Gdzie jest najszybciej?

Internet dostarczają zarówno operatorzy komórkowi, jak i ci od usług naziemnych. Obie opcje mają swoje wady i zalety.

Połączenie z siecią przez komórkę umożliwia korzystanie z sieci wszędzie tam, gdzie jest zasięg sieci operatora. Prędkość surfowania zależy tu jednak od wielu czynników i zazwyczaj jest niższa niż w tzw. łączu stałym. Prędkość limituje siła sygnału sieci operatora w miejscu, w którym korzystasz z internetu (jakość sygnału możesz poprawić, stosując antenę kierunkową). Może to być maksymalnie 7,2 Mb/s (lub 21 Mb/s w Erze czy Plusie).

W usługach internetowych świadczonych za pośrednictwem sieci GSM nie płacisz za prędkość łącza, ale za objętość danych, które możesz w danym miesiącu przesłać za pośrednictwem sieci operatora. Jeśli przekroczysz limit objętości danych, to do końca miesiąca prędkość przesyłania danych zostanie ograniczona do kilkudziesięciu kb/s.

Do komputera stacjonarnego potrzebny będzie modem USB. Do laptopa możesz kupić kartę Express Card. Zwróć uwagę na maksymalną obsługiwaną prędkość – część urządzeń może pobierać dane z prędkością do 3,6 Mb/s.

Najniższe ceny są w Play, ale tu maksymalna prędkość pobierania to 1 Mb/s, a sieć Play ma znacznie mniejszy zasięg (650 największych miast i miejscowości) niż sieci innych operatorów.

Jeśli korzystasz z telefonu w TP, nie musisz wybierać Neostrady. Inni operatorzy, np. Dialog, Netia, oferują łącza wykorzystujące linię telefoniczną TP. Jeśli nie masz jeszcze telefonu stacjonarnego, zakupienie tylko usługi internetowej będzie się wiązało z dodatkowymi kosztami, tzw. utrzymaniem sieci – 29 zł.

Operatorzy inni niż TP posiadają również własne sieci – oferowane za ich pośrednictwem usługi mają oddzielne, czasem bardziej atrakcyjne cenniki. Dodatkowo, jeśli zdecydujesz się na wybór usługi internetu razem z telefonem, możesz liczyć na rabaty.

Najszybsze łącza dla klientów indywidualnych to 20 Mb/s w TP i Netii. Nie podpisuj umowy dłuższej niż 12 miesięcy – przy obecnej dynamice spadku cen po roku żałowałbyś takiej decyzji.

Sieć telewizji kablowej to jedyny sposób na bardzo szybki internet – nawet do 120 Mb/s w UPC i Aster oraz 100 Mb/s w Dialogu. Problem leży jednak w zasięgu usług poszczególnych operatorów, którzy nie działają na terenie całego kraju. Dodatkowo fakt bycia w zasięgu sieci danego operatora nie jest równoznaczny z możliwością skorzystania z najwyższych prędkości internetu. Ale operatorzy wciąż modernizują swoje sieci, wprowadzając nowoczesne kable światłowodowe podnoszące przepustowość łączy. Już obecnie w niektórych miejscach w Polsce testuje się łącza… 1 Gb/s.

PC Format przetestował najszybsze w Polsce łącza, dostępne dla zwykłego użytkownika. Wiemy też, jakie czynniki ograniczają potencjał tego typu łączy internetowych.

W naszym teście porównaliśmy ofertę dwóch operatorów kablowych: UPC oraz Aster. Oba łącza oferują maksymalną, teoretyczną prędkość łącza 120 Mb/s, ale w przypadku Aster taka przepustowość oferowana jest tylko w godzinach nocnych (dokładniej od północy do południa), w dzień łącze ma przepustowość 60 Mb/s.

Możesz się mocno zdziwić, gdy w praktyce zamiast spodziewanych 120 megabitów uzyskasz znacznie mniej. Zanim jednak zdecydujesz się na reklamację, sprawdź, czy czynniki ograniczające łącze nie występują po twojej stronie. Spadek prędkości pobierania i wysyłania nie zawsze leży po stronie operatora!

Parametry techniczne routera mogą rzutować na uzyskiwane prędkości. Aby jak najmniej stracić, musisz użyć droższych routerów wyposażonych w gniazdka sieciowe typu gigabit ethernet (teoretyczna przepustowość 1 Gb/s). Przepustowość testowanych łączy po wykorzystaniu zwykłego routera w standardzie fast ethernet (100 Mb/s) spadła średnio o kilkanaście Mb/s.

Problem ze spadkiem prędkości może wynikać z użycia niewłaściwego kabla. Widoczne na zdjęciu kable sieciowe różnią się pozornie tylko kolorem (który zresztą może być dowolny), ale bardziej istotne są oznaczenia. Przewód czerwony oznaczony jest m.in. symbolem CAT 5 – tzw. kategoria piąta. Przewód niebieski ma już oznaczenie CAT 5e. Pierwszy nie nadaje się do routerów gigabitowych, drugi (a także okablowanie kategorii 6) jest dobry.

Teoretycznie standard 802.11n oferuje pasmo wystarczające do przeniesienia tak wysokich prędkości, jak w porównywanych przez nas łączach. Niestety, w praktyce faktyczna prędkość pobierania danych bardzo rzadko przekraczała 80–90 Mb/s. W dodatku dla łączy bezprzewodowych szybkość połączenia spada wraz ze wzrostem odległości od punktu dostępowego. Wniosek – chcesz mieć szybko – użyj kabla.

Dość duży narzut na opóźnienia transmisji wprowadzają… programy antywirusowe. Przykładowo plik o wielkości 10 MB może być pobrany w czasie krótszym niż sekunda, ale kolejne kilka sekund pochłania przeskanowanie go przez działający stale w tle monitor antywirusowy. W żadnym wypadku nie zalecamy wyłączania oprogramowania ochronnego, zwracamy jedynie uwagę, że opóźnienia w pobieraniu danych nie muszą wynikać z winy operatora.

Każde porównanie wymaga wyłonienia zwycięzcy, w tym wypadku zadanie było niezwykle trudne, bo obie oferty są atrakcyjne. UPC oferuje maksymalną przepustowość łącza przez całą dobę, ale jak wykazały pomiary, prędkość czasami nie jest stabilna, lecz szybko się zmienia. Aster uzależnia przepustowość od pory dnia, ale rezultaty pokazują, że łącze jest stabilne zarówno w godzinach nocnych (120 Mb/s), jak i w ciągu dnia (60 Mb/s). Zwracamy też uwagę na prędkości uploadu (czyli wysyłania danych z komputera do internetu). UPC oferuje w tym wypadku większą prędkość, bo 10 Mb/s (Aster – 6 Mb/s), zatem łącze UPC jest bardziej interesujące dla tych, których komputery mogą pełnić rolę serwerów internetowych.

Warto też zwrócić uwagę na wartości dodane, skrzynki pocztowe, miejsce na serwerze – oferta Aster jest droższa, ale bogatsza. Ostatecznie, ze względu na większą stabilność połączeń zdecydowaliśmy się na wyróżnienie łącza Aster.