Cyfrówka dla ciebie

• Artur Wyrzykowski szef działu Hardware

Nasz test jest skierowany do kilku grup użytkowników. Osoby, które do tej pory nie posiadały aparatu cyfrowego, nie mają wysokich wymagań albo nie mogą przeznaczyć dużej kwoty na aparat cyfrowy, powinny się zainteresować niedrogimi modelami kompaktowymi. Może to być zwycięzca testu Panasonic DMC-FS6, ale z czystym sumieniem możemy też polecić najtańszy w teście model – Praktica DCZ 10.4. Natomiast osoby o wyższych i bardziej sprecyzowanych wymaganiach powinny się zainteresować modelami zaawansowanymi. W tym przypadku aparat najlepiej wybrać według własnego uznania, kierując się szczegółowymi informacjami podanymi w tabelach testowych.

W artykule znajdziesz:

• Wskazówki, jak dobrać aparat do swoich potrzeb
• Parametry i funkcje dobrego aparatu
• Podsumowanie testu 16 modeli o różnych cenach i możliwościach
• Opisy testowanych aparatów

Podstawowa grupa aparatów cyfrowych to niedrogie modele w cenie do 500 złotych, które mają dużą rozdzielczość matrycy, niewielki zoom optyczny (zwykle 3-krotny) oraz niewiele funkcji. Mają jednak automatyczne tryby pracy, wbudowaną lampę błyskową, ekran o przekątnej 2,5–3”, funkcje stabilizacji obrazu, zdjęć seryjnych czy samowyzwalacz, możliwość rejestrowania filmów itp. Jest więc wszystko to, co pozwala robić dobre zdjęcia.

Więcej (2–3-krotnie) trzeba zapłacić za modele o podobnych możliwościach, ale np. zminiaturyzowane, albo za aparaty duże, półprofesjonalne. Te mają zwykle ogromny zestaw funkcji oraz ustawień, większy zoom optyczny, niekiedy wizjer, ruchomy ekran ułatwiający robienie zdjęć w nietypowych warunkach. Niektóre zapisują fotografie w plikach RAW będących odpowiednikiem cyfrowego negatywu. Taki zestaw funkcji powoduje, że za zaawansowany model trzeba zapłacić grubo ponad 1000 złotych.

• dobra matryca i obiektyw Dobra jakościowo matryca oraz obiektyw o dużej jasności pozwoli na wykonywanie dobrych zdjęć nawet w słabych warunkach oświetleniowych.
• Duży zoom optyczny Duży zoom optyczny przyda się w przypadku fotografowania mocno oddalonych obiektów, do których nie można się zbliżyć. Nie należy go mylić z zoomem cyfrowym.
• Stabilizacja obrazu Dzięki stabilizacji przy niewielkim poruszeniu aparatu w czasie robienia zdjęcia obraz nie zostanie rozmazany. Przydaje się ona także w kiepskich warunkach oświetleniowych.
• Wyświetlacz LCD Znacznie ułatwia kadrowanie sceny, poza tym jest bardzo pomocny przy ocenie wykonanych już zdjęć. Dobrze, gdy jest ruchomy.
• Automatyczne i ręczne tryby Tryby automatyczne ułatwią fotografowanie początkującym. Jednak w wypadku, gdy automatyka aparatu nie pozwoli na zrobienie dobrych zdjęć, tryby ręczne umożliwią wykonanie poprawnej fotografii.

Dla przeciętnego użytkownika ważne jest przede wszystkim, by aparat robił dobre zdjęcia w każdych warunkach, więc istotne są automatyczne funkcje aparatu. Zazwyczaj aparat ma do wyboru kilkanaście, a czasami kilkadziesiąt trybów tematycznych przeznaczonych do różnych sytuacji i warunków oświetleniowych. Można je wybrać ręcznie albo może to robić sam aparat, po szybkiej analizie fotografowanego kadru. Każdy aparat ma także przynajmniej jeden tryb półautomatyczny, w którym się ustawia np. balans bieli czy czułość ISO.

Oczywiście nawet najlepsze funkcje usprawniające fotografowanie na nic się nie przydadzą, jeśli aparat będzie miał słabą matrycę i obiektyw. Jakość matrycy jest tym lepsza, im większe jej rozmiary, a także… mniejsza rozdzielczość. Dlatego też wiele starych aparatów o rozdzielczości 6 megapikseli robi lepsze zdjęcia niż współczesne o rozdzielczości 12 megapikseli. Z kolei w wypadku obiektywu kluczowe znaczenie ma jego jasność, czyli wartość przysłony – im mniejsza, tym lepiej, bo więcej światła pada na matrycę.

Aparat, który ma wykonać dobre zdjęcie w każdych warunkach, musi być także wyposażony w dodatkowe funkcje. Jedną z ważniejszych jest duży zoom optyczny, czyli możliwość znacznego, nawet ponad 20-krotnego zbliżenia fotografowanego obiektu. Nie w każdych warunkach się to sprawdza, bo ruchome obiekty fotografowane w ciemnym pomieszczeniu z użyciem takiego zoomu właściwie zawsze będą rozmazane, ale świetne efekty się uzyskuje, fotografując na zewnątrz. By poprawić jakość zdjęć robionych z dużym zoomem, aparat powinien mieć optyczną stabilizację obrazu.

Drugim warunkiem wykonania udanych zdjęć jest szybkość aparatu. Urządzenie musi być gotowe do pracy natychmiast po włączeniu, musi szybko reagować na naciśnięcie spustu migawki, a także szybko wykonywać serie zdjęć. Dobre aparaty potrafią wykonać w ciągu sekundy około 10 zdjęć, ale przy pełnej rozdzielczości prędkość zwykle wynosi około 1,5 klatki na sekundę.

Niemal każdy współczesny kompakt potrafi też nagrywać filmy. Jeżeli zależy ci na tej funkcji, zwróć uwagę na aparaty rejestrujące filmy HD, a także te, które potrafią w czasie filmu wykorzystać zoom optyczny, a nie tylko cyfrowy.

Ważną cechą aparatów jest możliwość ich wygodnej obsługi. Zapewnia to głównie tylny panel aparatu, czyli przyciski i ekran LCD. Im mniejszy aparat, tym lepiej się go transportuje, ale trudniej używa. W małych aparatach większość funkcji jest zaszyta w menu, tymczasem w zaawansowanych modelach najważniejsze funkcje są dostępne bezpośrednio. W praktyce bardzo użyteczne jest kółko wyboru trybów, bo za jego pomocą można wybrać zdefiniowane przez producenta albo samodzielnie zaprogramowane tryby. Przydaje się też pokrętło do szybkiej zmiany ustawień, szczególnie jeśli aparat jest wyposażony w ręczny tryb ekspozycji. Ponadto aparat musi dawać bezpośredni dostęp do takich ustawień, jak tryb lampy błyskowej, czułość ISO itp.

Z kolei ekran musi mieć jak największą przekątną oraz rozdzielczość, a także zapewniać dobry kąt widzenia z góry i z dołu. Jeszcze lepiej, gdy jest to ekran uchylny albo w ogóle ruchomy, bo zdjęcia znad głowy albo z dołu robi się najlepiej właśnie aparatem z takim ekranem. W bardzo nasłonecznionych miejscach zdjęcia robi się najlepiej, korzystając z wizjera optycznego albo elektronicznego.

Od ostatniego testu aparatów cyfrowych w PC Formacie 5/2009 pojawiło się w sprzedaży wiele modeli o jeszcze większych możliwościach. Nawet tanie aparaty mają teraz tryby manualne czy funkcje braketingu, z kolei droższe – coraz większy zoom optyczny, sięgający nawet 26x, funkcje bardzo szybkich zdjęć seryjnych (nawet do 25 zdjęć na sekundę).

Testowane aparaty podzieliliśmy na dwie kategorie: klasyczne kompakty w cenach 400–800 zł i zaawansowane modele za 1200–1900 zł.

Testy jakości przebiegały w dwóch etapach: oceniliśmy fotografie wykonywane w trybie automatycznym, potem poddaliśmy analizie zdjęcia specjalnych planszy testowych. W pierwszej grupie tanich aparatów najlepszą ocenę za wykonywanie zwykłych zdjęć uzyskał bardzo prosty model Nikon Coolpix L20. Praktycznie każde zdjęcie sceny testowej miało dobrą lub bardzo dobrą jakość, problem pojawił się jedynie podczas fotografowania w trybie makro. Natomiast w grupie zaawansowanych aparatów zdecydowanie najlepszy okazał się Panasonic Lumix DMC-FZ38. Jednak jak każdy aparat w słabych warunkach oświetleniowych wprowadza na zdjęcia widoczne ziarno.

W drugiej części testów w klasie tanich aparatów wygrywa Panasonic Lumix DMC-FS6, a wśród aparatów zaawansowanych – Casio Exilim EX--H10. W obu przypadkach wysokie oceny są wynikiem przede wszystkim niskiego poziomu szumów przy niskiej, średniej i wysokiej czułości ISO, a także dobrej rozdzielczości zdjęć.

Nawet wśród tanich aparatów kompaktowych niektóre modele mają ciekawe funkcje. Na przykład Canon A2000 oraz oba modele Panasonica mają optyczną stabilizację obrazu. Oba modele Panasonica mają tryb szybkich zdjęć seryjnych, wykonywanych z szybkością około 5 klatek na sekundę, choć są to zdjęcia w rozdzielczości 3 mln pikseli.

Panasonic DMC-FS6, Benq oraz Praktica mają funkcję braketingu (ze zmienną ekspozycją), a dwa ostatnie z wymienionych modeli nawet manualne tryby ekspozycji (choć wątpliwe, by posiadacze tych aparatów z tej funkcji skorzystali).

Aparaty z drugiej kategorii cenowej potrafią bez porównania więcej. Przede wszystkim mają znacznie lepszy zoom optyczny, sięgający aż 26x. Każdy z aparatów ma optyczną stabilizację obrazu, prawie każdy manualne tryby ekspozycji, wiele potrafi fotografować z szybkością 10 kl./s. Rekordzistą jest Olympus SP-590UZ, który ma tryb 25 kl./s.

Z kolei Sony DSC-HX1 oferuje bardzo duże możliwości braketingu, bo wykonuje serie zdjęć ze zmienną korekcją ekspozycji, balansem bieli lub z różnymi filtrami kolorystycznymi. Pięć z ośmiu aparatów zapisuje filmy w trybie HD 720p.

Również pod względem konstrukcji aparaty zaawansowane okazują się znacznie ciekawsze. Sony i Nikon ma ruchomy uchylny ekran LCD, bezkonkurencyjny pod względem obsługi okazuje się Canon PowerShot G10 – jest wyposażony w cztery pokrętła. Aparat ten cechuje też ogromna rozdzielczość matrycy i procesor oferujący świetne możliwości obróbki obrazu. Niestety, nawet bardzo zaawansowany miłośnik fotografowania części z nich w ogóle nie wykorzysta.

Proste aparaty kompaktowe

Aparat ma tylko podstawowe funkcje, za to wygodnie się z nich korzysta. Tryb iA jest łatwo dostępny pod przyciskiem koło spustu migawki. Przycisk Mode pozwala szybko wybrać tryb programu albo tryb tematyczny. Q.Menu pozwala na szybkie ustawienie ważnych parametrów fotografowania.

Aparat o dużych możliwościach. Ma tryb manualny i tryby półautomatyczne, funkcję bracketingu (ze zmienną ekspozycją), śledzenia twarzy, wykrywania uśmiechu (ta ostatnia praktycznie nie działa). Niestety, złe wrażenie robi jakość wykonania aparatu oraz dostęp do menu.

Aparat ma kilka interesujących cech, np. tryb Miłosny portret (zdjęcie jest robione tylko wtedy, gdy w kadrze znajdą się dwie twarze), całkiem dobrze działającą funkcję wykrywania uśmiechu, półautomatyczne i manualne tryby ekspozycji, automatyczny braketing. Plusem jest dołączone do zestawu etui na aparat.

Aparat ze stosunkowo dużym zoomem, jednak dość prosty, nie ma np. trybów manualnych. Plusem jest łatwość obsługi: wybór trybu za pomocą kółka czy możliwość zdefniowania funkcji jednego przycisku. Zdjęcia mają różną jakość, np. przy słabym świetle są za ciemne, przy wysokim ISO bardzo ziarniste.

Prosty aparat, w którym znacznie ograniczono liczbę funkcji. Jest więc tryb automatyczny iA, do wyboru kilkanaście programów tematycznych, a także zwykły tryb Program i filmowanie. Aparat ma za to stabilizację optyczną obrazu, a ustawianie parametrów fotografowania ułatwia Q.Menu.

Aparat robi niezbyt dobre wrażenie: ma słaby ekran o niewielkiej rozdzielczości, jest pozbawiony wielu funkcji, również regulacji czułości ISO. Samowyzwalacz ma tylko jedno ustawienie (10 s), nie ma funkcji stabilizacji obrazu. Jednak aparat wykonuje bardzo dobre zdjęcia i jest tani.

Aparat o niewielkich wymiarach i wadze, o dobrej jakości wykonania. Oferuje trochę więcej funkcji niż model z serii L, np. ręczną regulację ISO, interwalometr (zdjęcia poklatkowe), autofokus z priorytetem twarzy czy D-Lighting (funkcję elektronicznej kompensacji cieni).

Bardzo prosty aparat dla najmniej wymagających, nie ma podstawowych funkcji, jak np. wykonywania zdjęć seryjnych. Robi zdjęcia o słabej jakości: nieostre, o żółtobrązowym zabarwieniu. Marnym atutem jest atrakcyjna, błyszcząca obudowa – z odciskami palców wygląda bez porównania gorzej.

Zaawansowane aparaty kompaktowe

Aparat przede wszystkim robi dobre zdjęcia, ma duży zoom, stabilizację optyczną, dobry ekran oraz wizjer elektroniczny. Możliwości też są bardzo duże, a wśród nich np. 3 tryby użytkownika, zapis plików RAW, nagrywanie filmów w trybie 720p, a także łatwy dostęp do funkcji za pomocą kółka i przycisków.

Aparat z szybką matrycą, która jest wykorzystywana do zdjęć seryjnych (10 kl./s przy pełnej rozdzielczości), redukcji ziarna (aparat zamiast jednego wykonuje 6 zdjęć, a następnie je łączy) czy zdjęć panoramicznych (wystarczy powoli przesunąć aparat po kadrze, a sam połączy klatki w panoramę).

Aparat oferuje kilka interesujących trybów fotografowania, takich jak: Multi-Motion i Dynamic Photo (pozwalają utrwalić kilka ujęć ruchomego obiektu na stałym tle) oraz tryb krajobrazu (zapewnia żywe kolory). Według producenta akumulator ma pojemność wystarczającą do zrobienia 1000 zdjęć.

Aparat wygodny, daje bezpośredni dostęp do wielu funkcji, ale już samo wykonanie przycisków i menu okazuje się mało praktyczne. Oczywistą zaletą jest ogromny zoom oraz tryb supermakro, w którym ogniskowanie jest możliwe na 1 centymetr. Funkcja wykrywania uśmiechu to porażka.

Aparat mieszczący się w kieszeni, niemający zaawansowanych trybów ekspozycji. Wyposażony w kilka ciekawych funkcji, np. kompensację cieni, niewielką korekcję obrotu zdjęcia, notatki tekstowe. Ma funkcję Schowek – coś w rodzaju notatnika na mapę czy rozkład jazdy, który mieści tylko 1–2 zdjęcia.

Zaawansowany aparat z trybami manualnymi, wyposażony w dobry ekran i czytelne menu. Oferuje także prosty tryb fotografowania. Zastrzeżenia można mieć do samej obsługi, bo kółko wyboru trybów jest zbyt zagłębione w obudowie, a pokrętło przy przycisku krzyżowym – za małe.

Aparat dla wymagających użytkowników, m.in. z ogromnym zoomem, ruchomym ekranem, wizjerem elektronicznym, szerokim wyborem trybów pracy. Ciekawe efekty można uzyskać dzięki funkcjom interwalometru czy filmów poklatkowych. W menu dostępna jest funkcja redukcji zniekształceń geometrycznych.

Trzeba mieć specyficzne wymagania, by korzystać z tego aparatu. Jest to niewątpliwie sprzęt wysokiej klasy: ma matrycę o bardzo dużej rozdzielczości, liczne tryby pracy (ekspozycja, autofokus, pomiar światła), liczne funkcje zdjęć seryjnych i związane z obróbką kolorów, zapis plików RAW, kilka pokręteł.