Migruj bezpiecznie

W mozolnym przenoszeniu plików, dokumentów, zdjęć i filmów z pewnością pomogą zewnętrzne nośniki USB. Możesz również wykorzystać do tego usługi chmurowe, np. Dropboksa, OneDrive’a czy 4Synca. Niestety, zapewniana przez nie przestrzeń dyskowa nie zawsze wystarczy na zmagazynowanie pełnej kopii zapasowej dysku. Na szczęście są i inne sposoby na przesiadkę – oto kilka z nich.

Nie każdy wie, że w popularnym Windows 7 znalazło się specjalne narzędzie do bezproblemowego przenoszenia najważniejszych danych. Dzięki niemu wygodnie prześlesz bądź skopiujesz na nowy komputer pocztę, zdjęcia, dokumenty, ustawienia, a nawet pliki, które sam wskażesz. Co istotne, transfer odbywa się bez naruszania integralności starego systemu, a więc wszystkie pliki pozostają na miejscu.

Uwaga dla posiadaczy Windows XP i Windows Vista: narzędzie do łatwego transferu dostępne jest również i dla tych systemów, ale ma ono postać zewnętrznego programu wymagającego osobnej instalacji. Wszystkie ich wersje znajdziesz na stronie http://pcformat.pl/u/859.

Aby skorzystać z opcji łatwego transferu w systemie Windows, naciśnij przycisk Start i w polu wyszukiwania wpisz Łatwy transfer. Z listy wyników wybierz pozycję Łatwy transfer w systemie Windows, co przywoła okno powitalne kreatora. Po zapoznaniu się z krótkim wprowadzeniem kliknij Dalej.

Na kolejnym ekranie zostaniesz poproszony o wskazanie sposobu transferu plików. Ze względu na bezpieczeństwo danych zalecamy wybór opcji Przy użyciu zewnętrznego dysku twardego lub dysku flash. Na koniec pozostało jeszcze sprecyzowanie, którego komputera w tej chwili używasz. Jeśli jest to maszyna, której ustawienia i pliki chcesz zachować, kliknij To jest mój stary komputer, a zainicjujesz proces zbierania informacji o systemie i wszystkich tych elementach, które można przetransferować.

Po domyślnym doborze zasobów w ramach dostępnych kont użytkowników program poda ci ich szacunkową wielkość. W tym momencie możesz samodzielnie wskazać dodatkowe pliki i foldery, klikając najpierw odnośnik Dostosuj, a następnie wybierając z rozwiniętego menu opcję Zaawansowane. Wywołane w ten sposób okno pozwoli ci na ręczne modyfikowanie listy transferowej. Warto wiedzieć, że mimo niemal pełnej automatyzacji procesu przenoszenia danych narzędzie łatwego transferu nie zawsze poprawnie rozpoznaje istotne dla użytkownika elementy.

Gdy już dokonasz niezbędnych poprawek w spisie przenoszonych zasobów, kliknij przycisk Dalej. W oknie, które zobaczysz, możesz ustawić hasło dla tworzonego pliku łatwego transferu, wpisując je w odpowiednie pola Hasło. Pozostawienie pól pustych będzie oznaczało rezygnację z tego zabezpieczenia. Teraz wystarczy już tylko kliknięcie Zapisz, aby system rozpoczął generowanie pliku wynikowego pod wskazaną nazwą.

O pomyślnym zakończeniu procesu poinformuje cię stosowny komunikat Zapisywanie ukończone. Dodatkowo na koniec otrzymasz od programu wyczerpujące instrukcje, jak przywrócić utworzony właśnie plik na nowym komputerze.

Aby przenieść tak zapisane dane, podłącz wykorzystany przed chwilą zewnętrzny dysk do nowego komputera i po uruchomieniu narzędzia łatwego transferu wskaż źródło pliku Przy użyciu zewnętrznego dysku twardego lub dysku flash. Wybranie w tym momencie opcji To jest mój nowy komputer. uruchomi procedurę migracji, która krok po kroku przeprowadzi cię przez proces odzyskiwania danych. Co istotne, wygląda on niemal identycznie z opisanym wcześniej. Wystarczy doprecyzowanie, które pliki i ustawienia chcesz przywrócić, i naciśnięcie przycisku Transferuj.

Sporą wadą systemowego narzędzia transferowego są jego domyślne ustawienia, które niejednokrotnie nie uwzględniają plików i ustawień wielu popularnych programów, takich jak alternatywni klienci poczty elektronicznej, np. Thunderbird. Aby przenieść jego zasoby do nowego systemu przy użyciu opcji łatwego transferu, konieczna jest ręczna modyfikacja listy transferowej i zaznaczenie całego odpowiadającego Thunderbirdowi katalogu. O dziwo, problemy mogą pojawić się również w przypadku prób migracji najnowszych wersji Outlooka, których lokalizacja zależy nie tylko od systemu, ale również ewentualnych uaktualnień z poprzednich edycji do obecnej.

Podczas wymiany komputera warto zadbać o ustawienia w nowym urządzeniu przeglądarek internetowych, w szczególności utworzonych zakładek i zapisanych haseł. W przypadku starszych edycji Internet Explorera sprawę załatwia wspomniane wcześniej narzędzie do łatwego transferu plików. Najnowsze wersje Google Chrome i Mozilla Firefox oferują wygodniejsze rozwiązanie – automatyczną synchronizację z wieloma urządzeniami przez chmurę. Pokazujemy, jak ją uruchomić.

Konfigurację Firefox Sync, czyli usługi synchronizacji, rozpocznij od założenia konta. W tym celu rozwiń menu umieszczone pod przyciskiem Firefox, po czym wybierz z niego opcję Skonfiguruj usługę Sync. Następnie w nowo wyświetlonym oknie kliknij przycisk Utwórz nowe konto. Po pojawieniu się formularza rejestracyjnego wypełnij go, wpisując w odpowiednie pola swój adres e-mailowy oraz wybrane hasło wraz z potwierdzeniem. Zaakceptuj zasady korzystania z usługi i przepisz kod capcha widoczny w ramce. Jeśli chcesz zmienić domyślne ustawienia synchronizacji, które w tej chwili obejmują wszystkie możliwe elementy przeglądarki, naciśnij przycisk Opcje synchronizacji, a pojawi się stosowna lista.

Konfigurację zakończysz, klikając przycisk Dalej. O zakończeniu poinformuje cię otwarta właśnie zakładka przeglądarki. W tym samym momencie twoje dane są szyfrowane i przesyłane do chmury. Proces ten możesz obserwować na pasku postępu.

Aby połączyć nowy komputer ze swoim kontem Sync, musisz sparować oba urządzenia. Gdy pierwsza synchronizacja dobiegnie końca, przejdź do drugiego komputera i z menu Firefox wybierz ponownie opcję Skonfiguruj usługę Sync. Tym razem jednak w oknie powitalnym wskaż opcję Mam już konto, a na ekranie pojawi się specjalny kod umożliwiający dodanie nowego urządzenia.

Wróć do pierwszego komputera i korzystając z menu, wejdź do opcji przeglądarki. Następnie w zakładce Synchronizacja kliknij odnośnik Sparuj urządzenie, a kiedy na ekranie pojawi się okno zawierające trzy puste pola, wpisz w nie kod, który się wyświetlił na drugim komputerze. Po zatwierdzeniu kodu za pomocą przycisku Dalej i zweryfikowaniu przez chmurę w Firefoksie zobaczysz komunikat Urządzenie połączone. W tej samej chwili na drugim komputerze otworzy się nowa zakładka z komunikatem Konfiguracja zakończona, a w tle rozpocznie się proces automatycznej synchronizacji ustawień.

Aktywacja przechowywania wszystkich ustawień przeglądarki Google w chmurze jest dużo łatwiejsza. Wystarczy, że w momencie uruchomienia przeglądarki zalogujesz się na swoje konto Gmail albo skorzystasz z wbudowanej opcji Zaloguj się w Chrome.

Powtórzenie tej operacji na nowym komputerze bądź innych urządzeniach pozwoli ci w prosty sposób przetransferować swoje zakładki, hasła, rozszerzenia, historie, motywy, a nawet otwarte karty tam, gdzie w danej chwili ich potrzebujesz.

Pamiętaj, że w dowolnym momencie możesz zmienić reguły synchronizacji, klikając w ustawieniach przeglądarki przycisk Zaawansowane ustawienia synchronizacji i odznaczając w kolejnym oknie zbędne pola.

Zamiast żmudnego przeszukiwania systemu i ręcznego tworzenia bezpiecznej kopii najważniejszych plików możesz skorzystać z programu EaseUS Todo Backup Free (aplikację można pobrać z serwisu PC Format Programy). Dzięki niemu zaoszczędzisz czas, klonując całą zawartość dysku twardego i przenosząc ją do nowej konfiguracji. Pamiętaj jednak, że taka migracja może wymagać walidacji systemu operacyjnego za pomocą płyty instalacyjnej Windows. Przed rozpoczęciem operacji musisz jeszcze przygotować nowy dysk twardy (o tej samej lub większej pojemności co stary), montując go w komputerze jako dodatkowy napęd. Dopiero wówczas możesz uruchomić system.

Pojawi się główne okno aplikacji otwarte na zakładce Home. W tym momencie wyświetla ono funkcje dotyczące archiwizacji różnych rodzajów danych. Aby wykonać dokładną kopię dysku twardego, wybierz z bocznego paska opcję Clone i po przełączeniu się widoku kliknij polecenie Disk clone.

W ciągu kilkunastu sekund program automatycznie rozpozna zainstalowane w systemie dyski twarde i wyświetli je w kolejnym oknie w formie graficznego podsumowania. Obejmuje ono zarówno literę dysku, jak i jego całkowitą pojemność, system plików oraz ilość zajętej przestrzeni. Zanim przejdziesz dalej, zwróć uwagę na podział okna na dwie identyczne listy woluminów stanowiące źródła klonowania – Clone source, oraz lokalizacje docelowe – Target location. Z pierwszej wybierz dysk, który zamierzasz sklonować, klikając odpowiadające mu pole. Pamiętaj, że jeśli ma to być wolumin rozruchowy, w szczegółowym opisie dostępnym po naprowadzeniu kursora na jego pozycję na liście musi się znaleźć stosowna adnotacja.

Jeśli twoim nowym dyskiem jest urządzenie SSD, to po wskazaniu źródła oraz punktu docelowego w sekcji Options zaznacz pole Optimize for SSD. W przeciwnym wypadku ogranicz się do aktywowania opcji Sector by sector clone, która pozwoli wykonać dokładną kopię danych, bez względu na sposób ich zapisu logicznego i strukturę. Kliknięcie Next przeniesie cię do okna podglądu rozmieszczenia sklonowanych danych na nowym dysku. W przypadku dysku o większej pojemności program automatycznie utworzy na nim dokładną kopię woluminu źródłowego, dzieląc dysk na partycje. Co istotne, niewykorzystaną część powierzchni pozostawi niealokowaną. Na tym etapie możesz jeszcze zmienić układ partycji, przeciągając aktywne pole w dowolne miejsce.

Aby zainicjować faktyczny proces klonowania, naciśnij Proceed i potwierdź swoją decyzję przyciskiem OK. W zależności od ilości danych znajdujących się na dysku może on trwać od kilkudziesięciu minut do kilku godzin.

Po zakończeniu klonowania i wyjściu z programu warto jeszcze sprawdzić zawartość dysku docelowego za pomocą systemowego eksploratora. Zauważ, że nowa partycja jest mniejsza od fabrycznej pojemności zastosowanego dysku. Jeśli chcesz skorzystać z całej dostępnej przestrzeni, musisz odpowiednio powiększyć partycję albo utworzyć drugą z części aktualnie niealokowanej. O ile jednak do utworzenia nowej partycji wystarczą wbudowane narzędzia systemowe, np. Zarządzanie komputerem, o tyle rozszerzanie za ich pomocą woluminu systemowego nie wchodzi w grę. Do wykonania takiej operacji będziesz potrzebował zewnętrznego programu, np. Partition Wizard Home Edition, EaseUS Partition Master Free bądź opisywany w poprzednim numerze Parted Magic, który pozwoli ci łatwo obejść ograniczenia dotyczące dysków rozruchowych, i to już po zamontowaniu i uruchomieniu systemu w nowej konfiguracji.

Przygotowania do migracji zakończone, czas więc wyłączyć komputer i zamontować nowy dysk w miejsce starego. Gdy to zrobisz, spróbuj uruchomić system. Jeśli ci się to uda, przeprowadzkę możesz uznać za pomyślnie zakończoną. W przeciwnym wypadku niezbędna okaże się pomoc płyty instalacyjnej Windows, z której musisz uruchomić system. Pamiętaj przy tym o ewentualnej zmianie kolejności uruchamiania napędów w BIOS-ie płyty głównej.

Po uruchomieniu instalatora systemu z płyty wybierz spośród widocznych na ekranie opcji naprawę komputera. Po usunięciu problemu zezwól na ponowny rozruch, a system powinien już zadziałać bez zarzutu.