|
Aktor kreuje naturalny ruch postaci komputerowych
|
Przechwytywanie ruchu (ang. Motion Capture) jest techniką umożliwiającą uzyskanie naturalnego ruchu postaci w grach poprzez kopiowanie zachowań żywego aktora.
Cały proces rozpoczyna się od rozmieszczenia specjalnych kamer pracujących w widmie zbliżonym do podczerwieni. Przed rozpoczęciem zdjęć aktor wkłada obcisły strój, do którego przyczepione są odblaskowe kulki (tzw. markery). Umieszcza się je w kluczowych miejscach ciała, takich jak stawy i kości, aby ułatwić pozycjonowanie oraz wzajemne zmiany położenia tych elementów.
Kolejnym etapem jest nagranie zaplanowanej wcześniej sekwencji ruchów. Na podstawie nagranego materiału graficy-animatorzy tworzą płynnie poruszający się cyfrowy szkielet. Na tym etapie komputerowa postać składa się jedynie z kresek symbolizujących poszczególne części ciała. Dopiero później dodaje się jej poprawne gabaryty i tworzy ostateczny wygląd, korzystając z takich aplikacji, jak 3DS Max czy Motion Builder.
|
Podstawą tworzenia każdej produkcji jest pomysł. Koncepcja musi określać, jakiego typu będzie to gra: wyścigi, wymagająca dobrego scenariusza i dialogów przygodówka, czy pełna dynamizmu gra akcji. Może się też zdarzyć, że pomysł jest zupełnie nowatorski, niedający się zaklasyfikować lub łączący elementy z kilku kategorii.
Mając pomysł, tworzy się konspekt opisujący wszystkie aspekty projektu (tzw. Designer Doc). Oczywiście wszystko oprócz podstawowych założeń może zostać jeszcze zmienione w czasie produkcji. Pomysłodawca zostaje najczęściej głównym projektantem gry (ang. Project Manager), nadzorującym pracę zespołu, aby jej efekty były zgodne z jego założeniami.
Podstawą każdej gry jest tzw. silnik (ang. engine), który odpowiada za takie komponenty, jak grafika, model animacji czy zjawiska fizyczne. Napisanie własnego silnika jest czasochłonne i kosztowne, i nie gwarantuje jego końcowej jakości. Dlatego można zakupić już istniejący silnik
i dostosować do własnych potrzeb lub wykorzystać tylko niektóre jego elementy.
Rozpoczęcie produkcji
Twórcy działają w podgrupach. Najważniejsza to programiści o różnych specjalnościach. Kto inny zajmuje się programowaniem sztucznej inteligencji, a kto inny odpowiada za fizykę świata gry czy obsługę interfejsu użytkownika. W grach online, gdzie w danej rozgrywce uczestniczą tysiące osób, niezbędne jest opracowanie interfejsu sieciowego. Zajmuje się tym programista sieci.
Specyficznym przykładem jest programista narzędzi, który opracowuje aplikacje wspomagające proces produkcji. Graficy otrzymują programy do importu i konwersji stworzonych zbiorów, osoby odpowiedzialne za dialogi – narzędzia do ich implementacji w grze, a projektanci poziomów – aplikacje pomagające budować świat gry.
Tworzenie grafiki
Twórcy grafiki często dzielą się na specjalistów od obrazu 2D i 3D. Ci pierwsi są już coraz rzadziej niezbędni. Od grafika 3D wymagana jest doskonała znajomość matematyki i takich zagadnień, jak wektory, macierze oraz tzw. ciała liczb zespolonych umożliwiające opis przestrzeni trójwymiarowej. Do tworzenia wykorzystują oni gotowe narzędzia, np. 3DS Max.
Wstępne projektowanie strony graficznej, np. wyglądu postaci czy pomieszczeń (teł w 2D), odbywa się często za pomocą kartki papieru i ołówka. Takie projekty nazywane są artworkami i służą jako wzorce do przeniesienia ich do świata gry po zatwierdzeniu przez projektantów.
Przechwytywanie ruchu (ang. Motion Capture) jest techniką umożliwiającą uzyskanie naturalnego ruchu postaci w grach poprzez kopiowanie zachowań żywego aktora.
Cały proces rozpoczyna się od rozmieszczenia specjalnych kamer pracujących w widmie zbliżonym do podczerwieni. Przed rozpoczęciem zdjęć aktor wkłada obcisły strój, do którego przyczepione są odblaskowe kulki (tzw. markery). Umieszcza się je w kluczowych miejscach ciała, takich jak stawy i kości, aby ułatwić pozycjonowanie oraz wzajemne zmiany położenia tych elementów.
Kolejnym etapem jest nagranie zaplanowanej wcześniej sekwencji ruchów. Na podstawie nagranego materiału graficy-animatorzy tworzą płynnie poruszający się cyfrowy szkielet. Na tym etapie komputerowa postać składa się jedynie z kresek symbolizujących poszczególne części ciała. Dopiero później dodaje się jej poprawne gabaryty i tworzy ostateczny wygląd, korzystając z takich aplikacji, jak 3DS Max czy Motion Builder.
