Szybka droga do celu

Możliwości menu kontekstowego są często wykorzystywane przez wiele instalowanych w systemie aplikacji, które dodają do tego menu swoje, często niepotrzebne i nieużywane, funkcje. Dzięki naszym poradom i zaprezentowanym darmowym programom usuniesz zbędne elementy oraz dopasujesz zawartość swojego menu kontekstowego do własnych potrzeb. Potem będzie można z niego efektywnie korzystać.

Program ShellMenuView ułatwi dezaktywację zbędnych elementów menu kontekstowego, a FastExplorer pomoże dodać do niego nowe przydatne funkcje. Opisywane w artykule programy, ShellMenuView i FastExplorer, działają zarówno w systemie Windows XP, jak i Windows Vista. Na dołączonym do wydania krążku zamieściliśmy ponadto zbiór aplikacji pomocnych w zarządzaniu menu kontekstowym, przeznaczonych tylko do systemu Windows XP.

Aplikacja ShellMenuView nie usuwa, lecz dezaktywuje niepotrzebne pozycje menu, dodawane przez aplikacje zainstalowane w systemie. W razie potrzeby będziesz mógł przywrócić wyłączoną pozycję. Na krążku zamieściliśmy wersje programu do 32-bitowych i 64-bitowych wersji Windows, a także udostępniane na stronie twórcy pliki spolszczające interfejs aplikacji.

1

Program ShellMenuView jest rozpowszechniany w formacie ZIP. Przekopiuj z płyty pliki shmnview oraz shmnview_polish. Następnie rozpakuj je do dowolnego folderu na dysku twardym.

2

Otwórz foldery z rozpakowaną zawartością obu plików. Skopiuj lub przenieś plik językowy shmnview_lng (zawiera tłumaczenia nazw opcji i funkcji programu na język polski) do folderu, w którym znajdują się pliki programu Shell MenuView. Kliknij ikonę shmnview.

3

Jeżeli korzystasz z Windows Vista, przed pojawieniem się okna głównego programu zobaczysz jeszcze okno kontroli konta użytkownika, w którym musisz potwierdzić zwiększenie przywilejów dla uruchamianego programu (Shell MenuView wymaga uprawnień administracyjnych). Po chwili zobaczysz okno główne już z polskim interfejsem. Większą część okna zajmuje lista wykrytych przez program opcji systemu związanych z menu kontekstowym. Program analizuje rejestr systemu pod kątem obecności pozycji menu kontekstowego właściwych dla każdej zainstalowanej w systemie aplikacji. Zatem na liście pojawią się nie tylko te opcje, które widzisz aktualnie w menu kontekstowym (np. gdy klikniesz prawym przyciskiem myszki na pulpicie), ale także te, które pojawiają się w tym menu, gdy użyjesz prawego przycisku myszki na dowolnym obiekcie dowolnego okna każdej aplikacji w systemie.

1

Abyś mógł efektywnie korzystać z programu, objaśnimy znaczenie poszczególnych wpisów w tabeli wykrytych pozycji menu kontekstowego. W domyślnej konfiguracji program nie wyświetla standardowych pozycji menu kontekstowego, czyli takich, z którymi system Windows jest instalowany. Wszystkie pozycje, które widzisz po pierwszym uruchomieniu, są wpisami menu kontekstowego dodawanymi przez poszczególne aplikacje. Jeżeli chcesz dodać do listy także wspomniane standardowe elementy menu kontekstowego, rozwiń menu Opcje i odznacz domyślnie zaznaczoną pozycję Ukryj standardowe pozycje menu. Lista wyświetlana w centralnej części okna programu wzbogaci się o dodatkowe wpisy.

2

W kolumnie Nazwa menu są widoczne nazwy poszczególnych pozycji w menu kontekstowym. Znak & jest jedynie wskaźnikiem określającym, pod jaką literą w nazwie danej pozycji w menu kontekstowym znajduje się podkreślenie. Ta sama nazwa może się wielokrotnie powtarzać, ponieważ ta sama opcja może występować w różnych menu kontekstowych różnych programów, a nawet w tym samym programie, ale dla różnych obiektów, np. różnych typów plików.

3

W kolumnie Rozszerzenia są wymienione rozszerzenia danego typu pliku, dla którego w menu kontekstowym jest widoczna dana opcja. W kolumnie Typ pliku znajdziesz nazwę danego typu pliku.

4

ShellMenuView nie usuwa, lecz wyłącza poszczególne pozycje menu kontekstowego. Domyślnie wszystkie obecne w systemie pozycje każdego menu kontekstowego są włączone, o czym świadczą wpisy o treści nie w kolumnie Wyłączone.

5

W kolumnie Klucz menu są widoczne polecenia systemu operacyjnego (bądź aplikacji), z którymi są skojarzone dane pozycje menu kontekstowego. Przykładowo pozycji menu kontekstowego o nazwie Drukuj w kolumnie Klucz menu odpowiada systemowe polecenie Print.

1

Załóżmy, że chcesz usunąć pozycję Edytuj widoczną w menu kontekstowym plików dokumentów Worda w formacie DOC. Pozycję Edytuj zobaczysz, gdy klikniesz prawym klawiszem myszki ikonę dokumentu Worda w formacie DOC. Pozycja ta jest na ogół zbędna, bo i tak najczęściej plik do edycji otwierasz w Wordzie dwukrotnym kliknięciem.

2

Uruchom program ShellMenuView. Odnajdź na liście pozycję o nazwie &Edytuj, ale właściwą dla rozszerzenia .doc.

3

Po zaznaczeniu właściwego wpisu na widocznej w oknie programu liście elementów menu kontekstowego możesz dokonać dezaktywacji na kilka sposobów. Po pierwsze, możesz kliknąć wybraną pozycję prawym klawiszem myszki i wybrać z menu kontekstowego pozycję Wyłącz zaznaczone pozycje. Po drugie, po zaznaczeniu pozycji, która ma być dezaktywowana, możesz wcisnąć na klawiaturze klawisz [F7]. Trzecia możliwość to dezaktywacja poprzez kliknięcie ikony

. W wyniku dezaktywacji wpis dla danej pozycji w kolumnie Wyłączone zmieni się na Tak.

4

Po dezaktywacji warto sprawdzić, czy faktycznie została dokonana. Ponownie kliknij prawym klawiszem plik Worda. Widoczna wcześniej pozycja Edytuj przestała się pojawiać.

W celu dodania do menu kontekstowego nowych opcji skorzystaj z programu FastExplorer. Plik instalacyjny programu znajdziesz na krążku. Korzystanie z niego pokażemy na przykładzie utworzenia w menu kontekstowym Windows podręcznego podmenu ze skrótami do najczęściej uruchamianych aplikacji.

1

Uruchom instalację poprzez menu naszej płyty lub dwukrotnie kliknij ikonę fesetup. Następnie potwierdzaj kolejne etapy kreatora instalacji. Domyślnie ustawionych parametrów instalacji nie musisz zmieniać. Po zakończeniu instalacji program uruchom za pomocą skrótu Fast Explorer 2008 z menu Start.

2

Jeżeli korzystasz z Windows Vista, zobaczysz okno kontroli konta użytkownika z potwierdzeniem zwiększenia przywilejów programu (Fast Explorer 2008 wymaga uprawnień administracyjnych). Następnie przez chwilę będzie wyświetlane miniokno informujące o analizie wpisów w rejestrze systemowym.

3

Okno główne Fast Explorer 2008 wyświetla różną zawartość, w zależności od tego, z jakiej funkcji chcesz skorzystać. Po lewej stronie są widoczne cztery tryby działania programu: edycja statycznych menu – Static Items, edycja menu kaskadowych – Submenu Items oraz funkcje czyszczące pozycje menu i niewłaściwe skojarzenia plików.

1

W naszym przykładzie stworzymy menu o nazwie Podręczne aplikacje zawierające skróty do przeglądarek WWW, znak separatora i skróty do wybranych aplikacji biurowych z pakietu Office. Zakładamy, że program Fast Explorer 2008 jest już uruchomiony. Kliknij przycisk Submenu Items. Następnie kliknij ikonę Item i z rozwiniętego menu wybierz pozycję Add Submenu. Upewnij się, że pole Enable Dynamic Items jest zaznaczone. Jeżeli nie, zaznacz je i potwierdź operację w oknie dialogowym, jeżeli się pojawi.

2

Zobaczysz nowy wpis, z aktywnym polem nazwy. Nowy element nazwij Podręczne aplikacje. Możesz go urozmaicić ikonką. W tym celu, mając zaznaczoną świeżo dodaną pozycję, kliknij ikonę Icon i z rozwiniętego menu wybierz Select .... Pojawi się okno, w którym możesz wybrać ikonę dla edytowanego elementu. Po zaznaczeniu odpowiadającej ci ikony kliknij OK. Powrócisz do okna głównego Fast Explorera, w którym zobaczysz swój nowy wpis z wybraną ikoną po lewej stronie Podręczne aplikacje.

3

Czas na dodanie do podmenu pierwszego skrótu do aplikacji. W naszym przykładzie będzie to przeglądarka Internet Explorer. Kliknij prawym klawiszem myszki pozycję Podręczne aplikacje i z menu kontekstowego wybierz kolejno Create i Add Item.

4

Pojawi się okno Select an application. Wskaż w nim plik uruchomieniowy aplikacji, której skrót ma się znaleźć w edytowanym menu kontekstowym. W przypadku Internet Explorera wskaż ikonę iexplore znajdującą się w folderze Program Files/ Internet Explorer i kliknij Otwórz. Po powrocie do okna głównego Fast Explorera zobaczysz, że pojawił się nowy wpis dotyczący Internet Explorera. W analogiczny sposób dodaj pozostałe przeglądarki WWW, które masz zainstalowane w systemie.

5

W celu oddzielenia przeglądarek od programów biurowych należy wstawić separator. Kliknij prawym klawiszem pozycję Podręczne aplikacje i wybierz z menu kontekstowego kolejno Create i Add Separator. W oknie głównym zobaczysz pod skrótami do przeglądarek kreskę separatora.

6

Teraz w sposób analogiczny jak w przypadku przeglądarek WWW dodaj wpisy odpowiadające poszczególnym programom biurowym. (np. Word, Excel i PowerPoint).

7

Gdy klikniesz teraz przycisk Apply w oknie głównym programu, to utworzone przez ciebie menu pojawi się w menu kontekstowym każdego pliku w systemie. Otwórz okno Eksploratora Windows i kliknij dowolny plik prawym klawiszem myszki. W menu kontekstowym, oprócz opcji właściwych dla danego typu pliku, powinieneś zobaczyć utworzone właśnie podmenu Podręczne aplikacje, które umożliwia otwarcie wskazanego przez ciebie pliku (przeglądarki lub pakietu MS Office) w jednej z dodanych przez ciebie do menu aplikacji.