UFO nad twoim domem

Fabuła filmu może być znacznie bardziej rozbudowana niż ta, którą prezentujemy w artykule. Pamiętaj jednak o tym, by nie poddawać obróbce w Blenderze (program można pobrać z serwisu PC Format Programy) całego nagrania wideo. Wymagałoby to znacznie większego nakładu pracy, a także doskonale wyposażonego, silnego komputera. Dobrze jest wyciąć programem do edycji wideo z całego filmu tylko potrzebny fragment. Skrócisz czas pracy, jeśli skupisz się jedynie na takim fragmencie. Po zakończeniu renderowania będziesz mógł ponownie wkleić gotową scenę do nagranego filmu, używając w tym celu programu do edycji wideo.

• Przed rozpoczęciem nagrywania filmu dobrze opracować, a nawet naszkicować scenariusz. To uprości uzyskanie zestawu odpowiednich ujęć i nada kierunek prowadzonym pracom.
• Kręcąc film, staraj się nie manipulować zoomem, bo to utrudni pracę w Blenderze. Zapisz też wartość ogniskowej, przy jakiej nagrywałeś film.
• Jeśli nagrasz film w rozdzielczości Full HD, musisz się liczyć nie tylko ze znaczną wielkością pliku, ale także z wydłużeniem czasu potrzebnego do wykonania niezbędnych obliczeń w Blenderze. Lepiej przeskalować film na komputerze do rozdzielczości nie wiekszej niż HD (1280x720). Na potrzeby tego kursu tak zrobiliśmy z przykładowym fragmentem filmu nagranego aparatem fotograficznym.

W tym rozdziale dowiesz się, jakich używać ustawień, byś mógł przygotować program do analizowania własnych nagrań.

Uruchom Blendera. W dolnym lewym rogu kliknij przycisk 3D View i z rozwiniętej palety wybierz Movie Clip Editor. Następnie naciśnij przycisk Open. W nowym oknie wskaż lokalizację filmu, np. zamieszczonego na naszej płycie CD.

Zaznacz plik, a następnie kliknij przycisk Open Clip. Film zostanie wczytany do Blendera. Kliknij strzałkę przy Tracking Settings, by rozwinąć paletę funkcji służących do śledzenia określonych punktów na filmie. Zmień teraz wartości parametrów Pattern Size na 15 i Search Size na 50. Są to parametry określające wielkość punktów kontrolnych, za których pomocą są analizowane zmiany pozycji kamery w filmie. Im większe są ich wartości, tym precyzyjniejsze jest śledzenie zmian pozycji. Jednak konsekwencją zwiększenia pól jest znaczne wydłużenie czasu obliczeń spowodowane większą ilością danych, jaka jest uwzględniana przy śledzeniu zmian w filmie.

W sekcji Match kliknij Keyframe i z rozwiniętej palety wybierz Previous frame. Funkcja ta lepiej sprawdza się przy śledzeniu zmian pozycji kamery. Przejdź do palety po prawej stronie i rozwiń funkcję Camera Data, klikając czarną strzałeczkę.

Tu musisz podać parametry aparatu, na przykład Canon 600D, i obiektywu, by wirtualna kamera miała takie same parametry jak ta, jaką nagrywany był film. Teraz połączenie filmu z obiektami trójwymiarowymi jest bardziej naturalne.

Aby uzupełnić informacje, należy sięgnąć do specyfikacji technicznej urządzenia. Blender ma kilka predefiniowanych ustawień. Sprawdź, czy twój aparat figuruje na tej liście. W tym celu kliknij Camera Presets i z rozwiniętej palety wybierz model aparatu, jakim był rejestrowany film. W naszym przykładzie był to Canon 600D wraz ze standardowym obiektywem. Wybierz go z listy.

Dostosuj też ogniskową, przy jakiej rejestrowano film. My nagraliśmy film przy ogniskowej wynoszącej 24 milimetry. Wartość tę wpisz w rubrykę 24.

W sekcji Marker Display zaznacz także opcje Search i Thin Markers. Dzięki pierwszej będziesz widział dodatkowe obwódki wokół punktów śledzenia, a druga spowoduje, że ich ramki będą cieńsze niż standardowo.

Teraz należy dodać punkty (markery), w których miejscu Blender będzie analizował zmiany położenia kamery, za której pomocą został zarejestrowany film. Można do tego wykorzystać przycisk Add Marker and Move. Szybszą metodą jest przytrzymanie klawisza [Ctrl] i klikanie lewym przyciskiem myszki w miejscach, gdzie mają się pojawić markery. Wybieraj kontrastowe fragmenty filmu, np. krawędzie dachu, komina, chmur i innych obiektów. Takie fragmenty program może łatwiej śledzić.

Jeśli chcesz zmienić pozycję jakiegoś markera, zaznacz go, klikając na nim prawym przyciskiem myszki. Zostanie podświetlony na biało i pojawi się przy nim dodatkowa obwódka. Następnie, gdy kursor znajduje się nad znacznikiem, przytrzymując lewy przycisk myszki, przesuń go w odpowiednią pozycję. Pamiętaj, że do poruszania się po oknie podglądowym filmu służą takie same skróty klawiszowe jak do poruszania się w oknie 3D Blendera.

Dostosuj długość animacji w Blenderze do długości zarejestrowanego filmu. W tym celu przesuwaj znacznik animacji w prawo, aż dotrzesz do ostatniej klatki zarejestrowanego wideo. W naszym przykładzie jest to klatka numer 327. Wartość tę wpisz w rubrykę End. Powróć znacznikiem animacji do pierwszej klatki.

Po ustawieniu markerów zaznacz wszystkie, naciskając dwukrotnie klawisz [A]. Podświetlą się na żółto. Teraz w sekcji Track naciśnij przycisk Play. Program rozpocznie automatyczne śledzenie wybranych punktów na filmie. Uzbrój się w cierpliwość, gdyż proces ten może potrwać i jest zależny od mocy obliczeniowej zainstalowanego w komputerze procesora.

Niektóre punkty podczas śledzenia mogą zgubić swoją lokalizację. Stają się wtedy nieaktywne. Część z nich zostanie wyłączona, bo śledzony na filmie fragment wyjdzie poza kadr. Nie przejmuj się tym. Do prawidłowego ustalenia zmian pozycji kamery wystarczy osiem aktywnych punktów.

Uzyskane odczyty przenieś do środowiska 3D. W tym celu kliknij przycisk Camera Motion znajdujący się w sekcji Solve. Odczekaj chwilę, aż program ukończy transferowanie informacji. Po tym zabiegu pod oknem podglądu ujrzysz komunikat Average solve error. Jeśli jego wartość jest mniejsza od 1, to znaczy, że synchronizacja wirtualnej kamery z filmem jest bardzo udana. Pomiędzy 1.0 a 5.0 jest wartością dobrą, natomiast powyżej 5.0 słabą. W tym ostatnim przypadku należy powtórzyć cały proces wraz z ustawianiem punktów śledzenia od początku.

Pozostaje przenieść zaznaczone cechy filmu do przestrzeni 3D w programie Blender. Dzięki temu automatycznie przeniesione zostaną ruchy kamery lub aparatu, jakie były wykonywane podczas nagrywania filmu. To pozwoli ci na uzyskanie spójnego i naturalnego połączenia animacji 3D z zarejestrowanym filmem.

Kliknij Movie Klip Editor i z rozwiniętej listy wybierz 3D View. Zaznacz kamerę Camera, klikając na niej lewym przyciskiem myszki, a następnie przejdź do zakładki Object Constraints. Kliknij teraz przycisk Add Constraint i z rozwiniętej palety wybierz Camera Solver.

W wirtualnej przestrzeni 3D pojawią się punkty, które przejęły cechy markerów z filmu. Jeśli odtworzysz teraz animację przyciskiem Play, zauważysz, że wirtualna kamera odwzorowuje ruchy aparatu, jakie poczynione zostały podczas nagrywania sekwencji.

Przejdź do widoku z kamery, naciskając przycisk [0] na klawiaturze numerycznej. Naprowadź kursor na górną linię rozdzielającą okno podglądu od menu głównego i gdy kursor się zmieni, naciśnij prawy przycisk myszki. Z otwartego menu wybierz Split Area.

Przesuń linię rozdzielającą okna, tak by znajdowała się mniej więcej na środku. Teraz w lewym oknie kliknij przycisk 3D View i z otwartego menu wybierz Movie Clip Editor. Kliknij przycisk Set as Background w sekcji Clip, a w widoku wirtualnej kamery pojawi się sekwencja wideo.

Jeśli naciśniesz przycisk Play, zobaczysz, że domyślny sześcian porusza się tak, jakby stanowił część nagranego filmu. Zatrzymaj odtwarzanie animacji, klikając Pauza. Ponieważ domyślny sześcian nie jest ci potrzebny, zaznacz go, klikając na nim prawym przyciskiem myszki, a następnie naciśnij klawisz [Delete]. Kiedy pojawi się okienko potwierdzenia, kliknij Delete.

Naprowadź kursor na linię rozdzielającą dwa okna widokowe i gdy się zmieni, naciśnij prawy przycisk myszki. Z otwartego menu wybierz Join Area. Następnie przesuń kursor w stronę lewego okna i naciśnij lewy przycisk myszki. Okno widoku 3D zajmie całą przestrzeń roboczą.

Z menu głównego wybierz File, a następnie Append. W nowym oknie kliknij UFO.blend i przejdź do katalogu Object, a nastepnie kliknij UFO. Naciśnij przycisk Link/Append from Library w prawym górnym rogu. Statek obcych zostanie dodany do animacji.

Korzystając z modyfikatorów przemieszczenia, obrotu i skalowania, ustaw wczytany obiekt, by znajdował się nad dachem domu. Kliknij przycisk 3D View i z rozwiniętej palety wybierz Movie Clip Editor. Naciśnij przycisk Setup Tracikng Scene w sekcji Clip. Nagrany film będzie stanowił osobną warstwę widoczną w czasie renderingu. Ponadto zostanie automatycznie utworzona kompozycja w systemie węzłów, łącząca obiekt wirtualny z filmem.

Przejdź do okna widokowego, naciskając Movie Clip Editor, i wybierz 3D View. W oknie widokowym skasuj utworzoną płaszczyznę. Możesz wykonać próbny rendering, naciskając klawisz [F12] na klawiaturze. Efekt na razie nie wygląda zbyt realistycznie – w statku obcych nie ma żadnych odbić. Tworzeniem animacji samego statku kosmicznego zajmiemy się w następnym odcinku.