Smartfon z Androidem - najtańsze rządzą?

W artykule znajdziesz:

• Charakterystykę tanich smartfonów
• Omówienie wyników testu ośmiu urządzeń DualSIM
• Opis 2 najciekawszych modeli

Producentom tanich smartfonów bardzo trudno wyróżnić się atrakcyjną specyfikacją lub wyglądem urządzenia. Ich możliwości ogranicza oferta chińskich fabryk, które dostarczają gotowe produkty. W efekcie na polski rynek trafiają modele różnych marek, ale bliźniaczo do siebie podobne, a wygrywa ten, kto zaproponuje najniższą cenę.

Słabością wyświetlaczy tanich smartfonów są wady techniczne, np. małe kąty widzenia obrazu, zbyt niska rozdzielczość oraz daleka od wzorcowej kolorystyka (obraz jest zimny – dominują niebieskie odcienie). Nie napotkasz za to problemów z obsługą komend dotykowych. Druga dobra wiadomość jest taka, że masz duży wybór przekątnych ekranu – od mniej niż 3 cali do 4,5 cala. W naszej opinii minimalna przekątna wymagana do wygodnej obsługi ekranu dotykowego to 3,5 cala.

Poza nielicznymi wyjątkami – patrz tabela – tanie telefony nie sprawdzą się jako narzędzie do grania i oglądania filmów. W pierwszej czynności przeszkadza niska wydajność procesora. Drugą formę aktywności ogranicza słaby akumulator.

Tanie smartfony działają pod kontrolą systemu Android w wersji 4.2 i nie możesz liczyć na aktualizację do nowszej wersji. Nie jest to jednak poważny problem – ta wersja systemu to produkt w pełni funkcjonalny. Mankamentem są natomiast drobne niedoróbki w oprogramowaniu. Najdokuczliwsze dotyczą kwestii języka interfejsu. Tu i ówdzie napotkasz nazwy opcji w języku angielskim (zdarza się to głównie w ustawieniach oraz w aplikacji aparatu). Bardziej przeszkadza brak polskiego słownika podczas pisania na klawiaturze. Normalnie ta funkcja poprawia błędy i uzupełnia wpisywane wyrazy.

Mniejsi producenci mają także skłonność do zaśmiecania pamięci swoich urządzeń zbędnymi aplikacjami, które nie zawsze da się łatwo usunąć.

Do testu wybraliśmy smartfony, których cena nie przekracza 500 zł. Skoncentrowaliśmy się na produktach mniejszych producentów. W teście znalazła się też Nokia X jako punkt odniesienia prezentujący możliwości dużych producentów w tym segmencie rynku.

Do konstrukcji tanich smartfonów nie mamy większych zastrzeżeń. Pomniejsze wady to lekko wystający obiektyw aparatu (wszystkie z wyjątkiem Nokii); zły projekt wylotu głośnika (dźwięk jest tłumiony, gdy smartfon leży na blacie), np. w myPhone; nietypowo wysoka i niewygodna lokalizacja przycisku blokady w 4,5-calowym Overmaksie. Z wyjątkiem Nokii wszystkie testowane modele mają trzy wygodne i dobrze oznaczone przyciski pod ekranem. W modelach z pierwszej trójki dodatkowo podświetlone.

Połowa z przetestowanych urządzeń ma ekrany 4,5 cala – to aktualnie najpopularniejsza grupa tanich smartfonów. Wśród nich dwa wymagają wyróżnienia. Model Overmax Expi jako jedyny ma wysoką rozdzielczość qHD, co pozytywnie wpływa na jakość obrazu. Z kolei smartfon Kazam zasłużył na krytykę za bardzo małe kąty widzenia obrazu.

W ponad połowie przetestowanych urządzeń zwróciła naszą uwagę niska jasność ekranu. Podejrzewamy, że jest to ze strony producenta celowe ograniczenie, które ma zapobiec szybszemu wyczerpywaniu się baterii. Skutek uboczny to nieczytelny obraz, gdy smartfonu używasz w mocnym słońcu.

Oprócz wydajności procesora i akumulatora ważnym parametrem jest pojemność pamięci. Mała ilość RAM-u negatywnie wpływa na płynność działania smartfonu nawet podczas najprostszych czynności (np. otwierania aplikacji). Przerywanie animacji interfejsu zauważyliśmy przede wszystkim w Nokii i modelu Kazam, ale także smartfony z czołówki miewają kłopoty. Pojemność pamięci flash jest bardzo skromna we wszystkich testowanych modelach. Tylko myPhone zdecydował się na dołączenie do urządzenia karty pamięci. W innych telefonach będziesz musiał dokupić ją samodzielnie (to mały wydatek).

Jeśli zależy ci na funkcji robienia zdjęć i kręcenia filmów, unikaj modeli Kazam, ModeCom, Goclever i mniejszego telefonu Overmax. W zależności od modelu przeszkodą w uzyskaniu dobrych fotek jest albo niska rozdzielczość matrycy, albo brak autofocusu (a czasami obu rzeczy naraz, np. w Overmax Famy 2).

Zakup bardzo taniego smartfonu polecamy osobom, które dotychczas posiadały klasyczny telefon. Ale tylko pod warunkiem, że zamierzają korzystać z nowych funkcji, np. internetu, poczty czy Facebooka. Bardzo gorąco namawiamy do instalowania dodatkowych aplikacji. Warto eksperymentować – większość programów jest darmowa (część wyświetla reklamy), a zakres, w jaki poszerzają możliwości smartfonu, jest ogromny. Na początek lepiej nie przesadzać z przekątną wyświetlacza – 4 cale będą w sam raz.

Opisy wybranych smartfonów

Wykonany z plastiku myPhone ma tylną klapkę pokrytą cienką warstwą gumy i krawędź obudowy pod przyciskami ściętą pod niewielkim kątem. Z obudowy wyraźnie wystaje obiektyw, a wylot głośnika jest zasłonięty, gdy smartfon leży płasko na blacie. Ekran smartfonu ma bardzo poprawną kolorystykę. W testowanym modelu niewłaściwie działała regulacja jasności wyświetlacza, a ekran był bardzo ciemny. Mocne punkty Fun 2 to akumulator oraz aparat. Smartfon wygrywa w obu kategoriach. Weź jednak pod uwagę, że aparat nie ma lampy doświetlającej kadr. W pudełku z urządzeniem znajdziesz plastikowe etui. Interfejs systemu poddano niewielkim zmianom (w większości kosmetycznym). Najbardziej zmodyfikowano pasek powiadomień. Domyślny ekran pisania wiadomości ma bardzo małe pole edycji, gdy używasz smartfonu, trzymając urządzenie pionowo.

To pierwszy smartfon z Androidem tego producenta. Od innych testowanych modeli odróżnia go oryginalny interfejs. Ikony aplikacji mają postać dużych prostokątów (kafelków), których kolor możesz zmieniać. Zlikwidowano ekran aplikacji, a menu uruchomionych programów zawiera także powiadomienia. X ma kanciastą, ale dobrze wykonaną obudowę (dostępną w kilku kolorach). Duże przyciski na bocznej krawędzi wyraźnie wystają poza bryłę i łatwo ich używać. Pod ekranem znajduje się tylko jeden klawisz. Nokia X nie korzysta z usług Google (poczty, kalendarza, dysku sieciowego, nawigacji on-line, sklepu z muzyką) jak inne smartfony z Androidem. Sklep z aplikacjami zastąpiono alternatywnym sklepem Nokii o znacznie mniejszej ofercie. Sklep nie wymaga tworzenia konta, a zakup płatnych programów jest możliwy bez podawania numeru karty kredytowej.