Poznaj procesor

Żadnemu producentowi procesorów nie udało się wymyślić logicznego systemu oznaczania produktów. Niekiedy numeracja zamiast rosnąć, cofa się, wolniejszy procesor ma wyższe oznaczenie niż szybszy, a stosowane w oznaczeniach litery wprowadzają dodatkowy zamęt. Co więcej, w sklepach nie znajdziemy procesorów o nazwach kodowych używanych na etapie projektowania. Nazwy platform itp., jak np. AMD Vision czy Intel Centrino, także nie ułatwiają właściwego rozpoznania procesorów.

Oferta AMD obecnie przechodzi znaczne przeobrażenia. W sklepach nadal dostępne są procesory do podstawek AM3, a pojawiają się nowe modele do FM1 i AM3+. W oznaczeniach logiczne jest jedno: 3- lub 4-cyfrowy symbol układu. Im wyższy, tym procesor lepszy. Rok temu firma AMD stosowała oznaczenia platform Vision Pro, Premium, Ultimate, Black. Teraz jest to E2, A4, A6, A8 oraz FX. Takie częste zmiany bardziej szkodzą, niż pomagają zorientować się w ofercie.

Do obecnej oferty zaliczają się wydajne procesory Phenom II, tanie Athlon II, a także zupełnie podstawowe Sempron. Wszystkie pasują do podstawki AM3 i są zgodne ze starszymi płytami głównymi (z podstawkami AM2+). Produkty podzielono na serie 100, 200, 400 itd. Wyższy numer to wyższa wydajność. Dodatkowo oznaczenia X2, X3, X4, X6 jasno określają liczbę rdzeni w procesorze. Układy mają też dodatkowe oznaczenia literowe:

• T – w najszybszych modelach oznacza technologię Turbo Core,
• BE – w najszybszych modelach to skrót od Black Edition, co oznacza odblokowany mnożnik,
• e – w układach Phenom II i Athlon II oznacza układy energooszczędne, o obniżonym współczynniku TDP,
• u – w dwurdzeniowych układach Athlon II oznacza jeszcze bardziej obniżony pobór energii.

Znane od lat modele AMD są zastępowane seriami C, E, A oraz FX. Seria C nie dotyczy pecetów, bo są to układy do urządzeń mobilnych. Natomiast pozostałe rozwiązania, przeznaczone do komputerów stacjonarnych, podzielono na platformy: Brazos, Lynx i Scorpius. Dla poszczególnych platform przeznaczone są odpowiednio układy z serii E (Zacate), A (Llano) oraz FX (Zambezi). Jak widać, brakuje w tych oznaczeniach tzw. Bulldozera, jednak nazwa ta dotyczy nie samego procesora, lecz rdzenia, który zostanie użyty w procesorach FX.

W nowych układach AMD również panuje reguła, że im wyższy numer procesora, tym lepsza wydajność. Najniższy model (seria E) ma numer 3200, najlepsze układy z serii FX – numery rzędu 4000, 6000 i 8000. Warto też pamiętać o dodatkowych detalach:

• układy E oraz A to APU (ze zintegrowaną grafiką), FX jej nie mają,
• układy z serii A różnią się grafiką (seria A4 ma Radeona HD 6410, A6 – Radeona HD 6530D, A8 – Radeona HD 6550D),
• modele z serii A różnią się dostępnością technologii Turbo Core (jest w modelach A6–3500, A6–3600 i A8–3800),
• układy z serii A z literą K to modele do podkręcania (z odblokowanym mnożnikiem),
• wszystkie układy z serii FX oferują technologię Turbo Core i odblokowany mnożnik.

Wszystkie współczesne układy Intela pasują do podstawki LGA1155. Oprócz znanych Core i3, i5 oraz i7 w sklepach jest mnóstwo dwurdzeniowych układów Pentium i jednordzeniowych Celeron.

By ułatwić klientom zakup odpowiednich komputerów, Intel wprowadził oznaczenia w postaci gwiazdek. Jedna gwiazdka odpowiada najwolniejszym układom Celeron, pięć gwiazdek – układom Core i7.

Pierwsza generacja układów Intel Core (z trzycyfrowymi oznaczeniami, np. Intel Core i5 650) stanowiła główną ofertę w ubiegłym roku. W sklepach nadal jest sporo tych procesorów i płyt głównych. Jednak nie warto się już nimi interesować – najwydajniejsze procesory pasujące do podstawek LGA1366 są bardzo kosztowne i nie są już rozwijane, a podstawka LGA1156 została zastąpiona przez niemal identyczną LGA1155, do której pasują wszystkie układy drugiej generacji (Sandy Bridge). Zniknęły też niszowe układy po 4000 zł.

Ogromnym atutem obecnej oferty Intela jest jedna podstawka, do której można włożyć zarówno taniego Celerona, przeciętny układ Pentium Dual Core, jak i wydajny procesor z serii Core i3, i5 lub i7. Wszystkie układy mają wbudowany układ graficzny, ale różnią się wieloma detalami. Celeron to procesor o najniższej wydajności, Pentium Dual Core to, jak sama nazwa wskazuje, układ dwurdzeniowy – niektóre modele obsługują szybsze pamięci DDR3 1333. Następne pod względem wydajności są układy Core i3 (dwa rdzenie i HyperThreading), Core i5 (układy 4-rdzeniowe z technologią Turbo Boost) oraz Core i7 (4 rdzenie, HyperThreading i Turbo Boost).

Im wyższy numer procesora (ale tylko w obrębie Sandy Bridge), tym lepsza wydajność. Podobnie jak w przypadku AMD w oznaczeniach procesorów można spotkać dodatkowe litery:

• K oznacza układ z odblokowanym mnożnikiem, o wyższych możliwościach podkręcania, a w wielu przypadkach także z szybszą grafiką Intel HD 3000,
• S oznacza obniżony współczynnik TDP, np. w Core i5 z 95 W do 65 W,
• T oznacza jeszcze bardziej obniżone TDP, np. w układach Core i5 do 35 W.