Pierwsza na świecie profesjonalna kamera Full HD 3D

Jesienią 2010 roku firma Panasonic Corporation wprowadzi do sprzedaży pierwszą na świecie profesjonalną, w pełni zintegrowaną kamerę Full HD 3D.

Obecne systemy 3D to duże konstrukcje, w których dwie kamery są przymocowane równolegle do ramy albo ustawione prostopadle po dwóch stronach półprzepuszczalnego lustra. Potrzebne są też dwie nagrywarki. W nowej kamerze Full HD 3D firmy Panasonic obiektywy, głowica kamery i podwójna nagrywarka na karty pamięci są zintegrowane w jednej, lekkiej obudowie. Kamera zawiera też regulatory stereoskopowe, więc jest łatwiejsza w użyciu i obsłudze.

System podwójnego obiektywu zastosowany w optycznej sekcji kamery umożliwia regulację punktu zbieżności. Dostępne są też funkcje automatycznej korekcji przemieszczenia w poziomie i w pionie. W konwencjonalnych systemach regulacje te trzeba wykonywać za pomocą komputera albo zewnętrznego procesora wideo. Nowa kamera będzie się jednak automatycznie rekalibrować bez korzystania z zewnętrznego sprzętu, co pozwoli na natychmiastowe rejestrowanie obrazu 3D.

System rejestracji oparty na pamięci półprzewodnikowej ułatwia produkcję wideo Full HD 3D w trudnych warunkach. Kamera jest lżejsza i mniejsza niż bieżący sprzęt 3D, umożliwiając filmowanie „z ręki”. Instalacja i transport są łatwiejsze, więc kamera nadaje się idealnie do projektów sportowych, dokumentalnych i fabularnych.

Prawy i lewy strumień wideo Full HD pochodzące z podwójnego obiektywu kamery 3D mogą być nagrywane jako pliki na kartach pamięci SDHC/SD, które cechują się wyższą niezawodnością niż taśma, dysk optyczny, dysk twardy i inne mechaniczny systemy rejestrowania. Półprzewodnikowa konstrukcja bez ruchomych części znacznie ogranicza koszty konserwacji — kamera sprawdza się lepiej w trudnych warunkach i jest bardziej odporna na skrajne temperatury, wstrząsy i wibracje.

Użytkownicy docenią też szybki, wydajny przepływ pracy z natychmiastowym i swobodnym dostępem do zarejestrowanej treści, łatwą łącznością z systemami Mac i PC oraz możliwością nagrywania większej ilości materiału.

Konwencjonalne systemy kamer 3D składają się z dwóch standardowych kamer filmowych lub telewizyjnych. Zwykle dwie kamery są instalowane poziomo obok siebie w odległości około 6,5 cm — co odpowiada rozstawowi źrenic — w celu uzyskania paralaksy dwuocznej. Można tak postąpić z małymi kamerami, ale typowych kamer telewizyjnych lub filmowych nie da się zainstalować obok siebie, ponieważ ich obudowy i obiektywy są zbyt duże. Trzeba instalować je prostopadle po dwóch stronach półprzepuszczalnego lustra albo montować na metalowych ramach z wykorzystanie pryzmatów.

Rezultatem jest duży, nieporęczny system, który wymaga precyzyjnej regulacji przed rozpoczęciem zdjęć. Ponadto, kiedy system zostanie przesunięty, wstrząsy i wibracje nieuchronnie rozstrajają kamery, przez co konieczne są częste regulacje.
W zintegrowanej kamerze Full HD 3D opracowanej przez firmę Panasonic dwa obiektywy, głowica kamery i nagrywarka na karty pamięci są zintegrowane w jednej, zwartej obudowie. W przeciwieństwie do dużych systemów 3D, kamera ta zapewnia większą mobilność i możliwość kręcenia z dowolnego kąta. Czas instalacji i regulacji jest znacznie krótszy, co zostawia więcej czasu na twórczą pracę.

W punkcie zbieżności osi optyczne lewej i prawej kamery przecinają się, tworząc trójwymiarowy obraz. Aby nakręcić realistyczne wideo 3D, trzeba regulować punkt zbieżności kamery tak, aby dopasować go do ludzkich oczu, których punkt zbieżności zmienia się w zależności od tego, jak daleko znajduje się oglądany obiekt. W kamerze Full HD 3D firmy Panasonic użyto nowo opracowanego, podwójnego obiektywu, którego zintegrowana konstrukcja ułatwia kontrolowanie punktu zbieżności.