Miliony MP3 gratis!

Ten temat numeru ucieszy melomanów. Pokazujemy w nim, jak korzystać z zamieszczonej na naszej płycie najnowszej pełnej wersji Audials One 9.0 ME, najlepszego programu do słuchania i legalnego pobierania muzyki z internetu. Korzystając z tej aplikacji, będziesz mógł zapisać na dysku zarówno gorące nowości z list przebojów, jak i odkurzone muzyczne klasyki. Audials One jest uniwersalny. Służy jako odtwarzacz, dba o ład i porządek w gwałtownie rozrastającej się audiotece, uzupełnia informacje o wykonawcach i automatycznie ładuje najnowsze pliki MP3 do przenośnego odtwarzacza audio.

Decydując się na program Audials One 9, możesz całkowicie zrezygnować z innych aplikacji multimedialnych. W jednym oknie będziesz miał wszystko, co potrzebne do słuchania muzyki i odtwarzania filmów. Na początek opiszemy instalację programu, wyjaśnimy, do czego służą poszczególne elementy interfejsu oraz co tak naprawdę potrafi pełna wersja z naszej płyty. Interfejs najnowszej wersji został zmodyfikowany, jego obsługa stała się bardzo intuicyjna.

Metody steganograficzne, zaimplementowane w programie Open Puff, w przeciwieństwie do tradycyjnej kryptografii nie nadają się do ukrywania dużych ilości danych. Maksymalna teoretyczna pojemność to 32 MB (256 Mb) danych w jednym pakiecie. To jednak wymaga użycia bardzo dużej liczby plików nośników. Na przykład w jednym zdjęciu JPEG można schować 2–5 KB informacji – tyle, ile zajmuje niedługi list zapisany w czystym pliku tekstowym TXT.

Program możesz pobrać ze strony podanej w ramce „Skąd pobrać”. Nie musisz go instalować. Wystarczy rozpakować archiwum i uruchomić znajdujący się w nim plik wykonywalny. Zanim przystąpisz do ukrywania informacji, przygotuj tajny plik. Za jednym razem można ukryć tylko pojedynczy zbiór. Jeśli masz więcej plików, spakuj je do archiwum ZIP.

Po uruchomieniu programu pokaże się okno startowe, w którym musisz kliknąć przycisk Hide. Pojawi się panel, w którym przeprowadzisz procedurę ukrywania danych. Operacja jest podzielona na 4 etapy, które trzeba wykonać w kolejności, o jakiej informują numerki na początku nazwy każdej sekcji.

W pierwszej kolejności podaj hasła. Program w celu zagwarantowania maksymalnego bezpieczeństwa może chronić przekaz aż trzema hasłami (min. 8 znaków). Jeśli skrajne wymogi bezpieczeństwa nie są potrzebne w twoim przekazie, możesz wyłączyć dodatkowe hasła, odznaczając opcję Enable B i C.

Teraz przejdź do sekcji (2) Data. Kliknij w niej przycisk Browse i wskaż na dysku plik z tajną wiadomością, którą chcesz ukryć w pliku nośniku. Następnie przejdź do sekcji (3) Carrier selection, w której możesz dodać jeden lub wiele plików nośników.

Liczba niezbędnych plików nośników zależy od wielkości tajnego komunikatu. Jeśli szyfrujesz niedługi list w czystym pliku tekstowym, powinno wystarczyć jedno zdjęcie. Aby je dodać, kliknij przycisk Add i wskaż na dysku plik nośnik. Teraz spójrz na pole Selected/Total. Znajduje się tam informacja, czy pojemność pliku nośnika (pierwsza wartość) wystarcza na ukrycie wiadomości (druga wartość).

Jeśli po dodaniu zdjęcia pole Selected/Total będzie czerwone, to oznacza, że pojemność pliku nośnika nie wystarcza do ukrycia listu. W przykładzie w zdjęciu jest 1392 wolnych bitów, natomiast wielkość listu to 2841 bitów. Masz teraz dwa wyjścia: dodać kolejny plik nośnik poleceniem Add albo użyć więcej miejsca w dodanym pliku nośniku.

Aby powiększyć miejsce, przejdź do sekcji (4) Bits election options. Znajdź na liście typ pliku, którego użyłeś jako nośnika, na przykład Jpeg, i rozwiń gałąź z opcjami. Domyślnie jest wybrana wartość 1/5 (20%), co pozwala na użycie 20 proc. miejsca w pliku nośniku. Aby zwiększyć pojemność, kliknij 1/2 (50%). Po tym zabiegu liczba dostępnych bitów pozwala na ukrycie przykładowej wiadomości, o czym informuje zielony kolor polaSelected/Total.

Teraz dodaj wiadomość przynętę, którą będziesz mógł ujawnić, jeśli ktoś spróbuje zmusić cię do wydania hasła. W tym celu kliknij Add Decoy. Pojawi się nowe okno dialogowe OpenPuff - Decoy Data Hiding. W pierwszej sekcji Insert 3 uncorrelated passwords ustanów od 1 do 3 haseł, najlepiej tę samą liczbę co w kroku 3. Hasło musi się różnić od oryginalnego przynajmniej w 25 proc.

Teraz w drugiej sekcji kliknij przycisk Decoy data i wskaż plik z treścią wiadomości przynęty. Pamiętaj, że na list przynętę masz tyle samo miejsca, ile przygotowałeś na oryginalną wiadomość w krokach 6 i 7 warsztatu. Po dodaniu wiadomości kliknij Check & Accept, a po powrocie do głównego okna i zapisz plik(i) z tajną wiadomością.

Co musi wiedzieć odbiorca komunikatu steganograficznego z opisywanej aplikacji? Musi znać hasło oraz liczbę użytych haseł. Musi znać kolejność plików nośników w oknie Carrier Selection (patrz krok poprzedniego warsztatu), jeśli był więcej niż jeden. Musi też wiedzieć, jaki zastosowano poziom wykorzystania bitów w użytych typach plików nośników, jeśli jest inny niż domyślny (patrz krok 5 poprzedniego warsztatu).

Uruchom program Open Puff i kliknij przycisk Unhide. W sekcji pierwszej wpisz zdefiniowane wcześniej hasła. Jeśli użyłeś jednego hasła, odznacz opcję Enable B i C. Uwaga! W tym miejscu decydujesz, czy odszyfrować tajny komunikat czy wiadomość przynętę. Jeśli chcesz odczytać przynętę, wpisz hasło podane w kroku poprzedniego warsztatu.

Przejdź do drugiej sekcji, kliknij przycisk Add Carriers i wskaż na dysku plik lub pliki, które są nośnikami tajnego komunikatu. Uwaga! Pliki muszą być ułożone w identycznej kolejności jak podczas tworzenia tajnego przekazu. Aby uniknąć pomyłek przy dużej liczbie plików, zawsze używaj sortowania według nazwy.

Przejdź do trzeciej sekcji i za pomocą rozwijanych list, powiązanych z użytymi przez ciebie plikami nośnikami, ustaw poziom wykorzystania bitów dla każdego typu pliku, jakie ustawiłeś podczas szyfrowania. W naszym przykładzie rozwijamy gałąź Jpeg i zaznaczamy opcję 1/2 (50%).

Gdy wszystko będzie gotowe, kliknij przycisk Unhide i zapisz na dysku plik z ukrytą wiadomością. Pamiętaj, że w celu zachowania bezpieczeństwa tajnej korespondencji musisz komunikat wymazać z dysku po przeczytaniu go, by nie można było go odczytać nawet za pomocą specjalistycznego sprzętu. W celu trwałego usunięcia komunikatu użyj programu Eraser (http://eraser.heidi.ie/) lub File Shredder (http://www.fileshredder.org/).