Telewizja XXI wieku

Na początku stycznia polski internet zelektryzowała informacja, że Netflix wchodzi do Polski. Netflix to serwis VoD – akronim pochodzi od angielskiego zwrotu „video on demand”, co można przetłumaczyć jako „wideo na życzenie”. Jest to więc nic innego jak wypożyczalnia filmów, w której nie wypożycza się fizycznie nośników, a płaci za strumień danych z filmem. Serwisy VoD strumieniujące wideo przez sieć sprawiły, że praktycznie każdy film lub serial jest na wyciągnięcie ręki. Zniknęła też zmora wszystkich użytkowników wypożyczalni – konieczność oddawania filmów w terminie. Rzecz jasna do korzystania z takiego serwisu niezbędne jest szybkie połączenie internetowe oraz urządzenie z zainstalowaną odpowiednią aplikacją. Może nim być pecet, laptop, smartfon, tablet, konsola do gier czy telewizor z funkcją smart.

Serwisów VoD działa w Polsce kilkanaście (patrz tabelka na następnej stronie), jednak Netflix jest aktualnie najpopularniejszą usługą VoD na świecie ze względu na swoje oryginalne produkcje. Z tego właśnie powodu reakcje na wejście serwisu do naszego kraju były tak entuzjastyczne.

Netflix został założony w 1997 roku przez Reeda Hastingsa oraz Marka Randolpha i początkowo zajmował się wypożyczaniem fizycznych kopii filmów zamawianych przez sieć. Strona internetowa Netfliksa powstała w 1998 roku, gdy usługa obejmowała 925 filmów do wypożyczenia. Netflix szedł z duchem czasu i skupił się na udostępnianiu przede wszystkim nie kaset VHS, a lżejszych i zdecydowanie łatwiejszych w obsłudze płyt DVD. Następnie serwis wprowadził usługę subskrypcyjną – po uiszczeniu stosownego abonamentu użytkownik mógł trzymać ustaloną wcześniej liczbę płyt DVD w domu.

W 2007 roku dodano funkcję strumieniowania przez internet filmów i seriali. Wtedy jeszcze Netflix był traktowany jako usługa internetowa, która nie może stać się konkurencją dla tradycyjnej telewizji. Pierwszym zwiastunem zmiany tego stanu rzeczy było pojawienie się aplikacji Netfliksa na urządzeniach podłączanych do telewizora. W 2008 roku usługę można było uruchomić z poziomu odtwarzaczy Blu-Ray, Roku, Apple TV, a także konsol do gier Xbox 360 oraz Playstation 3. Obecnie Netflix działa na niemal każdym urządzeniu multimedialnym podłączonym do internetu.

W 2011 roku Netflix rozpoczął prace nad autorskimi treściami. Pierwszym tego typu materiałem był wydany w 2013 roku serial „House of Cards”. Okazał się on ogromnym hitem, który błyskawicznie podbił serca internautów. Firma po raz kolejny potwierdziła, że doskonale rozumie potrzeby nowoczesnego widza i nie kazała swoim subskrybentom czekać kilka miesięcy na możliwość obejrzenia wszystkich odcinków pierwszego sezonu serialu. Zamiast tego opublikowała je jednocześnie i pozwoliła widzowi samodzielnie wybrać, w jakich odstępach czasu chce je zobaczyć. Następnie powstały kolejne autorskie produkcje Netfliksa, które publikowano w ten sam sposób. Należą do nich m.in. seriale „Orange is the new Black”, „Hemlock Grove” i „Narcos”. W ostatnich latach Netflix przejął od tradycyjnej telewizji produkcję serialu „Arrested Development” i został wybrany przez Marvela do tworzenia serialowych adaptacji komiksów takich jak „Daredevil” oraz „Jessica Jones”.

BASIC
cena miesięcznego abonamentu: 7,99 EUR
rozdzielczość materiałów: do 720x576
liczba urządzeń, na których można oglądać: 1

STANDARD
cena miesięcznego abonamentu: 9,99 EUR
rozdzielczość materiałów: do 1920x1080
liczba urządzeń, na których można oglądać: 2

PREMIUM
cena miesięcznego abonamentu: 11,99 EUR
rozdzielczość materiałów: do 3840x2160
liczba urządzeń, na których można oglądać: 4

Usługa była dostępna wyłącznie w USA do 2010 roku, kiedy została udostępniona w Kanadzie. Kraje Ameryki Łacińskiej mogą korzystać z serwisu od 2011 roku, zaś w latach 2012–2014 stopniowo pojawiał się on w krajach Europy Zachodniej. Wreszcie 6 stycznia br. Reed Hastings, szef Netfliksa, ogłosił, że jego serwis będzie dostępny w blisko 200 krajach na całym świecie – wtedy właśnie do grona użytkowników usługi dołączyli Polacy. Obecnie jedynymi krajami, w których nie można korzystać z amerykańskiego serwisu są Chiny, Syria, Korea Północna oraz okupowany przez Rosjan Krym.

Tajemnicą poliszynela jednak jest, że wielu Polaków korzystało z usługi jeszcze przed jej oficjalną polską premierą. W tym celu konieczne było jednak skorzystanie z jednej z kilku sztuczek, dzięki którym Netflix uważał użytkowników znad Wisły za Amerykanów. Najbardziej popularną metodą uzyskiwania dostępu do tego typu usług jest VPN, czyli Virtual Private Network. Korzystanie z niej polega na przepuszczaniu ruchu sieciowego przez serwery pośredniczące znajdujące się na terenie interesującego kraju, w tym przypadku w Stanach Zjednoczonych.

Osoby, którym wystarczała możliwość oglądania filmów na komputerze, mogły zainstalować w przeglądarce Chrome dodatek Hola będący bardzo prostą w obsłudze wersją VPN-u lub wybrać dostępną na systemach Windows oraz OS X aplikację o nazwie Smartflix.

Mogłoby wydawać się, że rozwiązania te po oficjalnej premierze Netfliksa nie są dłużej potrzebne, nie jest to jednak prawda. Okazuje się, że w polskiej wersji usługi znajduje się o wiele mniej materiałów niż w amerykańskim odpowiedniku – za pomocą wyżej wymienionych metod można odblokować brakujące treści. Należy tylko pamiętać, że jest to postępowanie wbrew regulaminowi serwisu, a Netflix zapowiedział walkę z osobami używającymi takich sztuczek.

Polski start Netfliksa trudno uznać za udany. Strona internetowa usługi nie została przetłumaczona na język polski i bardzo mała część dostępnych w niej produkcji jest dostępna w polskiej wersji językowej. Z tego powodu jak na razie z Netfliksa mogą komfortowo korzystać wyłącznie osoby bardzo dobrze znające język angielski lub inny popularny język obcy. Z powodu tej ogromnej niedogodności usługa może nie zdobyć w Polsce dużej popularności.

Należy też pamiętać o tym, że oferta polskiej wersji serwisu jest bardzo uboga w porównaniu z oryginalną. Z wyniku ustaleń licencyjnych brakuje m.in. popularnego serialu „House of Cards”, a takich materiałów jest zdecydowanie więcej. By się o tym przekonać, warto przestudiować statystyki udostępnione przez serwis Finder.com. Według nich w Polsce można oglądać zaledwie 206 spośród 1157 dostępnych w USA programów telewizyjnych – zaledwie 17,8 proc. wszystkich programów. Statystyka ta wygląda jeszcze gorzej w przypadku filmów. W polskim Netfliksie jest ich 555, zaś w amerykańskim – 4593. Nad Wisłą ma się dostęp do zaledwie 12,1 proc. biblioteki.

Właśnie dlatego może dziwić fakt, że Polacy muszą płacić za Netfliksa więcej niż Amerykanie. Za oceanem abonament wynosi 7,99, 9,99 lub 11,99 dolarów, zaś w całej Europie te same stawki wyrażone są w euro. Można było oczekiwać, że ze względu na ubogą ofertę i brak tłumaczenia zdecydowanej części materiałów abonament będzie niższy niż w Stanach Zjednoczonych.

Najdroższy, kosztujący 11,99 euro abonament Premium pozwala na oglądanie materiałów w rozdzielczości 2160p (Ultra HD) nawet na czterech ekranach jednocześnie. Dwa z trzech planów abonamentowych umożliwiają wyświetlanie treści na kilku urządzeniach w tym samym czasie – z tego powodu wiele osób może zastanawiać się, czy wolno im dzielić swój abonament z najbliższymi i tym samym obniżyć koszt korzystania z usługi do kilkunastu złotych miesięcznie. Prezes Netfliksa stwierdził podczas tegorocznych targów CES, że nie ma w tym nic złego. Uznał, że rodzice powinni dzielić się swoimi danymi dostępowymi do serwisu z dziećmi.

Z drugiej strony trudno wymagać, aby przeciętna rodzina kupowała dwa lub trzy abonamenty na jedną usługę, zwłaszcza że konkurencja umożliwia współdzielenie jednego konta. Dla przykładu serwis CHILI pozwala na podłączenie do jednego konta do pięciu urządzeń i korzystanie z nich w tym samym czasie.

Mimo że polska oferta Netfliksa jest na tle swojego amerykańskiego odpowiednika wybrakowana, nadal prezentuje się nieźle, choć tylko z punktu widzenia osoby władającej angielskim na tyle, że jest w stanie oglądać filmy anglojęzyczne w oryginale. Netflix zapewnia dostęp do dużej liczby seriali, które do tej pory nie były legalnie dostępne w polskim internecie. Mimo tego dla wielu użytkowników oferta serwisu może być niezbyt atrakcyjna. Brak wielu głośnych produkcji i mało materiałów w języku polskim sprawiają, że Polacy mogą chętniej korzystać z oferty dostosowanych do polskiego rynku serwisów takich jak ipla, Player.pl oraz CHILI. Dlatego można podejrzewać, że po Netfliksa będą sięgać głównie osoby młode, nawykłe do codziennego używania języka angielskiego i jednocześnie zarabiające na tyle dużo, że dodatkowy wydatek 50 zł miesięcznie za dostęp do ulubionych seriali nie jest dla nich problemem. Pozostali użytkownicy wybiorą dotychczas dostępne rozwiązania lub pozostaną przy nielegalnych źródłach.

Na rynku globalnym największymi konkurentami Netfliksa są usługi takie jak Hulu, Amazon Prime oraz HBO GO. Tylko ostatnia z nich jest dostępna w Polsce, ale nie można bezpośrednio porównywać jej z Netfliksem, ponieważ nie jest możliwe uzyskanie dostępu do niej za pośrednictwem planu abonamentowego. Jest ona udostępniana wyłącznie w zestawie z telewizją kablową, internetem oraz przy wyborze abonamentu w sieci komórkowej. Ogromną zaletą tej usługi jest możliwość uruchomienia praktycznie każdego materiału w polskiej wersji językowej. Trudno wypowiedzieć się na temat samej oferty, ponieważ HBO Go, tak samo jak Netflix, ma bardzo bogatą bibliotekę seriali, która nie jest dostępna na innych platformach.

Wbrew pozorom Netflix nie jest filmowym Spotify i nie zapewnia dostępu do wszystkich możliwych seriali na świecie. By cieszyć się wszystkimi hitami, konieczne jest wykupienie dostępu też do innych usług streamingowych.

Pojawienie się Netfliksa w Polsce nie przebiegło tak, jak można to było sobie wymarzyć. Ze względu na blokady regionalne polscy użytkownicy mają dostęp tylko do kilkunastu procent całego katalogu treści dostępnych w serwisie, a zdecydowana większość materiałów wideo nie jest jeszcze dostępna w języku polskim.

Należy też pamiętać, że Polska nie jest pustynią, jeżeli chodzi o rynek VoD. Z serwisu vod.pl, najpopularniejszej tego typu polskiej usługi, korzysta miesięcznie ponad 4,6 miliona osób, zaś konkurencyjne serwisy takie jak Player.pl, ipla oraz TVP VOD mają po 1,6–2,5 miliona regularnych widzów. I choć działające na polskim rynku serwisy nie oferują seriali produkowanych przez Netfliksa, mają niezaprzeczalny plus w postaci całkowicie spolszczonej oferty.

Jeżeli Netflix nie chce podzielić losu polskiego oddziału eBaya, który – zamiast być potentatem, tak jak w wielu krajach – tkwi na marginesie, musi się dopasować się do oczekiwań lokalnego odbiorcy. Te są konkretne – pełna, spolszczona oferta w cenie dopasowanej do lokalnych, a nie amerykańskich standardów. Dopiero po ich spełnieniu serwis będzie mógł stanąć do równej walki o widza z kablówkami i innymi serwisami VOD. Na razie stanowi bowiem jedynie ciekawostkę dla nielicznych i nie zmieni nic na krajowym rynku. Dlatego zamiast czekać na poprawę sytuacji warto już dziś skorzystać z usług jednego z pozostałych serwisów VoD. Dla swoich czytelników PC Format przygotował specjalną promocję, o której piszemy szerzej na kolejnej stronie.

Aby zapobiec odtwarzaniu nieodpowiednich filmów, przypisz dzieciom odpowiednie profile.

Najedź kursorem na znajdującą się w prawym górnym rogu ikonę użytkownika.

Pojawi się menu. Wybierz z niego opcję Manage profiles.

Jeśli chcesz dodać nowy profil, kliknij ikonę Add Profile. Jeśli nie, przejdź do kroku 5.

Jeżeli wybrałeś stworzenie nowego profilu, wpisz imię użytkownika i zaznacz, czy jest dzieckiem. Potwierdź decyzję, naciskając przycisk CONTINUE.

Wybierz profil, którego ustawienia chcesz zmienić. Następnie za pomocą listy Language wybierz domyślny język obsługi Netfliksa.

Z listy Allowed TV shows and movies wybierz treści dostępne dla poszczególnych użytkowników. Możesz wyrazić zgodę na oglądanie treści odpowiednich dla małych dzieci (For Little Kids Only), dla starszych dzieci (For Older Kids and below), dla nastolatków (For Teens and below) lub zezwolić na wyświetlanie wszystkich materiałów dostępnych w serwisie (All Maturity levels).

Otwórz stronę ww.netflix.pl. Kliknij Start Your Free Month, aby rozpocząć 30 dni darmowego korzystania z Netfliksa.

Wybierz rodzaj subskrypcji. Kliknij przycisk Continue, wpisz swój adres e-mail i wymyśl hasło. Naciśnij Register.

Wybierz metodę płatności – Credit Card lub PayPal. Niestety nie da się pominąć tego kroku, jednak przed upływem 30 dni można zrezygnować z subskrypcji. Trzy dni przed zakończeniem darmowego okresu Netflix wyśle maila, w którym przypomni o tej możliwości.

Uzupełnij dane dotyczące płatności. Potwierdź, że masz 18 lat i akceptujesz regulamin. By to zrobić, kliknij białe pole znajdujące się na błękitnym tle. Następnie kliknij przycisk Start Membership.

Wybierz, na jakich urządzeniach będziesz korzystać z serwisu i wpisz imiona osób, które będą korzystać z usługi. Możesz oznaczyć konkretne osoby jako dzieci, a wówczas będą mieć dostęp tylko do materiałów dla osób poniżej 12-go roku życia.

Wybierz ulubione filmy i seriale – na podstawie dokonanego wyboru Netflix będzie rekomendował obejrzenie innych produkcji.

Wybierz odpowiedni plan abonamentowy. Najtańszy pozwala oglądać wyłącznie w jakości SD, pośredni – w HD, zaś najwyższy – w Ultra HD.

Odblokuj oglądanie wideo wysokiej jakości. W tym celu wejdź na stronę https://www.netflix.com/HdToggle i zmień domyślną jakość obrazu z Atuo na High. Zmiana zostanie wprowadzona na wszystkich urządzeniach, na których użytkownik korzysta z Netfliksa, ale dla każdego profilu trzeba ją przeprowadzić osobno.

Wybierz odpowiednią przeglądarkę internetową. Microsoft Edge, Internet Explorer oraz Safari (na OS X 10.10.3 lub nowszym) pozwalają na odtwarzanie materiału maksymalnie w rozdzielczości 1080p. Google Chrome, Mozilla Firefox i Opera umożliwiają strumieniowanie wideo w niższej rozdzielczości – 720p.

Podczas odtwarzania filmów w przeglądarce otwórz ukryte menu z ustawieniami strumieniowania. Wywołasz ja za pomocą skrótu klawiszowego Ctrl+Shift+Alt+S. By uzyskać najwyższą jakość wideo, wybierz najwyższe dostępne wartości w polach Audio Bitrate oraz Video Bitrate i potwierdź wybór przyciskiem Override.