Zalety zestawów chłodzących
- Łatwa instalacja – bez konieczności demontażu całego komputera
- Obniżenie temperatury procesora
- Wentylator jest większy i pracuje ciszej
- Na żeberkach radiatora wolniej zbiera się kurz
Większość procesorów ma w komplecie zestaw chłodzący składający się z niewielkiego, aluminiowego radiatora, a także odpowiadającego mu wielkością wentylatora. Do procesorów o najwyższej mocy (z wyższym współczynnikiem TDP) dołączane są radiatory z elementami miedzianymi, bo metal ten ma dwukrotnie lepszą przewodność cieplną. W każdym przypadku zestaw jest tak dobrany, by wystarczył do chłodzenia danego układu. Jednak za kilkadziesiąt złotych można kupić znacznie lepsze rozwiązanie.
Budowa zestawów
Zestawy chłodzące do procesorów są dostępne w cenach od kilkunastu do kilkuset złotych. Mają one również różną formę – od prostych konstrukcji aluminiowych, przez wyszukane rozwiązania do nietypowych obudów, aż po potężne, metalowe bloki przeznaczone dla overclockerów.
W naszym teście skupiliśmy się na takich zestawach, które moglibyśmy polecić większości posiadaczy komputerów stacjonarnych. Są to przede wszystkim aluminiowe radiatory z miedzianymi ciepłowodami ułatwiającymi wymianę energii między procesorem a blaszkami radiatora. Pasują do każdej obudowy typu wieża, do każdej płyty głównej i procesora (z wyjątkiem platformy Intel LGA 2011), a ich instalacja jest równie łatwa, jak standardowych zestawów chłodzących. W dodatku wybraliśmy najtańsze konstrukcje poszczególnych producentów, w cenach od ok. 50 zł, które i tak są wystarczające – w końcu procesory też są coraz bardziej energooszczędne i coraz mniej się grzeją.
Mocowania
Najważniejszą cechą każdego systemu chłodzącego jest oczywiście jego skuteczność, ale pierwsze wrażenie zawsze będzie dotyczyć sposobu instalacji.
W przypadku masywnych zestawów konieczna jest instalacja specjalnej ramki od spodu płyty głównej, co znacznie utrudnia montaż. W większości tanich i lekkich konstrukcji problem ten nie występuje – zestaw pasuje do otworów płyty głównej (Intel) lub plastikowej ramki procesora (AMD). Ponieważ Intel i AMD od kilku generacji układów nie zmieniają w znaczący sposób specyfikacji układów chłodzenia, zestawy innych producentów pasują praktycznie do wszystkich płyty głównych. Zatem montaż chłodzenia zwykle sprowadza się do zdjęcia starego zestawu, usunięcia resztek pasty, nałożenia nowej pasty i założenia nowego zestawu w standardowy sposób.
Przy montażu trzeba zwrócić uwagę na kierunek przepływu powietrza. Wentylator powinien wymuszać ruch powietrza od przodu ku tyłowi płyty głównej, w kierunku tylnych kratek wylotowych peceta. W przypadku platform Intela można obrócić zestaw o 90 stopni, by „dmuchał” do góry. W przypadku AMD może się to okazać niemożliwe, bo ramka procesora pozwala tylko na obrót o 180 stopni. Jeśli więc zestaw został przewidziany do montażu w poziomie, powinien „dmuchać” do tyłu, a jeśli do montażu w pionie – powinien „dmuchać” do góry.
W naszym teście skupiliśmy się na takich zestawach, które moglibyśmy polecić większości posiadaczy komputerów stacjonarnych. Są to przede wszystkim aluminiowe radiatory z miedzianymi ciepłowodami ułatwiającymi wymianę energii między procesorem a blaszkami radiatora. Pasują do każdej obudowy typu wieża, do każdej płyty głównej i procesora (z wyjątkiem platformy Intel LGA 2011), a ich instalacja jest równie łatwa, jak standardowych zestawów chłodzących. W dodatku wybraliśmy najtańsze konstrukcje poszczególnych producentów, w cenach od ok. 50 zł, które i tak są wystarczające – w końcu procesory też są coraz bardziej energooszczędne i coraz mniej się grzeją.
