Dzielimy internet z komórki

W artykule:

• Czym router 3G różni się od zwykłego routera
• Zastosowania routerów 3G
• Test 7 urządzeń
• Opisy wybranych modeli

Możliwość podłączenia do sieci tylko jednego komputera to największa wada internetu mobilnego oferowanego przez operatorów komórkowych. W sytuacji, gdy mamy w domu więcej niż jedną maszynę, np. stacjonarny PC i laptop, przełączanie zapewniającego dostęp do sieci modemu 3G z wtyczką USB między komputerami jest dość uciążliwe. W jeszcze gorszej sytuacji są posiadacze innych urządzeń sieciowych, np. tabletów, które rzadko współpracują z modemami 3G. Przecież nie po to kupujemy mały, poręczny tablet, aby wystawał z niego modem.

Niewielki router 3G rozwiązuje te wszystkie problemy. Wystarczy umieścić modem 3G w porcie USB routera i po chwili poświęconej konfiguracji ustawień internet jest dostępny przez sieć Wi-Fi dla wszystkich urządzeń w całym domu.

Router 3G ma większość funkcji klasycznego routera, którego używa się do podzielenia łącza z sieci kablowej czy Neostrady (niektórych modeli z naszego testu możesz z powodzeniem użyć w takim celu). Pozwala skonfigurować łącze internetowe, sterować ruchem w domowej sieci, filtrować treści WWW i zarządzać zaporą sieciową oraz portami. Niektóre routery umożliwiają jednoczesną obsługę dwóch łączy internetowych: 3G i np. Neostrady. Gdy jedno łącze zawodzi, wówczas aktywuje się zapasowe (tzw. funkcja fail-over).

Dodatkowo część routerów 3G może pracować w trybie punktu dostępowego (zajmują się wtedy tylko udostępnianiem połączenia Wi-Fi) lub w trybie repeatera (zwiększają zasięg sieci Wi-Fi emitowanej przez inny router).

Podobnie jak routery stacjonarne, także urządzenia 3G wyposażono w najnowszą technologię Wi-Fi 802.11n, która zapewnia transmisję danych z prędkością 300 Mb/s lub 150 Mb/s (tzw. 802.11n Lite). Ponieważ głównym zadaniem routera 3G jest udostępnianie sygnału Wi-Fi, urządzenia zapewniają zabezpieczenie sieci za pomocą WPA2 oraz dodatkowe funkcje zabezpieczające, np. wydzieloną strefę sieci Wi-Fi przeznaczoną dla gości.

Routery 3G są małe i lekkie – znacznie mniejsze od routerów stacjonarnych, a niektóre modele ważą dużo poniżej 100 gramów. Mają najwyżej jedno gniazdko sieciowe – do routera można podłączyć kablem tylko jeden komputer, resztę trzeba przez Wi-Fi.

Podstawowym źródłem zasilania routera 3G jest zasilacz sieciowy, ale niektóre modele mają dodatkowo wbudowany akumulator, który może przez kilka godzin zasilać urządzenie. To funkcja szczególnie przydatna w podróży. Aby nie zmuszać użytkownika do ciągłego noszenia ładowarki, niektóre routery można zasilać także za pomocą kabla USB podłączonego np. do laptopa.

Każdy router współpracuje z określoną przez producenta listą modemów 3G. Po podłączeniu modemu do routera należy podać dane sieci komórkowej, w której mamy wykupioną usługę. Najczęściej wystarczy wpisać nazwę kraju i operatora, a router sam wypełni potrzebne pola w oknie konfiguracji.

Ponieważ router 3G jest urządzeniem mobilnym, producenci często sprzedają go w komplecie z futerałem, który zabezpiecza urządzenie na czas transportu. W etui znajdzie się także miejsce na ładowarkę i kabel sieciowy. Przydatnym gadżetem jest zasilacz z końcówką pasującą do gniazdka zapalniczki w samochodzie.

Niektóre modele routerów mają zaczepy lub haczyki umożliwiające tymczasowe zamocowanie urządzenia np. na pokrywie ekranu laptopa.

Przetestowaliśmy siedem routerów 3G. Wszystkie, z wyjątkiem modelu firmy Sapido, należy uznać za rozwiązania bardzo mobilne, niektóre nawet ultramobilne, jak w przypadku ważącego zaledwie 32 gramy Asusa. Wspomniany Sapido z powodu użycia dużych i ciężkich akumulatorów waży aż 215 gramów i w porównaniu do innych modeli jest duży (za to może się obejść bez zasilania sieciowego). Reszta routerów zmieści się w kieszeni marynarki czy spodni lub w damskiej torebce.

Oprócz routera Sapido wbudowany akumulator mają także dwa inne modele – AirLive i Edimax. Jednak w ich przypadku ogniwo zasilające nie wpłynęło tak bardzo ani na wagę, ani na wymiary urządzenia. Na usprawiedliwienie Sapido działa akumulator o znacznie większej pojemności niż baterie konkurencyjnych urządzeń.

Z wyjątkiem routera AirLive wszystkie urządzenia mogą być zasilane z portu USB komputera – służy do tego specjalny kabel z podwójną końcówką, który zajmuje dwa porty USB w komputerze.

Najlepszy interfejs użytkownika oferuje Asus. Urządzenie może pracować w sześciu trybach (w innych rou- terach są to zazwyczaj dwa lub trzy tryby). Odpowiedni do potrzeb tryb łatwo wybrać dzięki opatrzeniu każdego z nich czytelnym schematem. Także konfiguracja urządzenia jest bardzo prosta – każdy tryb ma oddzielne okno konfiguracyjne, menu jest w języku polskim, a wszystkie zaawansowane opcje przeniesiono do osobnej sekcji. Oprócz Asusa polski interfejs ma także Edimax.

Niemal wszystkie urządzenia (z wyjątkiem Pentagrama) mają wgrane ustawienia polskich sieci komórkowych – instalacja modemu 3G ogranicza się więc do wyboru nazwy sieci i ewentualnie wpisania PIN-u karty SIM (kłopoty mieliśmy tylko z routerem Edimax).

Duże zróżnicowanie występuje pod względem listy obsługiwanych modemów 3G – rekordzistą jest LevelOne (280 urządzeń). Na drugim końcu skali znalazł się D-Link, który potrafi obsłużyć tylko modemy produkcji tej firmy (zaledwie kilka urządzeń, przy czym w Polsce można kupić tylko dwa z nich).

Routery 3G nie mają anten zewnętrznych ani dużych anten wewnętrznych. Skutkuje to ogólnie niższym zasięgiem i wydajnością połączeń Wi-Fi niż w routerach stacjonarnych. Jednak nie we wszystkich przypadkach.

Zarówno zwycięzca testu AirLive, jak i Pentagram z trzeciego miejsca, osiągnęły bardzo dobre wyniki transmisji danych przy szyfrowaniu WPA i WPA2 – porównywalne z routerami stacjonarnymi. Jedynie w przypadku Asusa i Level-One można mówić o słabej wydajności Wi-Fi, choć z drugiej strony będzie ona wystarczająca do udostępniania mobilnego internetu.

Internet 3G można udostępnić także za pomocą smartfonu, bo coraz więcej tych urządzeń może pracować w trybie punktu dostępowego, tzn. udostępniać sieć za pomocą Wi-Fi. To rozwiązanie nie wymaga co prawda wydawania pieniędzy na router, ale zasięg łącza udostępnianego za pomocą smartfonu jest niestety niewielki.

Urządzenie MiFi to połączenie modemu i routera 3G. Nie trzeba podłączać do niego modemu otrzymanego od operatora. Zamiast tego kartę SIM umieszczasz bezpośrednio w obudowie MiFi, a internet jest w nim dzielony i rozsyłany przez łącze Wi-Fi – tak jak w routerze 3G. MiFi ma także wbudowany akumulator. Niestety, urządzenia tego typu są dość drogie – kosztują ok. 500 zł.

• MOBILNOŚĆ Router 3G powinien mieć małe wymiary, zapewniające możliwość schowania go w kieszeni lub torebce. Niezależność od gniazdka z prądem zapewni wbudowany akumulator oraz możliwość zasilania przez port USB.
• OBSŁUGA Do rozpoczęcia korzystania z internetu powinno wystarczyć podanie nazwy operatora, u którego masz wykupioną usługę. Na jej podstawie dobry router sam skonfiguruje połączenie internetowe.
• BEZPIECZEŃSTWO Sieć w standardzie 802.11n (czasem 802.11n Lite) zabezpieczona szyfrowaniem WPA2 (AES) to obecnie najwydajniejsze i najbezpieczniejsze rozwiązanie na rynku.

Router jest wyposażony m.in. w akumulator zapewniający jego pracę bez zasilania sieciowego przez około 2 godziny. Oczywiście ma też zasilacz sieciowy. Urządzenie ma prosty kreator konfiguracji, sekcję ustawień podstawowych, a także dodatkową sekcję z ustawieniami zaawansowanymi. Pozytywnie oceniamy stabilność pracy oraz przepustowość Wi-Fi. Jak na urządzenie przenośne, Traveler 3G II ma zbyt kanciastą obudowę, co może przeszkadzać podczas przenoszenia go w kieszeni. Całe urządzenie powinno być też troszkę mniejsze.

Router ma wbudowany akumulator, ale nie można go zasilać z portu USB. Oprócz modemu 3G może współpracować z modemem ADSL lub kablowym, a łącze 3G służy wówczas jako zapasowe (tzw. funkcja fail-over). W konfiguracji pomaga polski interfejs. Niestety, podczas testów wystąpiły problemy z podłączaniem modemu 3G – router miał kłopoty z rozpoznaniem urządzenia. Dodatkowym mankamentem jest bardzo długi czas zapisywania ustawień. Router ma zaokrąglone kształty, a mimo obecności akumulatora nie jest przesadnie ciężki.

Bardzo zgrabnie wyglądający, lekki router. Może pracować w trzech trybach: routera Wi-Fi, routera 3G oraz punktu dostępowego. Co ważne, bardzo czytelny panel przedni sygnalizuje za pomocą niebieskich diod, który tryb pracy jest aktualnie aktywny. Dodatkowo urządzenie ma oddzielny kreator konfiguracji dla każdego z trybów. Niestety, routera nie wyposażono w baterię (jest za to możliwość zasilania przez USB). Szkoda, bo pobór energii jest bardzo mały, więc wystarczyłby nawet niewielki akumulator, który nie zwiększyłby radykalnie wagi urządzenia.

Sapido to tylko w teorii urządzenie przenośne – ma m.in. wbudowane akumulatory. Niestety, zastosowane ogniwa bardzo podniosły wagę urządzenia, które jest znacznie cięższe od pozostałych routerów, choć zarazem dłużej pracuje bez zasilania sieciowego. Ma też kilka innych wad: długi czas zapisu ustawień, brzydki interfejs, problemy ze stabilnością pracy. Wady te można przeboleć w tanim urządzeniu, ale Sapido kosztuje ponad 200 zł. Jedną z zalet urządzenia jest wsparcie dla 180 modeli modemów 3G.

D-Link jest bezkonkurencyjny pod względem wykonania. Urządzenie jest lekkie i wygląda bardzo stylowo – świetnie będzie się prezentowało na środku konferencyjnego stołu. Router pracuje w trzech trybach: jako klient sieci Wi-Fi, router sieci 3G lub WAN oraz jako punkt dostępowy – do przełączania trybów służy suwak umieszczony na obudowie. Największą wadą urządzenia jest współpraca tylko z modemami 3G marki D-Link, choć nieoficjalnie urządzenie rozpoznaje także modele innych producentów.

Asus to zdecydowanie najmniejsze i najlżejsze urządzenie w naszym teście – jest niewiele większe od modemu 3G. Stanowi przykład routera stworzonego z myślą o wygodzie użytkowania. Bardzo ładny i dobrze zaprojektowany interfejs jest dostępny w języku polskim. Dodatkowo do urządzenia dołączono oprogramowanie (również po polsku), które ułatwia korzystanie z routera. Urządzenie może pracować aż w 6 trybach. Bezproblemowo przebiegło podłączenie modemu 3G. Największą wadą routera jest niska wydajność połączenia Wi-Fi.