Tylko jeden kabel

Niezwykle łatwa wymiana danych przez interfejsy sieciowe komputerów jest możliwa dzięki kilku mechanizmom zaszytym w systemach operacyjnych, głównie w Windows XP czy nowszym Windows Vista. Całkowicie automatyczną konfigurację protokołu TCP/IP portów sieciowych zapewnia Automatic Private IP Addressing (APIPA). Technologia ta znana jest także pod wieloma innymi nazwami (sam Microsoft stosuje kilka). Efektem jej działania jest automatyczne przydzielenie kartom sieciowym adresu 169 254.x.x, dzięki czemu możliwa jest komunikacja między nimi. Odpowiednie adresowanie kart sieciowych komputerów to jedno, a możliwość ich wzajemnego odnalezienia to drugie. Pomagają w tym mechanizmy rozgłaszania obecne w protokołach SMB czy CIFS, służących do wymiany plików w sieciach lokalnych. Dzięki temu można korzystać z zasobów, znając tylko nazwy komputerów, nie przejmując się ich adresami IP.

Obecnie nie ma już komputerów pozbawionych interfejsu sieciowego LAN. Jest w niego standardowo wyposażona każda płyta główna peceta czy notebooka. Zwykle jest to Fast Ethernet, a coraz częściej Gigabit Ethernet. Ten ostatni pozwala na przesyłanie danych z szybkością do ok. 30 MB/s. Współczesne notebooki mają dodatkowo interfejs sieci bezprzewodowej, który jest co prawda znacznie wolniejszy, ale również umożliwia zestawienie połączenia między dwoma komputerami (bez jakiegokolwiek punktu dostępowego czy routera Wi-Fi).

Do łączenia komputerów można wykorzystać też inne porty, takie jak USB, czy nawet stary port równoległy lub szeregowy. W tym pierwszym wypadku potrzebny jest specjalny kabel USB za kilkadziesiąt złotych. W drugim wystarczy specjalny kabel ze specjalnie połączonymi końcówkami. Jego koszt to minimum kilkanaście złotych. Niestety, przez powolne porty szeregowe i równoległe dane będą się kopiowały całymi godzinami.

Oczywiście w przypadku komputerów stacjonarnych istnieje jeszcze jedno, proste rozwiązanie – wyjęcie dysku z jednego komputera, podłączenie go do drugiego i skopiowanie danych bezpośrednio z dysku na dysk. Pomocny może być artykuł zamieszczony na naszej płycie CD, dotyczący montażu dysku w komputerze. Cała właściwie operacja nic nie kosztuje, ale na przełożenie dysku twardego trzeba poświęcić sporo czasu. W przypadku notebooków praktycznie nie jest to możliwe.

Zatem zwykły kabel sieciowy okazuje się rozwiązaniem najprostszym. W skrajnych przypadkach może się okazać, że żadna konfiguracja sieci nie jest potrzebna – wystarczy podłączyć jeden kabelek.

Połączenie komputerów przewodem sieciowym jest rozwiązaniem zapewniającym najszybsze przesyłanie danych. Ponadto jest to metoda najtańsza, bo kabel taki można kupić za kilka złotych. Oczywiście, w zależności od potrzeb, może to być przewód nawet 100-metrowy, wtedy jego cena wyniesie ok. 100 zł.

Podstawową czynnością jest prawidłowe ustawienie karty sieciowej obu komputerów, a raczej sprawdzenie ich konfiguracji, bo domyślne ustawienia Windows XP pozwalają na wymianę danych między komputerami.

Otwórz Panel sterowania. Kliknij w nim ikonę Połączenia sieciowe i internetowe. Następnie kliknij Połączenia sieciowe.

W oknie Połączenia sieciowe kliknij prawym klawiszem myszy Połączenie lokalne (jeśli będziesz korzystać z tradycyjnego połączenia przez kabel sieciowy) i z menu kontekstowego karty sieciowej wybierz Właściwości.

W oknie dotyczącym karty sieciowej na liście składników kliknij Protokół internetowy TCP/IP, a następnie przycisk Właściwości.

W oknie Właściwości: Protokół internetowy (TCP/IP) sprawdź, czy pola Uzyskaj adres IP automatycznie oraz Uzyskaj adres serwera DNS automatycznie są zaznaczone (i ewentualnie je zaznacz).

Zatwierdź zmiany, klikając OK w obu otwartych oknach. Konfiguracja karty LAN (przewodowej) została zakończona.

Konfiguracja sieci Wi-Fi może wyglądać inaczej, jeśli używasz do niej innego programu niż funkcji wbudowanych w system Windows (np. programu Intel PROSet/Wireless czy innych aplikacji dostarczonych przez producentów poszczególnych układów Wi-Fi). Niestety, nie możemy pokazać wszystkich dostępnych programów. Na szczęście w Windows XP zawsze można wyłączyć aplikację do zarządzania kartą Wi-Fi i wykorzystać funkcje wbudowane w system – wystarczy, by w oknie Właściwości: Połączenie sieci bezprzewodowej była zaznaczona opcja Użyj systemu Windows do konfiguracji ustawień sieci bezprzewodowej.

W wypadku kopiowania danych przez interfejs bezprzewodowy konfiguracja kart będzie się nieznacznie różnić.

W kroku 2 z poprzedniego warsztatu, w oknie Połączenia sieciowe wybierz do swojej konfiguracji połączenie Wi-Fi Połączenie sieci bezprzewodowej. Następnie wykonaj kroki 3 i 4 poprzedniego warsztatu.

Dodatkowo potrzebne jest stworzenie sieci tzw. ad hoc (czyli komputer-komputer). W oknie dotyczącym karty Wi-Fi: Właściwości: Połączenie sieci bezprzewodowej przejdź do zakładki Sieci bezprzewodowe i kliknij Dodaj.

W oknie Właściwości sieci bezprzewodowej wpisz dowolną nazwę sieci, a także zaznacz pole To jest sieć typu komputer-komputer.

Kliknij OK w oknie właściwości, by zatwierdzić ustawienia.

Opisane kroki powtórz na drugim komputerze, by karty bezprzewodowe mogły łatwo nawiązać łączność.

Znacznym ułatwieniem podczas wymiany danych jest wspólna grupa robocza, w której znajdują się oba komputery (choć nie jest to niezbędne). Aby ją ustawić, wykonaj na obu komputerach następujące czynności.

Prawym klawiszem myszy kliknij ikonę Mój komputer i z menu kontekstowego wybierz Właściwości.

W oknie Właściwości systemu przejdź do zakładki Nazwa komputera. Kliknij w niej przycisk Zmień.

W oknie Zmiany nazwy komputera sprawdź, czy jest zaznaczona opcja Grupa robocza, a w polu poniżej wpisz jej nazwę, np. DOM.

Zatwierdź ustawienia, klikając OK w obu otwartych oknach. Po zmianie nazwy grupy roboczej konieczny jest restart.

Większość kart automatycznie rozpoznaje jego typ (MDII/MDX), więc do połączenia dwóch komputerów można wykorzystać dowolny kabel z końcówkami RJ-45. Tylko w starszych pecetach trzeba wykorzystać tzw. kabel krosowany, który ma specjalnie połączone przewody sygnałowe. Jego wykorzystanie ogranicza się do podłączenia dwóch końcówek przewodu do gniazdek kart sieciowych komputerów. O połączeniu zostaniesz poinformowany komunikatem:

Oznacza on, że system nie znalazł w sieci serwera DHCP przydzielającego adresy sieciowe i sam ustawił parametry karty. W „normalnej” sieci jest to błąd, ale podczas połączenia dwóch komputerów to zupełnie normalne.

W przypadku interfejsów Wi-Fi sprawa jest jeszcze prostsza. Trzeba sprawdzić, czy karta Wi-Fi jest włączona. Niektóre notebooki mają specjalny włącznik, w innych kartę włącza się za pomocą klawisza funkcyjnego F11.

Bardzo możliwe, że w swoim notebooku będziesz musiał włączyć i jedno, i drugie, by sieć działała poprawnie. Jeśli wszystko jest w porządku, a na obu komputerach została skonfigurowana sieć bezprzewodowa o tej samej nazwie, komputery po chwili automatycznie nawiążą połączenie. Poinformuje o tym stosowny dymek:

Po zestawieniu połączenia przez kabel lub Wi-Fi można mieć dostęp z jednego komputera do danych znajdujących się na drugim. Dane trzeba wcześniej udostępnić.

W Eksploratorze Windows przejdź do folderu lub dysku, który chcesz udostępnić. Kliknij na nim prawym klawiszem myszy, a następnie z menu kontekstowego wybierz Udostępnianie i zabezpieczenia.

W nowym oknie, w zakładce Udostępnianie zaznacz pole Udostępnij ten folder w sieci, w polu poniżej możesz wpisać dowolną nazwę, pod jaką folder będzie widoczny. Dodatkowo, jeśli chcesz stworzyć dla drugiego komputera możliwość zapisu w tym folderze, zaznacz: Zezwalaj użytkownikom sieciowym na zmianę moich plików. Zatwierdź ustawienia, klikając OK.

Na drugim komputerze otwórz okno Eksploratora Windows i kliknij w nim ikonę Moje miejsca sieciowe. Powinny tam automatycznie trafić foldery udostępnione na pierwszym komputerze. od folderów lokalnych różnią się one ikonami, np. Backup na Benq, Temp na Benq.Jeśli ich nie ma, poczekaj kilka minut, gdyż wymiana danych o grupach roboczych, komputerach i udostępnionych zasobach nie odbywa się natychmiastowo.

W każdej chwili możesz uzyskać dostęp do zasobów, wpisując w pasku adresowym ścieżkę w formacie UNC, czyli \\nazwa_komputera\nazwa_zasobu (w naszym przykładzie może to być \\Benq-r53eg\Temp).Pozostaje tylko otworzyć interesujący cię katalog i przegrać pliki z jednego komputera na drugi.

Nowo zainstalowany system Windows XP nie powinien stwarzać żadnych problemów podczas wymiany danych. Gdyby się jednak pojawiły, można wypróbować następujące sposoby.

Ustaw statyczne adresy IP kart sieciowych. Zrób to podobnie jak w kroku 4 warsztatu „Konfiguracja kart sieciowych”. Jednak w polu Adres IP wpisz ręcznie adresy, np. dla jednego komputera: 192.168.100.1, dla drugiego zaś: 192.168.100.2 (w obu przypadkach maska podsieci automatycznie ustawi się na: 255.255.255.0). Statyczna konfiguracja adresów ma też duże znaczenie, gdy łączysz ze sobą komputery, na których są różne systemy operacyjne.

Zwróć uwagę, czy zapora wbudowana w system jest wyłączona. Otwórz więc Panel sterowania, kliknij w nim Centrum Zabezpieczeń, następnie w dolnej części okna kliknij opcję Zapora systemu Windows. W nowo otwartym oknie zaznacz opcję Wyłącz i zatwierdź ustawienia, klikając OK.

Jeśli komputery mają problemy z rozpoznaniem swoich nazw (połączenie zostało ustanowione, ale nie masz dostępu do zasobów), w pasku adresowym zamiast nazwy zdalnego komputera można użyć jego adresu IP, np. zamiast \\Benq-r53eg\Temp użyć \\169.254.176.6\Temp.

Aby móc udostępniać zasoby, powinieneś mieć w systemie uprawnienia administratora. Dla zwykłego konta nie będzie to możliwe – w menu kontekstowym nie pojawią się odpowiednie polecenia lub wszystkie opcje zakładki Udostępnianie będą wyłączone. Po drugie, zależnie od konfiguracji systemu, udostępnianie może odbywać się w nieco inny sposób, niż pokazany powyżej. System może wyświetlić kilka komunikatów z ostrzeżeniami, a dopiero po ich przejściu wyświetli właściwe okno.

Połączenie komputerów przez port USB nie jest sprawą oczywistą, ponieważ port ten jest w zasadzie przystosowany do innych zadań, mianowicie do podłączania urządzeń peryferyjnych do peceta. By za jego pośrednictwem dało się połączyć dwa komputery, potrzebny jest specjalny kabel USB, zakończony dwiema płaskimi wtyczkami typu A. Przewód ten ma także kontroler, który umożliwia komunikację między komputerami. Przykładem może być kabel Digitus NetLink DN-3004–1 (w polskich sklepach występuje często pod nazwą EzLink-200), który kosztuje ok. 50 zł. To bez porównania więcej niż w przypadku kabelka sieciowego, no i dostępność takich przewodów w sklepach również pozostawia wiele do życzenia.