Nagrywamy telewizję

Analogowe programy telewizyjne mogą być odbierane i nagrywane na nagrywarce DVD wyposażonej w dysk twardy albo na magnetowidzie. Urządzenia te mają głowicę telewizyjną, są więc niezależne od telewizora. W przypadku telewizji kablowej nagrywać można na dekoderze z nagrywarką. W przypadku DVB-T wszystkie te metody odpadają. Magnetowid czy nagrywarka nie odbierze programu cyfrowego, bo ma tylko głowicę analogową. Nagrywarka od operatora sieci kablowej nie zadziała, ponieważ program jest odbierany „z powietrza”. Rolę dekodera pełni telewizor albo zewnętrzna przystawka do telewizora.

Z wymienionych wcześniej powodów do nagrywania programów DVB-T można użyć tylko tych urządzeń, do których bezpośrednio jest podłączona antena telewizji naziemnej, czyli przystawki (dekodera) DVB-T, a także telewizora. Ale nie są to jedyne metody.

Najwygodniejszy odbiór i nagrywanie telewizji cyfrowej zapewnia telewizor. Musi mieć tuner MPEG‑4 (aby odbierał DVB-T). Natomiast do nagrywania potrzebuje portu USB – podłącza się do niego dysk, na którym program zostanie zapisany.

Oprócz tego potrzebny jest oczywiście dysk USB o jak największej pojemności, bo programy telewizyjne, szczególnie w jakości HD, zajmują sporo miejsca. W uproszczeniu można założyć, że 1 sekunda to ok. 1 MB, zatem godzina programu to 3,6 GB. Jeśli chcesz nagrać np. 100 odcinków serialu o takiej długości, potrzeba na to około 360 GB.

Nagrywanie programów nie jest trudne – wystarczy podłączyć dysk do portu USB, a następnie odpowiednim przyciskiem na pilocie uruchomić nagrywanie. Można też zaplanować nagrywanie, korzystając z funkcji elektronicznego programu (EPG).

Jeśli do odbioru programu korzystasz z zewnętrznej przystawki DVB-T (tunera, dekodera), również on zwykle ma port USB, przeznaczony właśnie do zapisu programów na dysku zewnętrznym. Nagrywanie rozpoczyna się natychmiast po naciśnięciu odpowiedniego przycisku pilota. Można je również zaprogramować z wyprzedzeniem, a nawet cyklicznie.

Sporą zaletą większości przystawek DVB-T jest to, że nie wymagają specjalnego formatowania dysku, a ponadto nagrywają programy w standardowych plikach wideo. Pozwala to odłączyć dysk i obejrzeć nagrania na telewizorze, odtwarzaczu blu-ray czy komputerze. Nagrania można później edytować, np. usuwać z nich reklamy, co pokażemy w dalszej części artykułu.

Nowe przystawki DVB-T dają jeszcze inną możliwość, wynikającą z cyfrowej transmisji programów. Każdy multipleks to pakiet programów nadawanych na wspólnej częstotliwości, które przystawka i tak odbiera, choć na ekranie wyświetla tylko jeden z nich. Nic nie stoi na przeszkodzie, by w tym samym czasie oglądać i nagrywać zupełnie różne programy, co realizują obecne urządzenia do odbioru DVB-T. Warunkiem jest tylko to, by były to programy z tego samego multipleksu.

Istnieją co najmniej dwa sposoby nagrywania programów DVB-T przy użyciu komputera. Najtańszym jest tuner telewizji cyfrowej, podłączony do portu USB. Oprogramowanie tunera zawsze daje możliwość nagrywania programów. Potrzebny jest tylko pojemny dysk twardy.

Drugim sposobem jest specjalna karta PCI do przechwytywania wideo, np. taka, jak AVerMedia DarkCrystal HD Capture Pro. Urządzenie jest dość drogie, bo kosztuje około 400 zł. Jednak po instalacji w komputerze potrafi przechwycić obraz z niemal dowolnego źródła HDMI, a więc przestawki DVB-T, konsoli, innego komputera itd. Warunkiem jest brak zabezpieczenia treści (HDCP). Rozwiązanie jest więc bardziej uniwersalne niż tuner.

Nie należy zapominać również o tym, że każda przystawka DVB-T ma wyjście analogowe, z którego już mało kto korzysta. Istnieje jednak możliwość podłączenia do niego dowolnego urządzenia analogowego, np. z wejściem kompozytowym, a więc magnetowidu, nagrywarki DVD, komputera z tunerem analogowym itd. To rozwiązanie archaiczne, dające najgorszą jakość obrazu i dźwięku, jednak nadal dostępne.

Nagrane programy telewizyjne często mają zbędne fragmenty – czołówkę na początku, długie napisy na końcu, reklamy pośrodku. Pokażemy, jak „pociąć” nagranie, by później wygodnie z niego korzystać.

Nie każde nagranie z DVB-T można poddać edycji. Wiele telewizorów zapisuje pliki we własnym formacie, którego nie da się otworzyć na komputerze. W przypadku przystawek DVB-T jest zupełnie inaczej – cały materiał, nawet w jakości HD, można bez problemu edytować – wystarczy przegrać go z pamięci USB na dysk komputera. Edytować można również pliki zapisane bezpośrednio na komputerze, np. przez tuner USB lub kartę przechwytywania wideo.

Programy DVB-T są często zapisane w postaci strumienia wideo MPEG‑4 Transport Stream (rozszerzenie pliku: MTS, M2TS, MPG itd.) i nie każde narzędzie do edycji potrafi go obsłużyć. My proponujemy darmowego Movie Makera z pakietu Windows 2012 Essentials.

Skopiuj na dysk komputera materiał wideo, który chcesz edytować. Sprawdź, czy po dwukrotnym kliknięciu na pliku zostanie on odtworzony. Jeśli nie, prawdopodobnie brakuje kodeków, które trzeba doinstalować. Sprawdź również, czy masz w systemie program Movie Maker – nie jest składnikiem systemu Windows, ale można go pobrać za darmo.

Jeden z najpopularniejszych pakietów kodeków to K-Lite Codec Pack. Przejdź pod adres http://pcformat.pl/u/565 i pobierz standardową wersję, klikając Download.

Następnie zainstaluj kodeki w standardowy sposób. Chociaż już sam instalator proponuje wiele opcji konfiguracyjnych, nie musisz niczego zmieniać.

Jeśli w systemie nie masz Movie Makera, przejdź pod adres http://pcformat.pl/u/566 i kliknij Pobierz teraz, a następnie w pasku powiadomień kliknij Uruchom.

W oknie Podstawowe programy Windows 2012 kliknij opcję Wybierz programy, które chcesz zainstalować. Na liście programów pozostaw zaznaczone Galeria fotografii i program Movie Maker i kliknij Zainstaluj.

Gdy masz już potrzebne składniki, możesz rozpocząć edycję. Przygotuj się na to, że w przypadku pełnometrażowego filmu potrwa ona długo – zapis materiału może trwać nawet kilka godzin.

Uruchom program Movie Maker. Kliknij Dodaj wideo i zdjęcia, a następnie wybierz z dysku plik wideo, który chcesz edytować.

Suwakiem lub strzałkami znajdującymi się pod okienkiem z filmem przejdź do miejsca, w którym chcesz uciąć film, np. do ostatniej klatki filmu przed reklamą. Na wstążce Edycja kliknij Podziel. Teraz film składa się z dwóch fragmentów.

W identyczny sposób przejdź do kolejnego miejsca, w którym chcesz podzielić film, np. do pierwszej klatki filmu po reklamie, i ponownie kliknij Podziel. Masz już trzy fragmenty: film, reklama, film.

Kliknij prawym klawiszem myszy fragment, którego chcesz się pozbyć, z menu kontekstowego wybierz Usuń. Możesz też skasować niechciany fragment klawiszem [Del].

Często nagrania są dzielone na fragmenty, każdy po 2 GB, co wynika z ograniczenia systemu plików na pamięci USB. W programie Movie Maker można połączyć je w całość. By dokleić kolejny fragment filmu, przejdź do wstążki Strona główna, kliknij Dodaj wideo i zdjęcia, a następnie wybierz odpowiedni plik z dysku. W sposób pokazany powyżej usuń z niego reklamy.

Po zakończeniu edycji zapisz film. Z menu aplikacji wybierz kolejno opcje: Zapisz film, Wysoka rozdzielczość. Możesz także wybrać inny format filmu, np. zoptymalizowany na smartfon. Wskaż dowolny folder na dysku, do którego ma trafić nagranie. Po kilkudziesięciu minutach, a maksymalnie kilku godzinach, film zostanie zapisany.