Komputer na szóstkę

B ez znajomości obsługi komputera i poruszania się w coraz bardziej cyfrowej rzeczywistości trudno dziś osiągnąć sukces. Zdają sobie z tego sprawę zarówno uczniowie, jak i rodzice. Dlatego w okresie powakacyjnym już od lat wzrasta liczba sprzedawanych komputerów stacjonarnych i notebooków.

Jednak zakup dobrego peceta jest nie lada sztuką. Łatwo się pogubić w gąszczu dostępnych na rynku ofert. Dlatego, w celu ułatwienia wyboru odpowiedniego sprzętu przedstawiamy propozycje konfiguracji komputerów stacjonarnych oraz notebooków, które sprawdzą się najlepiej w pracy zarówno studenta, jak i pierwszoklasisty.

Rzecz jasna, nie istnieje komputer uniwersalny, który byłby dobry dla każdego. Dlatego w zależności od własnych preferencji można wybrać którąś z przygotowanych przez nas propozycji.

Wybierając zestaw dla najmłodszego ucznia, warto mieć na uwadze, że ochota do zabawy z komputerem jest znacznie silniejsza niż chęć do nauki. Najtańsze zestawy, na których nie da się grać, zamiast zachęcić, zniechęcą tylko początkującego użytkownika do korzystania z komputera. Natomiast umiejętnie dobrane programy edukacyjne i gry sprawią, że nauka stanie się przyjemniejsza. Wtedy zadowolony będzie zarówno uczeń, jak i jego rodzice.

Pamiętajmy, że sam komputer to tylko interfejs do cyfrowego świata. Aby się do niego naprawdę dostać, będzie jeszcze potrzebne połączenie z internetem, a także programy edukacyjne, bo sam system operacyjny na niewiele się zda.

Komputery do zastosowań edukacyjnych można podzielić na dwie kategorie: ekonomiczne ogólnego przeznaczenia, a także specjalistyczne. Pierwsza kategoria to komputery, które nie wymagają specjalnie wyszukanej konfiguracji. Wiekszość dostępnych na rynku zestawów dobrze się sprawdzi w tej roli. Warto jednak przyjrzeć się konfiguracji, aby nie kupić przestarzałego sprzętu. Proponowane przez nas laptopy i komputery stacjonarne pozwolą edytować tekst i przygotowywać prezentacje, rysować schematy, przeglądać internet, drukować dokumenty, uruchamiać komunikatory i proste programy do obróbki grafiki, dźwięku i filmów. Dla ucznia, czy nawet studenta to rozwiązanie w zupełności wystarczające.

Jeśli komputer ma służyć nie tylko do takich ogólnych prac, lecz także do bardziej ambitnych zadań (muzyka, filmy, obliczenia), czy w końcu do gier, bo to jedno z ulubionych zajęć każdego ucznia, warto przyjrzeć się prezentowanym nieco silniejszym konfiguracjom, odpowiednim do tych właśnie zastosowań. W przypadku laptopów w kategorii urządzeń specjalnych znalazły sie także maszyny lekkie i mobilne, przeznaczone do pracy poza domem, oraz duże i wydajne, zastepujące komputer stacjonarny.

Laptopy zajmują mniej miejsca, ciszej pracują, są bardziej energooszczędne. Dlatego na świecie sprzedaje się ich więcej niż komputerów stacjonarnych. Tradycyjny pecet ma jednak w stosunku do komputerów przenośnych dwie zalety: wyższą wydajność oraz możliwości rozbudowy. Podzespoły do notebooków są mniej wydajne, więc jeśli zależy ci na ekstremalnej wydajności, zdecyduj się na peceta. Jeżeli nie potrzebujesz najwyższej wydajności – różnica miedzy notebookiem a komputerem stacjonarnym będzie w praktyce znikoma.

Nie warto także demonizować możliwości rozbudowy. Sprzęt rozwija się tak szybko, że po dwóch latach zmiana np. procesora czy karty graficznej wiąże się z koniecznością wymiany innych komponentów ze względu na brak zgodnych ze starym sprzętem. W efekcie rozbudowa często polega na zakupie całego, nowego komputera. Jeżeli nie planujesz częstej rozbudowy – możesz wybrać notebook.

Ogromna większość użytkowników laptopów korzysta z nich prawie wyłącznie w jednym miejscu: w domu, na biurku, przy zasilaniu z sieci elektrycznej. Zatem laptopy wygrywają z pecetami wcale nie mobilnością, ale tym, że zajmują mniej miejsca i są bardziej energooszczędne. Dla większości osób cechy związane z mobilnością (zwarta obudowa, pojemny akumulator) nie są tak istotne, jak cena. Dlatego na początku wskażemy notebooki dobre, ale przede wszystkim ekonomiczne.

W pełni funkcjonalny i nowoczesny sprzęt można kupić już za 1500 złotych. Takie niedrogie konfiguracje mają kilka cech wspólnych: dwu- rdzeniowy procesor, ekran o przekątnej około 15” i rozdzielczości 1366x768, wagę około 2,5 kg. Nie jest to mały i lekki sprzęt, na którym można wygodnie popracować poza domem, ani wydajny, na którym da się grać. Jednak bez problemu można wykonywać 90 procent prac potrzebnych w szkole czy na uczelni.

W sklepach jest mnóstwo niedrogich laptopów, ale wśród nich łatwo trafić na taki, który nie spełni wymagań użytkownika. Najlepszym przykładem są netbooki. Wyposażone są w niezbyt wydajny procesor (najczęściej Atom), mało pamięci (1–2 GB) i mały ekran (10–12”), niekiedy o rozdzielczości zaledwie 1024x600. To wszystko powoduje, że na netbooku nie da się wykonać wielu prac. Owszem, taki komputer może być dobrym dodatkiem do domowego wydajnego peceta, ale jako główny sprzęt do pracy czy zastosowań edukacyjnych w ogóle się nie sprawdza. Nie warto więc zaczynać przygody z komputerami od netbooków, bo poza niską ceną (od ok. 800 zł) nie mają nic do zaoferowania.

Wiele tanich notebooków jest sprzedawanych bez systemu, dzięki czemu są tańsze, ale użytkownik nie uzyskuje pełnowartościowego narzędzia pracy. Zwykle kończy się to wydaniem kolejnych 300 zł na Windows 7, więc lepiej kupić komputer, który ma od razu ten system.

Komputer do nauki nie musi mieć bardzo dużej wydajności – powinna to być przeciętna konfiguracja, która cechuje się dobrym stosunkiem możliwości do ceny. Jej podstawą powinien być dwurdzeniowy procesor, taki jak Core i3 lub jeden z niższych modeli Core i5. Mogą to być układy Core pierwszej generacji, z trzycyfrowym oznaczeniem (np. Core i3 380M), bo druga generacja (z oznaczeniem czterocyfrowym) jest jeszcze za droga, choć godna polecenia ze względu na wydajność i energooszczędność.

Oprócz procesora warto zwrócić uwagę na pojemność pamięci RAM – notebook powinien mieć jej 4 GB. Jednak jeśli ma mniej, nie jest to dużym problemem, ponieważ prawie we wszystkich notebookach można dołożyć dodatkowy moduł pamięci.

Warto używać 64-bitowej wersji Windows 7. Pozwala ona uzyskać wyższą wydajność w programach 64-bitowych, a także wykorzystać pamięć RAM o pojemności 4 GB lub więcej (systemy 32-bitowe obsługują 3–3,5 GB RAM).

Jeśli chodzi o układ graficzny, dźwiękowy i sieciowy, dysk twardy, napęd optyczny i inne ważne komponenty, właściwie w każdym notebooku są one tak dobrane, że wystarczą przeciętnemu użytkownikowi.

Część komputerów, np. netbooków, ma za słabą konfigurację, by sprawnie działał na nich pakiet biurowy, taki jak MS Office czy LibreOffice. Alternatywą są jednak aplikacje, które uruchamia się w internecie, czego najlepszym przykładem jest Google Docs. Aplikacje nie wymagają instalacji (miejsca na dysku) ani wydajnego procesora. Ponieważ są uruchamiane bezpośrednio z internetu, głównym wymaganiem jest szybkie łącze internetowe.

Oprócz setek typowych notebooków domowych dostępne są inne konfiguracje, wykonane pod kątem różnych zastosowań: pracy poza domem (np. na uczelni), gier, tworzenia i obróbki grafiki i filmów itp. Podstawą są te same komponenty, co w tanim notebooku. Nadal aktualne są porady dotyczące np. pojemności RAM czy systemu 64-bitowego. Różnią się szczegółami, które prezentujemy poniżej.

W tej kategorii dominują notebooki z ekranem o przekątnej 12–14”, procesorami Intel Core drugiej generacji (np. Core i5 2410M), a także pojemnymi akumulatorami. Są lekkie (około 2 kg), płaskie (około 3 cm grubości) i pracują nawet 8–10 godzin bez konieczności ładowania akumulatora. Małe notebooki są z zewnątrz bardzo podobne do netbooków, jednak ich możliwości i komfort pracy są bez porównania większe.

Takie komputery nie są idealne dla każdego użytkownika i do wszystkich zastosowań. Stosunkowo niewielki ekran o rozdzielczości 1366x768 nie nadaje się do wielu programów, np. popularnego Photoshopa, bo okna tych aplikacji są po prostu tak duże, że nie mieszczą się na ekranie komputera. Dla wielu osób minusem takiej konfiguracji może być także brak napędu optycznego.

Laptopy, które mają długo pracować na baterii, powinny być wyposażone w dyski SSD. Niestety, nie są one seryjnie montowane, bo zwiększa to końcową cenę o kilkaset złotych.

Przeciwieństwem notebooków mobilnych są modele duże, które mają wydajniejsze podzespoły, ekran o podwyższonej rozdzielczości, dwa dyski twarde itd. Dzięki temu swoimi możliwościami dorównują pecetom. Ze względu na swój rozmiar, wagę i krótki czas pracy na baterii nie nadają się jednak do noszenia ze sobą, lecz raczej do przenoszenia z miejsca na miejsce.

Jeśli jednak laptop ma zastąpić peceta, nie tylko może, ale nawet musi mieć starannie dobrane podzespoły.

Przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę na procesor, bo w wielu notebookach jest to element niewymienny. Odpowiednią wydajność zapewni jeden z szybszych układów Core drugiej generacji, np. popularny, czterordzeniowy Core i7 2630QM. Do wielu zdań, a w szczególności do gier, niezbędna będzie wydajna grafika, np. GeForce GT 460M, 550M, 555M lub Radeon HD 6700M, 6850M.

Koniecznie trzeba też zadbać o wysoką rozdzielczość ekranu, na szczęście coraz więcej modeli ma ekrany 1600x900, nie brakuje także coraz tańszych laptopów z ekranami Full HD (1920x1080).

W dużym laptopie zmieszczą się także komponenty, na które w mniejszych konstrukcjach nie ma szans. Mogą to być np. dwa dyski, które można połączyć w RAID0 w celu uzyskania lepszej wydajności albo wykorzystać niewielki dysk SSD na system i bardzo pojemny na dane. Duży notebook powinien mieć również na klawiaturze dodatkową sekcję numeryczną, która przydaje się w arkuszach kalkulacyjnych.

Zaletą stacjonarnego peceta jest to, że zestaw, który nadaje sie nie tylko do nauki, ale także do gier, jest znacznie tańszy niż w wypadku notebooka. Nie jesteś także skazany na konfigurację wymyśloną przez producenta – sam wybierasz dokładnie to, czego potrzebujesz. Właśnie w ten sposób stworzyliśmy kilka przykładowych konfiguracji, które w dodatku można będzie łatwo modyfikować.

W przypadku pecetów bardzo dobrą cenę można uzyskać, wykorzystując rozwiązania AMD. Procesory Athlon II i współpracujące z nimi płyty główne są wyjątkowo tanie, dlatego sam komputer nie będzie kosztował więcej niż 1000 zł. Niestety, trzeba do niego jeszcze dokupić monitor, klawiaturę, mysz oraz system – w efekcie całość kosztuje nieco powyżej 1600 zł. To cena wyższa niż w przypadku wymienionego na poprzedniej stronie laptopa Fujitsu LifeBook A530. Koszt komputera z procesorem Intela jest jeszcze nieco wyższy, jednak w przypadku proponowanej przez nas konfiguracji plusem jest wydajny procesor Core drugiej generacji.

Warto zwrócić uwagę, że oba komputery, choć należą do najtańszych, można stopniowo rozbudowywać. W pierwszym powolny procesor Athlon II można wymienić np. na wydajny, czterordzeniowy Phenom II X4. W drugim zamiast najwolniejszego Core i3 można po pewnym czasie zamontować Core i7, gdy ceny tych układów spadną.

W obu komputerach można będzie także zamontować dodatkową kartę graficzną ze średniego przedziału cenowego, np. z układem Radeon HD 6850, którą obecnie można kupić za około 500 zł. Taka grafika pozwoli grać we wszystkie gry w rozdzielczości Full HD. Co prawda, zasilacze w naszych przykładowych komputerach nie są najlepszych marek, ale moc 500 W powinna w przyszłości wystarczyć do zasilenia wydajnego procesora i grafiki.

Możliwość doboru komponentów zapewnia bardo dobre dostosowanie komputera do konkretnych zadań. Najpierw musisz się zastanowić nad własnymi potrzebami, a następnie wybrać komponenty, które spełnią twoje oczekiwania. Na przykład do gier jest potrzebna wydajna karta graficzna i szybki procesor. Uczniom szkoły muzycznej przyda się dobra karta dźwiękowa, a osobom interesującym się obróbką filmów – komputer z wydajnym procesorem oraz pojemnym i szybkim dyskiem do przechowywania materiału wideo.

Zanim wybierzesz komponenty, trzeba zadbać o solidną podstawę. Powinna to być dobra, pełnowymiarowa (nie wersja mini) płyta główna ATX z nowoczesnymi rozwiązaniami, np. trwałymi kondensatorami polimerowymi, szybkimi portami Serial ATA 3 oraz USB 3.0, oprogramowaniem do podkręcania itp. Najlepiej wyposażone płyty główne wykorzystują chipsety Intel H67 i P67 (dla procesorów Intel Core drugiej generacji) albo AMD 970, 990X, 990FX i A75 (dla procesorów AMD zgodnych z AM3 oraz układów APU z serii A).

Do płyty głównej trzeba dobrać procesor z przedziału 500–1000 zł, np. AMD Phenom II X4 980 lub Intel Core i5 2500 K. Pamięć RAM jest tak tania, że warto zdecydować się na 8 GB. Podobnie jest z dyskami twardymi, dlatego proponujemy konfigurację RAID0 składającą się z dwóch dysków 1 TB (oraz opcjonalnie wydajny dysk SSD).

Zaproponowane przez nas przykładowe konfiguracje różnią się także innymi elementami. W komputerze przeznaczonym typowo do gier wykorzystaliśmy droższą grafikę oraz klawiaturę i mysz stworzoną specjalnie do gier, ale kosztem tańszego monitora. W komputerze „multimedialnym” wykorzystaliśmy tańszą grafikę, ale za to napęd optyczny blu-ray oraz bardzo dobry monitor z matrycą PVA (zwycięzca testu z PC Formatu 8/2011), który przyda się do obróbki filmów i grafiki. Opcjonalnie w sprzęcie takim można zamontować tuner telewizyjny, kartę do przechwytywania wideo albo kartę dźwiękową dla entuzjastów dobrego brzmienia.

Im bardziej wyszukana i prądożerna konfiguracja, tym lepszy musi być zasilacz dostarczający jej napięcie o odpowiednich parametrach. Warto, by był to markowy sprzęt: Antec, BeQuiet, Chieftec, Corsair, Antec, Enermax czy Tagan. Całość musi być zamontowana w solidnej obudowie, np. marki Aercocool, Antec, Chcieftec czy Cooler Master.

Zakup samego komputera to dopiero połowa sukcesu. Aby uczeń mógł z niego wygodnie korzystać, niezbędne jest bowiem wyposażenie komputera w odpowiednie urządzenia peryferyjne, które mogą znacznie zwiększyć jego walory edukacyjne. Pomijamy akcesoria oczywiste, takie jak klawiatura czy mysz, które każdy bez trudu dopasuje do własnych potrzeb. Do stacjonarnego komputera potrzebny jest też dobry monitor, a także drukarka, bez której żaden uczeń czy student na dłuższą metę nie jest w stanie się obejść. Warto pomyśleć też nad dodatkowymi akcesoriami – proponujemy trzy: skaner, tablet i mikroskop. Nie każdy z nich skorzysta, ale dla niektórych mogą być nieocenioną pomocą.

Do komputera przeznaczonego do nauki wystarczy dowolny monitor. Jeżeli zamierzasz oglądać filmy, warto jednak wybrać nieco większy model. Rozmiar monitora określany jest długością przekątnej ekranu podawanej w calach. Im większy monitor, tym lepiej, gdyż z reguły zapewnia większą przestrzeń roboczą, co się przekłada na komfort pracy. Stosunkowo najlepszym wyborem będzie model o 20–23-calowym ekranie. To wydatek rzędu 400–800 zł, w zależności od jego możliwości i wyposażenia.

Kolejnym parametrem jest rozdzielczość ekranu. Obecnie standardem dla monitorów o takiej przekątnej jest rozdzielczość Full HD (1920x1080) i do tej grupy urządzeń należy zawęzić poszukiwania. Oczywiście w sprzedaży są jeszcze dostępne monitory o rozdzielczości 1680x1050, choć w większości przypadków to konstrukcje 20-calowe. Taka rozdzielczość jest dobrym wyborem w sytuacji, gdy komputer poza spełnianiem funkcji edukacyjnych stanowi również narzędzie do rozrywki. Jeśli karta graficzna nie należy do najszybszych, to lepszym wyborem jest zakup monitora o mniejszej rozdzielczości. Płynność animacji w grach będzie lepsza niż w przypadku monitorów Full HD.

Dość istotną cechą jest wyposażenie monitora, czyli przede wszystkim liczba złączy, w jakie jest on wyposażony. Dobrze, by poza klasycznym cyfrowym wejściem (DVI) miał także wejście HDMI. Dzięki temu do monitora będzie można podłączyć inne urządzenia, takie jak konsolę do gier czy aparat fotograficzny.

Ostatnim elementem jest jakość obrazu. Niestety, nie można jej ocenić na podstawie suchych parametrów technicznych, gdyż tak naprawdę niewiele mówią o praktycznej jakości wyświetlanego obrazu. W tym wypadku pozostaje śledzić wyniki testów publikowanych w prasie komputerowej lub internecie albo samodzielnie oceniać obraz, jeśli kupujesz w sklepie stacjonarnym.

Zachęcamy do zapoznania się z wynikami testów monitorów publikowanymi w numerach 02/2011 i 08/2011 PC Formatu. W tym ostatnim teście zwycięzcą został monitor firmy Samsung SyncMaster F2380, który zapewnia bardzo dobrą jakość, oraz konstrukcja marki Dell U2311 H, która jest nie tylko dobra, lecz wygrała także w konkurencji jakość/cena.

Zamożniejsi użytkownicy mogą sobie pozwolić na monitor wyświetlający obraz 3D. Do niedawna były to dość drogie urządzenia. Do korzystania z nich były potrzebne specjalne okulary i bardzo wydajna karta graficzna. Obecnie w sprzedaży pojawiają się monitory, do których wystarczy przeciętna grafika oraz tanie okulary pasywne. Przykładem takiego urządzenia jest LG D2342P. Kosztuje nieco ponad 1000 zł.

Wybierając drukarkę, warto pamiętać, że im urządzenie jest tańsze w zakupie, tym drożej kosztuje jego eksploatacja. Nie warto więc wybierać najtańszego modelu. Dobrym wyborem są konstrukcje ze średniego pułapu cenowego. Choć są stosunkowo drogie przy zakupie, to przy najbliższej wymianie materiałów eksploatacyjnych, nie okaże się, że komplet materiałów jest droższy od nowej drukarki.

Segment drukarek laserowych dzieli się na urzdzenia drukujące tylko w czerni i bieli oraz drukujące w kolorze. Ta druga grupa ze względu na cenę (od 400 zł – np. Samsung CLP-320) pozostaje poza zasięgiem wielu użytkowników. Trzeba od razu zaznaczyć, że kolorowe drukarki laserowe nie pozwalają na otrzymywanie ilustracji o jakości fotograficznej. Druk z takich urządzeń jest bliższy jakością kolorowym gazetom. Ich olbrzymią zaletą jest jednak to, że mogą stać nieużywane nawet przez rok, bez szkody dla ich funkcji oraz jakości drukowania, podczas gdy w urządzeniu atramentowym przez taki czas zaschłaby głowica.

Sporo tańsze w zakupie oraz w użytkowaniu są laserowe drukarki monochromatyczne. Można je kupić już za 200 zł (Samsung ML-1860). Nie nadają się do drukowania skomplikowanych obrazków, jednak wychodzący z nich tekst jest pierwszorzędnej jakości.

Ceny tych urządzeń są niższe niż większości drukarek laserowych – zaczynają się od 110 zł (Canon PIXMA iP2700). Z tego względu cieszą się większą popularnością wśród domowych użytkowników. Ponadto każda drukarka atramentowa pozwala na drukowanie w kolorze, a przy zastosowaniu odpowiedniego papieru możliwe jest drukowanie zdjęć o jakości uzyskiwanej w profesjonalnych fotolabach. Wadą drukarek atramentowych jest wyższa cena wydruków. Poza tym urządzenia te są kłopotliwe także z innego powodu – trzeba ich używać co najmniej raz na 3 miesiące. W przeciwnym wypadku tusz może zaschnąć w głowicy i uzyskanie normalnej jakości druku staje się niemożliwe. Potrzebne jest wówczas czyszczenie głowic, co wiąże się ze zużyciem sporej, a niekiedy nawet bardzo dużej, ilości tuszu.

Już za 150 zł można nabyć urządzenie wielofunkcyjne, np. HP DeskJet 1050 czy Canon PIXMA MP280. Jest to drukarka laserowa lub atramentowa ze zintegrowanym skanerem. Tej klasy urządzenia mają takie same zalety i wady, jak zwykłe drukarki. Urządzenia wielofunkcyjne mają jednak tę zaletę, że mogą działać jako kserokopiarka bez potrzeby uruchamiania komputera. Ponadto większość ma takie dodatki, jak czytnik kart pamięci czy kolorowy ekran pozwalający na przeglądanie zdjęć. Z innych ciekawych cech warto wymienić bezprzewodową kartę sieciową, dzięki której może korzystać z urządzenia większa liczba osób naraz.

Jeszcze do niedawna popularnym urządzeniem peryferyjnym był skaner. W tej chwili tego typu urządzenia coraz trudniej jest kupić. Znacznie lepszym rozwiązaniem jest cyfrowy aparat fotograficzny, który w praktyce doskonale sprawdzi się jako skaner. Jest zgrabny, mały i ma własną pamięć. Zamiast skanera najlepiej sprawdzają się aparaty kompaktowe, które dzięki swoim małym wymiarom łatwo się przenosi. Ponadto niemal wszystkie aparaty kompaktowe są wyposażone w specjalny tryb do fotografowania dokumentów.

Takim aparatem bardzo łatwo wykonasz kopie wszystkich interesujących cię notatek, a także fragmentów książek. A po podłączeniu do komputera lub nawet samej drukarki możesz uzyskać namiastkę kserokopiarki i możesz tworzyć własne kopie potrzebnych ci dokumentów. Niestety nie ma możliwości ocenienia funkcjonalności i potencjału aparatu tylko na podstawie danych technicznych. Tutaj bardzo pomocne okazują się testy porównawcze. Zapraszamy do zapoznania się z testem aparatów, który był publikowany w numerze 05/2011 PC Formatu.

W zależności od potrzeb gotowy zestaw komputerowy warto uzupełnić o dodatkowe urządzenia peryferyjne

Urządzeniem niezwykle przydatnym osobom uzdolnionym graficznie, lubiącym szkicować i projektować jest tablet. Przyda się on także uczniom szkół o profilu plastycznym. Tablet stanowi ekwiwalent kartki papieru i długopisu lub ołówka. Jeśli chcesz coś narysować w dowolnym programie graficznym, jest to urządzenie nieporównywalnie wygodniejsze od klasycznej myszy. W sprzedaży jest dostępnych kilkanaście różnych modeli różniących się wielkością. Urządzenia formatu A4 uznawane są za konstrukcje profesjonalne i są drogie. Do zastosowań edukacyjnych w zupełności wystarczą modele o obszarze roboczym, np. A6 lub A5. Ciekawą konstrukcję stanowią tablety z serii Wacom Bamboo (ceny od 180 zł), które pozwalają zarówno na wykorzystanie dołączonego piórka, jak i używanie palców do poruszania kursorem. Obsługiwany jest też tryb multitouch. Jeśli zależy ci na większej powierzchni, warto wybrać urządzenie mniej znanej marki, np. Pentagram ThinType (P 2006), tablet formatu A5 (ceny od 250 zł).

Bardzo ciekawym i pomocnym w nauce np. biologii dodatkiem jest mikroskop, który można podłączyć do komputera. Mikroskop taki nie różni sie od standardowego urządzenia i może pracować z klasycznym okularem. Nietypowy jest drugi tryb, w którym wykorzystywany jest okular elektroniczny, będący specjalną kamerą USB. Po podłączeniu kamery do komputera powiększony obraz można oglądać na ekranie monitora. Można też bez problemu zapisywać na dysku filmy z mikroskopu oraz pojedyncze zdjęcia.