Interia na wizji

Na antenie Interia.tv jest emitowanych wiele autorskich programów. Oto kilka przykładów:

• Apolityczny przegląd prasy – przegląd najciekawszych, ale niezwiązanych z polityką informacji publikowanych w dziennikach
• Wiadomości całkiem inne – przegląd najciekawszych wydarzeń całego tygodnia oparty na reportażach agencji informacyjnej Reuters
• E-misja – wywiady z gwiazdami, politykami, ekspertami nadawane na żywo o godz. 14.00 z Warszawy, a o 20.00 z Krakowa
• Filmosy – program o świecie filmu, najciekawsze premiery kinowe i na DVD

Oprócz stałych programów na antenie Interia.tv można obejrzeć materiały okolicznościowe zrealizowane z okazji świąt czy wydarzeń kulturalnych. Pełna ramówka znajduje się na witrynie stacji. Wszystkie programy są też dostępne na żądanie, więc można je obejrzeć w dogodnym dla siebie czasie.

Głównym elementem Interia.tv jest program emitowany na żywo – tak jak w tradycyjnej telewizji. Widz nie ma możliwości zatrzymania czy przewijania materiału, np. cofnięcia go do początku, jeśli rozpoczął oglądanie programu w trakcie jego emisji.

Wszystkie materiały filmowe emitowane na żywo są później dostępne także na żądanie – widz rozpoczyna oglądanie materiału, klikając odnośnik na witrynie Interia.tv i może w każdej chwili zatrzymać lub przewinąć transmisję. Programy dostępne na żądanie pogrupowane są na tematyczne kategorie: „Informacje”, „Rozrywka” i „Goście”.

Dla wielbicieli muzyki jest przeznaczony kanał „Muzyka NON STOP”, w którym są cztery ramówki odpowiadające różnym gatunkom muzyki. Program kanału muzycznego to w większości teledyski ustawione w playlistę, stworzoną przez redaktorów Interia.tv w specjalnym programie Selektor – playlista ma tu postać pliku PDF. Utwory czekające w kolejce na emisję są widoczne obok okienka z obrazem – widz może sprawdzić, co obejrzy za kilka czy kilkanaście minut.

Duża część materiałów filmowych emitowanych na antenie Interia.tv to produkcje własne – nagrane przez ekipy telewizyjne Interia.tv w studiu lub tam, gdzie dzieje się coś ciekawego, np. na koncertach lub w sejmie. Oprócz nich dostępne są też nagrania wideo agencji Reuters z dodanym komentarzem polskojęzycznym. Materiały te trafiają głównie do programów informacyjnych oraz bazy programów na żądanie.

Autorskie materiały wideo powstają przede wszystkim w trzech studiach telewizyjnych Interia.tv (dwa znajdują się w siedzibie stacji w Krakowie, a trzecie w centrum Warszawy). W każdym można realizować program na żywo, który jest od razu emitowany na antenie stacji. Obraz jest rejestrowany za pomocą trzech kamer. Mogą być obsługiwane przez operatora, który porusza się z kamerą po studiu, lub zdalnie z reżyserki – za pomocą specjalnego pilota realizator może m.in. sterować przesłoną kamery i obsługiwać zoom. Operator kamery musi pamiętać, że widz ogląda materiał w małym okienku, czasem o przekątnej zaledwie kilku centymetrów. Dlatego unika szerokich planów oraz filmowania z dużej odległości małych elementów, które w niewielkim oknie odtwarzacza wideo są prawie niewidoczne. Zarejestrowany kamerami obraz trafia na stół mikserski obrazu – służy on montażyście do przełączania obrazu między kamerami oraz dodawania efektów wizualnych, np. podpisów.

Wiele programów realizowanych w studiu wykorzystuje technologię Blue Box. Polega to na tym, że osoby biorące udział w programie stoją na tle zielonej planszy. Zarejestrowany obraz jest przesyłany do tzw. urządzenia kluczującego, które w miejsce zielonego tła wstawia grafikę podawaną z komputera – może to być np. logo stacji lub zdjęcie ładnego krajobrazu. Obraz z grafiką w miejscu zielonej planszy trafia dalej na stół mikserski obrazu.

W programach telewizyjnych dźwięk jest równie ważny jak obraz. Przykładowo warszawskie studio Interia.tv jest przystosowane do rejestrowania dyskusji ośmiu osób równocześnie – używa się do tego przenośnych, bezprzewodowych zestawów mikrofonowych, tzw. mikroportów. W praktyce rzadko zaprasza się do studia aż tylu gości, aby uniknąć sytuacji, że zbyt wiele osób mówi jednocześnie, a widz nic nie może zrozumieć.

Zarejestrowany w studiu dźwięk trafia do procesorów dźwięku, które usuwają wszelkie niedoskonałości sygnału – szumy, buczenie – oraz normalizują stopień głośności dźwięku – dzięki temu cały czas ma on tę samą głośność. Do dalszej obróbki dźwięku służy mikser dźwięku. Realizator programu używa go np. do przełączania kanałów, sterowania czułością.

Sygnały wychodzące z mikserów obrazu i dźwięku tworzą gotowy materiał przeznaczony do emisji na antenie stacji. Trafia on do komputera, który przerabia go na transmisję strumieniową w specjalnie napisanym programie do kodowania sygnału. Aplikacja korzysta z zasobów sprzętowych zainstalowanych w komputerze: karty dźwiękowej Sound Blaster oraz specjalistycznej karty wideo. Transmisja strumieniowa jest wysyłana stałym łączem o przepustowości 4 Mb/s do Krakowa, gdzie znajdują się główne serwery Interia.tv, emitujące sygnał w internecie.

Przygotowywanie materiałów przeznaczonych do późniejszej emisji nie różni się zbytnio od nagrywania programów na żywo. Przede wszystkim nagrania nie zamienia się na bieżąco na transmisję strumieniową, lecz zapisuje na dysk twardy komputera. Do redakcji w Krakowie materiał jest wysyłany w postaci pliku AVI. Tam jest on dodatkowo opracowywany w procesie postprodukcji, który odbywa się w całości na komputerze z wykorzystaniem aplikacji z pakietu Adobe Premier Pro. Usuwane są wszelkie niedoskonałości obrazu i dźwięku, a w razie konieczności wycina się niepotrzebne fragmenty programu. W postprodukcji do obrazu dodawane są elementy graficzne, np. animowane podpisy, oraz tzw. dżingle, czyli materiały reklamujące samą stację, a także poszczególne programy. Dżingle pełnią rolę przerywników w programie głównym.

Do postprodukcji trafiają także materiały zarejestrowane poza studiem, np. na koncertach i różnego rodzaju imprezach. W terenie, podobnie jak w studiu, obraz jest rejestrowany za pomocą niewielkich kamer cyfrowych, które zapisują dane na taśmach standardu Digital Video (DV) w standardzie PAL. Na taśmach DV rejestrowany jest także dźwięk. Materiał z kamery przegrywa się następnie w studiu do pliku AVI i trafia on do postprodukcji.

Opracowany i zmontowany materiał jest konwertowany do postaci trzech plików formatu flash o różnej jakości – 56, 128 i 512 Kb/s, które są umieszczane w bazie danych stacji. Widz może zatem dostosować wielkość obrazu (dźwięk nie jest kompresowany) do przepustowości swojego łącza i oglądać przekaz komfortowo, bez przestojów.

Linki do plików z bazy danych stacji Interia.tv są zamieszczane na witrynie telewizji. Dzięki temu materiały są dostępne dla wszystkich na żądanie. Do plików z bazy danych odwołuje się także program Selektor – podczas transmitowania programów przygotowanych w postaci playlisty.