Tanie wakacje

• CouchSurfing.com ponad milion zarejestrowanych użytkowników w 232 krajach, prawie 750 tys. oferuje u siebie gościnę, pozostali np. oprowadzanie po mieście Polska jest na 16. miejscu pod względem liczby użytkowników serwisu
• Intervac umożliwia wymianę ponad 10 tys. domów i mieszkań w 50 krajach
• HomeExchange.com ponad 26 tys. domów i mieszkań do wymiany serwis uczestniczy w ponad 250 tys. wymian domów rocznie
• AnyworkAnywhere.com ponad 130 tys. osób odwiedza miesięcznie serwis, poszukując pracy w kraju, który chcą zwiedzić pracy szukają głównie mieszkańcy Wlk. Brytanii (37 proc.) i innych krajów UE (27 proc.); 84 proc. poszukujących pracy ma 19–30 lat

Internetowe serwisy, które umożliwiają tańsze podróże po Polsce i świecie, opierają się na zasadzie wzajemnego świadczenia uprzejmości przez zarejestrowane w nich osoby. Udzielają one innym gościny, wymieniają się mieszkaniami, oferują transport za udział w kosztach przejazdu. Aby zapewnić bezpieczeństwo takich „transakcji”, serwisy umożliwiają opiniowanie zachowań użytkowników, starają się ich też weryfikować. Ale najważniejszy jest zdrowy rozsądek. Przed podróżą trzeba zgromadzić jak najwięcej informacji o drugiej stronie „transakcji”, skontaktować się z nią nie tylko za pomocą mechanizmów dostępnych w serwisie. Warto zadzwonić na podany numer telefonu, wysłać e-mail, żeby sprawdzić, czy informacje są prawdziwe.

Zamiast takiej randki w ciemno można skorzystać z tanich komercyjnych usług i np. zarezerwować nocleg w schronisku młodzieżowym.
Znajomość języków obcych to konieczność – tylko niektóre z globalnych serwisów mają polską wersję językową, a oferta typowo polskich portali jest często uboga.

Największym serwisem skupiającym osoby oferujące za darmo gościnę w swoim domu lub inną pomoc, np. oprowadzanie, rozmowę, wspólny posiłek, jest CouchSurfing (couchsurfing.com). Można z niego korzystać bezpłatnie. Prowadząca go organizacja przyjmuje darowizny, bo musi np. płacić za utrzymanie serwerów. Zarabia też na osobach, które chcą mieć status zweryfikowanego, a co za tym idzie, bezpiecznego użytkownika (patrz ramka „Czy to bezpieczne”). Od ciebie zależy, czy będziesz wybierać gościnę u sprawdzonych osób czy u wszystkich zarejestrowanych.

Zaletą serwisu HospitalityClub (hospitalityclub.org) (ok. 450 tys. użytkowników) są przetłumaczone na język polski podstrony, m.in. z obowiązującymi zasadami i najczęściej zadawanymi pytaniami. Można też obejrzeć przykładowe profile użytkowników. Nie ma żadnych opłat. Trzeba się zarejestrować, podając imię i nazwisko, pełny adres i ważny e-mail. Informacje te nie muszą być widoczne dla wszystkich członków serwisu, bo mogą się oni kontaktować z tobą poprzez komunikację wewnętrzną portalu, a nie e-mail.

Amerykańska organizacja GlobalHospitalityExchange (globalhospitalityexchange.org) promuje różnorodność etniczną i kulturową USA i umożliwia przebywanie w gościnie u amerykańskich użytkowników portalu. Jest otwarta na podróżnych z całego świata, ale wymaga od nich spełnienia wielu warunków, np. złożenia kopii paszportu z wszystkimi wcześniejszymi wizami, co najmniej dwóch listów referencyjnych od pracodawcy lub ze szkoły, dowodu ubezpieczenia ważnego w USA.

Licząca ok. 60 tys. użytkowników organizacja GlobalFreeLoadres (globalfreeloadres.com) rejestruje tylko te osoby, które mogą udzielić gościny.

Trudno nie wspomnieć o Servasie, którego idea integracji i poznawania się ludzi różnych nacji i kultur zrodziła się już w 1949 roku. Do Servasu należy tylko ok. 14 tys. osób, ale organizacja stawia na weryfikację użytkowniów w realu (rozmowa, rekomendacje), a nie na rejestrację online. W sieci nie ma też listy członków organizacji. Na jej stronach servas.pl znajdziesz informacje ogólne, relacje z wypraw itp.

Tanie noclegi oferują schroniska młodzieżowe (ang. Youth Hostel, niem. Jugendherberge, fr. L’Auberge de Jeunesse). Są ich ponad 4 tys. na świecie. Lista schronisk z adresami, informacją o położeniu, wyposażeniu, ocenami tych, którzy w nich kiedyś byli, znajduje się na stronie HI Hostels (hihostels.com). Można tam zarezerwować miejsce noclegowe online, podając numer karty kredytowej. Przy rezerwacji w biurze (w Polsce są trzy takie biura) płaci się 10 proc. opłaty noclegowej, a resztę po przybyciu na miejsce.

W niektórych krajach ze schronisk mogą korzystać tylko osoby mające międzynarodową legitymację PTSM, która kosztuje w 2009 roku 20 zł dla osób do 26 lat i 40 zł dla pozostałych. Ważna jest też legitymacja ISIC-PTSM – na 12 miesięcy kosztuje 79 zł. Jak i gdzie wyrobić legitymację, dowiesz się na stronie ptsm.org.pl. Schroniska mają często bardzo dobrą lokalizację. Przykładowe opłaty wynoszą w Paryżu 22 euro za noc, a w Barcelonie 16 euro za noc.

Serwisy umożliwiające tańsze podróżowanie opierają się w dużej mierze na zaufaniu do nieznajomych. Ale podejmują też różne działania, by zapewnić bezpieczne korzystanie z udostępnianych za ich pośrednictwem ofert. Oto kilka przykładów.

• OCENY I REFERENCJE Każdy serwis pozwala zostawiać komentarze i oceny na temat innych użytkowników; można też przesłać do portalu skargę, gdy zostanie naruszony regulamin.
• WERYFIKACJA CouchSurfing przypisuje status zweryfikowanego (bezpiecznego) użytkownika osobie, która wpłaci na rzecz serwisu darowiznę za pomocą karty kredytowej oraz wprowadzi na stronie kod przesłany kartą pocztową na podany adres. W HospitalityClub osoby kontaktujące się w sprawie noclegu muszą podać swoje dane oraz numer paszportu lub dowodu tożsamości; przy pierwszym spotkaniu należy te dokumenty sprawdzić. Serwis Siejedzie wymaga od kierowców oferujących transport podania numeru rejestracyjnego samochodu.
• REKOMENDACJE Poręczenie za daną osobę, wystawione przez zweryfikowanych użytkowników, którzy mieli z tą osobą kontakt w świecie rzeczywistym, stosuje CouchSurfing. Witryna Servas przyjmuje rekomendacje np. z miejsca pracy lub ze szkoły.
• UMOWY Przy wymianie mieszkania podpisuje się umowy ustalające szczegóły „transakcji”. Serwisy udostępniają ich wzory.

Ty jedziesz do mieszkania np. w Sztokholmie, a goście w tym samym czasie przyjeżdżają do twojego mieszkania w Krakowie. Do uzgodnienia jest, czy zostawiasz im też samochód i zwierzęta pod opieką. Wymiana może nastąpić w różnych terminach, bo np. wyjeżdżasz na działkę i mieszkanie jest puste.

Korzystanie z serwisu wymaga rejestracji i uiszczenia opłaty. Przykładowo na anglojęzycznej HomeExchange (homeexchange.com) wynosi ona 100 dolarów. Na polskojęzycznej stronie Intervac (intervac.com) opłata roczna to ponad 354 zł, a za dwa lata 600 zł.

Zasada ich działania jest prosta. Prezentujesz swoją ofertę. Możesz zaznaczyć, jakie kraje, w jakich terminach chciałbyś odwiedzić, i czekać na propozycję. Możesz też przeglądać oferty i wysyłać e-maile do oferentów bezpośrednio ze strony. Serwisy często udostępniają szablony listów czy formularzy umowy na różnych etapach procesu wybierania domu czy mieszkania na wymianę.

Intervac oferuje też usługę house sitting. Pozwala ona zaoferować opiekę nad czyimś domem lub poprosić inną rodzinę o opiekę nad swoim domem.

Do wybranego celu podróży możesz dotrzeć tanimi liniami lotniczymi, autobusami, pociągiem. Możesz także skorzystać z banku wolnych miejsc w samochodach. Działający od lat serwis Mitfahrzentrale (Mitfahrzentrale.com) zawiera oferty przejazdu na terenie Europy (np. z Berlina do Paryża za 45 euro). Są tam też linki do stron skupiających się na ofertach przejazdu w poszczególnych regionach Europy (Car-Pool.co.uk) i świata (Canada.Car-Pool.com).

Portal nie pobiera opłat za pośrednictwo, ale ma dwa rodzaje członków. Bezpłatni mogą zamieszczać ogłoszenia i przeszukiwać oferty przejazdu, tworzyć i otrzymywać zapytania dotyczące podróży przez e-mail. Płatni członkowie mogą np. podejrzeć numery telefonów użytkowników portalu. 31-dniowe członkostwo kosztuje ok. 3 euro, roczne – 20 euro. Portal wyróżnia ikona zamku tzw. bezpiecznych użytkowników – takich, którzy złożyli w serwisie kopię dowodu tożsamości.

Na stronie jest kalkulator, który pozwala oszacować koszt przejazdu, ale ostatnie słowo należy do kierowcy – trzeba ustalić cenę przed wyjazdem (ale kierowca nie może zarabiać na tej usłudze).

Są też polskojęzyczne strony, np. z ofertami wolnych miejsc na przejazdy głównie do Niemiec i z powrotem (mitfahrzentrale.web-host24.com), na przejazdy między miastami w Szkocji i Anglii oraz do Polski i w drugą stronę (emito.net) czy strona wirtualnego autostopu (autostop.com.pl). Ciekawostką jest witryna Siejedzie (siejedzie.pl) , która działa na zasadzie aukcji. Zgłaszasz, skąd i dokąd chcesz pojechać oraz ile chcesz za tę podróż zapłacić. Osoby mające wolne miejsca w samochodach licytują się między sobą, a ty masz prawo wybrać najbardziej atrakcyjną ofertę.

Możesz połączyć przyjemne z pożytecznym, czyli podróż z pracą tymczasową. Warto zajrzeć na stronę anyworkanywhere.com, która gromadzi informacje o warunkach zatrudnienia, ofertach pracy dostępnych w okresie letnim, podaje linki do stron z ogłoszeniami o pracy w danym kraju, umożliwia dodanie swojego ogłoszenia o poszukiwaniu pracy. Wejdź również na „Europejski portal mobilności zawodowej” EURES (europa.eu). Zawiera on m.in. kilkaset tysięcy ofert pracy (w tym czasowej) w 31 krajach Europy, pochodzących z tamtejszych biur zatrudnienia.

Bezpłatną wymianę językową dla dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat proponuje portal Lingoo (lingoo.eu). Dziecko jedzie na wakacje do rodziny, w której jest jego rówieśnik, potem role się odwracają. Wakacje służą nauce głównie języka angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego, niemieckiego, włoskiego, portugalskiego (przy wypełnianiu formularza Polacy wybierają „other language”). Aby móc skorzystać z portalu, trzeba się zarejestrować i opłacić subskrypcję – 48 euro rocznie za jedno dziecko, 24 euro za drugie.

Wspomniany już Intervac oferuje usługę youth exchange polegającą na tym, że rodziny zamieniają się dziećmi na określony czas, oraz usługę youth hospitality offered, dzięki której rodzina oferuje gościnę danemu dziecku, a potem wysyła do jego rodziny swoją pociechę.

Dobrym pomysłem jest znalezienie towarzyszy podróży, by współdzielić jej koszt. Na stronie Travel-companion (travel-companion.net) można bez rejestracji przeglądać oraz publikować ogłoszenia o planowanej podróży – gdzie i kiedy, z jakimi oczekiwaniami wobec towarzyszy podróży. Ogłoszenia są bardzo konkretne. Inaczej niż na polskim portalu TravelFriends (travelfriends.pl), który łączy różne funkcje – wymiany informacji o podróżach, dzielenia się fotkami, pomocnika w znajdowaniu odpowiedniego towarzystwa na podróż i... serwisu randkowego.