Co kryje się pod maską

Działanie benchmarków nie zawsze odzwierciedla komfort codziennej pracy, ale ułatwia zestawienie ze sobą różnych komponentów. Pomaga to w podjęciu decyzji o wymianie tych części, których osiągi odstają od nowszej konkurencji. Darmowe programy, które opisujemy, pozwolą ci porównać wyniki swojego sprzętu z rezultatami testów, które publikujemy co miesiąc w PC Formacie.

Aby rezultaty testów były wiarygodne, w trakcie pracy benchmarków w tle nie powinny działać żadne programy. Pomiary dobrze jest wykonać kilkakrotnie – zauważysz, że wyniki mogą się nieznacznie wahać. Pamiętaj też, że syntetyczne testy w benchmarkach bazują na ściśle określonych procedurach – znając je, producenci mogą dostosować swoje urządzenia, by wyniki ich produktów były lepsze.

Zanim zaczniesz testować wydajność komputera, sprawdź, jakie dokładnie parametry mają jego elementy. Dotyczy to szczególnie procesorów i kart graficznych, które często mają niejasne nazewnictwo. Laikowi może wydać się nielogiczne, że np. umieszczany dziś w tańszych laptopach procesor Intel Core i7–3517U jest wolniejszy od i3–3220, który pracuje w kupionym dwa lata wcześniej komputerze stacjonarnym.

Zainstaluj i uruchom program CPU-Z – możesz go pobrać z naszej strony. Aplikacja przeprowadzi szybki skan, po czym wyświetli okno, w którym znajdują się zakładki dotyczące poszczególnych elementów konfiguracji.

W zakładce CPU sprawdzisz informacje na temat swojego procesora. Dowiesz się m.in., do której rodziny należy – Code Name, w jakim procesie technologicznym jest wykonany: Technology, z jakiego gniazda korzysta Package, ile ma rdzeni Cores i w ilu tzw. wątkach wykonuje operacje Threads (wielowątkowość najlepiej wykorzystują zaawansowane programy, np. AutoCAD). Sprawdzisz też jego faktyczne taktowanie – w naszym przykładzie widać np., że wynosi więcej, niż nominalne 3,1 GHz, bo procesor osiągnął wyższą wartość dzięki trybowi turbo. Część Cache informuje cię o rozmiarze pamięci podręcznej procesora – dziś zmienia się zwykle ilość pamięci trzeciego poziomu, która usprawnia np. pracę z kilkoma programami jednocześnie. Pamiętaj, że nie da się porównać procesorów z różnych rodzin wyłącznie na podstawie taktowania rdzeni, bo modele mogą mieć zupełnie inną architekturę.

Za pomocą zakładki Memory sprawdzisz parametry pamięci RAM – jej typ Type, rozmiar Size, tryb pracy Channel i taktowanie DRAM Frequency (tę wartość trzeba podwoić, by uzyskać tzw. efektywną częstotliwość pamięci). Dokładniejsze informacje o kościach RAM znajdujących się w poszczególnych slotach płyty głównej sprawdzisz za pomocą zakładki SPD.

Do identyfikowania parametrów karty graficznej służy bliźniaczo podobna aplikacja – GPU-Z. Możesz ściągnąć ją z naszej strony. Uruchom program – jego instalacja jest opcjonalna.

Podobnie jak w wypadku procesorów ciężko jest porównywać ze sobą karty graficzne o różnej architekturze, ale program pozwoli ci lepiej zrozumieć różnice między nimi. Oprócz taktowania zegara (GPU Clock oznacza faktyczne taktowanie, np. po podkręceniu – wartość domyślną dla danego modelu widać niżej) istotna jest liczba jednostek cieniujących Shaders, odpowiedzialnych m.in. za dynamiczne oświetlenie w grach, oraz parametry wbudowanej pamięci VRAM. Ta powinna mieć typ GDDR5 i dobrze, by było jej 2 GB lub więcej (Memory Size). Ważna jest szeroka szyna Bus Width – od tego zależy szybkość przesyłu informacji Bandwitdh, kluczowa dla pracy procesora graficznego. Dane o taktowaniu pamięci VRAM Memory są pokazane tak jak w wypadku zegara, tj. u góry widać wartość rzeczywistą, niżej – domyślną. Sprawdź, którą wersję bibliotek DirectX wspiera karta ( DirectX Support), ale pamiętaj, że np. wsparcie dla najnowszego 11.2 dostepne jest tylko w Windows 8.1.

O wydajności komputera w największym stopniu decyduje tandem procesora i karty graficznej. To, który element ma większe znaczenie, zależy od poszczególnych aplikacji – w przypadku najnowszej gry 3D priorytet może mieć karta, a jeśli edytujesz w Photoshopie zdjęcia wysokiej rozdzielczości, istotniejszy będzie procesor. Do testów użyj popularnego wśród graczy 3DMarka oraz programu Cinebench 15.

Pobierz bezpłatną wersję 3DMarka ze strony http://pcformat.pl/u/1818. Po instalacji zaktualizuj program, klikając Update 3DMark.

Darmowa edycja nie umożliwia specjalnej konfiguracji. Możesz albo uruchomić kompletny zestaw czterech testów (Run primary tests), albo wybrane, dostosowane do sprzętu o różnej mocy (Run – np. Ice Storm stworzono z myślą o urządzeniach mobilnych, a Fire Strike pozwala testować zestawy gamingowe). Każdy test jest poprzedzany animacją i składa się z trzech-czterech benchmarków składowych.

Po ukończeniu testu naciśnij View results online, by wyświetlić w przeglądarce WWW wyrażone w punktach wyniki (by ich nie stracić, dodaj zakładkę do otwartej strony). Oprócz wyniku ogólnego widzisz m.in. cząstkowy wynik działania karty graficznej, na przykład 5572 – to on jest podawany w testach PC Formatu dotyczących komputerów czy samych kart graficznych. Na dole strony możesz zobaczyć, jak twój zestaw wypada na tle innych urządzeń – RUN DETAILS.

Kliknij SHOW RESULT DETAILS, by wyświetlić szczegółowe wyniki i zobaczyć, jak twój komputer radzi sobie w porównaniu do innych zestawów o tej samej konfiguracji (ale np. z podkręconym zegarem karty graficznej) – kliknij wybraną kolumnę, by przejrzeć rezultaty innych użytkowników. Jeśli chcesz sprawdzić, jak radzą sobie inne komputery w poszczególnych testach, skorzystaj z wyszukiwarki dostępnej po kliknięciu odnośnika RESULTS widocznego na górnej belce.

W celu uzyskania wiarygodnych wyników pracy procesora pobierz program Cinebench ze strony http://pcformat.pl/u/1819. Rozpakuj folder ZIP, zainstaluj program i go uruchom.

Aby uruchomić benchmark procesora, kliknij przycisk Run, i zaczekaj na ukończenie renderingu – twój procesor otrzyma wynik punktowy i zostanie zestawiony z szeregiem przykładowych konfiguracji. Niestety, testu grafiki (OpenGL) nie warto uruchamiać, bo jego wyniki są – w przeciwieństwie do testu procesora – skrajnie niewiarygodne.

Różnice między modelami pamięci RAM są nieznaczne. Możesz przyjąć, że większości użytkowników, którzy dysponują zewnętrzną kartą graficzną, wystarczy po prostu 8 GB RAM typu DDR3, pracującej z efektywną częstotliwością 1600 MHz. Najlepiej, jeśli jest to zestaw 2x4 GB pracujący w trybie Dual Channel – najbardziej docenią to zaawansowani użytkownicy, którzy np. edytują pliki wideo i podglądają rezultaty pracy na żywo. Jeśli chcesz zmierzyć transfery swoich pamięci, skorzystaj z bezpłatnego programu MaxxMEM - PreView – wyniki da się porównać np. z rezultatami pomiarów, które w redakcji wykonujemy płatnym programem Aida64.

Uruchom program i zaczekaj, aż w górnej części menu pojawią się informacje o pamięci komputera – w razie błędów konieczne może stać się zrestartowanie programu.

Kliknij Start benchmark i zaczekaj na ukończenie testu. Zostaną wyświetlone wyniki dotyczące kolejno prędkości kopiowania, odczytu i zapisu danych (im wyższe, tym lepiej) oraz opóźnień CAS (im niższe, tym lepiej).

Ceny dysków SSD są już na tyle niskie, że użytkownicy coraz częściej wykorzystują je jako dyski systemowe. Tradycyjne, talerzowe dyski mają natomiast ogromną pojemność, więc wciąż są wykorzystywane do przechowywania danych. Jeśli chcesz przetestować dysk twardy pod względem prędkości transferów, możesz skorzystać z programu ATTO Disk Benchmark, wykorzystywanego również w naszych testach. Program jest darmowy, ale do jego ściągnięcia wymagane jest podanie adresu e-mail.

Wejdź na stronę ATTO Disk Benchmark i wypełnij formularz widoczny po prawej stronie – podaj imię i nazwisko, adres e-mail, zaznacz pole Receive Disk Benchmark Updates i kliknij Email Me Disk Benchmark.

Odbierz pocztę i pobierz program, klikając link widoczny w przesłanej przez producenta wiadomości.

Zainstaluj program i uruchom go. Wybierz z listy Drive dysk, który chcesz przetestować, na przykład C:, pozostaw resztę ustawień bez zmian i kliknij Start. Zaczekaj na koniec testu i odszukaj na wykresie najlepsze rezultaty odczytu Read i zapisu Write – wyniki mogą różnić się od tych, które podaje producent. Jeśli mimo to wynik wydaje się za niski, sprawdź kondycję dysku za pomocą tzw. testu SMART – wykonasz go np. wersją testową programu HD Tune Pro.