Rozbuduj instalator

Na płytach instalacyjnych systemów operacyjnych, nie tylko Windows, są umieszczone elementy mało przydatne w naszych warunkach. Brakuje za to innych istotnych modułów. Jeśli jesteś doświadczonym użytkownikiem komputera i nie boisz się eksperymentować, możesz przygotować własny, samodzielnie zmodyfikowany dysk instalacyjny systemu Windows, zawierający dodatkowe elementy. Możliwe jest dodanie do oryginalnego obrazu indywidualnych programów i wstępne skonfigurowanie wyglądu Windows. Możliwa jest także konfiguracja kont użytkowników, czy nawet wpisanie na stałe klucza instalacyjnego. Programem, który potrafi to wszystko, jest darmowy WinReducer. Aplikację można pobrać z serwisu PC Format Programy (wersja dla systemu Windows 7) lub (wersja dla systemu Windows 8).

Pamiętaj, by zainstalować wersję WinReducera odpowiednią do systemu operacyjnego, który chcesz modyfikować (oprócz wersji do Windows 8 dostępna jest także wersja do Siódemki, a wkrótce także do Windows 8.1). Zwróć również uwagę, że aplikacja nie zadziała z obrazami wersji „upgrade”. Poza tym WinReducer będzie funkcjonował prawidłowo jedynie wtedy, gdy poprawnie go skonfigurujesz. Odpowiednie okno dialogowe wyświetli się natychmiast po zakończeniu instalacji. Wgrywanie dodatkowych plików i modyfikacja instalatora Windows jest prosta i polega jedynie na przechodzeniu między kolejnymi oknami kreatora.

Instalacja programu przebiega prawie standardowo. Ostatnie okno instalatora zawiera ścieżki do aplikacji, bez których WinReducer nie zadziała. Czerwony pasek informuje o braku odpowiedniego modułu. Na szczęście nie trzeba samodzielnie szukać poszczególnych aplikacji. Linki umieszczone są w oknie. Klikając kolejne łącza, pobierz i zainstaluj kryjące się za nimi programy.

W kolumnie po lewej stronie okna zaznacz kolejno pole obok każdej nazwy programu. Zarówno w sekcji 32 bits, jak i 64 bits. Po kliknięciu danego pola na ekranie zobaczysz standardowe okno, w którym będziesz musiał wskazać zapisany podczas instalacji na dysku plik wykonywalny wybranego narzędzia. Wybór zaakceptuj przyciskiem Otwórz.

Gdy podłączysz do WinReducera odpowiednie moduły, wszystkie pola obok nazw programów będą miały kolor zielony, a wewnątrz wyświetlą się ścieżki do aplikacji. Ścieżkę pozostaw bez zmian. Zakończ konfigurację, klikając przycisk SAVE. Potwierdź komunikat przyciskiem OK.

Aby utworzyć płytę instalacyjną systemu dopasowaną do własnych wymagań, trzeba mieć oczywiście dostęp do oryginalnej wersji instalacyjnej Windows. WinReducer operuje na obrazie ISO oryginalnej płyty instalacyjnej zapisanym na dysku twardym. Obraz musisz przygotować wcześniej, korzystając z programu do nagrywania płyt, np. Burning Studio lub innego, który ma funkcję tworzenia obrazów ISO. Uważnie wykonaj opisywane poniżej kroki, bo aplikacja nie umożliwia cofnięcia wielu operacji oraz ustawień i w razie błędu wszystko trzeba zaczynać od początku.

Okno programu pojawia się na ekranie po zakończeniu instalacji. Zaznacz opcję Extract an ISO i kliknij przycisk Open. Zamknij komunikat przyciskiem Tak. W standardowym oknie wskaż plik obrazu ISO płyty instalacyjnej i kliknij Otwórz. Operacja wyodrębniania danych może potrwać dłuższą chwilę, musisz poczekać na jej ukończenie.

Zaznacz wersję systemu, którą chcesz modyfikować. Gdy to zrobisz, kliknij przycisk Mount.

Zamiast ograniczać, co przynosi niewielkie efekty, lepiej zaktualizować i rozbudować wersję instalacyjną Windows o własne elementy. Narzędzia potrzebne do tego celu zgromadzono na kolejnych kartach WinReducera.

Kliknij grupę Customization. Pierwsza karta, Appearance, służy do zmiany elementów wizualnych systemu. Tematy i tła skonfigurujesz na karcie Theme Pack. Zaznacz pole Load i wskaż na dysku pliki z tematami.

Możesz także pobrać dodatkowe tematy graficzne z internetu, klikając łącze Download Theme Packs. Domyślną tapetę – Desktop Wallpaper, ekran blokowania – Lockscreen, czy tło startowe – Boot Background ustawisz za pomocą opcji poniżej. Za każdym razem po zaznaczeniu danego pola musisz wskazać odpowiedni plik na dysku. Podgląd elementu jest widoczny u dołu okna.

Domyślną czułość myszy oraz kursory przypisane do poszczególnych operacji w systemie określisz na karcie Mouse. Zaznacz pole Sensitivity i na liście obok ustaw szybkość poruszania się kursora. Teraz zaznacz Configure Cursors, następnie zaznacz pola przypisane do zadań i wskaż pliki z odpowiednimi wersjami wyglądu kursora. Przejdź na kartę Control Panel i zaznacz View. Lista po lewej służy do zdefiniowania sposobu wyświetlania ikon w panelu sterowania. Zaznacz Configure, by dostosować elementy panelu. Wskazanie obiektu na liście poniżej spowoduje, że zostanie dodany, brak zaznaczenia będzie skutkował usunięciem go z panelu sterowania.

Na karcie Various znajdującej się obok pola Open Files Click jest widoczne rozwijane menu. Pozwala ono skonfigurować sposób reakcji na kliknięcie myszą (pojedyncze lub podwójne). Położenie paska narzędzi określisz w sekcji Taskbar. Za pomocą opcji z sekcji Desktop Context Menu dodasz do menu kontekstowego prawego przycisku myszy polecenia zamknięcia czy zrestartowania komputera. Po zaznaczeniu wybranej pozycji wyświetlany w systemie opis polecenia możesz wpisać w pole obok:

Parametry związane z Internet Explorerem 10 znajdują się na karcie Internet Explorer 10. Klikając Start Page, wybierzesz stronę startową wyświetlaną po instalacji. Sekcja Browser Adress Bar Auto Complete służy do konfiguracji działania paska adresu, na przykład funkcji autouzupełniania czy wyszukiwania. Funkcje bezpieczeństwa, takie jak usuwanie ciasteczek czy historii, autorzy zgrupowali w sekcji Browser Privacy.

Kliknij kartę Services i zaznacz pole Enable. Za pomocą list w prawej kolumnie skonfiguruj domyślne działanie podstawowych usług systemowych:

Przejdź do karty System. To jeden z istotniejszych punktów konfiguracji płyty instalacyjnej. W tym miejscu dodasz do tworzonej płyty najnowsze poprawki i sterowniki. Nie będziesz musiał ich potem pobierać i instalować. Tutaj dostosujesz także katalogi użytkowników – sekcja Users, i foldery tymczasowe – sekcja Temporary directories. Po zaznaczeniu danego pola, np. Drivers, wskaż na dysku plik sterownika. Zanim klikniesz pole Updates, możesz pobrać poprawki systemowe na dysk. Służy do tego przycisk Updates Download Tool. Otworzy się okno Updates Download Tool. W sekcji Architecture określ architekturę systemu, a potem za pomocą przycisku Choose wskaż katalog na dysku, w którym zostaną umieszczone poprawki. Kliknij Check. Wybierz poprawki, zaznaczając w sekcji Updates odpowiednie pola i przyciski. Rozpocznij pobieranie przyciskiem DOWNLOAD.

Otwórz grupę Unattended i zaznacz pole Enable. Zamknij okno komunikatu przyciskiem Tak. Kliknij Accept EULA, by automatycznie zaakceptować licencję użytkownika. Pole Skip Language służy ominięciu etapu konfiguracji języka i klawiatury. Domyślne ustawienia skonfiguruj na listach po prawej. Możesz także automatycznie dodać do płyty instalacyjnej klucz. Nie będzie go trzeba później wpisywać. Posłuż się w tym celu opcją Skip Serial Number.

Karta Internet Explorer to jedynie kilka parametrów przeglądarki. Ciekawsze opcje znajdziesz na karcie Windows Setup. Zaznaczając Administrator Account, skonfigurujesz konto administratora systemu, łącznie z hasłem dostępu. Podobnie postąpisz z kontem użytkownika. Możesz nawet włączyć opcję automatycznego logowania. Nazwę komputera wpiszesz w pole Computer Name, a nazwę grupy roboczej w pole Work Group. Inne ustawienia to na przykład domyślna rozdzielczość ekranu – Screen resolution, czy sposób instalowania aktualizacji – Protect your PC.

Kończąc, przejdź do karty APPLY i kliknij przycisk Launch. Rozpocznie się generowanie nowego obrazu Windows. Po zakończeniu tego procesu nagraj obraz na płytę. Twój specjalny dysk instalacyjny jest już gotowy.