Bariera antyspamowa

Osoby korzystające z serwisów Gmail czy Outlook są, dzięki informacjom o niepożądanych listach dostarczanych przez dziesiątki milionów użytkowników, automatycznie chronione przed spamem. Pozostali muszą z niechcianymi wiadomościami walczyć na własną rekę. Najskuteczniejsza jest instalacja dodatkowego filtra antyspamowego, który będzie skanował pocztę podczas ściągania i oznaczał spam, zanim ten trafi do skrzynki odbiorczej. Wymaga to jednak korzystania z serwera POP3 (a nie popularnego IMAP) i przechowywania e-maili na lokalnym komputerze, bo e-maile są sortowane podczas ich pobierania z serwera.

Dobry darmowym program tego typu to PopFile (aplikację można pobrać z serwisu PC Format Programy). Program ten filtruje spam w skrzynce za pomocą mechanizmów statystycznych. W pierwszym okresie użytkowania trzeba go nauczyć, co jest spamem, a co nie jest, po takim kursie osiąga skutecznośc rzędu 99 proc.

W warsztacie pokażemy, jak skonfigurować filtr antyspamowy we współpracy z programem pocztowym Mozilla Thunderbird.

PopFile obsługuje zarówno konta z połączeniem nieszyfrowanym, jak i te, które wymuszają stosowanie bezpiecznego połączenia SSL. Ponieważ konfiguracja różni się nieco w obydwu przypadkach, opiszemy je po kolei. Jako przykład konta z połączeniem nieszyfrowanym użyjemy Poczty O2, która pozwala na ściąganie korespondencji także po otwartym połączeniu.

Po uruchomieniu programu Mozilla Thunderbird kliknij na ekranie powitalnym w sekcji Utwórz konfigurację konta odnośnik E-mail. Gdy pojawi się kreator, kliknij przycisk Pomiń i użyj istniejącego adresu e-mail, a w kolejnym oknie podaj login i kliknij Kontynuuj w celu uruchomienia automatycznej konfiguracji konta pocztowego.

Pobrane ustawienia musisz zmodyfikować, tak by program pobierał pocztę przez serwer proxy, utworzony przez filtr antyspamowy. W tym celu zaznacz POP3 (jeżeli kreator domyślnie zaproponował konfigurację poprzez IMAP), a następnie kliknij Konfiguracja zaawansowana. W przypadku serwisu Poczta O2 Thunderbird domyślnie konfiguruje pocztę nieszyfrowaną.

Jeśli pojawiły się ustawienia połączenia szyfrowanego, a wiesz, że w twoim koncie dostępne jest opcjonalne połączenie nieszyfrowane, w wierszu ustawień: Serwer poczty przychodzącej, POP3, z listy Port wybierz 110, a z listy SSL, opcję Bez szyfrowania. Teraz zanotuj adres POP3 serwera, np. poczta.o2.pl (będzie potrzebny za chwilę), wykasuj go z pola Adres serwera i wpisz w to pole: 127.0.0.1, czyli adres IP lokalnego komputera, który wskazuje na miejsce, gdzie działa proxy PopFile.

Przejdź do pola Nazwa użytkownika. Ustaw kursor na początku i wpisz w tym polu adres serwera POP3, który zanotowałeś w poprzednim kroku. Postaw za nim dwukropek, po którym powinna się znaleźć nazwa konta, jakiej używasz do logowania. Dla konta w portalu O2 wpis powinien wyglądać tak: poczta.o2.pl:nazwa_uzytkownika, np. poczta.o2.pl:mrozewski. Kliknij Gotowe, a przy ostrzeżeniu o nieszyfrowanym połączeniu, zaznacz Rozumiem ryzyko i kliknij Gotowe. Następnie wykonaj czynności opisane w kroku 5 warsztatu „Konfiguracja klienta pocztowego, połączenie SSL”, by móc bez problemu wysyłać pocztę.

Konfiguracja konta, które korzysta z bezpiecznego połączenia SSL, opiera się na tych samych zasadach, ale należy podać inne parametry w oknach dialogowych. Pokażemy ją na przykładzie poczty Gmail.

Zanim zaczniesz, włącz w ustawieniach konta on-line obsługę protokołu POP3. Powtórz także krok 2 warsztatu „Konfiguracja klienta pocztowego, połączenie otwarte”, podając login konta Gmail.

Po wyświetleniu okna Konfiguracja konta e-mail zaznacz POP3 i kliknij Konfiguracja zaawansowana. Teraz w wierszu POP3 wpisz adres serwera proxy: 127.0.0.1. Biorąc pod uwagę, że przekierowałeś właśnie połączenia na własny komputer, musisz także zmienić rodzaj połączenia, gdyż PopFile udostępnia lokalnie połączenie nieszyfrowane. Dlatego z listy Port wybierz 110, a z listy SSL opcję Bez szyfrowania, a jako Uwierzytelnianie ustaw Normalne hasło.

Teraz, podobnie jak w przypadku konfiguracji bez szyfrowania, musisz wpisać specjalnie spreparowaną nazwę użytkownika. Konstruuje się ją według następującego schematu: nazwa.serwera.pop3:995:nazwa-użytkownika:SSL. W przypadku konta Gmail nazwa powinna wyglądać tak: pop.gmail.com:995:nazwa-użytkownika@gmail.com:SSL.

Wartość 995 jest numerem portu, za którego pośrednictwem można podłączyć się do konta przez SSL. Jeśli twój dostawca usług używa niestandardowego portu do bezpiecznych połączeń dla protokołu POP3, musisz wpisać numer portu, który otrzymasz od swojego administratora serwera. Konfigurację zakończ tak, jak opisaliśmy w kroku 4 warsztatu „Konfiguracja klienta pocztowego, połączenie otwarte”.

Ostatnim krokiem, który trzeba wykonać po konfiguracji Thunderbirda do współpracy z filtrem antyspamowym, jest korekta ustawień serwerów poczty wychodzącej SMTP. Kliknij w oknie programu przycisk Menu, wybierz Opcje, a następnie Konfiguracja kont. Teraz w oknie Konfiguracja kont kliknij zakładkę Poczta wychodząca. Następnie kliknij przycisk Edytuj, a potem skoryguj ustawienia, co zazwyczaj sprowadza się do poprawienia nazwy użytkownika.

Aby program antyspamowy działał skutecznie, należy go wytrenować, oznaczając niechciane wiadomości jako spam. PopFile może uczyć się także wykrywania pożądanych wiadomości w celu ich sortowania na kategorie.

Rozpoczynając naukę, uruchom po pobraniu zawartości konta interfejs webowy programu – kliknij dwukrotnie ikonę filtra w zasobniku systemowym.

Po wyświetleniu się ustawień PopFile kliknij Historia. Tam znajdują się pobrane wiadomości. Aby wskazać, które e-maile są spamem, użyj ostatniej kolumny Klasyfikacja. Następnie wybierz kategorię z rozwijanej listy, a po zakończeniu oznaczania kliknij przycisk Klasyfikuj. Aby osiągnąć ponad 99-proc. skuteczność, należy oznaczyć ok. 1000 wiadomości.

Jeśli chcesz użyć programu do automatycznego sortowania poczty, możesz rozszerzyć listę kategorii. Kliknij w tym celu zakładkę Foldery, następnie przewiń stronę na dół. Tam znajdziesz sekcję Utwórz folder o nazwie gdzie możesz wpisać nazwę nowej kategorii, np. spolecznosci, i potwierdzić ją, klikając Utwórz. Na podstawie tych nazw możesz grupować wiadomości w celu ich późniejszego automatycznego sortowania w programie pocztowym.

W razie błędnej klasyfikacji także musisz otworzyć interfejs PopFile i korzystając z panelu Historia, usunąć klasyfikację e-maila, kliknąwszy znajdujący się obok przycisk Cofnij, a następnie nadać mu właściwą klasyfikację za pomocą rozwijanej listy z nazwami koszyków. Możesz także klasyfikować wiadomości na podstawie sztywnych reguł (np. adresu nadawcy), które definiujesz w zakładce Musiki.

Program pocztowy Mozilla Thunderbird może korzystać z dostarczanych przez PopFile oznaczeń na dwa sposoby. Jeśli chcesz używać PopFile tylko do identyfikacji spamu, a oznaczanie i sortowanie innego rodzaju e-maili jest zbędne, skorzystaj z możliwości wbudowanego systemu antyspamowego Thunderbirda, który rozpoznaje informacje dodawane do wiadomości przez PopFile.

W oknie dialogowym Konfiguracja kont, poniżej zakładki z nazwą konta, kliknij zakładkę Niechciana poczta, następnie zaznacz opcję Ufaj nagłówkom niechcianej poczty dołączonym przez... i z rozwijanej listy wybierz POPFile. Następnie w sekcji Przenoszenie i przechowywanie zaznacz opcję Przenoś otrzymane wiadomości,.... Po wykonaniu tego zabiegu spam, który nadejdzie na twój adres internetowy, automatycznie wyląduje w osobnym, przeznaczonym dla niego folderze.

Jeśli natomiast chcesz utworzyć bardziej wyrafinowany system filtrowania według nagłówków dodawanych przez program PopFile, kliknij opcję Lokalne foldery w głównym oknie programu pocztowego (w naszym przykładzie Mozilla Thunderbird), a potem kliknij przycisk Zarządzaj filtrami wiadomości. Następnie w oknie Filtry wiadomości możesz już utworzyć własne reguły sortowania przychodzących listów dotyczące wszystkich kont, z których poczta jest pobierana do programu Mozilla Thunderbird.