych, porysowanych płyt CD i DVD. Standardem jest odtwarzanie formatów DivX i Xvid z polskimi napisami. Sprzęt musi zapewniać kilka trybów nagrywania: ręczny (zapis jednym przyciskiem), z programowaniem czasu, wykorzystaniem technologii VPS/PDC oraz funkcją TimeShift.

ODPOWIEDNI DYSK TWARDY
Nie ma sensu przepłacać za nagrywarkę z dużym dyskiem, jeśli zamierzasz sporadycznie nagrywać, a większość nagrań i tak archiwizować na płytach DVD. W tym wypadku dysk 80–160 GB powinien w zupełności wystarczyć.

ZESTAW WEJŚĆ I WYJŚĆ SYGNAŁU
W wielu przypadkach nagrywarka będzie stanowiła podstawę kina domowego, więc nie powinno w niej zabraknąć elektrycznego i optycznego złącza S/PDIF. Jeśli masz nowy telewizor z wejściem HDMI, również nagrywarka powinna mieć takie złącze. Do współpracy ze starszymi urządzeniami przyda się bogaty zestaw wyjść analogowych. Dużym plusem jest wyposażenie nagrywarki w drugie złącze SCART, zapewniające komunikację dwukierunkową, lub w inne wejścia sygnału (np. kompozytowe do podłączania kamer analogowych albo FireWire do podłączania kamer cyfrowych). Praktycznym dodatkiem jest port USB do podłączania pamięci masowych, a w przypadku zgodności z PictBridge także aparatów cyfrowych.

INTUICYJNY INTERFEJS UŻYTKOWNIKA
Podstawą jest logiczne grupowanie funkcji i podfunkcji, a komunikaty i nazwy funkcji muszą być zrozumiałe i przetłumaczone na język polski. Menedżer plików musi umożliwiać komfortowe poruszanie się po całej strukturze nośników, a także wygodne przenoszenie nagrań między nimi. Oczywiście szata graficzna powinna być estetycznie wykonana, na miarę współczesnego urządzenia elektronicznego.

WYGODNY PILOT ZDALNEGO STEROWANIA
Musi mieć dobrze wyprofilowany kształt i klawisze o zróżnicowanej wielkości, zależnej od przewidywanej częstotliwości ich wykorzystywania. Klawisze najczęściej używane muszą się znajdować bezpośrednio pod kciukiem. Przycisk krzyżakowy powinien dodatkowo umożliwiać przełączanie kanałów telewizyjnych.

WYCZERPUJĄCA INSTRUKCJA OBSŁUGI
Nawet najbardziej intuicyjny interfejs może przysporzyć sporo problemów osobom, które po raz pierwszy mają do czynienia z takimi złożonymi urządzeniami, jakimi są nagrywarki DVD z wbudowanym dyskiem. Dlatego nie powinno zabraknąć polskojęzycznej instrukcji obsługi, napisanej przystępnym językiem.

Bardzo rozbudowana nagrywarka, co niestety znalazło odbicie w jej bardzo wysokiej cenie. Ma dość duży dysk twardy o pojemności 250 GB oraz bogaty zestaw złączy. Na przednim panelu, poza wejściem USB, znajduje się jeszcze złącze PictBridge (do bezpośredniego podłączania aparatów cyfrowych) oraz DV IN do kamer cyfrowych. Nie zabrakło też wejść do kamer analogowych. Ponadto, jako jedno z dwóch spośród przetestowanych urządzeń, nagrywarka ma złącze HDMI. Trochę kuleje pod względem obsługi. Sony w swoich odtwarzaczach dzieli zawartość nośników na cztery kategorie: filmy DVD, filmy DivX, muzyka i zdjęcia. Do oglądania nagrań odpowiedniej kategorii potrzebne jest przełączanie się między kategoriami, co jest dość uciążliwe. Inne irytujące cechy, których nie można pominąć, to niemożność przenoszenia filmów DivX na dysk twardy oraz kopiowania filmów z płyty na dysk w trybie rzeczywistym.

Po włączeniu urządzenie automatycznie przechodzi w tryb tunera i wyświetla ostatnio zapamiętany program. Użytkownik musi sam wybrać na pilocie funkcję wyświetlającą menu z zawartością nośnika. Zawartość płyty jest automatycznie dzielona na filmy, muzykę oraz zdjęcia, z czego wynika konieczność uciążliwego przełączania trybów wyświetlania. Nagrywarka wprawdzie odtwarza filmy DivX, nawet skompresowane przy udziale zaawansowanej technologii QPEL. Niestety, przyjemność ich oglądania psuje cykliczne „szarpanie” filmu, czemu towarzyszy wyświetlanie drobnych błędów w obrazie. Podobnie jest z plikami spakowanymi z wykorzystaniem techniki GMC. Są wyświetlane z mnóstwem błędów, a więc nie nadają się do oglądania. Co gorsza, napęd nie odtworzył nawet testowej płyty Video-CD. Jeśli chodzi o możliwości nagrywania, urządzenie w tej dziedzinie spisuje się świetnie. Zapewnia też duże możliwości przegrywania plików.

Wygodny w użyciu menedżer plików może pokazać w jednym oknie całą zawartość nośnika (poza nieobsługiwanymi plikami). Nagrywarka dobrze sobie radzi z odtwarzaniem filmów DivX, ale bez kompresji QPEL. Nie odtworzyła też żadnego pliku Xvid spakowanego przy udziale techniki GMC i QPEL. Jednak jakość filmów, które urządzenie odtwarza, stoi na naprawdę wysokim poziomie. Niestety Advent ma dość słaby tuner – nie odnalazł jednego kanału w testowej telewizji kablowej. Natomiast po ręcznym wyszukiwaniu kanałów tuner automatycznie nadał im nazwy. Ciekawostką jest to, że choć teoretycznie nagrywarka jest dostosowana tylko do płyt DVD+R/RW, nie mieliśmy problemów także z odtworzeniem DVD‑R/RW. Mankamentem urządzenia jest dość głośno pracujący wiatrak umieszczony z tyłu obudowy. Szkoda też, że nagrywarka nie zapewnia możliwości przegrywania filmów z płyt DVD na dysk.

Manta dobrze odtwarza filmy DivX, także spakowane przy udziale technologii GMC, ale nie odtwarza plików QPEL. Napisy do filmów DivX/Xvid można wybierać zarówno przed rozpoczęciem, jak i w trakcie odtwarzania filmu. Nagrywarka bardzo długo odczytywała zawartość testowej płyty DVD, choć innym urządzeniom nie sprawiało to najmniejszej trudności. Po wyszukaniu kanałów tuner automatycznie ponadawał odpowiednim kanałom właściwe dla nich nazwy. Podobnie jak w sprzęcie EasyTouch, Manta błędnie wyświetla polskie nazwy w plikach – o ile nazwy katalogów są wyświetlane poprawnie, o tyle w nazwach plików część liter jest duża, a część mała. Ciekawostką jest to, że port USB według instrukcji nie jest dostosowany do współpracy z zewnętrznymi czytnikami USB oraz innych urządzeń, a w praktyce urządzenie dobrze sobie radzi z podłączonym do tego portu czytnikiem kart pamięci flash.

Philips został wyposażony w bardzo ładne menu graficzne, pod pewnymi względami przypominające menu w iPodach. Poza ładnym designem charakteryzuje się intuicyjną obsługą. Programowanie podstawowych parametrów urządzenia też jest bardzo proste, choć automatyczne wyszukiwanie kanałów trwa bardzo długo. Odnalezione kanały od razu otrzymują odpowiednie nazwy. Co ciekawe, po przełączeniu na odpowiedni kanał, na cyfrowym wyświetlaczu urządzenia pojawia się nazwa aktywnego obecnie programu. Philips, jako jeden z niewielu odtwarzaczy, poradził sobie z plikami skompresowanymi przy udziale technologii GMC i QPEL. Problemy pojawiają się przy odtwarzaniu plików Xvid GMC. Jednak nagrywarka słabiutko wypada pod względem wyświetlania napisów w filmach DivX – tylko dwa formaty, i to bez polskich znaków. Oprogramowanie nie jest pozbawione błędów – bywa np., że sprzęt sam się resetuje.

Pod względem menu nagrywarka LG może być wzorem dla pozostałych producentów. Przede wszystkim jest estetycznie wykonane, a do tego bardzo funkcjonalne. Na ogromny plus zasługuje również błyskawiczne strojenie i wyszukiwanie kanałów telewizyjnych. Poza tym jako jedno z niewielu urządzeń LG umożliwia jednoczesne nagrywanie audycji na dysku twardym i odtwarzanie w tym samym czasie filmu z płyty DVD. Świetnie wypada pod względem możliwości przegrywania danych z dysku twardego na płyty DVD i odwrotnie. Niestety, kilka czynników zadecydowało o jego dość dalekiej pozycji. Jedną z nich jest najmniejsza pojemność dysku twardego. Poza tym wiele do życzenia pozostawia zastosowany napęd i jego korekcja błędów. Nie poradził sobie z nagraniem kilku naszych płyt testowych, choć teoretycznie obsługuje wszystkie rodzaje nośników. Naszym zdaniem również przedni panel nagrywarki nie prezentuje się najładniej.

Design urządzenia pozostawia wiele do życzenia. Nagrywarka wygląda topornie i mało ciekawie – nie zachwyca ani kolorystyką, ani kształtem przedniego panelu. Irytującą cechą jest bardzo długi czas wyszukiwania kanałów – na szczęście operacja ta z reguły wykonywana jest tylko raz. Sprzęt dobrze odtwarza filmy DivX, w tym także QPEL. Niestety, w nazwach plików nie wyświetla polskich znaków. Choć wyświetla napisy w filmach DivX, rozpoznaje tylko trzy formaty: SMI, SRT, SUB. Nie radzi sobie też z niektórymi polskimi literami. Jako jedna z niewielu nagrywarek współpracuje tylko z nośnikami DVD‑R/RW. Przy przegrywaniu plików między dyskiem a płytami możliwa jest zmiana stopnia kompresji nagrania. Niestety, przenoszenie filmów z dysku na płytę jest realizowane w czasie rzeczywistym. Z ciekawszych funkcji należy wymienić opcję pozwalającą na regulowanie głośności pracy dysku twardego.

Najgorsza nagrywarka zestawienia. Jej jakości nie usprawiedliwia nawet atrakcyjna cena. Odradzamy jej zakup ze względu na ogromną liczbę błędów w oprogramowaniu urządzenia. Z najpoważniejszych należy wymienić niepoprawne wyświetlanie napisów w filmach DivX (równanie do lewej), wędrowanie napisów po ekranie, brak współpracy ze złączem USB (choć fizycznie takie złącze w urządzeniu istnieje) i w końcu słabą instrukcję obsługi. Na domiar złego producent nie kwapi się w ogóle z poprawą firmware’u, choć istnieje możliwość jego aktualizacji. Oczywiście nie oznacza to, że EasyTouch do niczego się nie nadaje. Menedżer plików w tym urządzeniu jest intuicyjny i wygodny w obsłudze. Pod względem funkcji nagrywania opisywany sprzęt nie odstaje od konkurencyjnych urządzeń. Jednak jeśli planujesz zakup nagrywarki DVD w niskiej cenie, lepiej przyjrzyj się testowanemu przez nas modelowi firmy Manta.