Instalacja Windows 10 za darmo

Aktualizacja online nie dla każdego jest wygodna. Jeżeli ktoś korzysta z kilku komputerów, wiąże się to z dużą ilością danych, które trzeba pobrać (na każde stanowisko trzeba ściągnąć ponad 3 GB plików). Problemy mogą także pojawić się, gdy system trzeba będzie w przyszłości przeinstalować – trzymając się metody aktualizacji, trzeba będzie najpierw zainstalować stary system (np. Windows 7), a następnie ponownie pobrać pliki aktualizujące do Windows 10 i jeszcze raz przeprowadzić instalację.

Aby rozwiązać ten problem, Microsoft udostępnił w internecie obrazy ISO nowego systemu oraz narzędzie służące do przygotowania nośników instalacyjnych. Pozwala ono stworzyć własną instalacyjną płytę DVD z systemem, za pomocą której zaktualizuje się wszystkie stanowiska bez konieczności pobierania danych z sieci.

Procedura instalacji Windows 10 różni się od tego, do czego wszyscy są przyzwyczajeni. Inaczej przebiega „czysta” instalacja na własnoręcznie wybranej i sformatowanej partycji. W skrócie wygląda to tak, że do „czystej” instalacji Dziesiątki potrzebny jest klucz produktu Windows 10, jednak pobrany z internetu i nagrany na DVD lub pendrive’a obraz ISO nie zawiera takiego klucza. Gdzie go szukać? Aby uzyskać klucz produktu, trzeba skonwertować posiadany klucz Windows 7 lub 8, a to jest możliwe tylko poprzez aktualizację tych systemów do Windows 10.

Jeżeli chcesz cieszyć się bezpłatnym Windows 10 na nowym, „czystym”, sformatowanym dysku, musisz przeprowadzić instalację systemu dwukrotnie. Najpierw należy skorzystać z procedury uaktualnienia starszej wersji systemu opisanej w pierwszej części naszego poradnika. Gdy wykonasz pierwszą instalację, będziesz mógł przeprowadzić drugą, tym razem „czystą” instalację, formatując wcześniej partycję, na której zainstalowany będzie system. Metoda ta nie jest może wygodna, jednak z drugiej strony, jeżeli komuś nie odpowiada taka procedura, może pójść do sklepu i kupić system w wersji pudełkowej z oryginalnym kluczem produktu. Za darmo rozdawana jest niestety tylko aktualizacja.

Aby pobrać i przygotować nośnik z Windows 10, konieczna jest uprzednia instalacja odpowiedniego narzędzia, które ściągnie pliki systemu i utworzy instalacyjną płytę DVD. Tę metodę zaleca Microsoft. Adresy internetowe z gotowymi obrazami ISO przeznaczonymi dla użytkownika domowego nie są rozpowszechniane.

Aby pobrać i przygotować nośnik z Windows 10, konieczna jest uprzednia instalacja odpowiedniego narzędzia, które ściągnie pliki systemu i utworzy instalacyjną płytę DVD. Tę metodę zaleca Microsoft. Adresy internetowe z gotowymi obrazami ISO przeznaczonymi dla użytkownika domowego nie są rozpowszechniane.

Uruchom dowolną przeglądarkę stron WWW i otwórz w niej witrynę www.microsoft.com/pl-pl/software-download/windows10. Przewiń stronę w dół i, w zależności od posiadanego systemu operacyjnego, kliknij jeden z przycisków. Jeżeli masz na przykład Windowsa 64-bitowego, kliknij Pobierz narzędzie teraz. Ściągnij i zainstaluj program. Po zakończeniu instalacji aplikacja uruchomi się automatycznie.

Jeżeli chcesz przygotować nośnik z plikami instalacyjnymi Dziesiątki, zaznacz pole Utwórz nośnik instalacyjny dla innego komputera i kliknij Dalej. W polu Język ustaw polski. Poniżej, w polu Wersja, wskaż wersję systemu, której pliki chcesz pobrać, np. Windows 10 Pro. Pamiętaj, że wybór ustawień zależy od wariantu twojego starego systemu, który będzie podstawą aktualizacji.

Jeżeli masz na przykład Windows Home, (w wersjach 7 lub 8), jego klucz nie pozwoli ci zainstalować Windows 10 Pro. W polu Architektura określ, czy nośnik instalacyjny ma zawierać wersję 32-bitową, 64-bitową czy obydwie. Jeżeli nie masz pewności, wskaż w tym miejscu Oba. Przejdź dalej.

Jeśli chcesz sprawdzić, jaką masz architekturę systemu, przełącz się do widoku pulpitu, kliknij prawym przyciskiem ikonę Mój komputer i wybierz Właściwości . Przejdź do sekcji System i linii Typ systemu. Jeżeli na jej końcu będzie informacja, oznacza to, że masz komputer 64-bitowy. Nie sugeruj się zapisem widocznym na początku linii. Informuje on o wariancie systemu, a nie architekturze sprzętu.

Wróć do okna instalatora i wybierz nośnik, na którym zostaną zapisane pliki. Może to być dysk USB albo płyta DVD. W pierwszym przypadku menedżer instalatora zapisze od razu pliki na dysku flash (musi mieć on przynajmniej 3 GB pojemności), w drugim pobierze plik ISO, który trzeba będzie wypalić na płycie DVD. Zaznacz np. Dysk flash USB i przejdź do kolejnego kroku.

Jeżeli jeszcze nie umieściłeś pendrive’a w porcie USB, zrób to teraz, kliknij Odśwież listę dysków i wskaż dysk wymienny USB. Przejdź dalej i poczekaj, aż aplikacja pobierze pliki i przygotuje z nich nośnik instalacyjny. Zakończ operację, naciskając Zakończ.

Jeżeli wybrałeś wcześniej tworzenie pliku ISO, możesz go od razu wypalić na płycie, oczywiście jeżeli dysponujesz nagrywarką. Kliknięcie polecenia Otwórz nagrywarkę DVD spowoduje uruchomienie programu do nagrywania płyt. Powyżej polecenia widoczne jest łącze, które prowadzi do foldera zawierającego pobrany przez ciebie plik ISO.

Rozwiązanie zastosowane przez Microsoft w przypadku bezpłatnej instalacji zmusza wszystkich do przeprowadzenia przynajmniej jednej aktualizacji. Tylko w ten sposób dokonasz konwersji klucza Windows 7 bądź 8 na klucz Dziesiątki, który potem umożliwi zainstalowanie systemu na czystym dysku tego samego komputera.

Umieść instalacyjną płytę DVD w napędzie bądź instalacyjnego pendrive’a w porcie USB (o tym, jak przygotować nośnik instalacyjny, pisaliśmy w poprzedniej części artykułu). Wyświetl zawartość katalogu głównego nośnika i uruchom instalator za pomocą pliku setup. Uzbrój się w cierpliwość. Przygotowanie Windowsa, zwłaszcza na starszych komputerach, może potrwać nawet kilkadziesiąt minut.

Gdy system będzie już przygotowany, dalsza instalacja przebiegnie sprawnie. Przed skopiowaniem plików instalator może zaproponować aktualizację systemu bazowego. Jeżeli masz wyłączoną usługę Windows Update bądź długo nie pobierałeś poprawek, zaznacz Pobierz i zainstaluj aktualizacje i dopiero wtedy przejdź Dalej. Jeżeli system jest aktualny, kliknij Nie teraz i Dalej.

W pierwszym oknie zatwierdź postanowienia umowy licencyjnej klikając przycisk Zaakceptuj. Przed tobą ważny etap instalacji. Mimo że przeprowadzasz aktualizację, możesz tak naprawdę pożegnać się ze starym systemem. Wystarczy nie przenosić do Dziesiątki istniejących plików, programów i ustawień. W tym celu kliknij Zmień elementy do zachowania, następnie zmień zaznaczenie, wybierając Zachowaj tylko pliki osobiste – wtedy ustawienia i aplikacje zostaną usunięte, ale pliki osobiste pozostaną na dysku. Możesz też wybrać opcję Nic, aby usunąć wszystkie informacje o starym systemie oraz swoje osobiste pliki. Jeśli chcesz wykonać aktualizację, pozostawiając wszystkie pliki osobiste, aplikacje i ustawienia systemu – pozostań przy opcji: Zachowaj pliki osobiste, aplikacje i ustawienia systemu .Przejdź Dalej i w kolejnym oknie kliknij Zainstaluj.

Określ opcje językowe, a na liście Jakiego układu klawiatury chcesz używać ustaw Polski programisty. W sekcji W której strefie czasowej jesteś? wybierz UTC +01:00 i przejdź dalej.

Użyj ustawień ekspresowych bądź zmień ustawienia systemu, klikając odnośnik Dostosuj ustawienia. Wyłącz na przykład opcje odpowiedzialne za personalizację. W kolejnym oknie wyłącz też opcję zaznaczone na poniższych obrazkach. Jeżeli instalujesz system na komputerze prywatnym, kliknij Należy do mnie i Dalej.

Korzystanie z konta Microsoft w Windows 10 daje sporo korzyści, ułatwia dostęp do Sklepu, programów, pozwala korzystać z dodatkowych funkcji. W widocznych polach wpisz adres e-mail i, niżej, hasło. Jeżeli nie masz konta, założysz je po kliknięciu Załóż je!. Oczywiście możesz też użyć konta lokalnego – aby to zrobić, kliknij Pomiń ten krok. Zaloguj się.

Wybierz jeszcze metodę weryfikacji, na przykład SMS, i przejdź dalej. Wpisz odebrany kod. Do logowania możesz używać numeru PIN, ale będzie on działał jedynie na tym komputerze. Możesz także pozostać przy tradycyjnej metodzie weryfikacji – haśle. Kliknij łącze Pomiń ten krok i zaczekaj na ostateczne skonfigurowanie. System stanie się gotowy do pracy, a twoim oczom ukaże się pulpit wraz z menu Start. Nie zapomnij o potwierdzeniu tożsamości oraz sprawdzeniu, czy aktywacja Windowsa przebiegła poprawnie (patrz ramka po lewej stronie).

Teraz możesz usunąć pozostałości po starym systemie. Jeżeli podczas instalowania Windows 10 zrezygnowałeś z kopiowania poprzednich danych i plików (patrz krok 3), wystarczy skasować kopie zapasowe poprzednich instalacji systemu. Kliknij w tym celu ikonę wyszukiwania na pasku zadań, wpisz oczyszczanie i wciśnij Enter. W oknie Czyszczenie dysku naciśnij OK, a następnie kliknij przycisk Oczyść pliki systemowe i jeszcze raz OK. Przewiń listę w dół, zaznacz opcję Poprzednie instalacje systemu Windows i zaakceptuj wybór, klikając OK oraz Usuń pliki . W ten sposób zaoszczędzisz kilkanaście gigabajtów miejsca na dysku systemowym.

Aby dokładnie wyczyścić nowego Windowsa i usunąć jak najwięcej pozostałości po starym, możesz jeszcze przeprowadzić tak zwany reset systemu. Kliknij ikonę powiadomień w zasobniku i wybierz Wszystkie ustawienia. Następnie otwórz grupę Aktualizacja i zabezpieczenia oraz Odzyskiwanie.

Kliknij przycisk Rozpocznij, który jest widoczny w sekcji Resetuj ustawienia komputera do stanu początkowego. Aby pozbyć się balastu poprzedniego środowiska, wybierz opcję Usuń wszystko. Następnie naciśnij Tylko dysk... oraz Usuń pliki i wyczyść dysk. W ostatnim kroku kliknij przycisk Resetuj. Od tej chwili możesz cieszyć się nowym Windows 10 oczyszczonym z tymczasowych plików instalacyjnych.

Jeżeli nie jesteś przekonany do instalacji metodą aktualizacji oraz ręcznego kasowania danych z poprzedniego systemu (opisanej w poprzedniej części tego artykułu), możesz teraz zainstalować Windows 10 ponownie, na uprzednio sformatowanej partycji dyskowej tego samego komputera i, co ważne, bez konieczności posiadania klucza produktu.

Uruchom komputer, używając instalacyjnej płyty DVD. Instalator zaproponuje ci zmianę ustawień językowych. Tak jak w trakcie aktualizacji możesz określić format daty i godziny oraz układ klawiatury. Kliknij Dalej. Rozpocznij instalację przyciskiem Zainstaluj teraz. Instalator poprosi cię o podanie klucza produktu. Kliknij w tym oknie Pomiń. Zaakceptuj umowę licencyjną i przejdź dalej.

W kolejnym etapie instalacji wybierz dostępną tam opcję Niestandardowa. Na ekranie zobaczysz znane z poprzednich wersji systemu narzędzie do przygotowywania partycji dla instalowanego systemu. Wskaż dysk, na którym chcesz umieścić system. Jeżeli chcesz na przykład sformatować daną partycję, kliknij Formatuj. Przejdź do kolejnego kroku Dalej.

Po skopiowaniu wszystkich plików instalator Windows 10 ponownie poprosi o wpisanie klucza produktu. Także i tym razem pomiń ten etap, klikając Zrób to później. Kolejne kroki instalacji są podobne do tych występujących podczas aktualizacji. Tak jak poprzednio musisz m.in. dokonać wyboru ustawień prywatności czy wprowadzić informacje o koncie użytkownika, a na koniec poczekać na ostateczne skonfigurowanie systemu.

Jeżeli wcześniej na tym samym komputerze przeprowadzona została udana aktualizacja systemu do Windows 10, to mimo że podczas instalacji nie został przez ciebie podany klucz produktu (dwukrotna prośba o jego wpisanie została przez zignorowana), system będzie aktywowany. Microsoft po prostu porówna dane dotyczące sprzętu z zapisem na serwerze.

Jeśli nie jesteś przekonany, czy Windows 10 spełni twoje oczekiwania, możesz go tymczasowo zainstalować na maszynie wirtualnej, zapoznać się z interfejsem i przetestować jego funkcjonalność. Gdy już nabierzesz przekonania, że Dziesiątka jest dla ciebie dobrym wyborem, wtedy przeprowadzisz właściwą aktualizację.

Do instalacji wirtualnego Windows 10 użyj VirtualBoksa – to bezpłatne środowisko doskonale poradzi siebie z nowym systemem. Uruchom VirtualBoksa i kliknij przycisk New na pasku narzędzi. W polu Name wpisz nazwę wirtualnej maszyny, najlepiej taką, by łatwo było zidentyfikować, co jest na niej zainstalowane. Na liście Type ustaw Microsoft Windows i rozwiń listę Version. W zależności od tego, jaki wariant systemu pobrałeś, wskaż 32- lub 64-bitową wersję Windows 10, np. Windows 10 (64 bit). Kliknij Next.

W kolejnym oknie przydziel maszynie minimum 2 GB wirtualnego RAM-u. Wprawdzie Dziesiątka potrzebuje teoretycznie tylko jednego gigabajta, ale dzięki większej ilości pamięci operacyjnej będzie działała wydajniej. Jeżeli twój system bazowy ma jej odpowiednio dużo, możesz nawet wskazać 8 GB. Kliknij Next i w kolejnym oknie Create, by program utworzył od razu wirtualny napęd.

Po przejściu do kolejnego okna pozostaw typ dysku bez zmian VDI, podobnie, jak sposób alokacji przestrzeni Dynamically. W kolejnym kroku naciśnij przycisk z ikoną katalogu i wskaż na dysku lokalnym miejsce, w którym znajdzie się wirtualny nośnik. Możesz także zmienić jego nazwę oraz określić limit zajmowanej przez niego przestrzeni. Kliknij Create.

Zaznacz stworzone środowisko na liście po lewej stronie okna i naciśnij Settings. Sekcję General pozostaw bez zmian. Przejdź od razu do sekcji System. Parametry na karcie Motherboard dobrane są prawidłowo. Jeżeli nie zrobiłeś tego wcześniej, możesz tu zwiększyć rozmiar przypisanej pamięci operacyjnej. Kliknij kartę Processor i, jeżeli to możliwe, zwiększ liczbę używanych procesorów. Jeżeli twoja jednostka bazowa na to pozwala, ustaw 3–4 rdzenie.

Przejdź do sekcji Display i karty Video. Korzystając z suwaka Video Memory, wskaż rozmiar przydzielonej pamięci karty graficznej – między 128 a 256 MB. Rezerwacja większej ilości VRAM-u nie ma sensu. Pamięć powyżej 128 MB zostanie wykorzystana przez VirtualBox dopiero po zaznaczeniu opcji dotyczącej akceleracji grafiki 3D, nie wpłynie to jednak na poprawę efektywności wyświetlania. Pozostałe opcje pozostaw bez zmian.

Kliknij sekcję Storage i zaznacz widoczne tam pole Controller IDE. Dodaj nowy napęd za pomocą przycisku Add optical drive. W oknie Question kliknij Choose disk i wskaż obraz ISO wcześniej pobranego systemu. O tym, gdzie szukać pliku ISO, piszemy w kroku 7 części artykułu opisującej pobieranie obrazu Windows 10 na dysk.

Przejdź do sekcji Network i karty Adapter 1. Rozwiń listę Attached to i wskaż na niej pozycję: NAT. To najprostszy sposób, by podłączyć wirtualny system do sieci lokalnej. Możesz też przygotować bardziej zaawansowane środowisko pracy, tworząc całą wirtualną sieć (NAT Network) i łącząc ją ze światem za pomocą mechanizmu translacji adresów.

Rozwiń jeszcze kartę USB i sprawdź, czy zaznaczone są tam pola. Korzystanie z portów USB hosta jest jedynym sposobem na przetestowanie zgodności między innymi bezprzewodowych kart sieciowych. Kliknij OK, aby zamknąć okno konfiguracyjne. Po powrocie do okna głównego kliknij dwukrotnie utworzoną maszynę wirtualną. Instalacja systemu zostanie uruchomiona automatycznie.