Skrzynka na miarę

W artykule znajdziesz:

• Wskazówki, jak dobrać obudowę do własnych wymagań
• Informacje, jakie użyteczne dodatki powinna mieć obudowa
• Odpowiedź, czy obudowa może zapewnić cichą pracę komputera
• Wyniki testu obudów w cenie do 400 zł

Rodzaj obudowy jest zależny od komponentów, jakie chcesz w niej zamontować, a także od twoich indywidualnych potrzeb. Możesz wybrać obudowę o dowolnej wielkości, z różnym wyposażeniem i rozmaitymi ułatwieniami umożliwiającymi montaż podzespołów.

Wybierając obudowę do nowego komputera, najpierw powinieneś określić rodzaj płyty głównej, jaką zamierzasz w niej zainstalować. Na rynku jest wiele modeli płyt w standardach ATX i micro ATX, które różnią się wymiarami i w niektórych obudowach się nie zmieszczą. Nie będziesz w stanie zainstalować płyty ATX w małej obudowie SFF, ale w większej zamontujesz już dowolną płytę główną. Lepiej więc kupić większą obudowę – stworzy to możliwość większego wyboru płyty w przyszłości.

Decyzję odnośnie samych wymiarów obudowy musisz natomiast podjąć zgodnie z własnymi preferencjami (może np. chcesz, by pecet zajmował niewiele miejsca) lub przewidywaną liczbą podłączonych do komputera dysków twardych i napędów optycznych, z których zamierzasz korzystać w przyszłości. Jeżeli masz specyficzne wymagania, np. chcesz często przenosić komputer, zainteresuj się obudowami z dodatkowymi uchwytami do przenoszenia, a także lekkimi modelami wykonanymi z aluminium.

Warto rozważyć, czy nabyć obudowę z zasilaczem, czy bez. W większości tańszych obudów są montowane przeciętne zasilacze, sprawdzające się dobrze w biurowych konfiguracjach, ale nie zawsze w komputerze domowym, który bywa rozbudowywany o bardziej obciążające podzespoły (zwłaszcza procesor i kartę graficzną). Nie dajmy się zwieść nominalną mocą zasilacza, ponieważ nie każdy jest w stanie dostarczyć rzeczywiście taką moc, jaką podaje producent (nie wspominając już o występujących wahaniach napięć zasilających).

Jeżeli wybierzesz model z zasilaczem, sprawdź, czy jest to zasilacz markowy. Często różnica w cenie między podstawowym a lepszym modelem nie jest warta ryzyka konieczności wymiany uszkodzonych podzespołów, gdy zasilacz ulegnie awarii.

Standardem konstrukcyjnym są już gniazda USB i wyjście słuchawkowe umieszczone na przednim panelu obudowy – unikasz konieczności gimnastykowania się przy podłączaniu pamięci USB flash.

Ważnym aspektem obudowy jest wentylacja jej wnętrza. Dobra obudowa to taka, w której można zamontować przynajmniej dwa dodatkowe wentylatory – na przedniej i tylnej ściance. Wentylator przedniej ścianki powinien być umiejscowiony na samym spodzie, by wdmuchiwał chłodne powietrze do środka. Drugi powinien wyciągać nagrzane powietrze na zewnątrz.

Konstrukcja niektórych obudów umożliwia ponadto instalację dodatkowych wentylatorów na ściankach bocznych, co również jest dobrym pomysłem. Oczywiście najlepiej, jeżeli obudowa ma już fabrycznie zainstalowane wentylatory, by nie trzeba było ich dokupować.

Wentylacja obudowy jest ściśle powiązana z jej wielkością. W mniejszych modelach łatwiej zapewnić prawidłowy obieg powietrza. W większych może to być utrudnione, dlatego warto zainstalować w nich dodatkowe wentylatory, które umożliwią właściwy przepływ. Jeżeli w obudowie jest już zainstalowany wentylator, trzeba się zorientować, czy cicho pracuje, by nie przeszkadzał w korzystaniu z komputera.

Przy zakupie obudowy trzeba koniecznie zwrócić uwagę na jej wykonanie. Dotyczy to w szczególności materiałów wykorzystanych w jej konstrukcji. Dobrze, gdy stelaż obudowy jest zrobiony z solidnej jakościowo blachy (najlepiej stali), o wygładzonych krawędziach, które nie stwarzają zagrożenia pokaleczenia się podczas montażu podzespołów.

Ważny element stanowią rozwiązania konstrukcyjne wewnątrz obudowy. Większość obudów ma standardowo instalowane podzespoły, tj. napędy i karty rozszerzeń montowane za pomocą śrubek. W niektórych modelach producenci stosują jednak znacznie wygodniejsze rozwiązania, jak szyny montażowe do dysków twardych, umożliwiające zamontowanie dysku bez konieczności używania narzędzi.

Jakość materiałów
Dobra obudowa powinna być wykonana z solidnych materiałów o wysokiej jakości – dotyczy to w szczególności blachy użytej do konstrukcji stelażu i ścianek bocznych. Stalowa blacha przede wszystkim lepiej tłumi drgania pracujących napędów.

Montaż bez użycia śrubek
Dobra konstrukcja obudowy umożliwia łatwy dostęp do jej wnętrza i zamontowanie komponentów komputera bez potrzeby korzystania z narzędzi. To cecha istotna przede wszystkim dla użytkowników często zaglądających do środka w celu wymiany podzespołów. Dobrze jest także, jeśli obudowa ma szyny lub zatrzaski do zamontowania napędów optycznych i dysków twardych.

Dobra wentylacja
Obudowa powinna mieć jeden lub dwa wentylatory (a przynajmniej przeznaczoną na nie kratkę) gwarantujące poprawny obieg powietrza. Wciągający chłodne powietrze wentylator powinien się znajdować na dole przedniego panelu obudowy, a nagrzane powietrze powinno być usuwane poza obudowę za pośrednictwem wentylatora umieszczonego na tylnej ściance.

Markowy zasilacz
Zasilacz nie może być najtańszy, bo od jego jakości zależy stabilność całego komputera.

Przetestowaliśmy obudowy z szerokiego przedziału cenowego – od 100 do 400 złotych. Na przykładzie najtańszych modeli widać, jak różny jest stosunek producentów do wygody użytkowania, sposobów montażu komponentów (szczególnie dysków twardych) i wentylacji.

Zwycięzcami tekstu okazały się obudowy znanych marek: Chieftec BH--01B-B-B i NZXT Hush. Ich atuty to przede wszystkim duża liczba wnęk napędów, możliwość montażu większości podzespołów bez użycia jakichkolwiek narzędzi, a także dobre wyciszenie i duża liczba wentylatorów (bądź przeznaczonych na nie kratek). O ile instalację podzespołów bez używania narzędzi zapewniają tylko droższe modele, większość obudów daje na szczęście możliwość otwarcia bocznej ścianki bez pomocy śrubokręta.

Producenci kosztowniejszych obudów postarali się o umożliwienie wygodnego montowania w nich dysków twardych. W obudowie, która najlepiej przeszła test, nie tylko można instalować dyski w specjalnych szynach, ale cały proces dodatkowo upraszcza zastosowana w niej odwrócona klatka montażowa. Świetnym rozwiązaniem wyróżniła się także obudowa Antec Solo, którą producent wyposażył w system montażu dysków na specjalnych gumkach, dzięki czemu napędy nie przenoszą drgań na obudowę.

Najlepiej wyciszoną obudową okazała się NZXT, która ma aż cztery maty wygłuszające na każdej ze ścianek. Jednocześnie nie trzeba się obawiać o wysoką temperaturę wnętrza obudowy, bo producent pomyślał o umieszczeniu w niej dwóch wolnoobrotowych wentylatorów 120 mm. Są zainstalowane standardowo, nie trzeba ich dokupować. Okazuje się, że także w tańszych modelach jest wiele udogodnień. Na przykładzie obudowy Foxconn widać, że dobrym pomysłem (jeśli chodzi o chłodzenie) jest możliwość zamontowania wentylatorów o różnej średnicy w odpowiednich kratkach, co zwiększa uniwersalność konstrukcji.

Niestety, gorzej wygląda sytuacja z zasilaczami. Większość dobrych obudów jest sprzedawanych z zasilaczem producenta (modele Chieftec, Antec), co znacząco zwiększa ich cenę. Z kolei w tańszych obudowach znalazły się zasilacze o przeciętnych możliwościach. Nie sprawdzaliśmy ich jakości, ale nie są to produkty uznanych marek, a ponadto wyposażono je w niewielką liczbę wtyczek (PCI Express, SATA), w wyniku czego nie można do nich podłączyć wielu podzespołów.

Sebastian Stolarczyk
redaktor działu Hardware

Obudowa to dla mnie jeden z najważniejszych elementów zestawu komputerowego. Często dokonuję modernizacji komputera, najczęściej wymieniając płytę główną i dokładając kolejne dyski twarde. Należę przy tym do osób podkręcających procesor, dlatego łatwy dostęp do wnętrza obudowy i duża ilość wolnej przestrzeni jest dla mnie bardzo istotna. Nie wyobrażam sobie użytkowania obudowy wykonanej z kiepskiej jakościowo blachy z licznymi ostrymi krawędziami, a także takiej, w której nie ma możliwości zamontowania kilku dużych wentylatorów z przodu i z tyłu. Na pewno nie kupiłbym również obudowy, która byłaby pozbawiona specjalnych szyn ułatwiających montaż dysków twardych – montaż za pomocą śrubek jest niepraktyczny.

W obudowie można zainstalować dwa wentylatory 80 mm z przodu, a także dwa dodatkowe wentylatory w bocznej ściance (chłodzą usytuowane poprzecznie dyski twarde) i jeden o średnicy 12 cm z tyłu. Zasilacz ma duży, 120--milimetrowy wentylator, który zasysa rozgrzane powietrze z okolic procesora. Konstrukcję wyróżnia, niestety negatywnie, duża masa – wraz z zasilaczem ponad 12 kg. Do jej budowy wykorzystano stal SECC o grubości 1 mm. Na spodzie znajdują się cztery obracane o 90 stopni stopki, których zadaniem jest poprawa stabilności obudowy. Obudowa jest na tyle duża, że można w niej umieścić płytę główną w dowolnym z obowiązujących standardów.

PLUSY:

• Duża liczba wnęk
• Bardzo dobry zasilacz
• Odwrócona klatka montażu dysków

MINUSY:

• Brak wentylatorów

Obudowę cechuje wysoka dbałość o szczegóły wykonania. Aluminiowe drzwi przedniego panelu są zamykane na magnes. Wewnątrz znajdują się cztery maty wyciszające i wygodny system montażu napędów za pomocą nietypowych zatrzasków. Produkt jest świetnie wentylowany, bo producent wyposażył go w dwa ciche wentylatory 120 mm.

PLUSY:

• Jakość wykonania
• Rewelacyjne wyciszenie
• Dobra wentylacja

MINUSY:

• Brak zasilacza

Bliźniak zwycięzcy testu (oba modele różni wyłącznie przedni panel). Obudowa ma poprzeczne klatki montażu dysków, dużą przestrzeń na napędy (do 6 dysków twardych) i daje możliwość montowania podzespołów bez użycia narzędzi. Wewnątrz obudowy nie ma wentylatorów (jedynie w zasilaczu Chieftec 400 W), ale za to sporo miejsca na ich zamontowanie.

PLUSY:

• Duża liczba wnęk
• Bardzo dobry zasilacz
• Odwrócona klatka montażu dysków

MINUSY:

• Brak wentylatorów

Jeden z nielicznych modeli z wyświetlaczem LCD wbudowanym w przedni panel, podającym informacje na temat prędkości obrotowej wentylatorów, temperatury procesora, a także sygnalizującym np. pracę dysku. Dobrą wentylację zapewniają dwa wentylatory 80 mm. Cena obudowy nie odbiega od cen najdroższych modeli w teście, ale ma zasilacz 400 W.

PLUSY:

• Dobra wentylacja
• Wyświetlacz LCD
• Przyzwoity zasilacz
• Duża liczba wnęk

MINUSY:

• Przeciętna jakość wykonania (blacha)
• Standardowy montaż napędów

Obudowa o konstrukcji identycznej z modelem AZA. Różni się jednak od niego mniejszą liczbą wentylatorów (ma tylko jeden), ale za to jest wyposażona w filtr przeciwkurzowy w przednim panelu, który skutecznie zapobiega zasysaniu kurzu do wnętrza obudowy przez wentylator. Montaż podzespołów jest standardowy – nie znajdziemy tutaj żadnych udogodnień.

PLUSY:

• Wyświetlacz LCD
• Wentylator z filtrem przeciwkurzowym
• Przyzwoity zasilacz

MINUSY:

• Standardowy montaż napędów za pomocą śrubek

Obudowa nie wyróżnia się specjalnie na tle konkurentów – ma tradycyjny system montażu narzędziowego i jeden wentylator 120 mm na tylnej ściance. Ciekawy jest jedynie mechanizm otwierania obudowy – najpierw zdejmujemy górną pokrywę, a następnie ścianki boczne. W środku znajduje się dobry zasilacz Antec EarthWatts 380 W spełniający normę 80 Plus.

PLUSY:

• Niezła jakość wykonania
• Porządny zasilacz
• Duża liczba wnęk

MINUSY:

• Standardowy montaż napędów za pomocą śrubek

Panel jest aluminiowy, a ścianki pomalowano połyskującym, czarnym lakierem. Dyski twarde montuje się na gumkach, dzięki czemu napędy nie powodują żadnych drgań, ale lepiej nie przenosić obudowy. Z tyłu umieszczono wentylator 120 mm, do którego jest dołączony trójstopniowy przełącznik obrotów. Na ściankach znajdują się maty izolujące.

PLUSY:

• Świetne wzornictwo
• Montaż dysków na gumkach
• Wyciszenie

MINUSY:

• Brak zasilacza
• Pozostające na obudowie odciski palców

Kolejny model Chiefteca o konstrukcji wewnętrznej identycznej z modelami z czołówki. Nie ma jednak zasilacza (dzięki czemu jest też tańszy). W obudowie można zamontować bez użycia narzędzi 6 dysków twardych, 3 napędy optyczne i wszystkie karty rozszerzeń – model ma system zatrzasków, który dobrze się sprawdza przy montażu jednoslotowych kart.

PLUSY:

• Duża liczba wnęk
• Odwrócona klatka montażu dysków
• Wysoka jakość wykonania

MINUSY:

• Brak zasilacza
• Brak wentylatorów

Dobrą cechą modelu jest możliwość instalacji w nim wentylatorów o różnej średnicy w specjalnie do tego celu przygotowanych kratkach. Do montażu wszystkich podzespołów trzeba użyć narzędzi, a przy wkładaniu podzespołów do wnętrza należy bardzo uważać, by się nie zranić o jedną z licznych ostrych krawędzi. Obudowa jest sprzedawana wraz z zasilaczem ISO-450PP 4 S, który jednak nie należy do najlepszych modeli. Wystarczy jednak do zasilenia komputera o biurowej konfiguracji – bez wymagającej karty graficznej i szybkiego procesora. Dla niektórych osób zaletą może się okazać waga obudowy – wynosi ona niecałe 6 kg wraz z zasilaczem.

PLUSY:

• Atrakcyjna cena
• Uniwersalne kratki do wentylatorów

MINUSY:

• Raczej przeciętny zasilacz
• Montaż podzespołów z użyciem narzędzi
• Liczne ostre krawędzie

Przedni panel obudowy to stylizowany na aluminium plastik.Mimo dużych wymiarów w obudowie zamontujemy tylko niewielkie płyty micro ATX i niezbyt dużo napędów – po dwa każdego typu. W środku producent nie zastosował żadnego wentylatora, ale stworzył możliwość ich zainstalowania w kratkach. Obudowa ma prosty 300-watowy zasilacz.

PLUSY:

• Elegancka stylistyka
• Brak ostrych krawędzi
• Wygodny włącznik

MINUSY:

• Montaż podzespołów z użyciem narzędzi
• Tylko do płyt mATX
• Niewiele wnęk na napędy

Obudowa NSK2480 pracuje w pozycji poziomej, a samą konstrukcję wykonano z wysokiej klasy stali. Niestety w środku jest sporo ostrych krawędzi – w przypadku tego modelu trzeba uważać przy instalacji podzespołów. Produkt ma bardzo dobry zasilacz Antec EarthWatts o mocy 380 W.

PLUSY:

• Dobra wentylacja
• Niezłe wykonanie
• Bardzo dobry zasilacz

MINUSY:

• Tylko do płyt mATX
• Niewiele wnęk
• Wysoka cena

Jedna z dwóch obudów, które pracują ułożone w pozycji poziomej. Cechuje się solidnym wykonaniem, ale jej zastosowanie jest bardzo ograniczone: nadaje się wyłącznie do skonstruowania komputera salonowego. W środku zmieści się płyta w standardzie micro ATX i tylko po jednym napędzie każdego rodzaju.

PLUSY:

• Dobre wyciszenie
• Solidny zasilacz

MINUSY:

• Montaż podzespołów z użyciem narzędzi
• Tylko do płyt mATX
• Niewiele wnęk

Mimo że obudowa LanBox VF1000BNS zajęła jedno z ostatnich miejsc, nie jest złym produktem. Niska ocena jest spowodowana specyficznym przeznaczeniem modelu – jako elementu niewielkiego, przenośnego komputera do gier. Wewnątrz da się zamontować tylko płytę w formacie mATX i dwa dyski.

Obudowa Asusa nie imponuje jakością wykonania – blacha jest bardzo cienka, a w środku obudowy znalazły się ostre krawędzie. Obudowa niezbyt dobrze tłumi szum pracujących podzespołów. Montuje się je z wykorzystaniem śrubek i narzędzi; jedynie pokrywę można otworzyć bez ich pomocy. Zaletą jest możliwość dowolnego ustawienia (pionowo lub poziomo).

PLUSY:

• Możliwość ustawienia pionowo lub poziomo

MINUSY:

• Montaż podzespołów z użyciem narzędzi
• Słaba jakość wykonania
• Tylko na płyty mATX
• Niewiele wnęk