Test Honor 5X

Niemal cała 5,5-calowa obudowa została wykonana ze szczotkowanego aluminium. Jedynie u dołu i u góry ma plastikowe wstawki przykrywające miejsca, gdzie znajdują się anteny. Obiektyw aparatu lekko wystaje z obudowy, a przyciski regulacji głośności znajdują się nieco za wysoko. Telefon ma tylko jeden głośnik, zlokalizowany na dolnej krawędzi.

Ekran smartfona ma bardzo wysoką jasność i dość dobrą czytelność w mocnym słońcu. Rozdzielczość Full HD pasuje do użytej przekątnej, a ośmiordzeniowy procesor sprawdza się w codziennych zastosowaniach i mniej wymagających grach. Momentami zbyt długi czas oczekiwania na wczytanie aplikacji wynika prawdopodobnie z użycia tylko 2 GB RAM.

Uwagę zwraca umieszczony na tylnej ściance obudowy panel dotykowy z czytnikiem linii papilarnych. Można za jego pomocą odblokowywać urządzenie (reaguje błyskawicznie), a gesty przewijania służą do wywoływania menu otwartych aplikacji i centrum powiadomień (to działa mniej niezawodnie). Studyjne zdjęcia wykonane podczas testów mają bardzo dobre parametry, ale kamera nie lubi nagłych przejść między ciemnymi i bardzo jasnymi fragmentami. Zauważyliśmy też drobne problemy z ustawieniem autofocusa na bardzo bliskim planie.

Menu ma kilka charakterystycznych cech. Pierwszą jest brak ekranu aplikacji, drugą stanowi centrum powiadomień w postaci osi czasu, a trzecią – pasek podręczny z przyciskami wysuwany z dołu ekranu blokady. Ustawienia telefonu skrywają kilka ciekawych opcji. Możesz wybrać, które aplikacje mają mieć dostęp do internetu oraz które mogą działać w tle. Telefon monitoruje użycie baterii przez aplikacje i informuje o tych najbardziej energochłonnych.