Pokaż ruch na zdjęciu

Kluczem do sukcesu w tej technice jest odpowiednie przygotowanie materiału źródłowego. Cała sekwencja powinna być zarejestrowana na jednym tle. Musisz sfotografować akcję w jednym miejscu i na czas ekspozycji unieruchomić aparat. Najlepiej użyć statywu, ale możesz także oprzeć się o mur czy drzewo. Drobne różnice w kadrze, które są nieuniknione przy fotografowaniu z ręki, da się wyeliminować w czasie łączenia zdjęć w programie graficznym.

Przystępując do fotografowania, trzeba się zdecydować, jaką ogniskową zrobić zdjęcie. Polecamy krótką, czyli zastosowanie maksymalnego szerokiego kąta zoomu. Im szerszy kąt widzenia obiektywu, tym więcej faz ruchu można zarejestrować na wspólnym tle.

Jeśli korzystasz z aparatu kompaktowego, najlepiej, żeby twój model miał w takim ustawieniu obiektywu ogniskową 24 mm (ekwiwalent dla 35 mm). Fotografując lustrzanką, warto się postarać o szerokokątny zoom o ogniskowej zaczynającej się od 16 mm (ekwiwalent dla 35 mm). Jeśli nie masz takiego, wystarczy standardowa ogniskowa 28 mm.

Aby osiągnąć oczekiwany efekt, niezbędne jest właściwe dobranie ekspozycji. Wszystkie zdjęcia muszą być naświetlone w identyczny sposób, żeby poszczególne fazy ruchu nie różniły się jasnością. Jak to osiągnąć?

Najlepiej skorzystać z trybu manualnego, który umożliwia ręczne ustawienie przysłony i czasu naświetlania. Mają go wszystkie lustrzanki i bardziej zaawansowane kompakty. Światłomierz w trybie manualnym pokazuje na skali +/-, o ile EV wybrane wartości odbiegają od optymalnych parametrów. Dobrany na podstawie wskazań światłomierza czas warto przetestować kilkoma próbnymi zdjęciami.

Jeśli nie masz trybu manualnego, zrób zdjęcia w trybie Auto. Ewentualne różnice w ekspozycji będziesz musiał wyrównać w programie graficznym. Dobrze jest też ustawić ręcznie balans bieli dla aktualnej sytuacji oświetleniowej, by zdjęcia nie różniły się kolorami.

Na końcu pozostaje wybór trybu zdjęć seryjnych. W zależności od możliwości twojego aparatu wybierz tryb zdjęć z prędkością min. 3 kl./s. Optymalną szybkością do pokazania faz ruchu szybko przemieszczających się ludzi jest min. 6 kl./s. Aparaty kompaktowe lub hybrydowe umożliwiają robienie zdjęć seryjnych z wykorzystaniem elektronicznej migawki z prędkością 10 kl./s i więcej. Możesz wybrać taki tryb. Liczba ekspozycji, szczególnie jeśli będziesz fotografował z prędkością np. 30 kl./s lub 60 kl./s, znacznie przekracza potrzeby, więc będziesz musiał wybrać 5–10 najlepszych klatek do montażu.

Jeśli nie masz jeszcze GIMP-a, wejdź na stronę www.gimp.org/downloads/, pobierz i zainstaluj najnowszą stabilną wersję dla Windows. Instalacja przebiega bez problemu. Po uruchomieniu programu i wybraniu zdjęć źródłowych możesz przystąpić do pracy. Jeśli chcesz zapisać projekt z warstwami, użyj pliku XCF.

W głównym oknie programu GIMP, zatytułowanym Edytor obrazów GIMP, kliknij kolejno: Plik, Otwórz jako warstwy. Następnie w oknie Otwarcie obrazu znajdź katalog, w którym zapisałeś pliki źródłowe do montażu. Zaznacz wszystkie pliki myszą i kliknij Otwórz.

GIMP wczyta pliki i ułoży je na warstwach w jednym projekcie. Zdjęcia są odczytywane w kolejności zrobienia, dlatego na samej górze stosu znajduje się warstwa z ostatnią fazą ruchu. Ze względów praktycznych lepiej pracować z odwrotną kolejnością: na górze pierwsza faza, dlatego kliknij: Warstwa, Stos, Odwróć kolejność warstw.

Teraz musisz uporządkować warstwy, żeby się nie pogubić w dalszej pracy. Znajdź paletę z warstwami, znajduje się w oknie Warstwy, Kanały, Ścieżki, Cofnięcie, i kliknij dwukrotnie warstwę na samej górze. Gdy pojawi się pole edycji, zmień jej nazwę na Faza 1 i potwierdź klawiszem [Enter]. Dalszym warstwom nadaj nazwę z kolejnymi numerami porządkowymi.

Jeśli robiłeś fotografię z ręki, musisz dopasować położenie tła. Prześledź, jak się ono zmienia, włączając i wyłączając widoczność warstw za pomocą ikony z symbolem oka na panelu Warstwy. W przypadku przykładowego montażu ważne jest to, by pierwszy plan, w szczególności strumień, był w tym samym położeniu na wszystkich warstwach.

Dopasujemy tło do zdjęcia na warstwie Faza 2. Używając ikony z symbolem oka, wyłącz wszystkie warstwy poza wspomnianą. Następnie włącz warstwę Faza 1, zaznacz ją myszą, a następnie uczyń ją częściowo przezroczystą, zmniejszając wartość opcji Krycie do ok. 50 proc. Na obrazie będzie widać 2 fazy ruchu i różnice w tle.

Teraz z palety Przybornik wybierz narzędzie Przesunięcie i kliknij warstwę Faza 1. Następnie za pomocą klawiszy kierunkowych ustaw ją, by najważniejsze elementy nakładały się na siebie. Jeśli będziesz dostrajał położenie niżej leżącej warstwy do położonej wyżej, przeciągnij ją na chwilę powyżej wzoru, a po dopasowaniu przesuń warstwę z powrotem na właściwe miejsce.

Jeśli przechyliłeś aparat przy jednym ze zdjęć, możesz wyrównać horyzont za pomocą narzędzia Obrót. Często przydaje się też możliwość rozciągnięcia kadru za pomocą narzędzia Skalowanie. Inne błędy wyeliminujesz, korzystając z opcji Zmiana perspektywy. Wszystkie narzędzia są na palecie Przybornik.

Operację dopasowywania położenia przeprowadź dla wszystkich kadrów w projekcie.

Gdy wszystkie warstwy będą poprawnie ułożone, możesz przystąpić do maskowania, co jest niezbędne, by na tle jednego z kadrów wyświetlić fazy ruchu ze wszystkich pozostałych. W tym warsztacie pokażemy, jak zamaskować warstwy, by fazy ruchu pojawiły się na tle ostatniego kadru.

Wyłącz wszystkie warstwy, klikając ikonę oka znajdującą się przy każdej z warstw na palecie Warstwy. Następnie wyświetl warstwy pierwszą i drugą. Pierwsza to element ruchomy, a druga jest tłem, którego użyjemy do starannego zamaskowania tła poruszającej się postaci. W przykładowym warsztacie wyświetlamy warstwy Faza 1 i Faza 2.

Teraz musisz dodać do warstwy maskę, która zakryje wszystko poza poruszającym się obiektem. W tym celu kliknij prawym klawiszem myszy ikonę warstwy na palecie Warstwy i z menu kontekstowego wybierz Dodaj maskę warstwy. W oknie Dodanie maski warstwy, które się teraz pojawi, zaznacz opcję Czarna i kliknij przycisk Dodaj.

Cały obraz na warstwie zniknął pod maską. Teraz musisz usunąć jej fragment znad poruszającego się elementu. Maskę dodajesz i usuwasz za pomocą pędzla, malując odpowiednio czarnym lub białym kolorem. Ponieważ chcesz usunąć fragment warstwy, wybierz z palety Przybornik narzędzie Pędzel. Następnie kliknij strzałki znajdujące się przy kolorach, by jako pierwszoplanowy kolor włączyć biały.

W panelu ustawień narzędzi znajdź opcję Pędzel, kliknij znajdującą się obok ikonę i z palety wybierz duży pędzel o miękkich brzegach. Za pomocą suwaka Skala dostosuj jego wielkość do obrazka. Następnie, malując po ekranie, odsłoń fazę ruchu z zamaskowanego zdjęcia. Pamiętaj, że aby edytować maskę, a nie obraz na warstwie, maska musi być zaznaczona na palecie Warstwy.

Dopasuj maskę, by elementy tła nie zasłaniały kolejnej fazy ruchu. Powiększ obraz za pomocą skali znajdującej się w pasku statusu i mniejszym pędzlem, przełączając się między trybem dodawania i odejmowania maski (czarny/biały kolor) za pomocą klawisza [X], starannie wyznacz granicę między zdjęciem fazy ruchu a obrazem tła. Powtórz tę operację dla wszystkich faz ruchu, zawsze malując górną warstwę na tle leżącej poniżej.

Gdy zamaskujesz tło z poszczególnych faz ruchu, wszystkie będą wyświetlone na warstwie tła ostatniej fazy ruchu (Faza 7). Układ warstw i masek powinien wyglądać jak na ilustracji. Jeśli zdjęcie zrobiłeś z ręki i kadry nieco różniły się od siebie, wytnij za pomocą narzędzia Kadrowanie środek obrazu, eliminując w ten sposób ubytki obrazu. Gotowe zdjęcie zapisz jako plik w formacie JPEG.