Dwa pecety pod kontrolą

Praca na kilku komputerach jednocześnie jest męcząca. Co chwila musisz odrywać się od jednego zadania, aby szybko przejrzeć zawartość e-maila otrzymanego na drugim komputerze, a zaraz potem, na kolejnym wprowadzić poprawki do przygotowywanej właśnie prezentacji. Wszystko to zabiera czas, dekoncentruje i zmniejsza twoją efektywność. Pomocą w rozwiązaniu tego rodzaju problemów będzie program ShareMouse, którego darmowa wersja zamieszczona na naszej płycie pozwoli na utworzenie jednego zbiorczego, wirtualnego pulpitu z dwóch komputerów podłączonych do tej samej sieci lokalnej (domowej). Do korzystania z niego wystarczy dokładnie ta sama klawiatura i mysz, za których pomocą aktualnie pracujesz.

Choć zasada działania programu jest stosunkowo prosta, to jednak niewielka liczba podpowiedzi co do kolejnych kroków łączenia ze sobą komputerów może być nieco kłopotliwa. Tworzenie relacji między maszynami ułatwi co prawda wyjątkowo skromny interfejs graficzny, ale wcześniej trzeba zadbać o właściwe przygotowanie komputerów. Co istotne, kolejność instalacji programu na poszczególnych maszynach nie ma większego znaczenia, bo połączonymi pulpitami można zarządzać klawiaturą i myszką każdej z nich.

Podczas standardowej instalacji możesz trafić na komunikat pakietu zabezpieczającego ostrzegający o wykryciu podejrzanego zachowania uruchamianej aplikacji. Wynika to z chęci uzyskania pełniejszego dostępu do klawiatury, bez którego niemożliwe byłoby jej współdzielenie między komputerami. Na wszelki wypadek instalator aplikacji już na starcie sprawdza, jakim oprogramowaniem antyspyware dysponujesz i w nowo wyświetlonym oknie informuje o wynikających z tego możliwych problemach. Miej jednak na uwadze, że wskazany tam program niekoniecznie musi zgadzać się z chroniącą cię aplikacją. Kliknij Nie. Chodzi tu jedynie o uświadomienie użytkownika. Nieco później program poprosi cię o zgodę na automatyczną konfigurację systemowego firewalla oraz instalację stosownej usługi, mającej zapobiec ewentualnym problemom z systemem kontroli uprawnień konta użytkownika (UAC). Domyślnie obie opcje są włączone.

Pierwsze uruchomienie aplikacji nastąpi zaraz po zakończeniu instalacji. O jej działaniu w tle dowiesz się jednak jedynie z zasobnika systemowego, w którym pojawi się stosowna ikona z symbolem kursora myszki. Chwilę później, jeżeli tylko w obrębie tej samej sieci domowej znajduje się włączony drugi komputer, dymkowy komunikat wyświetlony nad zasobnikiem poinformuje cię o wykryciu innej maszyny i o konieczności zainstalowania na niej programu ShareMouse celem uruchomienia zdalnej kontroli.

Zanim jednak rozpoczniesz konfigurację drugiego peceta, wywołaj prawym przyciskiem myszki menu kontekstowe aplikacji i wybierając pozycję Settings, przejdź do jej ustawień. Znajdziesz tu kilkanaście opcji przypisanych do 4 różnych zakładek. Co istotne jednak, ich domyślna konfiguracja jest wystarczająca i z powodzeniem pozwoli ci na bezproblemowe korzystanie z lokalnej myszy i klawiatury na drugim komputerze. Jeśli chcesz jednak zdefiniować np. swój własny szybki skrót przenoszący cię na pulpit drugiego peceta, możesz skorzystać z przycisków. Zatwierdź swój wybór, klikając OK.

Darmowa wersja programu ShareMouse pozwala na dwukierunkowe połączenie dwóch komputerów i dwóch monitorów wraz z dzieleniem między nimi jednego schowka. Na tym jednak możliwości tej aplikacji się nie kończą. Ma ona bowiem znacznie bardziej zaawansowane funkcje, np.:

• przenoszenie plików między komputerami (metodą przeciągnij i upuść),
• ochrona przed przypadkowym przełączeniem się na inny pulpit,
• zabezpieczenie programu hasłem,
• możliwość wysłania komendy (za pomocą skrótu klawiszowego [Ctrl]+[Alt]+[Del]) na zdalny komputer.

Niestety, wszystkie wymienione dodatkowe opcje zostały zarezerwowane dla komercyjnych wydań aplikacji ShareMouse. Jakakolwiek próba użycia większej liczby monitorów albo kopiowania plików skończy się chwilową dezaktywacją programu. W tej sytuacji, aby móc nadal korzystać z ShareMouse, będziesz musiał ponownie go uruchomić.

Skoro pierwszy komputer został już skonfigurowany, czas zająć się drugim. W tym przypadku będzie znacznie łatwiej, bo proces łączenia ze sobą maszyn jest w pełni automatyczny. Wystarczy, że powtórzysz instalację programu na drugiej maszynie, a pierwszy komputer sam znajdzie w sieci nowy sprzęt i doda jego monitor do menedżera pulpitów. Dzięki temu niemal natychmiast możesz zacząć kontrolować drugiego peceta bez konieczności odrywania rąk od myszki i klawiatury podłączonych do podstawowej maszyny.

Postępując zgodnie z wcześniejszymi wskazówkami, zainstaluj aplikację na drugim komputerze. Zwróć uwagę na komunikaty dymkowe, jakie pojawią się na obu maszynach po zakończeniu instalacji. Najpierw na nowym pececie zauważysz informację o dołączeniu tego sprzętu do konfiguracji ShareMouse, by chwilę później podobna wiadomość, tym razem o znalezieniu nowej instalacji programu w sieci, została wyświetlona nad zasobnikiem systemowym w pierwotnym komputerze.

Choć według wytycznych zawartych we wspomnianym wcześniej komunikacie przesunięcie kursora w stronę monitora drugiego peceta powinno już teraz aktywować zdalną kontrolę nad nim, możesz mieć z tym pewne problemy. Nie jest to jednak wina programu, ale mało czytelnej informacji. Przeciągnięcie kursora myszki poza krawędź ekranu w kierunku drugiej maszyny dotyczy nie faktycznego położenia tego sprzętu, ale jego umiejscowienia w menedżerze pulpitów. Aby sprawdzić, gdzie dokładnie przypisany został drugi monitor, wywołaj prawym przyciskiem myszki menu kontekstowe ikony z zasobnika, po czym z listy dostępnych opcji wybierz Monitor Manager.

W nowo otwartym oknie zobaczysz schemat połączenia obu monitorów. Literą A oznaczony został ekran komputera podstawowego, czyli tego, na którym program pojawił się wcześniej. Wskazanie kursorem myszki dowolnego prostokąta ujawni wszystkie najważniejsze informacje o skojarzonym z nim monitorze. Z pewnością zauważysz też, że otwarcie okna menedżera wywołało literę B na ekranie drugiego peceta:

Skoro wiesz już, gdzie na symbolicznej mapie znajduje się drugi komputer, przejęcie nad nim kontroli to kwestia ruchu myszką we właściwym kierunku. Wraz z przejściem na pulpit innej maszyny ekran pierwszej ściemnieje, pozostawiając widoczny przez chwilę znaczek strzałki mający wskazywać kierunek, w którym zniknął twój kursor. Jednocześnie jego pojawieniu się na drugim pulpicie będzie towarzyszyć lekkie przyciemnienie i wyraźny ślad z sugestywnych strzałek:

W każdej chwili możesz samodzielnie określić położenie drugiej maszyny względem tej, na której obecnie pracujesz (1) . Wystarczy, że podobnie jak w systemowej funkcji dopasowywania rozdzielczości ekranu chwycisz okno monitora dowolnej maszyny i korzystając z mechanizmu przeciągnij i upuść, wskażesz dla niego inną lokalizację – w bezpośrednim sąsiedztwie pozostawionej ikony. Pamiętaj, że taka zmiana czasami pociąga za sobą także zmianę oznaczeń literowych obu połączonych komputerów (2).