Kamera IP na straży

Kamera sieciowa, zwana również kamerą IP, od typowej kamerki USB różni się wieloma cechami. Nie jest podłączana do komputera, więc obraz z niej nie może być przesyłany np. za pomocą komunikatora takiego jak Skype. Jest za to podłączona bezpośrednio do sieci (LAN lub bezprzewodowej), dzięki czemu może pracować 24 godziny na dobę w takich miejscach, w których nie da się uruchomić komputera. Wynika to z tego, że oprócz standardowych układów wideo ma także dodatkowy element – serwer obrazu oraz WWW, udostępniający wideo w sieci i pozwalający na konfigurację kamery przez sieć.

Niestety, kamera tego typu z reguły potrzebuje osobnego zasilania, więc obecność gniazdka zasilającego oraz jakiejkolwiek sieci komputerowej to jedyne wymagania takiego urządzenia.

Do niedawna kamery IP kosztowały ok. 1000 złotych. Nie było też na rynku urządzeń bezprzewodowych. Obecnie ceny zaczynają się już poniżej 200 złotych, a między kamerami przewodowymi i bezprzewodowymi różnice cenowe są znikome – czasami rzędu kilkunastu złotych. Dlatego z powodzeniem można je wykorzystywać np. do monitorowania pomieszczeń czy terenu wokół domu.

Każda kamera IP, by mogła pracować, musi mieć ustawiony pewien zestaw parametrów. W różnych produktach robi się to w bardzo podobny sposób. Pokażemy to na przykładzie modelu Edimax IC-1520DPg zarówno z interfejsem przewodowym, jak i bezprzewodowym. W naszym przykładzie zakładamy, że masz już w domu małą sieć (router bezprzewodowy).

Zanim zaczniesz korzystać z kamery sieciowej, konieczne jest też przynajmniej ustawienie odpowiedniego adresu IP zamiast adresu fabrycznego. Jeśli masz zamiar przesyłać obraz przez sieć bezprzewodową, niezbędne będzie również skonfigurowanie tego interfejsu.

Przed skonfigurowaniem kamery warto sprawdzić, jaką konfigurację ma twoja sieć. Przede wszystkim chodzi o to, jakie adresy IP ustawia serwer DHCP wbudowany w router – ta informacja przyda się później. Załóżmy, że musisz to sprawdzić w popularnym routerze D-Link.

Wejdź przez przeglądarkę do interfejsu konfiguracyjnego routera, podając nazwę użytkownika i hasło.

Po zalogowaniu się przejdź do sekcji SETUP, a następnie kliknij Network settings.

Sprawdź, jaki adres IP ma router. Jest to parametr Router IP Address. Sprawdź też parametr DHCP IP Address Range, czyli zakres adresów IP, jakie przydziela serwer. Może być to np. zakres od 192.168.2.100 do 192.168.2.199. Zapisz te wszystkie parametry.

Podłącz kamerę do routera za pomocą kabla sieciowego. Następnie włącz jej zasilanie.

W instrukcji obsługi kamery sprawdź, jaki jest jej domyślny adres IP. Opisywany model Edimax ma adres 192.168.2.3. Następnie trzeba ręcznie ustawić taki adres komputera, by móc się dostać do interfejsu konfiguracyjnego.

Aby ustawić adres IP komputera, otwórz Panel sterowania. W panelu dwukrotnie kliknij Połączenia sieciowe. Prawym klawiszem myszy kliknij Połączenie lokalne. Z menu kontekstowego wybierz Właściwości.

W nowo otwartym oknie zaznacz Protokół internetowy TCP/IP. Kliknij przycisk Właściwości.

W kolejnym oknie zaznacz opcję Użyj następującego adresu IP, a w polu Adres IP wpisz taki adres, który pozwoli dostać się do kamery. Najlepszy jest zwykle „następny” adres, np. jeśli kamera ma 192.168.2.3, dla komputera ustaw 192.168.2.4. Zatwierdź ustawienia, klikając OK we wszystkich otwartych oknach.

Uruchom okno Internet Explorera (niektóre kamery poprawnie współpracują tylko z tą przeglądarką). W pasku adresowym wpisz adres kamery, w naszym przypadku 192.168.2.3. Następnie naciśnij [Enter].

Ponieważ dostęp do konfiguracji kamery jest chroniony, powinno się pojawić okno logowania Połącz z 192.168.2.3. W instrukcji kamery musisz sprawdzić, jaka jest domyślna nazwa użytkownika i hasło (w naszym przykładzie admin i 1234). Wpisz je w okno logowania i naciśnij [Enter].

Gdy logowanie się powiedzie, zobaczysz interfejs konfiguracyjny kamery, a w nim obraz z niej.

Czas na ustawienie takich adresów IP, by kamera mogła wysyłać obraz nie tylko do jednego komputera, ale także do pozostałych komputerów w sieci lokalnej i internecie.

Jeżeli kamera ma być podłączona do sieci przewodowej, w interfejsie konfiguracyjnym, w górnym pasku kliknij LAN.

W sekcji LAN ustaw adres IP kamery spoza zakresu, jaki przydziela router. W naszym przykładzie (patrz „Sprawdzenie parametrów sieci”) był to zakres 192.168.2.100–199, więc kamera może otrzymać adres następny: 192.168.2.200. Wpisz go w polu IP Address.

W polu Gateway wpisz adres routera. W naszym przykładzie było to 192.168.2.1. Kliknij Apply, by zachować zmiany.

W końcowym etapie konfiguracji trzeba jeszcze przywrócić poprawne ustawienia komputera. Wykonaj więc kroki – z warsztatu „Konfiguracja komputera”, tyle że tym razem w oknie z adresami IP wybierz opcję Uzyskaj adres IP automatycznie.

Jeśli kamera ma pracować w innym pomieszczeniu niż to, w którym działa router, można uniknąć prowadzenia kabli sieciowych i wykorzystać połączenie bezprzewodowe.

W interfejsie konfiguracyjnym kamery przejdź do zakładki WLAN. Włącz interfejs Wi-Fi, zaznaczając Enable.

Z listy wykrytych sieci Wi-Fi wybierz swoją sieć PCF_G. Następnie w trzech polach podaj klucz do swojej sieci Wi-Fi. Zatwierdź zmiany, klikając przycisk Apply.

Po takiej konfiguracji parametrów kamera ma adres IP 192.168.2.200. Z dowolnego komputera można wejść przez przeglądarkę na ten adres i obejrzeć obraz z kamery. Ponieważ urządzenie jest już skonfigurowane, warto postawić je na podstawce znajdującej się w zestawie albo zamontować na ścianie w tym miejscu, w którym będzie użytkowane na stałe.

Kamery IP mają mnóstwo dodatkowych funkcji, dzięki którym można nie tylko oglądać obraz. Pozwalają w znacznym stopniu zmieniać parametry tego obrazu, a modele wyposażone w funkcję PTZ (skrót od Pan-Tilt-Zoom) pozwalają poruszać obiektywem kamery. Nawet jeżeli obiektyw nie ma własnego napędu, ta ostatnia funkcja może być realizowana cyfrowo (jak w naszej kamerze Edimax). Jedną z bardzo ważnych funkcji jest też wykrywanie ruchu, a także przesyłanie zarejestrowanego obrazu (np. co minutę jednej klatki lub po wykryciu ruchu w danym obszarze) na serwer FTP lub konto pocztowe. Dzięki temu właściciel takiej kamery nie musi cały czas obserwować nagrania, bo jest ono automatycznie rejestrowane. W razie potrzeby można sięgnąć po materiał sprzed kilku dni.

Aby efektywnie wykorzystać kamerę sieciową, trzeba ustawić odpowiednie parametry obrazu, przede wszystkim rozdzielczość i współczynnik kompresji.

W głównym oknie interfejsu konfiguracyjnego ustaw maksymalną rozdzielczość, jaką zapewnia kamera. W naszym przykładzie jest to 640x480. Ustaw także maksymalną jakość obrazu Highest.

Obraz o dużej rozdzielczości może mocno obciążyć sieć Wi-Fi, a tym bardziej łącze internetowe. Dlatego warto ustawić także szybkość rejestracji obrazu – jedna klatka na sekundę. Ustaw odpowiednio parametr Max Framerate. Ustawienia zatwierdź, klikając Apply.

Jeśli kamera ma funkcję PTZ, możesz kursorem umieszczonym w interfejsie konfiguracyjnym przesunąć obraz w dowolnym kierunku. Po ustaleniu pozycji obiektywu możesz zapisać ustawienie, podając jego nazwę w polu Position Name i klikając przycisk Add. Można ustawić wiele takich pozycji.

Kamera może kierować obiektyw na zmianę na kilka wcześniej ustalonych pozycji. W tym celu przejdź do sekcji PTZ, wybierz jedną z możliwych sekwencji i kliknij Apply. Po powrocie do głównego okna konfiguracyjnego kliknij Start Cruise Pan/Tilt. Istnieje nawet możliwość stworzenia sekwencji z ustalonych samodzielnie pozycji, choć jest to nieco trudniejsze.

Wykorzystanie zaawansowanych funkcji kamery wymaga skonfigurowania dostępu do serwera FTP lub serwera pocztowego (SMTP).

W interfejsie konfiguracyjnym kamery kliknij eMail & FTP.

Jeśli chcesz przesyłać pojedyncze klatki nagrania na określony adres e-mailowy, musisz skonfigurować ustawienia w sekcji E-Mail. Są one niemal dokładnie takie same, jakie ustawia się w programie pocztowym. W pierwszym polu Recipient E-mail Address wpisz adres e-mailowy, na jaki będą wysyłane materiały. W drugim SMTP Server wpisz adres serwera SMTP, a w polu SMTP Port numer portu. W czwartym Sender E-mail Address – adres e-mailowy nadawcy (może być również twój własny).

Jeśli serwer poczty wychodzącej wymaga uwierzytelnienia, zaznacz opcję Enable i w pola poniżej wpisz nazwę użytkownika i hasło (zazwyczaj są to te same dane, które służą do odbierania poczty).

Kliknij Apply, by zatwierdzić ustawienia. Używając przycisku Send a test email, sprawdź, czy kamera poprawnie wysyła e-maile na wskazane konto.

W podobny sposób można ustawić kamerę, by przesyłała pliki na określony serwer FTP. W sekcji FTP Configuration, w polu FTP Server wpisz adres serwera. W polach User Name oraz Password wpisz dane uwierzytelniające.

Kliknij Apply, a następnie Upload a test file, by sprawdzić, czy kamera wysyła do serwera FTP dane. W razie problemów z łącznością możesz parametr Passive Mode ustawić na Enable.

Oto przykład wykorzystania skonfigurowanego konta e-mailowego oraz FTP.

Przejdź do sekcji Schedule. Jeśli chcesz przesyłać zdjęcia w określonych odstępach czasu na serwer FTP, przy opcji Enable FTP Schedule ustaw Enable.

Przy opcji Time Interval ustaw interwał, z jakim mają być wysyłane pojedyncze klatki nagrania. Może to być pojedyncza klatka co kilka sekund, minut, godzin albo dni.

Podobnie możesz włączyć przesyłanie materiałów e-mailem, ustawiając tak samo opcje dotyczące poczty.

Zatwierdź ustawienia, klikając Apply. Od tej pory na twoim koncie pocztowym lub FTP powinny się pojawiać zdjęcia z rozszerzeniem .jpg. Objętość każdego z nich, nawet przy maksymalnej jakości, nie powinna przekraczać kilkudziesięciu kilobajtów.

Obraz z kamery IP jest widoczny przez przeglądarkę internetową, ale tylko w obrębie sieci lokalnej. Jeśli chciałbyś go obejrzeć przez internet, konieczna jest odpowiednia konfiguracja routera, przede wszystkim funkcji Port Forwarding (lub Virtual Server). Z kolei, by bez problemu odnaleźć swój router w internecie (np. gdy ma zmienny adres IP), niezbędne jest wykorzystanie usługi o nazwie dynamiczny DNS. Ponieważ o tych zagadnieniach już pisaliśmy, dołączamy artykuły PDF na naszej płycie CD.

Duża część spośród pracujących kamer IP to kamery publiczne, zainstalowane specjalnie po to, by każdy z internautów mógł zajrzeć w dowolny praktycznie zakątek świata. Transmisji z takich kamer możesz szukać m.in. pod adresami:

• WorldCam.pl – serwis zawiera adresy około 2700 kamer, podzielonych według kontynentów. Kamery pokazują centra miast, miejsca wypoczynkowe, wnętrza kawiarni itp. Wiele z nich ma funkcję PTZ, dzięki której sam możesz skierować obiektyw kamery w dowolnym kierunku.
• www.World-Webcams.net – serwis m.in. w wersji polskojęzycznej, w którym kamery pogrupowano według kraju (w tym ok. 170 kamer z Polski), a także kategorii, jak np. plaże, góry, zwierzęta itd. Można także wybrać rodzaj kamery (np. tylko te oferujące PTZ) albo sposób transmisji obrazu.
• um.warszawa.pl/infokorki – serwis informujący o utrudnieniach w ruchu drogowym w Warszawie. Pozwala naocznie sprawdzić ruch drogowy. Zawiera statyczne obrazy z kilku kamer internetowych, odświeżane automatycznie co 30 sekund.