W zasięgu sieci

W darmowych punktach dostępowych możliwości korzystania z usług internetowych są zazwyczaj ograniczone. Dostępne są najpopularniejsze funkcje, takie jak: przeglądanie stron internetowych, korzystanie z elektronicznej poczty i komunikatorów. Dostęp do sieci P2P czy konta FTP jest zablokowany, bo usługi te zbytnio obciążają łącze internetowe właściciela hotspotu i jednocześnie obniżają komfort korzystania z punktu dostępowego innym użytkownikom. Ostatnio do listy blokowanych usług dołączyły popularne serwisy wideo jak YouTube. Razem z nimi wyłączane są zazwyczaj wszystkie inne usługi korzystające ze strumieniowego przesyłania danych – muzyki i filmów.

Hotspot to inaczej punkt dostępowy, czyli obszar, w którym możliwe jest połączenie z internetem za pomocą sieci bezprzewodowej Wi-Fi. Hotspoty można spotkać w popularnych miejscowościach wypoczynkowych, a coraz częściej także w miastach, które nie uchodzą za kurorty. Są zwykle w hotelach, restauracjach, bibliotekach, punktach informacji turystycznej, a także na lotniskach i uczelniach.

Zazwyczaj dostęp do hotspotów jest darmowy, ale czasem łączy się z koniecznością oglądania reklam w trakcie przeglądania internetu. Tak jest m.in. w międzynarodowej sieci Free Hot-spots. Są też płatne hotspoty, udostępniane np. przez operatorów komórkowych. W Polsce takie usługi oferują Era, Orange i Plus. Przykładowo w Orange dostęp do internetu można opłacić, kupując kartę zdrapkę. Najtańsza, która daje dwugodzinny dostęp do internetu (do wykorzystania w ciągu 24 godzin od aktywacji) kosztuje 9 zł. Dostęp do internetu opłacasz, wysyłając płatny SMS pod specjalny numer lub wykupując abonament w wysokości 47,5 zł. Uzyskujesz nieograniczony dostęp do internetu przez jeden miesiąc.

Jeszcze przed wyjazdem na wakacje sprawdź, czy w okolicy, w której będziesz przebywać, znajduje się hotspot. Możesz odwiedzić jedną z kilku wyszukiwarek punktów dostępowych lub skorzystać z programu Google Maps, którego użytkownicy sami nanoszą na mapy miejsca, gdzie można korzystać z bezprzewodowego internetu. W ten sposób dowiesz się, jaki jest adres hotspotu, kto go udostępnia, i czy trzeba w nim płacić za korzystanie z sieci. Najważniejszą informacją jest jednak identyfikator SSID przypisany do hotspotu. Pomoże rozpoznać ten punkt dostępowy na miejscu, podczas wyszukiwania sieci Wi-Fi.

Większość tak zdobytych danych jest rzetelna, ale czasami są niedokładne, np. brakuje informacji, czy hotspot jest darmowy, lub nieaktualne – po przybyciu na miejsce, okazuje się, że znaleziony w internecie hotspot nie działa.

W przeglądarce internetowej wpisz adres http://free-h-otspot.com i na stronie, która się wyświetli, kliknij zakładkę Find FREE HotSpots.

Jeśli znasz dokładny adres miejsca, w którym chcesz skorzystać z internetu, możesz wpisać go w pole: Address or Airport Code. W praktyce bardzo to zawęża obszar poszukiwań. Dlatego lepiej wprowadzić tylko nazwę miasta w pole City.

Z listy Country wybierz kraj, do którego się wybierasz. Możesz także doprecyzować zapytanie, wybierając z listy State region lub obszar administracyjny (np. stan lub województwo), w którym będziesz przebywać, a także wpisując kod pocztowy w pole Postal Code.

Na koniec kliknij FIND FREE HOTSPOTS. Wyświetli się lista znalezionych w okolicy hotspotów.

Po kliknięciu nazwy konkretnego hotspotu uzyskasz szczegółowe dane na jego temat. Najważniejsza informacja to nazwa sieci hotspotu (czyli identyfikator SSID), podana w polu Connect With. Oprócz niej wyświetli się kilka innych danych o miejscu, w którym znajduje się hotspot, np. adres, numer telefonu oraz lokalizacja na mapce.

Publiczne hotspoty zazwyczaj są słabo zabezpieczone lub w ogóle nie mają zabezpieczeń i łatwo „podsłuchać” przesyłane w nich informacje. Dlatego podczas korzystania z takiego punktu dostępowego należy unikać czynności, które wymagają podawania poufnych danych:

• Nie korzystaj z usług internetowych banków.
• Nie rób zakupów w sklepach internetowych, jeśli wymaga to podania numeru karty kredytowej.
• Wyłącz opcje udostępniania plików na wszystkich partycjach w laptopie.
• Zainstaluj i włącz program antywirusowy oraz firewall.

http://hot.spots.pl
http://www.btopenzone.com/index.jsp
http://free-hotspot.com
http://www.pdaclub.pl/index.php?option=com_hotspots&view=default&Itemid=53
http://mapy.google.pl

Do połączenia z punktem dostępowym jest potrzebny laptop z kartą bezprzewodową standardu 802.11b/g. Jest w nią wyposażona większość nowych komputerów przenośnych. Właściwa będzie też karta w nowym standardzie 802.11 n, który zapewnia większy zasięg oraz prędkość przesyłania danych. Przeważająca część hotspotów działa jeszcze w standardzie b/g, ale karty zgodne ze standardem n automatycznie się dostosowują do starszej technologii. Jeśli masz starszy model notebooka bez modułu Wi-Fi, możesz kupić kartę sieciową podłączaną do komputera za pomocą portu USB. Kosztuje około 50 zł. Z hotspotem połączysz się także przez palmtop lub smartfon z modułem Wi-Fi.

Z menu <B.Start wybierz Panel sterowania, a następnie: Połączenia sieciowe. W oknie Połączenia sieciowe kliknij prawym przyciskiem myszy ikonę połączenia sieci bezprzewodowej. Z menu, które się pojawi wybierz opcję Właściwości.

W oknie właściwości, w zakładce Ogólne dwukrotnie kliknij opcję Protokół internetowy TCP/IP.

W kolejnym oknie, w zakładce Ogólne zaznacz opcje: Uzyskaj adres IP automatycznie oraz Uzyskaj adres serwera DNS automatycznie, a następnie kliknij OK w tym i następnym oknie.

Z menu Start wybierz Panel sterowania, a następnie Połączenia sieciowe. W oknie Połączenia sieciowe kliknij dwukrotnie ikonę Połączenie sieci bezprzewodowej.

Otworzy się okno Połączenie sieci bezprzewodowej. W zakładce Zadania sieciowe kliknij opcję Odśwież listę sieci. Komputer poszuka sieci bezprzewodowych działających w okolicy i wyświetli ich listę w głównym polu okna.

Z listy wybierz sieć należącą do hotspotu, z którym chcesz się połączyć. Rozpoznasz go po identyfikatorze SSID hotspotu, który znalazłeś wcześniej w internetowej wyszukiwarce. Tu jest to sieć default, a w Zakopanem mogłaby to być znaleziona we wcześniejszym warsztacie sieć free-hot spot.com. Widoczne na liście sieci z ikoną kłódki są zabezpieczone szyfrowaniem i nie możesz się do nich podłączyć, nie znając hasła – zazwyczaj są to sieci prywatne lub firmowe. Aby połączyć się z hotspotem, kliknij dwukrotnie jego nazwę na liście.

Punktów dostępowych możesz szukać za pomocą witryny Google Maps – http://mapy.google.pl. Wystarczy, że w polu wyszukiwania witryny wpiszesz frazę „hot spot”, a po niej nazwę miasta lub adres miejsca, w którym chcesz korzystać z bezprzewodowego internetu. Miejsca, w których znajdują się punkty dostępowe, będą oznaczone na mapie niebieskimi szpilkami. Po kliknięciu szpilki pojawią się szczegółowe informacje na temat hotspotu.