W zasięgu sieci

Adres MAC (ang. Media Access Control address) to unikatowy adres każdego urządzenia sieciowego działającego w sieciach kablowych i bezprzewodowych. Składa się z sześciu par cyfr szesnastkowych (np. 00– -0A-10–3A-E2-B5). Pierwsze trzy liczby szesnastkowe to identyfikator producenta danego urządzenia sieciowego. Listę producentów urządzeń sieciowych wraz z przypisanymi im kodami producenckimi (pierwsza połowa adresu MAC) znajdziesz w pliku tekstowym umieszczonym w serwisie organizacji IEEE (zajmującej się m.in. standardami do urządzeń komputerowych, np. sieci bezprzewodowe IEEE 802.11a/b/g to właśnie standardy ustanowione przez tę organizację), pod adresem: http://standards.ieee.org/regauth/oui/oui.txt. Pozostała część adresu MAC to unikatowy identyfikator urządzenia sieciowego, a ściślej – konkretnego egzemplarza karty czy punktu dostępowego. Znajomość adresu MAC pozwala na ustalenie producenta karty sieciowej, jednak nie zawsze, gdyż istnieją sposoby na programową zmianę adresu MAC dla danego urządzenia, a tym samym wprowadzenie w błąd ewentualnych śledzących.

W poszukiwaniu hot-spotów, czyli bezprzewodowych punktów dostępowych do internetu, nie musisz już czytać reklam w lokalnej prasie, rozglądać się za szyldami i billboardami informującymi o tym, że w danym regionie działa sieć bezprzewodowa, czy rozpytywać znajomych. Zakładamy, że komputer (najlepiej laptop) wyposażony w kartę bezprzewodową już masz. Kolejne założenie dotyczy używanego przez ciebie systemu operacyjnego. Opracowując ten artykuł, przyjęliśmy, że korzystasz z Windows XP. Jeżeli tak jest, to wyśledzenie działających w twoim otoczeniu sieci bezprzewodowych pozostaje kwestią doboru odpowiedniego oprogramowania. Proponujemy aplikację NetStumbler.

NetStumbler to jeden z najpopularniejszych programów do wykrywania sieci bezprzewodowych. Jego olbrzymią zaletą jest to, że dzięki uniwersalnemu sterownikowi potrafi działać z różnymi kartami bezprzewodowymi. Oprócz prezentowanej przez nas wersji do Windows program istnieje, pod nieco zmienioną nazwą – MiniStumbler – także w wersji do przenośnych palmtopów z systemem Windows Mobile.

Kliknij dwukrotnie ikonę netstumblerinstaller lub uruchom instalację, posługując się menu naszej płyty. Jeżeli pojawi się okno: Otwórz plik - ostrzeżenie o zabezpieczeniach kliknij przycisk Uruchom.

Zobaczysz pierwsze okno anglojęzycznego instalatora NetStumblera. Kliknij przycisk I Agree, by potwierdzić licencję (NetStumbler jest programem darmowym).

W kolejnym oknie pozostaw domyślne ustawienia instalacji Network Stumbler Setup, a następnie kliknij Next, po czym kliknij Install.

Po przekopiowaniu plików programu na dysk kliknij close. Bezpośrednio po zakończeniu instalacji automatycznie otworzy się okno pomocy programu NetStumbler Help. Na razie zamknij po prostu to okno. NetStumbler jest zainstalowany.

Uruchom program, klikając w menu Start skrót Network Stumbler.

Gdy pojawi się okno główne programu, namierzanie istniejących i działających w okolicy sieci bezprzewodowych powinno się rozpocząć automatycznie. Po chwili okno Network Stumbler powinno się zacząć zapełniać danymi dotyczącymi wykrytych sieci bezprzewodowych.

Nadszedł czas na wyjaśnienie poszczególnych informacji. Na naszej przykładowej ilustracji widać, że program wykrył trzy działające sieci. Oto wyjaśnienie znaczenia poszczególnych kolumn widocznej w oknie programu listy:
MAC – adres MAC wykrytego urządzenia bezprzewodowego; jest przydatny do identyfikowania urządzeń bezprzewodowych (głównie punktów dostępowych, ale nie tylko, gdyż także kart Wi-Fi działających w trybie ad hoc, czyli takim, w którym komputer z kartą bezprzewodową może się łączyć z innym komputerem – oczywiście bezprzewodowo – bez pośrednictwa punktu dostępowego). Więcej informacji o analizie adresów MAC znajdziesz w ramce „Adres MAC, kto jest producentem?”.
SSID – identyfikator sieci bezprzewodowej; jest zazwyczaj nadawany przez osobę zarządzającą daną siecią.
Name – teoretycznie tutaj powinna się wyświetlać nazwa urządzenia dostępowego, w praktyce nie udało nam się ani razu uzyskać takiego efektu.
Chan – numer kanału dla danej sieci bezprzewodowej; znak „*” wyświetlony obok numeru kanału oznacza sieć, do której w danej chwili jesteś podłączony (NetStumbler nie wymaga aktywnego połączenia z jakąkolwiek siecią bezprzewodową).
Speed – szybkość, a właściwie przepustowość (nie aktualna, lecz maksymalna możliwa) danej sieci bezprzewodowej; parametr wyświetlany tylko w niektórych przypadkach.
Vendor – producent danego urządzenia (znaleziony na podstawie adresu MAC); parametr ten nie zawsze jest poprawnie podawany; możesz samodzielnie spróbować „namierzyć” producenta danego punktu dostępowego – informacje w ramce „Adres MAC, kto jest producentem?”.
Type – w tej kolumnie możliwe są tylko dwie wartości: AP oznacza punkt dostępowy, Peer oznacza urządzenie sieciowe pracujące w trybie ad hoc (łączenie bezprzewodowe bezpośrednio, bez udziału punktu dostępowego).
Encryption – informacja o szyfrowaniu stosowanym w danej sieci bezprzewodowej.
SNR – stosunek sygnału do szumu – im wyższa jest ta wartość, tym lepszą jakością sygnału dysponuje dana sieć bezprzewodowa.
Signal+ – najwyższa zaobserwowana w trakcie monitorowania moc sygnału (im wyższa jest ta wartość, tym lepiej).
Noise – najniższy zaobserwowany poziom szumów; im niższa wartość, tym lepiej.
SNR+ – najwyższy zaobserwowany stosunek sygnału do szumu.

Podane w kolumnach informacje w zupełności wystarczają do tego, by samodzielnie określić, która z dostępnych w twoim otoczeniu sieci bezprzewodowych oferuje najsilniejszy sygnał. Ponieważ NetStumbler potrafi wyświetlać także informacje o ewentualnych zabezpieczeniach sieci bezprzewodowych, można go wykorzystać do prób podłączenia się do niezabezpieczonych sieci bezprzewodowych. Przestrzegamy jednak, że nieautoryzowane podłączenie jest łatwe do wykrycia, a ponadto wiele „łatwych” i w pełni otwartych na połączenia hot-spotów może być w istocie pułapkami zastawionymi w celu kradzieży poufnych danych od podłączających się do takiej sieci użytkowników.

NetStumbler to program w zupełności wystarczający do wykrywania i badania zasięgu sieci bezprzewodowych. Jeżeli jednak korzystasz z karty bezprzewodowej, którą kupowałeś oddzielnie, zwróć uwagę, czy nie zostało do niej dołączone oprogramowanie udostępniające podobne funkcje co NetStumbler. Jest tak np. w przypadku kart Wi-Fi firmy ASUS. Ilustracja przedstawia ekran programu pokazujący wyniki monitorowania sieci bezprzewodowych za pomocą programu ASUS Site Monitor.

NetStumbler nie tylko wykrywa dostępne sieci, ale też stanowi bardzo przydatne urządzenie do określania maksymalnego zasięgu twojej sieci bezprzewodowej.

Teoretycznie do monitorowania zasięgu wystarczy spacerowanie z włączonym laptopem po okolicy i uważna obserwacja wartości mocy sygnału i stosunku sygnału do szumu dla twojej sieci bezprzewodowej. NetStumbler oferuje jednak znacznie wygodniejsze w użyciu graficzne obrazowanie mocy sygnału danej sieci.

W oknie głównym programu (zakładamy, że monitorowanie jest aktywne) rozwiń, widoczną po lewej stronie okna, gałąź SSIDs, a następnie wybierz adres MAC punktu dostępowego interesującej cię sieci bezprzewodowej.

Po prawej stronie okna uaktywni się wykreślany na bieżąco wykres informujący o mocy sygnału (podawanej w postaci stosunku sygnału do szumu). Teraz wystarczy po prostu przejść się po okolicy z laptopem w dłoniach i sprawdzić, w którym miejscu sygnał ulega znacznemu osłabieniu (będzie to wyraźnie zaznaczone czerwoną barwą wykresu – sygnalizuje ona sygnał niezdatny do użytku).