Przestrzenny nawigator

Kontroler Leap Motion jeszcze przed premierą stał się hitem. W dniu rozpoczęcia sprzedaży było wyprodukowanych i gotowych do wysyłki 600 000 sztuk urządzenia, co jest wręcz astronomicznym wynikiem jak na produkt nieznanej nikomu firmy. Tym, co skłoniło ludzi do kupna Leap Motion, była jego niska cena, wynosząca zaledwie 79 dolarów (390 złotych ze wszystkimi dodatkowymi opłatami), oraz filmy promocyjne pokazujące, jak czuły, intuicyjny i łatwy w użyciu jest ten produkt.

Leap Motion to miniaturowe urządzenie, które może być używane z laptopem lub komputerem stacjonarnym. By działało dobrze, należy umieścić je na płaskiej, stabilnej powierzchni, takiej jak blat biurka. Najlepsze miejsce jest przed klawiaturą, wówczas sprzęt można potraktować jako gładzik działający w trzech wymiarach. Po ułożeniu urządzenia w odpowiednim miejscu i podłączeniu go kablem USB do komputera można rozpocząć jego konfigurację. Twórcy Leap Motion nie dodali do swojego sprzętu żadnej płyty czy pamięci USB, niezbędne pliki należy pobrać z sieci. Po instalacji oprogramowania kontroler się uruchomi, a wraz z nim krótki samouczek pokazujący możliwości produktu.

Następnie konieczne jest utworzenie konta w serwisie Airspace, czyli sklepie z aplikacjami przystosowanymi do Leap Motion. Dalsza konfiguracja urządzenia zazwyczaj nie jest potrzebna, ale więcej dotyczących go opcji znajduje się w aplikacji Leap Motion Control Panel, którą można wyszukać za pośrednictwem Menu Start lub ekranu startowego Windows 8.

Ponieważ Leap Motion rejestruje i przetwarza ruchy 10 palców w czasie rzeczywistym, potrzeba do tego naprawdę sporej mocy obliczeniowej. Dlatego oficjalnie urządzenie wymaga przynajmniej procesora AMD Phenom II lub Intel Core i3. Ze swojej strony możemy dodać, że powinien to być jeden z lepszych modeli procesorów, pracujący z wysoką częstotliwością. Dopiero taka wydajność zapewnia płynną pracę i rzeczywiste odwzorowanie ruchów dłoni na ekranie.

Leap Motion nie byłby nic wart, gdyby nie aplikacje, z którymi może działać. Na początek warto pobawić się aplikacjami domyślnie instalowanymi w systemie, czyli Boom Ball, Lotus i Kyoto. Dostarczają one, a szczególnie ta ostatnia, bardzo ciekawych wrażeń.

Dodatkowe aplikacje można instalować ze sklepu AirSpace, ale znajduje się w nim zaledwie kilkadziesiąt pozycji. Sporo osób zaciekawi Touchless for Windows – program, który pozwala używać Leap Motion niczym niewidzialnego ekranu dotykowego w systemie i wszystkich aplikacjach. Oprócz tego w sklepie można znaleźć gry, takie jak Cut the Rope, oraz programy edukacyjne – najbardziej użyteczne są mapy układu słonecznego oraz trójwymiarowy model czaszki, z której można wyciągać kolejne elementy i poznawać ich nazwy. Nie zabrakło tam też pluginów ułatwiających używanie aplikacji profesjonalnych, takich jak Corel czy Autodesk Maya. Niektóre programy nie wymagają instalacji dodatkowego oprogramowania i od razu działają z Leap Motion. Przykładem tego jest chociażby trójwymiarowa mapa Google Earth.

Jeśli ktokolwiek zamierza kupić Leap Motion jako zastępstwo myszki czy panelu dotykowego, nie powinien tego robić. Powodem jest fakt, że na dłuższą metę używanie urządzenia jest niewygodne. Sam kontroler jest wystarczająco czuły i dokładny, ale trafienie w punkt, którego nie musimy fizycznie dotknąć, jest po prostu trudne.

Zachowanie Leap Motion w dużej mierze zależy od użytej aplikacji. Przykładowo, w Touch- less for Windows kontroler zachowuje się poprawnie, choć jego używanie nie jest proste. Z kolei w grze Cut the Rope ręka po prostu gubi się i trafienie w konkretną linę w odpowiednim momencie to w większej mierze kwestia przypadku niż techniki i precyzji.

Kontroler tak naprawdę dobrze sprawdza się tylko w środowisku trójwymiarowym. Nauczenie się sterowania przestrzennym modelem czaszki lub planety zajmuje kilkanaście do kilkudziesięciu minut, jednak ten czas w zupełności wystarcza do poznania wszystkich gestów i ruchów umożliwiających precyzyjne operowanie danym obiektem. Z tego powodu uważamy, że Leap Motion nie jest urządzeniem przeznaczonym dla zwykłych użytkowników, a głównie dla osób, które zajmują się modelowaniem obiektów i chcą operować swoimi pracami w inny sposób niż do tej pory. To, czy jest on szybszy czy bardziej intuicyjny od myszki, zależy przede wszystkim od osobistych preferencji.

Nie należy oceniać Leap Motion pochopnie. Proces oswajania się z kontrolerem i różnymi aplikacjami może trwać nawet kilka długich godzin pracy i dopiero po takim czasie radzimy wyrobić sobie własną opinię na temat urządzenia.

Zakup Leap Motion zależy od oczekiwań użytkownika i tego, jak zamierza wykorzystać to urządzenie. Jeśli celem jest usprawnienie używania systemu operacyjnego, lepszym zakupem będzie ergonomiczna myszka lub monitor dotykowy. Po wielu negatywnych opiniach na stronach internetowych można dojść do wniosku, że większość ludzi kupiła Leap Motion, nie rozumiejąc, do czego ten sprzęt służy. Tymczasem ten kontroler nie jest urządzeniem dla każdego, lecz dla osób intensywnie pracujących z trójwymiarowymi modelami. Wówczas możliwości kontrolera nie rozczarują nabywcy.

Jednak nie warto już w tej chwili przekreślać Leap Motion jako sprzętu dla zwykłego użytkownika. Niebawem ma zostać standardowym wyposażeniem wielu laptopów Asusa i HP (pierwszym modelem jest HP Envy 17 Leap Motion SE). Spodziewamy się, że dzięki współpracy z tymi firmami oprogramowanie kontrolera zostanie znacznie ulepszone. Dzięki temu używanie Leap Motion będzie wygodne nie tylko w środowisku trójwymiarowym, ale też w codziennych czynnościach, takich jak praca z systemem operacyjnym czy przeglądanie stron internetowych. Jednak, by się przekonać, czy tak faktycznie będzie, musimy poczekać jeszcze co najmniej kilka miesięcy.

Wewnątrz Leap Motion znajdują się dwie kamery (1) oraz trzy diody (2) emitujące światło podczerwone, dzięki którym urządzenie może skanować znajdujący się nad nim półkolisty obszar o maksymalnej wysokości jednego metra. W tej przestrzeni sprzęt może śledzić palce lub przypominające je przedmioty, takie jak długopis, z dokładnością do 0,01 milimetra. Nasuwa się tu analogia do Kinecta – kontrolera ruchu współpracującego z konsolą Xbox 360. Skojarzenie to jest jak najbardziej poprawne, ale nieprecyzyjne. Co prawda, oba urządzenia wykorzystują do swojego działania kamerę i światło podczerwone, jednak Kinect jest mniej dokładny, gdyż służy do obserwowania całego ciała, podczas gdy Leap Motion skupia się tylko na naszych dłoniach. Dzięki temu doskonale nadaje się do wykonywania drobnych gestów i precyzyjnego sterowania komputerem, przynajmniej w teorii.