Więcej przestrzeni

W artykule znajdziesz:

• Informacje, czym są i do czego można wykorzystać dodatkowe pulpity
• Cechy dobrego menedżera wirtualnych pulpitów
• Porównanie 16 różnych programów: 12 komercyjnych i 4 darmowych

Wirtualny pulpit to nie tylko więcej miejsca na otwarte okna folderów i uruchomionych w systemie aplikacji. Dodatkową przestrzeń roboczą można znakomicie wykorzystać do uporządkowania danych i przygotowania gotowych zestawów np. aplikacji, ikon czy otwartych okien programów. Możesz założyć, że jeden pulpit będzie przeznaczony na codzienne zadania biurowe. Inny – np. z ustawioną wyższą rozdzielczością – będziesz wykorzystywał do pracy z programami graficznymi. Jeszcze inny – o niższej rozdzielczości i z zestawem ikon skrótów do multimedialnych odtwarzarek – będzie wirtualnym kinem w komputerze. Możliwości są ograniczone jedynie wyobraźnią użytkownika i, w mniejszym stopniu, możliwościami samego narzędzia – menedżera wirtualnych pulpitów.

Cechą, dzięki której menedżery wirtualnych pulpitów okazują się całkiem przydatnymi narzędziami, jest możliwość indywidualnego ustawienia zawartości każdego pulpitu. Odrębne rozdzielczości, ale także osobne zestawy ikon to nie wszystko. Możesz decydować nie tylko o ustawieniu takich elementów, jak tło, rozdzielczość czy ikony na danym pulpicie. Niektóre z testowanych programów umożliwiają definiowanie reguł dla poszczególnych aplikacji. Co dają takie reguły? Pozwalają np. na automatyczne uruchomienie wielu programów w wyniku przełączenia się na konkretny pulpit albo automatyczne wywołanie jednego okna na wszystkich pulpitach jednocześnie.

Dzięki wirtualnym pulpitom nie tylko zwiększysz komfort pracy i możliwości systemu, ale też często poprawisz jego estetykę, a dla wielu użytkowników ładnie wyglądający system to istotny czynnik decydujący o wygodzie pracy. Dzięki wirtualnym pulpitom możesz m.in. łatwo i szybko przełączać różne tła graficzne, odrębne dla każdego pulpitu.

Chociaż wiele z testowanych programów można uruchomić w bardzo starych wersjach systemu Windows, takich jak Windows 95/98/98SE czy Me, trzeba pamiętać, że w tych wersjach systemu nie ma możliwości korzystania z funkcji ustawiania przezroczystości ikon. Nie jest to wada programu, który w Windows 2000/XP taką funkcję udostępnia, lecz brak odpowiedniego wsparcia ze strony samego systemu operacyjnego.

• Dariusz Hałas szef działów SOFTWARE i INTERNET

Podczas testów łatwo zauważyliśmy wyraźny podział badanych programów na dwie grupy. Pierwszą stanowiły rozbudowane narzędzia. Do niej zaliczał się m.in. zwycięzca testu. Druga to programy uboższe pod względem funkcji, ale oferujące możliwości w zupełności wystarczające w domowym komputerze, a ponadto wyposażane w graficzne ozdobniki. Zwycięzca testu to program bardzo funkcjonalny, ale do domu równie dobry będzie prosty w obsłudze Dexpot 1.4 czy polskojęzyczny AltDesk 1.8.

• ELASTYCZNA KONFIGURACJA WIRTUALNYCH PULPITÓW Dobry menedżer pulpitów powinien zapewniać swobodny wybór nie tylko liczby wirtualnych pulpitów, ale także zezwalać na planowanie zawartości każdego z nich – tworzenie zestawów ikon, automatyczne uruchamianie aplikacji itp.
• ZAPEWNIENIE NIEZALEŻNOŚCI USTAWIEŃ PULPITÓW Im bardziej niezależne pulpity będziesz mógł ustawić, tym łatwiej ci będzie z nich korzystać. Menedżer pulpitów powinien umożliwiać ustawienie niezależnego zestawu ikon czy obrazków tła.
• UMOŻLIWIENIE ŁATWEGO PRZEŁĄCZANIA PULPITÓW Przełączanie pulpitów powinno być jak najbardziej intuicyjne. Dlatego dobry program powinien udostępniać możliwie wiele sposobów przełączania: za pomocą skrótów klawiszowych, myszką itp.
• SPRAWDZANIE ZAWARTOŚCI PULPITÓW Do komfortowej pracy niezbędna jest możliwość sprawdzania tego, co na danym pulpicie jest uruchomione. Dzięki temu wiesz, gdzie jakie aplikacje działają, i unikasz bałaganu.
• OCHRONA USTAWIEŃ HASŁEM Odpowiednie przygotowanie wirtualnych pulpitów może zająć trochę czasu, ale jest to proces wykonywany tylko raz. Niemniej w celu ochrony ustawień dobrze jest, gdy program umożliwia blokadę zawartości pulpitu przez przypisanie mu hasła.
• POLSKOJĘZYCZNY INTUICYJNY INTERFEJS MENEDŻERA To powinna być cecha każdego programu przeznaczonego na nasz rynek. Niestety, w przypadku menedżerów wirtualnych pulpitów jest ona bardzo rzadko spotykana.

Przetestowaliśmy 16 aplikacji. Z tego cztery programy są bezpłatne. Pozostałe to aplikacje komercyjne. Niestety, różnica między narzędziami darmowymi a komercyjnymi okazała się dość widoczna. Najlepszy z darmowych programów – Virtual Dimension 0.94 – z trudem awansował do pierwszej ósemki. Od razu trzeba jednak zaznaczyć, że jeżeli to właśnie cena jest dla ciebie decydującym czynnikiem wyboru jakiegoś programu, to możliwości Virtual Dimension 0.94, choć odstają od najlepszych programów w teście, powinny być zupełnie wystarczające w domowych warunkach. Program ten potrafi też znacznie więcej niż pozostałe darmowe menedżery pulpitów.

Wszystkie testowane programy instalowaliśmy na komputerze, którego konfigurację przedstawiamy w ramce „Parametry testowego komputera”. Systemem operacyjnym, pod którego kontrolą uruchamialiśmy testowane programy, był Windows XP w wersji Professional. Każda aplikacja była instalowana w nowo zainstalowanym systemie operacyjnym. Stan początkowy systemu był przywracany po zakończeniu testu każdego programu w ten sposób, że nie deinstalowaliśmy przetestowanej właśnie aplikacji, lecz za pomocą programu Norton Ghost przywracaliśmy „świeży” system z przygotowanego wcześniej pliku obrazu partycji systemowej. Podczas instalacji ocenialiśmy zarówno czas trwania, jak i stopień komplikacji całego procesu. Uwzględnialiśmy też, czy dany program jest wyposażony w kreator wstępnej konfiguracji uruchamiany bezpośrednio po instalacji, co zdecydowanie ułatwia korzystanie z wirtualnych pulpitów dodawanych przez ten program. Na tym etapie testu wyróżniła się nieznacznie aplikacja ManageDesk 2.46.11, która zainstalowała się najszybciej (w czasie zaledwie pięciu sekund), a poza tym oferowała właśnie prosty w obsłudze kreator konfiguracji wstępnej programu.

Czy program jest przyjazny, rozpoznajemy na pierwszy rzut oka po jego interfejsie. Niestety, tylko jeden program – AltDesk 1.8 – ma interfejs polskojęzyczny, wyróżniający się ponadto estetyką wykonania jego poszczególnych elementów (np. panelu przełączania wirtualnych pulpitów), i oferuje mechanizm zmiany wyglądu za pomocą tzw. skórek. Dlatego też interfejs tego programu został najlepiej oceniony. Z kolei najsłabszym elementem każdego z testowanych programów okazała się oferowana pomoc – w postaci dołączanej dokumentacji bądź informacji publikowanych online. Praktycznie we wszystkich przypadkach wsparcie użytkownika sprowadza się do kilku informacji opublikowanych na witrynie producenta danego programu oraz często szczątkowej pomocy wbudowanej w aplikację. W niektórych przypadkach trudno nawet mówić o pomocy, gdyż wywołanie funkcji pomocy w programie skutkowało jedynie wyświetleniem kilku informacji o wersji programu czy autorach. Żaden program nie uzyskał w tym zakresie choćby oceny dostatecznej.

Dużo lepiej było z funkcjami większości testowanych programów, choć zróżnicowanie możliwości poszczególnych aplikacji było bardzo duże. Widać to już na przykładzie liczby pulpitów udostępnianych przez poszczególne narzędzia. Od dwóch w przypadku programu DoubleDesktop 2.0 (który ponadto nie udostępniał też żadnych praktycznie funkcji poza samą możliwością przełączania się między pulpitami), po nieograniczoną ich liczbę w przypadku aplikacji: Virtual Desktop Toolbox 2.80, enable Virtual Desktop 2.3.1, Virtual Dimension 0.94, Multi User Desktop 2004 Standard oraz Super X Desktop 3.4.

W największe możliwości w zakresie udostępnianych sposobów przełączania się między pulpitami został wyposażony program Chimera Virtual Desktop – zwycięzca naszego testu. Umożliwia on także, podobnie jak kilka innych aplikacji, zupełnie dowolną konfigurację ikon na każdym z dodanych pulpitów. Przydatną funkcją obecną w niektórych programach jest możliwość ustawiania reguł aplikacji (i reguł okien) dla poszczególnych pulpitów. Dzięki temu użytkownik może określić i przyporządkować określonym pulpitom całe zestawy aplikacji, które dodatkowo mogą się uruchamiać automatycznie w razie uaktywnienia danego pulpitu. Pod tym względem zdecydowanym liderem okazał się program Virtual Desktop Toolbox, choć trzeba od razu dodać, że sposób korzystania z jego opcji pozostawia wiele do życzenia. Zastrzeżenia budzi przede wszystkim czytelność opisów i łatwość posługiwania się poszczególnymi funkcjami. Program ten jako jedyny udostępnia też tak zaawansowane funkcje, jak np. możliwość przypisania skonfigurowanego wcześniej pulpitu wybranemu kontu użytkownika.

Nawet jeżeli jakiś program umożliwia dodanie do niego nieograniczonej liczby wirtualnych pulpitów, trzeba pamiętać, że faktycznym ograniczeniem jest pojemność pamięci RAM oraz dysku twardego. Wiele jednak zależy też od tego, w jaki sposób program radzi sobie z wykorzystaniem zasobów. Na szczególne wyróżnienie zasługuje tutaj ManageDesk, który ma wbudowaną funkcję zarządzania pamięcią. Zasoby zajmowane przez aplikacje uruchomione na niewykorzystywanych przez użytkownika pulpitach były zwalniane. Z drugiej strony negatywnie wyróżniły się programy Multi User Desktop 2004 Standard oraz Virtual Desktop 1.01. W tych aplikacjach każdy kolejny pulpit oznaczał uruchomienie odrębnego procesu Eksploratora Windows (explorer.exe). Co, biorąc pod uwagę średnie zużycie ok. 15 MB pamięci na jeden taki proces, skutecznie ograniczało faktyczną liczbę możliwych do wykorzystania pulpitów.

Oprogramowanie umożliwiające pracę na wielu wirtualnych pulpitach jest dodawane często razem ze sterownikami do kart graficznych. Posiadacze kart graficznych z układami firmy ATI mają do dyspozycji moduł HydraVision. Z kolei użytkownicy kart zbudowanych z wykorzystaniem układów NVIDIA mogą włączyć funkcje wirtualnych pulpitów bezpośrednio z okna dialogowego właściwości sterownika karty, ale po uprzednim zainstalowaniu firmowego oprogramowania NVIDII – sterowniki Microsoftu dodawane razem z Windows, choć potrafią często współpracować z kartą graficzną, są pozbawione funkcji wirtualnych pulpitów.

Udany produkt węgierskich programistów. Pełna dowolność w zakresie przełączania pulpitów. Duża niezależność poszczególnych pulpitów (odrębne tła, zestawy ikon, ustawienia rozdzielczości ekranu), możliwość regulacji przezroczystości okien, ochrona wybranych pulpitów hasłem to tylko niektóre możliwości. Do tego możliwość określania reguł programów i prosta, przejrzysta obsługa.

Olbrzymia liczba funkcji i wszechstronne możliwości. Z dodatkowymi pulpitami zrobisz niemal wszystko. Ochrona hasłem, indywidualne zestawy ikon, tło, rozdzielczość, przyporządkowywanie pulpitu określonemu kontu użytkownika, domyślne zestawy aplikacji, jakie mają się automatycznie uruchamiać na konkretnych pulpitach. Irytuje jednak trudny w obsłudze i siermiężny, przestarzały interfejs.

Jeżeli mielibyśmy oceniać wygląd interfejsu programu do zarządzania pulpitami Windows, to Dexpot byłby jednym z faworytów. Program, który możemy polecić mniej zaawansowanym użytkownikom. Opcje dodawania pulpitów, ich przełączania i zarządzania nimi są przedstawione czytelnie. Dostępne są też ozdobniki, jak np. przezroczystość okien. Najtańszy z komercyjnych menedżerów pulpitów w teście.

Kolejny wszechstronny menedżer pulpitów. Wbudowane kreatory oraz intuicyjny interfejs pomagają przebrnąć przez obcojęzyczne opcje. Zaletą jest wbudowany moduł do zarządzania pamięcią Windows. Jeżeli jakiś pulpit jest nieaktywny, program zwalnia pamięć zajętą przez otwarte na nim programy. Obsługa do 99 pulpitów oraz opcje ochrony hasłem to kolejne plusy. Odstrasza wysoka cena.

Program dla tych, którzy oprócz większej liczby pulpitów chcą mieć na ekranie estetyczny gadżet. Dzięki możliwości wybierania tzw. skórek interfejs programu można zmieniać. Możliwości nieco mniejsze niż programów z czołówki, ale do domowych zastosowań wystarczy zarówno liczba pulpitów (do 9), jak i funkcje ich przełączania. Ikony na każdym pulpicie można dowolnie konfigurować.

Jedyny w teście program z polskojęzycznym interfejsem. Alt- Deska wyposażono w obsługę tzw. skórek. Brakuje kilku przydatnych opcji, jak np. możliwości niezależnego definiowania rozdzielczości ekranu dla każdego pulpitu. Są za to graficzne ozdobniki, jak choćby ustawianie przezroczystości okien AltDeska czy miniatury okien aplikacji – nie trzeba instalować Windows Vista.

Oto program, który nie zaskakuje niczym szczególnym, ale zawiera wszystkie niezbędne funkcje menedżera pulpitów. Liczba pulpitów, jakie można ustawić i z jakich można korzystać, jest nieograniczona. Zabrakło indywidualnych ustawień dla poszczególnych pulpitów, jedynie tło można ustawić dla każdego pulpitu inne. Program przydatny też dla tych, którzy często robią zrzuty ekranu.

Najlepszy z darmowych programów. Szczególnie charakterystyczną cechą tego programu jest poza możliwością wyposażenia systemu w nieograniczoną liczbę pulpitów, także funkcja sterowania przezroczystością każdego okna w systemie (a nie tylko okien menedżera pulpitów). Jest to program dla miłośników przezroczystych okien, bo brakuje mu wielu funkcji z rozbudowanych menedżerów pulpitów.