Monitory Full HD IPS

Zalety monitorów Full HD IPS

• Bardzo dobre odwzorowanie barw
• Szerokie kąty widzenia
• Rozwiązania przeznaczone dla graczy
• Ceny identyczne jak monitorów z innymi matrycami

Monitory o dużych rozdzielczościach 4K (3840x2160) oraz 2,7K (2560x1440) cieszą się coraz większą popularnością. Ale jeśli komuś zależy na sprzęcie tanim i dobrym, jeszcze długo będzie to monitor Full HD. Najtańsze kosztują już nawet 350 zł, a te z matrycami IPS są o 100 zł droższe. Kupując monitor, warto dopłacić tę kwotę, by mieć gwarancję dobrego obrazu.

Technologia produkcji paneli ciekłokrystalicznych IPS (In-Plane Switching) jest znana od 20 lat, napisano o niej tysiące artykułów, więc nie będziemy powtarzać znanych faktów. Tym, co powinno interesować przeciętnego użytkownika, jest świetne odwzorowanie barw, wysoki współczynnik kontrastu (głęboka czerń), a także szerokie kąty widzenia, dzięki czemu obraz widziany pod dowolnym kątem ma dobre kolory. Dzięki tym zaletom matryce IPS wiele lat temu docenili producenci telewizorów, a później także monitorów i laptopów.

Jedynym mankamentem IPS była dość wolna reakcja subpikseli na impulsy sterujące – gracze narzekali na smużenie. W najnowszych generacjach matryc zlikwidowano ten problem, dlatego obecnie ekrany IPS są stosowane nawet w monitorach dla graczy – o częstotliwości odświeżania 120 Hz, a nawet 144 Hz.

Zresztą firmy (przede wszystkim LG, producent matryc AH-IPS) stale pracują nad poprawą nawet tych parametrów (kolorów, kątów widzenia, kontrastu), które i tak są dobre, więc kolejne generacje monitorów są coraz lepsze. Dzięki temu po zakupie monitor ma idealne parametry – wystarczy postawić go na biurku, włączyć i używać.

Na obraz wpływają inne szczegóły – nie tylko matryca, ale także np. podświetlenie. Między innymi od niego zależy, czy da się uzyskać odpowiednią temperaturę barwową – czy obraz nie będzie zbyt „zimny”, o niebieskawym odcieniu. Choć diody podświetlające ekran są rozmieszczone tylko na jego krawędziach, podświetlenie musi być jednolite na całej powierzchni – nie powinny pojawiać się wycieki światła ani ciemniejsze obszary. Przy średnim i niskim poziomie jasności ekran nie powinien migotać – to także zależy od sposobu sterowania podświetleniem.

Jakość obrazu zależy również od sposobu podłączenia monitora, ale obecnie używane są już niemal wyłącznie cyfrowe interfejsy, które przesyłają obraz bardzo dobrej jakości. Dlatego monitor musi mieć złącza DisplayPort i HDMI, ewentualnie DVI do zapewnienia zgodności z niektórymi komputerami. Obecność wejścia VGA praktycznie nie ma już znaczenia, wejście Thunderbolt jest bardzo rzadko stosowane (głównie w komputerach Mac).

Ekrany IPS są na tyle dobre, że do prawidłowej pracy w zastosowaniach amatorskich nie są potrzebne żadne zaawansowane ustawienia – wystarczy podłączyć monitor i ustawić odpowiednią jasność, adekwatną do oświetlenia w miejscu pracy, a także do zastosowań (w grach i filmach potrzebna jest wyższa jasność). Niemniej jednak nawet te monitory umożliwiają korekcję poszczególnych kolorów składowych RGB, zmianę współczynnika gamma, temperatury barwowej, nasycenia kolorów, podświetlenia, wygładzania obrazu itd.

Dla wielu osób ważne mogą być ustawienia przygotowane z myślą o graczach: regulacja poziomu czerni, ograniczenie czasu reakcji matrycy (overdrive), funkcje takie jak AMD Free- Sync czy Nvidia G-Sync (tylko w droższych produktach).

Praktycznie wszystkie monitory mają zdefiniowane przez producenta tryby pracy odpowiednie do grania, pracy z grafiką, oglądania filmów i sportu itd. Ostatnio coraz częściej można spotkać tryby „do czytania”, w których redukowane jest światło niebieskie. Przez to biel na ekranie ma „brudny” odcień, ale bardziej przypomina barwą papier i mniej męczy wzrok.

Jeśli chodzi o fizyczną konstrukcję monitora, najbardziej przydatnym elementem jest podstawa o regulowanej wysokości. Dzięki temu łatwo dostosować pozycję ekranu do wzrostu użytkownika bez podkładania pod podstawę grubych książek czy pudełek. Niestety regulowana podstawa w tanich monitorach praktycznie nie występuje. Można za to otrzymać „gratisowe” głośniczki.

Dziwi fakt, że w monitorach rzadko spotyka się koncentrator USB, który też nie jest zbyt kosztowny. W praktyce okazuje się bardzo przydatny, bo ułatwia podłączanie słuchawek, pamięci USB i wielu innych akcesoriów. Jeszcze rzadziej monitor ma wbudowaną kamerę internetową.

Nie bez znaczenia jest także wygodny system sterowania, najlepiej przycisk krzyżowy lub minijoystick w połączeniu z intuicyjnym menu ekranowym, co ostatnio stosuje LG czy Samsung.

W teście wzięło udział dziewięć monitorów z matrycami IPS w cenach zaczynających się już poniżej 500 zł. Wszystkie to oczywiście monitory Full HD, o standardowych proporcjach ekranu 16:9 i przekątnych wynoszących 21–24 cale.

Jedną z podstawowych różnic między testowanymi monitorami jest przekątna ekranu, dlatego większe monitory otrzymały wyższe oceny za jakość obrazu, choć nie jest to przewaga duża.

Wspólną cechą monitorów IPS jest porównywalna, bardzo dobra jakość obrazu. Błąd odwzorowania barw wynosi nie więcej niż 4,8 punktu, a w najlepszych przypadkach tylko 2,4 punktu. Mimo że różnica jest dwukrotna, tak naprawdę na wszystkich monitorach kolory robią świetne wrażenie. Gołym okiem nie da się zobaczyć, który monitor zapewnia lepsze odwzorowanie barw.

Zmierzony kontrast wynosi ok. 600:1, a realny czas reakcji matrycy – ok. 20–30 ms. Jasność podświetlenia to przynajmniej 230 nitów, co i tak jest wartością zbyt dużą do komfortowej pracy.

Przy tak wyrównanej jakości matryc o jakości obrazu decydują inne parametry. Często widocznym defektem jest nierówne podświetlenie, objawiające się wyciekami światła spod krawędzi ekranu. Na szczęście w testowanych urządzeniach prawie go nie widać – mieliśmy najwyżej niewielkie zastrzeżenia do kilku monitorów.

Niektóre modele, szczególnie LG, iiyama i Dell, mają zbyt wysoką temperaturę barwową, dla bieli wynoszącą niemal 7000 K (zamiast 6500 K). W zastosowaniach amatorskich nie jest to dużym problemem, bo oko szybko przyzwyczaja się do innej, nieprawidłowej temperatury bieli. W pozostałych monitorach temperatura barwowa również nie jest idealna – najbardziej do pożądanej wartości 6500 K zbliżyły się wszystkie trzy monitory AOC.

Tanie monitory mają zwykle ograniczone wyposażenie, w skład którego wchodzą wbudowane głośniczki, choć Philips 227E6 nie ma nawet tego dodatku. Żadnego monitora nie wyposażono w ergonomiczną podstawę z regulacją wysokości, cztery modele mają otwory do montażu ekranu na ścianie. Brakuje koncentratorów USB, kamerek internetowych czy czytników kart pamięci.

Na tym tle wyróżnia się LG 22MT58, który został wyposażony w tuner telewizji naziemnej oraz kablowej (DVB-T i DVB-C), zestaw analogowych złączy wideo (kompozytowe, komponentowe, SCART), a także wygodnego pilota. Ma też dwa wejścia HDMI. Pełni więc funkcję małego telewizora – ma zresztą wygodne menu ekranowe i liczne funkcje „telewizyjne”. Stąd najwyższa ocena ogólna w teście.

LG 22MT58 kosztuje tyle, ile konkurencja. Jego wadą jest niewielka przekątna ekranu 21,5” – „zwykły” monitor w tej cenie może mieć przekątną 23–24”.

Oprócz IPS w sprzedaży znajdują się ekrany innych typów. Bardzo podobne są matryce PLS, tyle że produkuje je nie LG, a Samsung. Wciąż często stosowane są matryce TN, których zaletą jest przede wszystkim cena, ale mają też plus w postaci dużej szybkości, dzięki czemu sprawdzają się w monitorach dla graczy, szczególnie 120 lub 144 Hz. Rozczarowują za to niskim kontrastem (słabą czernią) oraz słabymi kątami widzenia. Inny popularny typ matryc to VA, obecnie wykorzystywany głównie przez Samsunga. Technologia ma zalety IPS, a przy tym znacznie wyższy kontrast (1000:1 i więcej), ale kosztem dłuższego czasu reakcji matrycy – stąd niewielka liczba monitorów VA dla graczy.

Opisy wybranych monitorów Full HD IPS

Na pierwszy rzut oka monitor wygląda dużo gorzej niż smukłe, nowoczesne modele AOC czy Acera. Jednak gdy okazuje się, że w skład jego wyposażenia wchodzi „gratisowy” tuner telewizyjny, ocena produktu zupełnie się zmienia. Dodatkowo sprzęt funkcjonuje jako odtwarzacz wideo (z pamięci USB), ma otwory montażowe VESA, bardzo wygodnego pilota, funkcję PiP itd. Minusem jest nieco gorsza (choć i tak bardzo dobra) jakość obrazu.

Ekran o grubości zaledwie 7 mm na delikatnej nóżce nie wygląda zbyt stabilnie, ale pozory mylą – konstrukcja jest całkiem solidna. Atutem tego modelu (jak również innych monitorów AOC) jest bardzo dobry obraz: poprawnie ustawiona temperatura barwowa, niewielki błąd odwzorowania barw, równomierne podświetlenie matrycy. Na minus trzeba zaliczyć niewygodne menu, ale do konfiguracji obrazu można użyć programu i-Menu.

Model nie jest już nowy, dzięki czemu obecnie można go dostać w bardzo atrakcyjnej cenie. Pod względem jakości obrazu nie ustępuje najnowszym monitorom. Wręcz przeciwnie – za jakość obrazu otrzymał najwyższą ocenę (dobre kolory, brak defektów). W menu znajduje się funkcja redukcji światła niebieskiego i tryb GamePlus (timer i celownik dla graczy), ale menu ma sporo błędów, a jego obsługę utrudnia zestaw sensorów dotykowych.

Monitor z bardzo wąską, 7-milimetrową ramką wokół ekranu. Sam ekran nie jest tak cienki jak w niektórych monitorach AOC czy Acera, ale dzięki temu można zamontować go na ścianie. Monitor wyróżnia się obecnością trzech różnych cyfrowych wejść wideo. Jeśli chodzi o jakość obrazu, jest ona bardzo dobra, bez większych defektów, choć temperatura barwowa mogłaby być niższa, a przejścia gradientowe na planszach testowych – bardziej płynne.

Wyjątkowo smukły monitor, z ramką o szerokości tylko 7 mm, a także ekranem o grubości zaledwie 6 mm. Pod względem wyposażenia należy do urządzeń bardzo przeciętnych – ma trzy wejścia wideo, wbudowane głośniczki, żadnych innych dodatków. Również w menu brakuje ustawień, choć prawdę mówiąc obraz i tak jest bardzo dobry. Mógłby mieć nieco cieplejsze barwy, przydałby się też krótszy czas reakcji matrycy.

Monitor w wyjątkowo dobrej cenie, poniżej 500 zł, który pod względem jakości obrazu nieznacznie odbiega od innych testowanych modeli. Największym minusem są nieco zbyt ciepłe barwy, co w praktyce skutkuje tym, że obraz ma nieco zielonkawy odcień. Podobnie jak w monitorze Asusa szwankuje także sterowanie za pomocą sensorów dotykowych. Można użyć programu SmartControl, ale nie ma w nim wszystkich ustawień.