Z-Wave i Wi-Fi

Firma D-Link jest kojarzona raczej ze sprzętem sieciowym (routerami, modemami, kamerami), ale jej oferta urządzeń dla inteligentnego domu jest szeroka.

Sprzęt D-Link korzysta z dwóch standardów łączności – Wi-Fi oraz Z-Wave. Pierwszy jest uniwersalny, bo niemal każdy ma w domu router i podłączanie kolejnych urządzeń można rozpocząć „od zaraz”. W przypadku urządzeń, które powinny na zasilaniu z baterii wytrzymać całe miesiące lub lata, lepiej sprawdza się przemysłowy standard Z-Wave, który jest wykorzystywany w niektórych urządzeniach marki D-Link.

Niezależnie od sposobu komunikacji wszystkie urządzenia współpracują z usługą mydlink Home (nie mylić ze „zwykłym” mydlink), gdzie przechowywana jest cała konfigurację systemu. Interfejsem sterującym jest aplikacja mobilna o tej samej nazwie.

D-Link ma w ofercie dwa zestawy startowe. Smart Home HD wykorzystuje jedynie produkty Wi-Fi: kamerę, czujnik ruchu oraz włącznik elektryczny. Natomiast Smart Home Z-Wave zawiera kamerę, czujnik okien/drzwi, syrenę oraz tzw. Connected Home Hub. Czujnik i syrena korzystają z łączności Z-Wave – ich połączenie z domową siecią zapewnia ostatni wymieniony element, pełniący rolę „mostka” między sieciami.

Zamiast zestawów startowych (albo oprócz nich) można kupić osobno każde urządzenie. Do interesujących produktów należy np. Music Everywhere (DCH-M225), który pełnią rolę wzmacniacza Wi-Fi, a dodatkowo ma wyjście audio (minijack 3,5 mm) do podłączenia głośników. W domu można zainstalować kilka takich urządzeń i słuchać muzyki przez wszystkie jednocześnie – stąd „Everywhere”.

Natomiast nie spodobał się nam włącznik elektryczny DSP-W215, który jest po prostu za duży (ma wymiary ok. 10x7x4 cm). W niczym nie przypomina małej, dyskretnej wtyczki Fibaro. Podłączony do typowego podwójnego gniazdka elektrycznego zasłania sąsiednie gniazdko, a w listwie zasilającej blokuje nawet dwa sąsiednie gniazdka.

Uruchomienie urządzeń jest bardzo łatwe, ale w pierwszej kolejności trzeba pobrać i zainstalować aplikację mobilną mydlink Home (są wersje dla Androida oraz iOS-u). W aplikacji trzeba założyć konto użytkownika.

Później wystarczy postępować według wskazań aplikacji. Uruchomienie ułatwia kod QR na etykietce każdego egzemplarza urządzenia – wystarczy zeskanować go za pomocą aplikacji i wykonać kilka poleceń. Automatycznie instalowany jest też nowy firmware.

Niestety zdarza się, że po zakończeniu instalacji aplikacja nie widzi urządzenia albo w czasie późniejszego użytkowania sprzęt Wi-Fi odłącza się od sieci. Rozwiązywanie takich problemów ułatwia tzw. kreator odzyskiwania, ewentualne przycisk do przywracania ustawień fabrycznych.

Dla każdego z urządzeń da się ustawić harmonogram, według którego ma działać. Zdecydujesz np., w jakim przedziale czasowym czujnik ma wykrywać ruch albo otwarcie drzwi lub okna. Dla czujnika ruchu da się ustawić czułość, można też przejrzeć historię zdarzeń. Z kolei przypadku włącznika elektrycznego da się przeprowadzić odczyt aktualnej mocy. Wybrane urządzenia mają również wbudowany termometr i czujnik światła.

Posiadacz dużej liczby urządzeń może je pogrupować i przypisać do pomieszczeń – służy do tego sekcja Moje pomieszczenia. Ułatwia to przeglądanie listy, ale w żaden sposób nie można wykonać wspólnej czynności – jeśli w jednym pokoju jest kilka włączników elektrycznych, nie można ich zgrupować i jednocześnie włączać lub wyłączać.

Najważniejsza sekcja aplikacji to Moje czynności – tutaj ma miejsce ta „właściwa” automatyzacja. Przykładowo gdy czujnik wykryje ruch, można włączyć światło (i pozostawić je zaświecone albo wyłączyć po 30 sekundach). Gdy inny czujnik wykryje otwarcie drzwi, można włączyć syrenę i wysłać powiadomienie.

Czynności dostępne w wypadku miernika energii są niedorzeczne – można coś wykonać, gdy temperatura przekroczy 70 stopni albo zużycie energii sięgnie 30 kWh albo 90 proc. limitu. Przydałyby się inne reguły, np. „gdy temperatura spadnie poniżej określonej wartości, włącz prąd” (a tym samym grzejnik). Niestety rozwiązaniu zupełnie brakuje elastyczności. Inna sprawa, że system czasem działa błędnie, np. światło ma się zaświecić na 30 sekund, a zostaje zapalone na stałe.

Warto wspomnieć jeszcze o funkcji IFTTT – to skrót od wyrażenia If This Then That. Jak wskazuje nazwa, funkcja realizuje pewną czynność, gdy wystąpi określony warunek. Jest to pomysł firmy IFTTT i wymaga dodatkowej aplikacji o tej samej nazwie – program obsługuje zresztą setki usług innych niż D-Link.

Przykład jej działania? Gdy w kalendarzu masz zaplanowane spotkanie, na czas jego trwania apka wyciszy telefon, a gdy otrzymasz e-maila z załącznikiem, zapisze go na Dysku Google. Z kolei w razie wykrycia ruchu przez kamerę D-Link można włączyć włącznik WeMo i oświetlenie Philips Hue, a gdy ktoś zadzwoni do drzwi, uruchomi się nagrywanie. IFTTT warto wypróbować, nawet nie mając sprzętu D-Link.

• zestaw startowy Smart Home HD DCH-100KT (cena około 500 zł)
• zestaw startowy Smart Home Z-Wave DCH-107KT (cena około 750 zł)
• Hub DCH-G020 (ok. 250 zł)
• czujnik otwarcia drzwi/okien Z-Wave DCH-Z110 (ok. 150 zł)
• czujnik ruchu Z-Wave DCH-Z120 (ok. 140 zł)
• czujnik ruchu Wi-Fi DCH-S150 (ok. 120 zł)
• czujnik zalania Wi-Fi DCH-S160 (ok. 200 zł)
• syrena Z-Wave DCH-Z510 (ok. 280 zł)
• włącznik elektryczny DSP-W215 (ok. 150 zł)
• kamera IP HD DCS-935 L (ok. 350 zł)
• kamera obrotowa IP Wi-Fi DCS-5010 L (ok. 350 zł)
• kamera panoramiczna HD DCS-8200LH (ok. 800 zł)
• Music Everywhere DCH-M225 (ok. 200 zł)

Podłączanie urządzeń do usługi mydlink Home odbywa się w kilku prostych krokach. Należy zeskanować kod QR, podłączyć sprzęt do zasilania, ewentualnie podłączyć go do do sieci Wi-Fi (ręcznie lub z wykorzystaniem funkcji WPS), a potem pozwolić na wykrycie urządzeń działającego w domowej sieci. Urządzenia z Wi-Fi mają własny serwer DHCP, więc w trakcie instalacji aplikacja bezpośrednio łączy się z nimi i dokonuje konfiguracji.