Sieciowy klon Dooma w języku SQL? Kolejny ambitny pomysł fanów gry

Twórca tytułowego projektu, Lukas Vogel, pochwalił się swoim dokonaniem na blogu narzędzia CedarDB. Jak napisał w opublikowanym na nim tekście mężczyzna, główną inspiracją do powstania DOOMQL był inny klon kultowego FPS-a, a dokładniej – napędzana przez DuckDB-WASM wersja gry w przeglądarce opracowana przez niejakiego Patricka. Tak się złożyło, że Vogel przebywał akurat na miesięcznym urlopie tacierzyńskim, w związku z czym był w stanie poświęcić nieco czasu na rozwój autorskiego. Skończyło się na kilkudziesięciu nieprzespanych nocach, niemniej doomopodobna gra napisana w całości w SQL stała się faktem.

Jak nietrudno wywnioskować na podstawie załączonego powyżej zrzutu ekranu, DOOMQL nie należy do najbardziej spektakularnych graficznie klonów produkcji id Software i nawet do oryginału z 1993 roku mu daleko. Mimo wszystko – program z kodem powstałym w języku SQL wykorzystywanym do tworzenia i modyfikacji baz danych działa. I to nie byle jak, ponieważ Lukas Vogel obiecuje płynną zabawę (tj. w około 30 klatkach na sekundę) i rozdzielczości 128 × 64 pikseli. Jest to zauważalny przeskok względem napomkniętego Dooma na DuckDB, który oferował jedynie 8 FPS przy rozdzielczości 32 × 16.

Każdy element DOOMQL powstał w SQL – poczynając od renderera, przez pętlę gry, aż po synchronizację trybu wieloosobowego. Ze względu na ograniczenia języka niezbędne jednak było posłużenie się Pythonem, który odpowiada za wyłapywanie wciśnięć klawiszy i wyświetlanie poszczególnych klatek obrazu w systemowym terminalu. Jeśli wierzyć zapewnieniom Vogela, napisany w Pythonie kod składa się z zaledwie 150 linijek.

Na stronie projektu na GitHubie znalazło się dość pobieżne wyjaśnienie tego, jak DOOMQL działa. Otóż wszystko jest bazą danych – gracze, przeciwnicy, mapy, a nawet dane wejściowe. Oprogramowanie przekształca poszczególne warstwy SQL w widok 3D, czyli to, co widzimy z lewej strony poniższego zrzutu ekranu.

Niewielki skrypt powłoki odpowiada za działanie SQL z częstotliwością 30 Hz, co pozwoliło na uwzględnienie przemieszczających się pocisków, sprawdzanie kolizji, jak i odradzanie graczy, którzy polegli w boju. W tle program nieustannie sprawdza widok ekranu oraz pobiera wprowadzane na klawiaturze dane, które trafiają do bazy danych i aktualizują jej stan.

Twórca projektu przekazał przy tym, że bodaj najważniejszym elementem zaprojektowanej przez niego gry jest... oszukiwanie. Jako że mamy do czynienia z zaawansowaną bazą danych, możemy wykorzystać ten fakt na naszą korzyść i wprowadzać w niej poprawki niekoniecznie zgodne z zasadami rozgrywki. Dla przykładu, jesteśmy w stanie ręcznie ustawić swój wynik (lub ten należący do konkurenta), a nawet ukraść zabójstwa, które zdążyły zasilić konto rywala.

Jeśli chcemy osobiście zapoznać się z DOOMQL, pełną instrukcję jego uruchomienia znajdziemy na GitHubie. Od razu nadmienię, że do rozpoczęcia zabawy będziemy potrzebowali Dockera oraz Pythona 3 z adapterem psycopg2. Prócz tego wystarczy nam okno terminala, którego rozmiar powinniśmy przed rozpoczęciem rozgrywki znacznie zwiększyć.