Oswajanie sieci

Bezpośrednie połączenie dwóch komputerów
W niejednym domu jest obecnie kilka komputerów. Pojawia się więc pytanie, w jaki sposób najprościej i najszybciej wymieniać między nimi dane. Okazuje się, że przez sieć, i nie jest do tego potrzebny żaden sprzęt sieciowy.

Sprawdź, czy oba komputery mają port sieciowy. W notebooku jest on zazwyczaj z boku, w pececie z tyłu, zawsze w postaci złącza RJ-45.

Do bezpośredniego połączenia kup tzw. kabel krosowany o dogodnej długości. Jeśli masz kabel prosty (bez krosowania), nie warto się martwić na zapas – wiele kart sieciowych potrafi automatycznie rozpoznać jego typ.

Połącz oba komputery kablem sieciowym. Windows wykryje połączenie i ustawi kartom sieciowym komputerów adresy IP niezbędne do wymiany danych.

Ustaw odpowiednie nazwy komputerów. Kliknij prawym klawiszem myszy Mój komputer i z menu kontekstowego wybierz Właściwośic. Następnie w oknie Właściwości systemu przejdź do zakładki Nazwa komputera. Kliknij przycisk Zmień. W oknie, które się pojawi, w polu Nazwa komputera wpisz np. Stacjonarny, a w polu Grupa robocza np. DOM.

Poprzedni krok powtórz na drugim komputerze, ale jako nazwę wpisz np. Laptop.

Na komputerze zawierającym dane, które chcesz skopiować do drugiego komputera, kliknij prawym klawiszem myszy katalog zawierający interesujące cię pliki i z menu wybierz polecenie Udostępnianie i zabezpieczenia. W oknie, które się otworzy zaznacz Udostępnij ten folder.

Dostęp do katalogu udostępnionego w poprzednim kroku jest możliwy po podaniu w Eksploratorze Windows nazwy komputera w formacie UNC . Na przykład z komputera przenośnego uzyskasz dostęp do stacjonarnego, w pasku adresowym wpisując \\stacjonarny. Możesz już wejść do odpowiedniego katalogu i pobrać z niego pliki.

Połączenie przez router wygląda praktycznie tak samo, tyle że należy je wykonać za pomocą kabli prostych, a nie krosowanych. Router przypisze też komputerom inne adresy IP, jednak na wymianę plików nie ma to większego wpływu.

Nie zawsze udostępnianie plików wygląda tak, jak pokazaliśmy obok. W standardowej konfiguracji system Windows XP proponuje uruchomienie Kreatora konfiguracji sieci. Jeżeli więc w zakładce Udostępnianie, w oknie Właściwości nie będziesz miał możliwości udostępnienia plików, kliknij: Jeśli rozumiesz kwestie zagrożeń bezpieczeństwa ... kliknij tutaj. Pojawi się okno: Włączanie udostępniania plików. Zaznacz w nim Po prostu włącz udostępnianie plików i kliknij OK. Od tej pory będziesz mógł łatwiej udostępniać pliki.

Audyt bezpieczeństwa w skrócie
Wielokrotnie pisaliśmy o zabezpieczeniach domowego peceta. Chyba każdy wie, że podstawą jest oprogramowanie antywirusowe czy zapora ogniowa, jednak zapewnienie bezpieczeństwa to jedno, a sprawdzenie jego skuteczności to zupełnie inna sprawa. Pokażemy, jak szybko wykonać kilka prostych testów bezpieczeństwa.

Ważną kwestią są tzw. porty sieciowe, służące do wymiany danych z internetem. By je sprawdzić, wejdź na stronę https://www.grc.com/x/ne.dll?bh0bkyd2, kliknij na niej przycisk Proceed. Na następnej otwartej stronie kliknij Common Ports (jeżeli chcesz szybko sprawdzić najczęściej stosowane porty) lub All Service Ports (jeśli test ma być dokładniejszy). Po przeprowadzonym teście wyświetli się lista sprawdzonych portów. Jeżeli jakikolwiek port jest otwarty – ma stan OPEN!, należy sprawdzić stan zapory ogniowej (czy nie ma jakichś wyjątków) oraz działające na komputerze oprogramowanie.

Z kolei darmowe oprogramowanie Microsoft Baseline Security Analyzer (niestety, nie ma polskiej wersji) sprawdza stan zabezpieczeń systemu. Po zainstalowaniu i uruchomieniu programu kliknij: Scan a computer. W następnym oknie pozostaw domyślne opcje i kliknij przycisk Start Scan. Po trwającym kilka minut skanowaniu pojawi się okno z podsumowaniem i listą przeprowadzonych testów. Lista może zawierać m.in. pozycje oznaczone czerwoną lub żółtą ikoną n i właśnie na nie trzeba zwrócić uwagę. Objaśnienia bardzo dokładnie sugerują, co zmienić w systemie, choć niestety są po angielsku.

Nawet jeżeli komputer spełnia wszystkie wymagania odnośnie bezpieczeństwa, za sprawą programów szpiegujących mogą wyciekać z niego różne informacje, których użytkownik wcale nie ma ochoty nikomu udostępniać. Programy tego typu dobrze eliminuje Spybot Search & Destroy. Po instalacji programu i przejściu przez kreator w oknie programu kliknij Sprawdź wszystko, a gdy program zakończy wyszukiwanie złośliwych programów, kliknij Napraw zaznaczone problemy. W celu profilaktycznej ochrony przeglądarek przed szkodliwym oprogramowaniem kliknij też Ochrona, a następnie Immunize.Naturalnie powyższe programy nie wyczerpują wszystkich możliwości, jakie ma użytkownik dbający o bezpieczeństwo peceta. Jednym z najlepszych i w dodatku darmowych programów do audytu bezpieczeństwa jest Nessus. Jednak jest to narzędzie wymagające znajomości sieci, więc możemy je polecić zaawansowanym użytkownikom komputerów.

Oprócz zapewnienia bezpieczeństwa komputerowi warto pamiętać o zabezpieczeniu domowej sieci. Jeśli korzysta ona z łączności Wi-Fi, musisz zadbać o włączenie szyfrowania WPA-PSK. Zwykle ustawia się to w sekcji (lub podobnej). Wybierz tryb szyfrowania: WIRELESS SETTINGS, czasem też jest to po prostu oznaczenie WPA-PSK. Ustaw szczegóły szyfrowania jak na poniższym obrazku, a następnie w polu Pre-Shared Key wpisz klucz szyfrujący. Starsze zabezpieczenia, jak szyfrowanie WEP czy filtrowanie MAC, nie zapewniają odpowiedniego stopnia bezpieczeństwa. Z kolei nowsze WPA2, wykorzystujące szyfrowanie AES, wydają się nieco na wyrost w przypadku zastosowań domowych. Pamiętaj też, by podczas konfigurowania routera ustawić hasło administratora (by nie pozostało fabryczne).

Sprawdzenie stanu sieci komputerowej
Choć programy sieciowe zawarte w Windows nie są zbyt rozbudowane, w zupełności wystarczają do podstawowej diagnostyki sieci. Oto kilka przykładów.

Większość poleceń systemowych do sprawdzania sieci działa w oknie poleceń. Otwórz więc linię poleceń (znajdziesz ją w grupie programów Akcesoria).

Ważnym poleceniem jest ping. Wpisz np. ping 192.168.1.1 (jeśli chcesz sprawdzić stan połączenia w sieci lokalnej) albo np. ping google.pl (w przypadku serwera w internecie). Program zmierzy czas odpowiedzi komputera. Czas ten powinien być jak najkrótszy. Pamiętaj, że komputery lub serwery chronione zaporą ogniową często nie odpowiadają na taki test.

Do sprawdzenia stanu karty sieciowej służy polecenie ipconfig, najlepiej użyte z dodatkowym przełącznikiem ipconfig /all. Dla każdego połączenia sieciowego (a może być ich kilka) program podaje istotne informacje. Przydać się może np. Brama domyślna lub Serwery DNS. W razie problemów z działaniem sieci możesz za pomocą polecenia ping sprawdzić dostępność obu adresów. W ten sposób łatwo ustalić, co nie działa. Przydać się też może Adres fizyczny, jeśli router ma za zadanie filtrować dane w sieci (najczęściej Wi-Fi). Wykorzystywane są do tego właśnie adresy fizyczne, tzw. adresy MAC.

Problemy z działaniem sieci mogą być spowodowane tym, że twoja karta sieciowa lub ogólnie łącze jest przeciążone. Istnieje prosty sposób na sprawdzenie liczby otwartych połączeń sieciowych. Służy do tego polecenie netstat. Najlepiej go użyć z odpowiednimi parametrami: netstat -na. Pojawi się lista połączeń. Lista może zawierać kilka pozycji, gdy z sieci nie korzysta żaden program, albo wręcz setki połączeń, gdy korzystasz z sieci P2P (często jest to też objaw pracy robaka internetowego). Taka duża liczba połączeń może być przyczyną niestabilnego działania sieci.

Jeśli nie możesz uzyskać połączenia między komputerami, i to nie tylko w tym przykładzie, ale w ogóle podczas użytkowania komputera, warto znać „magiczne zaklęcie” służące do resetowania wszystkich ustawień sieciowych. Otwórz wiersz poleceń (znajdziesz w menu Akcesoria) i wpisz netsh int ip reset c:\logfile.txt. Ostatni parametr określa plik, do którego zostaną zapisane wszystkie zmiany wykonane podczas resetowania ustawień. Oczywiście możesz wybrać inną nazwę pliku i katalogu.

Podział łącza internetowego
Typowy scenariusz współdzielenia łącza internetowego polega na podłączaniu routera do sieci kablowej lub telefonicznej. Do takiego routera można podłączyć – przewodowo lub bezprzewodowo – kilka komputerów. Tymczasem wiele osób uzyskuje dostęp do internetu od operatora drogą bezprzewodową – pojawia się pytanie, jak podzielić takie łącze na kilka komputerów.

Do pracy w takiej sieci będzie potrzebny punkt dostępowy, który może pracować w trybie klienta (Client Mode). Ponieważ niewiele urządzeń ma taką możliwość, należy sprawdzić to przed zakupieniem routera.

Za pomocą kabla sieciowego połącz komputer z punktem dostępowym. Następnie, zgodnie z instrukcją obsługi routera, ustaw adres IP karty sieciowej komputera. Jeżeli router ma np. domyślny adres 192.168.1.1, komputer może mieć np. 192.168.1.2.

Wejdź do programu konfiguracyjnego routera i przełącz go do trybu klienta, ustawiając Mode na AP Client. Następnie kliknij przycisk Scan – urządzenie powinno odnaleźć sieć, z której wcześniej korzystał twój komputer. Zaznacz przy niej pole wyboru, ustaw odpowiednie opcje szyfrowania i zapisz ustawienia.

Po skonfigurowaniu sieci możesz odłączyć komputer od punktu dostępowego, podłączyć do niego przełącznik sieciowy, a do niego z kolei – kilka komputerów, a nawet kolejny punkt dostępowy. W ten sposób z jednego łącza Wi-Fi może korzystać kilka pecetów.

Testowanie wydajności łącza internetowego
Łącza internetowe mają bardzo różną, czasem wręcz tragiczną jakość. Szczególnie dotyczy to amatorskich lub półprofesjonalnych sieci osiedlowych. Jakość takiego łącza łatwo sprawdzić, wykonując kilka testów. Zanim zaczniesz je przeprowadzać, zamknij wszystkie programy korzystające z internetu.

Jednym ze sposobów na sprawdzenie łącza internetowego jest pobieranie pliku. Do testu trzeba wybrać serwer ulokowany w sieci twojego operatora. Powinien to być serwer FTP, ponieważ często właśnie one zapewniają bardzo szybkie transfery. Do połączenia możesz wykorzystać przeglądarkę internetową, wpisując w pasku adres serwera, na przykład ftp://ftp.home.pl. Odszukaj na serwerze duży plik i rozpocznij pobieranie. Program wyświetli informacje o szybkości pobierania.

W internecie jest też sporo stron, które automatycznie testują łącze. Przykładem jest np. strona www.speedtest.pl. By rozpocząć test, kliknij BEGIN TEST. Rozpoczyna się test szybkości pobierania danych, a następnie test ich wysyłania.

Po zakończeniu pojawia się informacja o szybkości pobierania i wysyłania danych. Jeszcze inny parametr Latency, świadczy o opóźnieniach łącza. Nie powinny przekraczać kilkudziesięciu milisekund, a podczas połączeń głosowych przez internet powinny być jeszcze krótsze.

Wykres umieszczony poniżej informacji o połączeniu pozwala się zorientować w różnicach między wydajnością twojego łącza a innymi rodzajami łączy internetowych.