Lepszy rozmiar netbooka

• Artur Wyrzykowski szef działu Hardware

Najnowsze netbooki z 12-calowymi ekranami zapewniają to, czego brakowało pierwszym przedstawicielom tego segmentu. Ekrany wreszcie mają sensowną rozdzielczość, a klawiatury są znacznie wygodniejsze. Można zatem swobodnie korzystać z internetu, poczty czy komunikatorów – wszak do tego ma służyć netbook. Ponadto lepsze wyposażenie pozwala używać systemu Windows 7 czy oglądać filmy. Niestety, nowe modele wciąż mają jedną wadę – ich cena jest za wysoka w stosunku do możliwości.

W artykule:

• Omówienie nowych netbooków
• Czym się różnią od poprzednich
• Wyniki testu pięciu modeli

Różnorodność małych komputerów, zaprezentowanych ostatnio przez kilka firm, jest coraz większa. Co więcej, dzięki coraz lepszym konfiguracjom granica między nimi a klasycznymi, małymi notebookami stała się niezauważalna.

Niektóre nowe netbooki mają dwu- rdzeniowe procesory Atom 330 albo wydajniejsze, niskonapięciowe układy AMD lub Intela. Ponieważ na komputerach tych jest instalowany najczęściej system Windows 7, pamięć RAM o pojemności 1 GB jest już za mała. Zatem producenci montują w nich 2–3 GB pamięci.

Część konfiguracji jest wyposażona w dobre układy graficzne, pozwalające na wykorzystanie wyjścia HDMI: to Intel GMA X4500M HD, Radeon HD 3200 lub Nvidia Ion. Największą wydajność w trybie 3D zapewnia ten ostatni, choć oczywiście jego zadaniem nie jest praca w takim trybie, lecz wsparcie wyświetlania HD Video czy animacji flash.

Nowe komputery przenośne mają ekrany o przekątnej 11,6 lub 12,1 cala oraz rozdzielczości 1366x768. Wyświetlają więc o połowę więcej informacji niż netbooki z 10-calowymi ekranami o rozdzielczości 1024x600. Dzięki temu na ekranie swobodnie mieszczą się szersze strony WWW, arkusze kalkulacyjne i PDF-y.

Nowe komputery nie są już tak małe i lekkie, jak klasyczne netbooki. W porównaniu z modelami 10-calowymi zamiast średniej wagi 1,3 kg mają 1,4–1,5 kg, a zamiast szerokości 26 cm mają zwykle 29–30 cm.

Zmianie ulega także czas pracy na zasilaniu z akumulatora. Wydajność procesora i grafiki ma na to negatywny wpływ, więc jeśli kupisz szybki, nowoczesny netbook, będzie on pracował znacząco krócej niż najmniej wydajne modele. Nie pomagają nawet sześciokomorowe akumulatory, w jakie jest wyposażona większość nowych netbooków.

Testowane przez nas komputery mają bardzo zróżnicowaną konfigurację.

Klasyczną, „netbookową” konfigurację sprzętową ma jedynie Benq Lite U121 Eco. Składa się na nią m.in. jednordzeniowy procesor Atom Z520 (1,33 GHz), który pobiera mniej prądu niż popularny model N270, ale przy jeszcze słabszej wydajności.

Z kolei netbook Asus został wyposażony w dwurdzeniowego Atoma 330, Toshiba ma jednordzeniowy układ Pentium SU2700 (1,3 GHz), MSI U200 – dwurdzeniowy Pentium SU4100 (również 1,3 GHz). Ciekawostkę stanowi AMD Athlon Neo X2 L335 (1,6 GHz) w komputerze MSI U230. Komputer ten jest nieco słabszy niż ten z Pentium, ale także tańszy.

Wśród testowanych komputerów jedynie Benq ma 1 GB pamięci. Asus ma 2 GB RAM-u, a modele MSI i Toshiby są fabrycznie wyposażone w 3 GB RAM-u. W takim przypadku preinstalowany system Windows 7 jest uzasadniony. W Toshibie jest to nawet system 64-bitowy.

Jeśli chodzi o grafikę, niemal wszystkie komputery są w stanie odtwarzać HD Video (wyjątkiem jest Benq). W trakcie oglądania pojawiają się jednak problemy – niektóre filmy zapisane w trybie 1080p nie są wyświetlane płynnie, czasem pojawiają się artefakty.

Najgorzej jest oczywiście w przypadku Flash Playera – nawet małe animacje flash na stronach WWW nadal potrafią skutecznie spowolnić komputer, nie mówiąc już o płynnym odtwarzaniu HD Video np. z YouTube.

Wszystkie testowane komputery mają dobre klawiatury, ale każda ma jakieś udziwnienia. W obu komputerach MSI są np. po dwa klawisze odwróconego ukośnika: jeden nad enterem, drugi po lewej stronie spacji – ten drugi utrudnia pisanie. Klawisze z dolnego rzędu stukają, pogarszając komfort korzystania z komputera.

Wśród urządzeń wskazujących najlepiej oceniliśmy rozwiązanie Toshiby – standardowy touchpad o lekko matowej powierzchni, z wyraźnie wyczuwalnymi krawędziami. Jednak lewy i prawy przycisk touchpada są zbyt od siebie oddalone.

Jeśli chodzi o wymiary, oba modele MSI wyróżniają się wśród pozostałych. Są wyposażone w wystający od dołu akumulator – ma on pojemność podobną do akumulatorów w pozostałych modelach (ok. 60 Wh), ale tylko firmie MSI nie udało się go dobrze ulokować w obudowie.

Jeśli chodzi o czas pracy na baterii, najlepiej pod tym względem spisuje się Benq i Toshiba. Maksymalny czas pracy to ponad 8 godzin. Najgorszy wynik osiągnął MSI U230 wykorzystujący platformę AMD. Zarówno procesor, jak i grafika pobiera sporo prądu (maksymalną moc komputera szacujemy na ok. 25 watów), dlatego czas pracy na baterii wynosi 2,5–5 godzin.

Jednym z ciekawszych elementów jest układ sieciowy Intel 5150 w komputerze Toshiba. To nie tylko układ Wi-Fi standardu 802.11n, pracujący w pasmach 2,4 i 5 GHz. To także układ WiMAX, działający w paśmie 2,5 GHz. W przypadku komputerów Benq jednym z opcjonalnych elementów wyposażenia jest modem UMTS (HSUPA 3.75G).

W komputerze Benq interesująca wydaje się możliwość zastosowania dwóch dysków: obok tego montowanego fabrycznie można też – wg informacji producenta – użyć SSD. Jednak po otwarciu dolnej pokrywy obudowy okazuje się, że nie chodzi o SSD, lecz o kartę miniPCIe z pamięcią flash. Karty takie kosztują ponad 200 (zależnie od pojemności) i są trudno dostępne.

Asus także wpadł na oryginalny pomysł dotyczący dysku twardego: Eee PC 1201N ma dysk o pojemności 250 GB, a dodatkowe 500 GB firma oferuje w postaci usługi Web- Storage, która przez pierwszy rok jest bezpłatna. Zatem łączna przestrzeń na dane wynosi 750 GB.

Konfiguracja tego komputera znacznie odbiega od klasycznych netbooków: zawiera dwurdzeniowy procesor, 3 GB pamięci RAM oraz dysk o pojemności 320 GB. Dlatego w porównaniu z pozostałymi testowanymi modelami ten okazał się znacznie wydajniejszy, choć zarazem bardziej prądożerny oraz nieco cięższy. Jednym z irytujących szczegółów (co dotyczy także innych modeli z serii Wind12) jest gruby akumulator, wystający pod spodem obudowy. Mimo względnie silnej konfiguracji urządzenie nie zasługuje na miano notebooka, bo nie ma napędu optycznego, a procesor ma wydajność niższą o 1/3 niż choćby mobilne wersje Intel Core 2 Duo czy AMD Turion X2.

Komputer o oryginalnym czerwonym, ale nieagresywnym, kolorze może się podobać. Pomyłką jest natomiast za duży, błyszczący przycisk touchpada, a także udziwniony układ klawiszy w prawej części klawiatury. Oryginalny element konfiguracji to moduł Intel 5150, który jest zarówno interfejsem Wi-Fi, jak i WiMAX. Z tego drugiego standardu można korzystać w wielu miastach, usługi oferują m.in. Netia i PTC. Komputer Toshiby jako jedyny ma interfejs eSATA (współdzielony z jednym z gniazd USB). Wydajność jednordzeniowego procesora Pentium jest zbliżona do dwurdzeniowego Atoma 330, ale komputer ma dysk o pojemności 320 GB, 3 GB pamięci RAM oraz 64-bitowy system Windows 7 Professional.

Drugi komputer firmy MSI z serii Wind12, który wygląda identycznie jak model U200, z zewnątrz różni się jedynie zestawem naklejek. Jednak jego podstawowe komponenty są zupełnie inne: to energooszczędny procesor AMD Athlon Neo X2 L353 oraz układ graficzny Radeon HD 3200. Porównując ten zestaw z U200, można dostrzec, że procesor pracuje z wyższą częstotliwością, przez co komputer bardziej się nagrzewa i znacznie krócej pracuje na zasilaniu z akumulatora. Jednocześnie wydajność nowego procesora AMD wcale nie jest wyższa niż Pentium SU4100. Pozostałe cechy, zarówno te pozytywne (np. interfejs gigabitowy, pojemny dysk i RAM), jak i negatywne (wystający od spodu akumulator, hałaśliwe klawisze z dolnego rzędu) są takie same jak w modelu Wind12 U200.

Komputer Asusa różni się od klasycznych netbooków praktycznie każdym szczegółem: ma dwurdzeniowy procesor Atom 330, 2 GB pamięci, dysk 250 GB (oraz dodatkowe 500 GB przestrzeni dyskowej online), układ graficzny Nvidia Ion. Poprawia to wydajność, ale tylko w nieznacznym stopniu. W przeciwieństwie do wielu innych modeli w tym producentowi udało się tak rozmieścić klawisze, by wszystkie miały naturalne wymiary i logiczny układ. Dodatkowo klawisz spacji w połączeniu z klawiszem Fn zyskał nową funkcję: szybkie przełączanie trybu zasilania. Touchpad również jest oryginalny, ale w tym przypadku działa to na jego niekorzyść. Zamiast matowej powierzchni z wyznaczonymi ramkami ma drobne wypukłości, które zamiast pomagać, jedynie pogarszają precyzję.

Jeśli chodzi o wewnętrzne komponenty, jest to klasyczny netbook, choć już nie ma pierwotnych wymiarów tego typu urządzeń. Matryca 11,6”, o dużej (jak na tę wielkość komputera) rozdzielczości, jest wystarczająca do większości zastosowań. Na komputerze da się normalnie przeglądać strony WWW, słuchać muzyki, a także oglądać filmy, nawet bezpośrednio przez Wi-Fi (oczywiście nie dotyczy to filmów HD). Wygodna klawiatura i standardowo mało wygodny touchpad nie odbiegają od najnowszych rozwiązań w tej dziedzinie w tej kategorii produktów, choć część klawiszy z prawej strony została niepotrzebnie zmniejszona. Sporym minusem jest słabiutka karta graficzna, co skutkuje brakiem cyfrowego wyjścia wideo. Wadą jest także mała pojemność pamięci RAM.