DVD zamiast CD

Ceny wewnętrznych nagrywarek DVD zaczynają się od około 50–60 złotych i naprawdę nie ma powodu, żeby za napęd płacić więcej. Co prawda czytniki DVD są jeszcze tańsze, od około 40 złotych, ale ich zakup nie ma sensu. Z drugiej strony, nowoczesne napędy Blu-ray są nadal za drogie, ich cena to 300–1000 złotych, warto więc wstrzymać się na razie z zakupem. Instalacja takiego napędu w starym komputerze trochę mija się z celem – cena napędu może przewyższyć całą wartość peceta. W sprzedaży jest ponad 100 modeli nagrywarek DVD, więc wybranie odpowiedniej wydaje się trudne. Mają różne parametry, interfejsy, dodatkowe funkcje, takie jak: LightScribe, SecurDisc i inne. Wyjaśnimy, do czego te funkcje służą.

Istnieje kilka parametrów, na które koniecznie trzeba zwrócić uwagę przy zakupie napędu, a także kilka czynników, którymi można się zainteresować. Na pewno nie należy do nich wydajność nagrywarek, bo ta jest porównywalna. Płyty CD są odczytywane i zapisywane z prędkością 48x, płyty DVD z prędkością 16x/16x. Niektóre urządzenia mogą nagrywać szybciej, ale to tylko pozorna korzyść, bo na rynku nie ma odpowiednich do tego nośników.

Najważniejsze jest to, by nowo zakupiony napęd optyczny w ogóle dało się podłączyć do komputera, a właściwie do jego płyty głównej. Stary CD‑ROM czy CD‑RW ma na pewno interfejs ATA, ale być może w twoim komputerze lepiej zainstalować napęd SATA?

Wyłącz komputer i odłącz od niego kabel zasilający. Następnie odkręć śruby ulokowane z tyłu komputera, by zdjąć boczne blachy obudowy.

Przesuń do tyłu ściankę obudowy, by wysunąć metalowe zaczepy bocznej blachy z otworów obudowy.

Zajrzyj do wnętrza komputera i sprawdź, czy na płycie głównej są wolne złącza Serial ATA (SATA). Zazwyczaj są one podpisane właśnie jako SATA0, SATA1, SATA2 itd. Jeśli jest przynajmniej jeden taki wolny port, powinieneś kupić nagrywarkę z interfejsem SATA.

Jeśli masz bardzo stary komputer, może on nie mieć interfejsów SATA. W takim przypadku nie masz wyboru – musisz się zdecydować na nagrywarkę ATA.

Jedną z funkcji dostępnych w nagrywarkach jest możliwość nadruku napisów i grafiki bezpośrednio na płytach. Taką możliwość daje technologia LightScribe lub LabelFlash. Dzięki nim nośniki wyglądają bardziej profesjonalnie, choć oczywiście w zastosowaniach domowych nie ma to większego znaczenia. Niestety, nośniki przeznaczone do wypalania napisów i grafiki są znacznie droższe niż tradycyjne (ponad 1 zł za sztukę). Z drugiej strony, nagrywarka z taką technologią wcale nie jest droga, więc w razie czego można się na nią zdecydować.

Niektóre modele napędów są przystosowane także do technologii SecurDisc, która pozwala m.in. na szyfrowanie zawartości płyt i zabezpieczenie ich hasłem. Ponadto zapisuje na płytach dane nadmiarowe, co zwiększa niezawodność i odporność na uszkodzenia nośnika. Przy słabej jakości współczesnych płyt rozwiązanie jest jak najbardziej warte polecenia.

Niektóre napędy optyczne są nieco głębsze i nie pasują do mniejszych obudów. Zmierz więc głębokość, jaką ma twój napęd optyczny (zwykle 170 mm), i dodaj do tego zapas równy odległości między napędem a płytą główną. Czasami jest to kilka milimetrów i dłuższy napęd po prostu nie zmieści się do obudowy.

W niektórych komputerach napęd optyczny pracuje w pozycji pionowej. Jeśli dotyczy to twojego napędu, jego tacka musi mieć specjalne zaczepy na płytę.

Ostatni czynnik to kolor przedniego panelu napędu (zwykle biały lub czarny). Wybierz odpowiedni do swojej obudowy.

Gdy już rozpatrzysz wszystkie interesujące cię czynniki, możesz zakupić odpowiedni napęd.

Nowy napęd optyczny zazwyczaj będzie instalowany zamiast starego. Jest to najprostsza opcja.

By wymienić napęd optyczny, musisz zdjąć obie boczne blachy obudowy. Z tyłu obudowy odkręć więc wszystkie śruby mocujące te blachy, a następnie je zdejmij.

Odłącz od napędu optycznego kabel zasilający. W podobny sposób odłącz kabel sygnałowy (w naszym przypadku taśmę ATA). Zwykle trzeba poruszać wtyczkami na boki, by je poluzować.

Odkręć śrubki mocujące napęd po jednej stronie. To samo powtórz z drugiej strony obudowy.

Możliwe jest też, że napęd nie jest mocowany na śrubach, lecz ma plastikowe lub metalowe zatrzaski. Wtedy demontaż jest jeszcze prostszy.

Wysuń napęd z przodu obudowy. Jeśli nie trzymają go żadne kable, powinien dać się wyjąć z wnęki.

Montaż jest bardzo prosty i odbywa się w kolejności odwrotnej niż demontaż. W przypadku napędów ATA trzeba jeszcze odpowiednio ustawić zworkę z tyłu obudowy napędu.

Do tej pory zapewne miałeś napęd optyczny ATA. Sprawdź z tyłu jego obudowy, w jakiej pozycji jest zworka: cable select, slave czy master. Jeśli nowy napęd instalowany zamiast starego również ma interfejs ATA, ustaw zworkę w ten sam sposób, jak przy starym napędzie – pozwoli to uniknąć ewentualnych problemów z rozpoznaniem napędu przez BIOS.

Wsuń napęd we wnękę na taką głębokość, by był umieszczony równo z przednią ścianką obudowy.

Przykręć napęd z lewej strony przynajmniej dwiema śrubkami, tak jak był zamocowany poprzedni. To samo powtórz z drugiej strony obudowy.

Podłącz do napędu te kable, które odłączyłeś od poprzedniego. Oczywiście, jeśli wcześniej miałeś napęd ATA, a teraz kupiłeś SATA, szeroką taśmę ATA możesz odłączyć od płyty głównej. Podłącz wtyczkę zasilającą SATA do napędu. Jeżeli twój zasilacz nie ma takiej końcówki, możesz dokupić przejściówkę zasilającą.

Następnie podłącz kabel sygnałowy SATA do złącza napędu, a drugi jego wtyk – do złącza SATA na płycie głównej.

Po podłączeniu kabli możesz zamknąć obudowę i włączyć komputer.

Jeśli zamieniasz napęd optyczny i podłączasz go do innego portu niż wcześniej, mogą się pojawić problemy z jego wykryciem przez komputer. Kłopot wynika najczęściej z tego, że niektóre porty ATA lub SATA mogą być po prostu wyłączone w trakcie optymalizacji BIOS-u. Oto, jak je włączyć.

Zamknij system i uruchom ponownie komputer. Po jego starcie naciśnij klawisz [F2] lub [Esc], by wejść do BIOS-u.

Jeżeli masz BIOS typu Award czy AMI (niebieskie tło), przejdź do pierwszej sekcji Standard CMOS Features i naciśnij [Enter]. Klawiszami strzałek przejdź przez każdy kanał IDE lub SATA i naciśnij [Enter]. Następnie w ustawieniach danego kanału przełącz wszystkie pola do trybu Auto. Zwykle można to zrobić klawiszami [+], [-], [PgUp] lub [PgDown]. Klawiszem [Esc] wyjdź do poprzedniego okna i powtórz czynność dla wszystkich kolejnych kanałów.

W przypadku BIOS-u typu Phoenix (czy Phoenix Award) ustawienia dotyczące kanałów IDE i SATA są często w głównym oknie, w sekcji Main. Klawiszami strzałek przejdź przez każdy kanał IDE lub SATA i naciśnij [Enter]. W ustawieniach danego kanału przełącz wszystkie pola do trybu Auto. Podobnie jak w innych BIOS-ach można to zrobić klawiszami [+], [-], [PgUp] lub [PgDown]. Klawiszem [Esc] wyjdź do poprzedniego okna i powtórz czynność dla wszystkich kolejnych kanałów.

Wyjdź z BIOS-u, zapisując zmiany. W przypadku BIOS-u Award wystarczy w głównym menu wybrać funkcję Save & Exit Setup i nacisnąć [Enter]. W BIOS-ie Phoenix należy przejść do ostatniej sekcji Exit i wybrać w niej polecenie Exit & Save Changes. W obu przypadkach BIOS wyświetli okno z pytaniem, czy na pewno chcesz zapisać ustawienia i wyjść z BIOS-u. Jeśli potwierdzisz, komputer zostanie ponownie uruchomiony, a napęd powinien zostać wykryty.