Niedrogie androidy

Oba testowane urządzenia wykorzystują system operacyjny Google Android. Są najtańszymi telefonami z tym systemem na naszym rynku. Za jego pomocą można korzystać z usług internetowych Google oraz zasobów sklepu mobilnego Android Market.

Samsung Galaxy kupisz w Erze razem z abonamentem oraz w taryfie Mix. Warto zwrócić też uwagę na ofertę specjalną, gdzie telefon razem z pakietem blueconnect 500 MB otrzymasz za 1 zł, jeśli zdecydujesz się płacić 85 zł miesięcznie. HTC Tattoo nie znajdziesz w ofercie żadnego z operatorów. Kupisz go natomiast np. na Allegro w cenie od 800 do 1100 zł.

W przypadku HTC Tattoo obudowa z matowego plastiku dobrej jakości na pierwszy rzut oka wydaje się bardzo dobrze spasowana, ale podczas używania tylna klapka nieznacznie się porusza i skrzypi. Dioda powiadomień np. o nieodebranych połączeniach, umieszczona za maskownicą głośnika, jest niestety słabo widoczna.

Mały, jak na smartfon, HTC Tattoo bardzo dobrze leży w dłoni (wynika to w dużym stopniu ze sporej, jak na takiego malucha, wagi urządzenia). Nawet osoba z małymi dłońmi nie będzie miała problemu z obsługą jedną ręką zarówno ekranu, jak i przycisków.

Nie można tego powiedzieć o Samsung Galaxy. Co prawda telefon jest dłuższy i ma większy ekran, ale rozplanowanie przycisków sprzętowych na dole obudowy pozostawia wiele do życzenia. Umieszczony po prawej stronie panelu klawiszy przycisk home wywołujący menu główne (używa się go bardzo często) ulokowano tak niefortunnie, że bez nienaturalnego wyginania kciuka nie da się go wcisnąć. Położony tuż nad nim przycisk cofania (również często używany) niewiele łatwiej dosięgnąć. Pozostaje obsługa telefonu obiema dłońmi lub lewą ręką.

Panel tylny Galaxy jest wykonany z plastiku i nie skrzypi. Dla zapewnienia lepszego chwytu został pokryty cienką warstwą gumy, która bardzo dobrze spełnia swoją rolę, ale niestety łatwo się brudzi.

Obydwa smartfony mają przyciski regulacji głośności i czterokierunkowy przycisk nawigacji. W HTC znajdziesz dodatkowo przydatny przycisk wywołujący polecenie wyszukiwania (programów, funkcji, stron WWW), a w Galaxy – klawisz aktywujący pole wyszukiwania Google oraz pole adresu w przeglądarce internetowej.

Smartfon Samsunga ma także przycisk aparatu fotograficznego oraz klawisz włącz/wyłącz ekran, który – przytrzymany – dodatkowo odblokowuje ekran. W HTC w celu odblokowania ekranu konieczne jest przesunięcie ikony na ekranie lub dwukrotne wciśnięcie przycisku home, co jest znacznie mniej wygodne.

Ekrany oraz interfejs to dwa główne elementy różniące oba telefony. W Samsungu zastosowano ekran 3,2 cala, wykonany w technice pojemnościowej, a w HTC 2,8-calowy wyświetlacz opornościowy. Teoretycznie powinno to dawać ogromną przewagę ekranowi Galaxy. Jednak z niewiadomych przyczyn ekran Samsunga nie ma funkcji multidotyku (dostępnego w ekranach pojemnościowych), ale działa troszkę precyzyjniej niż ekran konkurenta. Obraz na wyświetlaczu Galaxy prezentuje się dużo lepiej dzięki wyższej rozdzielczości.

Smartfon Samsunga wykorzystuje standardowy interfejs systemu Android. Skróty do aplikacji, folderów, kontakty i widżety można gromadzić na trzech pulpitach. Lista widżetów w Galaxy jest jednak bardzo skromna i funkcje telefonu w tym zakresie trzeba poszerzyć, pobierając dodatkowe, darmowe widżety z Android Market. U dołu ekranu znajdziesz wysuwane menu z ikonami wszystkich aplikacji zainstalowanych w telefonie, a za pomocą przycisku menu wywołasz obszerną listę wszystkich opcji konfiguracji telefonu.

W Samsungu zastosowano starszą wersję systemu Android 1.5, bez usprawnionego w kolejnej edycji interfejsu sklepu z aplikacjami. Brakuje też funkcji przeszukiwania zasobów telefonu.

HTC, który korzysta z Google Android 1.6, ma obie te cechy. Dodatkowo producent zastąpił standardowy interfejs Androida własną nakładką HTC Sense. Ma ona inny, niż „goły” Android, układ ekranowych przycisków. Dla doświadczonych użytkowników systemu Google będzie on jednak nieintuicyjny w obsłudze.

Sense daje dostęp do aż 7 pulpitów i dodatkowych widżetów przygotowanych przez HTC. Wśród nich znajdziesz np. prognozę pogody, pocztę e-mailową i Twittera. Jako ikon pulpitu można też użyć zakładek z przeglądarki internetowej. Układ ikon na poszczególnych pulpitach wraz z użytą tapetą można zapisywać w postaci pliku. Dzięki temu nie musisz się bać eksperymentowania z ikonami, zawsze możesz wrócić do zapisanej kompozycji.

Choć smartfon HTC ma nowszy system operacyjny, to urządzenie Samsunga częściej pozwala na wyświetlanie obrazu w układzie poziomym. W HTC funkcja ta wykorzystywana jest rzadziej. Szkoda, bo ze względu na mały ekran powinna być dostępna praktycznie we wszystkich oknach. Zmiana układu ekranu z pionowego na poziomy w obydwu smartfonach działa płynnie. Denerwujących przestojów nie ma także w innych animowanych menu.

W obydwu smartfonach najwygodniej pracować z tekstem, korzystając z programowej klawiatury qwerty, gdy ekran znajduje się w układzie poziomym. W przypadku Samsunga komfortowa praca możliwa jest także w układzie pionowym. Precyzja ekranu HTC jest w takim przypadku zbyt mała. Alternatywą jest układ klawiszy „małe qwerty”, gdzie 2–3 litery przypisano do jednego klawisza. Jednak jest to rozwiązanie wysoce nieintuicyjne, wymagające wielu godzin nauki.

Mimo że w obydwu smartfonach przeglądarka internetowa to ta sama aplikacja – Chrome Lite – interfejs przeglądarki wygląda lepiej w Tattoo, a jest bardziej funkcjonalny w Samsungu.

W HTC wszystkie przyciski nawigacyjne, np. pole adresu, cofanie, strona domowa, są domyślnie ukryte i trzeba je wywołać, wciskając klawisz menu. W Samsungu domyślnie wyświetlane są jedynie przyciski przybliż-oddal oraz przycisk szybkiego przeglądania dużych stron. To bardzo przydatna funkcja, która prezentuje całą witrynę w dużym oddaleniu, a użytkownik za pomocą lupy może szybko przejść do wybranego fragmentu i przybliżyć go. Przełączanie między otwartymi oknami działa płynniej i wygląda lepiej w telefonie HTC. Formatowanie stron działa w obydwu smartfonach bez zastrzeżeń w trybie poziomym i pionowym.

O cyfrowej kamerze w HTC można powiedzieć tylko, że jest. To zdecydowanie najsłabszy element całego smartfonu. Aparat nie ma funkcji autofokus, zdjęcia zazwyczaj wychodzą nieostre i bardzo mocno zaszumione.

Galaxy potrafi ustawić ostrość, ale mimo to zdjęcia często wychodzą nieostre, choć szumy są tu mniejsze. Przycisk aparatu działa nietypowo – migawka jest zwalniana w momencie jego puszczenia, a nie wciśnięcia. W Samsungu nie ma funkcji zoomu cyfrowego, który jest w HTC.

Oba smartfony wyposażono w wyjście słuchawkowe 3,5 mm, znajdujące się na górnej krawędzi obudowy.

Obydwa mają także widżet odtwarzacza muzyki, ale w HTC oferuje on więcej funkcji – ma więcej przycisków i wyświetla okładkę albumu. Również sama aplikacja odtwarzacza muzyki w Tattoo wypada lepiej. Dostępnych jest więcej niż w Galaxy kategorii sortowania muzyki – skorzystać można nawet ze wzorowanej na iPhonie graficznej prezentacji biblioteki muzycznej w postaci animowanej listy okładek albumów (cover flow). Muzyczne możliwości Tattoo uzupełnia radio FM – funkcja coraz rzadziej spotykana w smartfonach.

W Galaxy zarówno widżet, jak i aplikacja odtwarzania muzyki są standardowe dla systemu Android. Piosenki można sortować w czterech kategoriach (wykonawcy, albumy, utwory, playlisty), a muzyczny widżet udostępnia tylko przycisk odtwarzania oraz przwijania do następnego utworu.

Odtwarzacz filmów w obydwu smartfonach jest elementem galerii zdjęć. Samsung Galaxy odtwarza filmy płynniej niż HTC – jest to prawdopodobnie efekt działania niemal dwa razy mocniejszego procesora.