Szybki internet z powietrza

LTE (ang. Long Term Evolution) to najnowszy oferowany komercyjnie sposób bezprzewodowego dostępu do internetu. Jest bezpośrednim następcą popularnego internetu 3G, który można kupić u operatorów komórkowych. Dlatego czasem nazywany jest technologią 4G.

LTE oferuje znacznie wyższe prędkości pobierania i wysyłania danych niż dotychczas wykorzystywane technologie dostarczania internetu: HSPA (ang. High-Speed Packet Access) – do 14 Mb/s, i HSPA+ – do 21 Mb/s w stronę użytkownika. Obecnie łącza LTE oferowane abonentom to maksymalnie 100 Mb/s w kierunku użytkownika, ale teoretyczna górna granica prędkości pobierania dla tej technologii to 500 Mb/s. Mimo to już teraz LTE może konkurować pod względem prędkości nawet z łączami kablowymi – w tyle zostawia np. neostradę.

Przewaga LTE nad starszymi technologiami nie polega jedynie na wyższej przepustowości łącza. Technologia ma wiele innych zalet istotnych zarówno dla abonenta, jak i dostawcy internetu. Pierwszy zauważy znacznie wyższy komfort korzystania z usługi w porównaniu do internetu HSPA. Dzięki skróceniu czasu dostępu z 40 do 10 ms znacznie szybciej wczytywane są strony internetowe i nie występują opóźnienia podczas grania online. Użytkownik nie napotka też przerw w dostępie do sieci podczas podróży samochodem lub pociągiem – LTE bez kłopotu obsługuje odbiorniki (modemy) przemieszczające się z prędkością 120 km/h.

Znacznie szybciej zachodzi także przełączanie użytkownika między nadajnikami (stacjami bazowymi), kiedy wychodzi on z zasięgu jednej stacji i wchodzi w zasięg drugiej. Dzięki temu nie zdarza się chwilowa utrata zasięgu.

Dla operatorów wdrożenie technologii LTE oznacza niższe koszty budowania sieci niż w przypadku HSPA. Pojedyncza stacja bazowa jest w stanie obsłużyć 3 razy więcej użytkowników niż HSPA+ (600 w porównaniu do 200) i 6 razy więcej niż HSPA. Po drugie LTE korzysta ze znacznie szerszego zakresu częstotliwości niż starsze technologie – od 800 MHz do 2,6 GHz. Dzięki temu można łatwo znaleźć wolne pasmo do transmisji sygnału na danym obszarze, a gdy w eterze brakuje „wolnego miejsca”, pasmo można zawęzić do minimum 1,4 MHz (w przypadku technologii HSPA niezbędne minimum to 5 MHz).

Z możliwości stosowania szerokiego zakresu częstotliwości wynika jeszcze jedna zaleta. Na obszarach wiejskich, gdzie potrzebny jest duży zasięg, a mniej liczy się prędkość łącza, stosowane są niższe częstotliwości, np. 800 MHz. W mieście o dużym zagęszczeniu stacji bazowych liczy się z kolei przepustowość – tam stosowane są wysokie zakresy częstotliwości.

Polska była jednym z pierwszych krajów, w którym komercyjnie uruchomiono usługę internetu mobilnego w technologii LTE. Jako pierwszy – w sierpniu ubiegłego roku – zaoferował ją Cyfrowy Polsat. Następnie pod koniec listopada LTE zaczął sprzedawać Plus. Obaj operatorzy wykorzystują do świadczenia usługi tę samą sieć nadajników (należącą do firm Mobyland i Centernet) – w obydwu usługach dostępne są te same prędkości (prędkość pobierania do 100 Mb/s i prędkość wysyłania do 50 Mb/s). Taki sam jest również zasięg obu usług – ok. 25 proc. populacji kraju, co odpowiada około 1400 miastom i miejscowościom (zasięg sieci możesz sprawdzić na interaktywnej mapce na stronie operatora).

Pomijając wyższe prędkości, LTE nie różni się od innych usług internetu mobilnego. Podpisując umowę na 2 lata, otrzymujesz pakiet danych – np. od 3 do 25 GB w Cyfrowym Polsacie – którego objętość zależy od wysokości abonamentu i który masz do wykorzystania w danym miesiącu. Po wyczerpaniu pakietu dalsze korzystanie z internetu jest obarczone znacznym obniżeniem prędkości pobierania (Plus) lub dodatkową opłatą (Cyfrowy Polsat). U drugiego z operatorów otrzymujesz dodatkowo pakiet danych 50 GB na transmisję realizowaną w godzinach nocnych. Dzięki temu można „zaoszczędzić” sporo gigabajtów, pobierając duże pliki wyłącznie w nocy.

Razem z usługą otrzymasz modem podłączany do portu USB komputera i kartę SIM. Koszt modemu zależy od wysokości abonamentu – przy najwyższych kwotach możesz liczyć na modem dwuzakresowy (LTE, HSPA+) za 1 zł. Warto zaopatrzyć się w takie dwuzakresowe urządzenie, ponieważ sieci Plus i Cyfrowy Polsat pozwalają swoim klientom LTE korzystać z wolniejszej, ale szerzej dostępnej (60 proc. populacji kraju) sieci HSPA+ tam, gdzie nie ma zasięgu LTE. Oprócz niższej prędkości warunki korzystania z sieci HSPA+ są takie same jak w przypadku LTE – obowiązują te same pakiety danych.

Zasięg sieci LTE w porównaniu do wspomnianego HSPA+ czy jeszcze szerzej dostępnego, ale wolniejszego HSPA jest niewielki. Oczywiście sieć będzie wciąż rozbudowywana, choć na drodze szybkiego rozwoju mogą stanąć kwestie koncesji na wykorzystanie częstotliwości – ostatni przetarg został oprotestowany, a pozwolenia na budowę nowych nadajników LTE mają okres ważności pół roku, a nie jak dotychczas 10 lat.

Jeśli chcesz korzystać z szybkiego internetu mobilnego, ale nie znajdujesz się w zasięgu LTE, zainteresuj się usługami świadczonymi z wykorzystaniem technologii HSPA+. Występuje ona w trzech odmianach o różnej prędkości pobierania: HSPA+ 21 Mb/s, HSPA+MIMO 28 Mb/s, i HSPA+DC 42 Mb/s (patrz wykres 86). W tabeli powyżej znajdziesz informacje, którzy operatorzy korzystają z danej technologii. Pamiętaj, że jeśli operator chwali się np. posiadaniem technologii HSPA+DC, nie znaczy to, że wszystkie jego stacje bazowe w niej działają. Na niektórych obszarach oferowana prędkość łącza będzie niższa.

Szukając najkorzystniejszego stosunku ceny abonamentu do objętości miesięcznego pakietu danych, najlepiej zainteresować się ofertą sieci Play. Niestety u tego operatora przepustowość łącza jest znacznie niższa niż u konkurencji – maksymalnie 4 Mb/s – mimo wykorzystania tej samej technologii. Jeśli nie potrzebujesz dużej paczki danych, zwróć uwagę na ofertę Cyfrowego Polsatu, w której za 30 zł miesięcznie otrzymasz 3 GB danych. Dla osób o dużych potrzebach atrakcyjna będzie oferta T-Mobile – 15 GB za 79 zł.

Ile gigabajtów potrzebujesz w miesiącu, pomoże ci ocenić przeprowadzony przez nas pomiar (patrz tabelka poniżej). Niemal u każdego operatora można otrzymać dodatkowe gigabajty, jeśli usługę zamówisz przez internet. Przy wyższych opcjach abonamentu często za darmo oferowany jest nielimitowany transfer w godzinach nocnych lub dodatkowy pakiet GB do wykorzystania w nocy.

Podawane przez operatorów prędkości pobierania oraz wysyłania to wartości teoretyczne – dostępne w idealnych, wręcz laboratoryjnych, warunkach. Rzeczywiste przepustowości łącza są niższe (taka sama sytuacja występuje w usługach internetu stacjonarnego). O ile niższe, to zależy przede wszystkim od mocy sygnału.

Na obniżenie mocy sygnału wpływa rosnąca odległość od nadajnika, złe warunki pogodowe (np. rzęsisty deszcz lub śnieg) i przeszkody terenowe (drzewa, budynki), a w przypadku łącza HSPA także wysoka prędkość przemieszczania się modemu (problemy mogą wystąpić na przykład w jadącym pociągu)

Przepustowość łącza może być niska także wtedy, gdy w twojej okolicy korzysta z internetu jednocześnie wielu użytkowników, lub z powodu zbyt powolnego modemu. Niektóre, szczególnie tańsze, modemy nie pozwalają na wykorzystanie pełni możliwości łącza. Na przykład bardzo popularne modemy HSDPA, o maksymalnej prędkości pobierania 7,2 Mb/s, nie pozwolą na skorzystanie z możliwości sieci HSPA+. Będą w niej działać, ale z ograniczoną prędkością. Zwróć szczególną uwagę na parametry modemu podczas kupowania usługi internetu mobilnego.

Zamiast modemu możesz wybrać z oferty operatora przenośny lub stacjonarny router z Wi-Fi. Musisz być wtedy przygotowany na większy wydatek niż kupując modem USB. W routerze musisz umieścić kartę SIM, którą otrzymasz od operatora wykupując usługę internetu mobilnego.

Producenci zaprezentowali pierwsze smartfony wykorzystujące transmisję danych w LTE. Jednak na pewno nie zastąpią one starszych modeli ani w tym, ani w przyszłym roku. Obok ograniczonego zasięgu sieci na drodze ku temu stoi brak zapotrzebowania na bardzo szybki internet w telefonach oraz problem przesyłania głosu. LTE transmituje rozmowy telefoniczne na innej zasadzie niż aktualnie wykorzystywane połączenia GPRS. Obecnie istnieją aż trzy różne propozycje przystosowania LTE do obsługi rozmów głosowych.

• Technologia CDMA pozwala korzystać z internetu tam, gdzie nie ma zasięgu ani sieci LTE, ani sieci HSPA. Prędkość pobierania jest tu znacznie niższa – do 3 Mb/s, a objętość miesięcznego pakietu danych mniejsza niż w innych usługach.
• CDMA oferują Orange i Plus. W pierwszej sieci po wyczerpaniu miesięcznego pakietu danych dalsza transmisja kosztuje 1 zł za MB, a w Plusie prędkość pobierania jest znacznie obniżana przez operatora.