Wejście w trzeci wymiar

• Parametry fotografowania ustaw ręcznie, automatyka sprawdzająca się przy jednym ujęciu może zawieść przy dwóch wymaganych do stereofotografii.
• Uważaj, by podczas przesuwania aparatu nie obrócić go względem kadru, bo stereofotografia będzie nieudana. W artykule poleciliśmy przesunięcie aparatu o około 6–7 cm w prawo. Możesz jednak przesunąć aparat w lewo. Wtedy pierwsze ujęcie będzie ujęciem pola widzenia prawego oka, a drugie – lewego oka. Zapamiętaj, któremu polu widzenia odpowiada każda fotografia.
• Staraj się wykonać ujęcia składowe bez lampy błyskowej, zwłaszcza gdy używasz dwóch aparatów.

Zanim będziesz mógł oglądać obrazy trójwymiarowe na ekranie komputera, musisz zarejestrować stereoskopowe ujęcia. Możesz tego dokonać na dwa sposoby: za pomocą jednego (dowolnego) aparatu cyfrowego lub za pomocą dwóch (najlepiej takich samych) aparatów cyfrowych. Sposób pierwszy jest łatwiejszy – jeden aparat cyfrowy, choćby w komórce, najprawdopodobniej już masz. Jednak metoda ta ma tę wadę, że jest efektywna tylko w stosunku do obiektów nieruchomych.

Próby wykonania fotografii stereoskopowej obiektu ruchomego są często skazane na porażkę. Metoda bazująca na dwóch aparatach (najlepiej, gdyby to były takie same modele lub przynajmniej wykonywały zdjęcia przy tych samych parametrach, tj. ta sama ogniskowa, format, wielkośc itp.), umożliwia wykonywanie stereoskopowych fotografii obiektów ruchomych, pod warunkiem że zadbasz o odpowiednią synchronizację migawki.

Ustaw aparat na płaskiej powierzchni umożliwiającej późniejsze przesunięcie urządzenia bez zmiany kąta nachylenia względem kadru. Jedną z prostszych metod jest ustawienie aparatu na stole wzdłuż położonej na nim linijki. Jeżeli niezbyt dobrze radzisz sobie z nastawami parametrów fotografii, możesz skorzystać z obecnego w niemal każdym aparacie cyfrowym trybu automatycznego. Jednak automatyka niekiedy zawodzi i drugie zdjęcie z wymaganej pary stereoskopowej może być wykonane z innymi nastawami (dobranymi przez automatykę), co może spowodować później kłopoty na etapie tworzenia anaglifu.

Gdy już odpowiednio ustawisz aparat, wykonaj pierwsze ujęcie do stereoskopowej pary zdjęć. Następnie przesuń aparat o ok. 6–7 cm w prawo i ponownie wykonaj ujęcie. W ten sposób zarejestrowałeś dwa zdjęcia: jedno jest odpowiednikiem obrazu rejestrowanego przez lewe oko, a drugie – przez prawe. Skąd odległość 6–7 cm? Tyle mniej więcej wynosi odległość między oczami dorosłego człowieka. Zdolności adaptacyjne ludzkiego zmysłu wzroku są na tyle elastyczne, że dadzą się oszukać, nawet jeżeli odległość między oczami konkretnej osoby nieco się różni. Oczywiście możesz przesuwać aparat o odległość równą zmierzonej odległości między twoimi oczami.

Podstawowy problem to synchronizacja ujęć. Oba aparaty muszą wykonać zdjęcie w tym samym momencie. Bez tego warunku wciąż jednak możesz robić zdjęcia stereoskopowe obiektów nieruchomych. Ustaw aparaty obok siebie równolegle do płaszczyzny interesującego cię kadru, tak by odległość między obiektywami wynosiła ok. 6,5 cm.

Parametry fotografowania, takie jak czas naświetlania (migawka), wielkość przysłony, wartość ISO itp., muszą być jednakowe w obu aparatach. Odradzamy stosowanie trybu automatycznego, który w obu identycznych modelach aparatu może różnie zadziałać przy tych samych warunkach oświetleniowych. Jeżeli nie wiesz, jakie wartości ustawić, poeksperymentuj, wykonując jednym aparatem zwykłe fotografie interesującego cię kadru. Gdy uzyskasz optymalne ustawienia, skonfiguruj identycznie drugi aparat.

Najtrudniejszy etap – synchronizacja wykonania zdjęć. Chodzi o to, by spust migawki w obu aparatach został naciśnięty jednocześnie. Możesz próbować zrobić to ręcznie. Jednak na pozytywne efekty takich działań możesz liczyć jedynie w przypadku bardzo wolno poruszających się obiektów lub wyjątkowo zdyscyplinowanego modela.

Zalecamy wykonywanie zdjęć w dobrych warunkach oświetleniowych, niewymagających użycia flesza. W przeciwnym wypadku zdjęcia mogą wyjść prześwietlone, ponieważ jednoczesne wyzwolenie migawki w obu aparatach wyzwoli także dwie lampy błyskowe. Oczywiście możesz ten efekt skorygować odpowiednio niższymi nastawami ekspozycji każdego z aparatów.

Program i3D Photo to narzędzie, dzięki któremu ujęcia wykonane przez ciebie wcześniej, z myślą o stworzeniu przestrzennych fotografii, nabiorą trzeciego wymiaru. Aplikację i3D Photo można zainstalować w każdej wersji Windows. Program obsługuje kilka trybów przetwarzania fotografii stereoskopowej, w tym interesujące nas anaglify. Program można zainstalować w każdej wersji Windows – od 2000 po Vista. Zaletą tego narzędzia są algorytmy automatycznego dopasowywania kolorów między zdjęciami składowymi w parach stereoskopowych. Dzięki temu anaglify wychodzą lepiej. Program jest udostępniany za darmo.

Instalacji i3D Photo nie będziemy szczegółowo przedstawiać. Proces ten przebiega standardowo. Po uruchomieniu instalacji, najlepiej za pośrednictwem menu naszego krążka, zatwierdzasz po prostu kolejne etapy.

Program uruchamia się automatycznie po instalacji. Uruchom nowy projekt. W tym celu w oknie i3D Photo wybierz z menu File pozycję New project.

Pojawi się okno dialogowe, w którym musisz programowi wskazać dwa zdjęcia składowe stereoskopowej fotografii. Najpierw w górnej części okna przejdź do folderu, w którym zapisałeś przeniesione z aparatu zdjęcia składowe. Następnie zaznacz pierwsze zdjęcie (musi to być zdjęcie z perspektywy lewego oka) i kliknij strzałkę w dół. Miniatura wybranej fotografii pojawi się w dolnej części okna nad napisem Left.

Tak samo wskazujesz drugie zdjęcie (z perspektywy prawego oka). Po wybraniu obu zdjęć uaktywni się przycisk OK. Kliknij go.

Program wczyta oba zdjęcia (dokonując zarazem ich analizy pod kątem poprawności wykonania na potrzeby stereoskopowej fotografii). Po chwili zobaczysz obie fotografie w oknie głównym programu rozmieszczone obok siebie. W tym trybie program już umożliwia obserwację złudzenia przestrzeni, jednak wymaga to specyficznego (i bardzo męczącego oczy) sposobu patrzenia. Ponieważ nam zależy na anaglifach, kliknij strzałkę na pasku narzędziowym programu i z rozwiniętej w ten sposób listy wybierz opcję Red/Cyan Anaglyph + Color.

Widok obszaru roboczego się zmieni. Zobaczysz w nim wygenerowany pojedynczy obraz – gotowy anaglif zbudowany na podstawie wykonanych przez ciebie zdjęć. Jeżeli masz już okulary anaglifowe (czerwono-niebieskie, a ściślej czerwono-cyjanowe), możesz po ich założeniu obserwować efekt przestrzeni. Jeżeli nie masz okularów, przejdź do kolejnego warsztatu. Wcześniej jednak zapisz wynik pracy programu, klikając ikonę dyskietki, a następnie w kolejnym oknie dialogowym, wpisując nazwę pliku projektu i klikając Zapisz.

Uwaga! W opisany sposób zapisujesz jedynie projekt w wewnętrznym formacie programu i3D Photo. Jeżeli chcesz efekt pracy – gotowy anaglif – wyeksportować jako plik graficzny (np. w celu zapisania go na płycie DVD i późniejszego odtworzenia na większym ekranie), rozwiń menu File i wybierz z niego pozycję Export to Image ....

Zobaczysz okno Zapisywanie jako. Wpisz nazwę pliku wynikowego w polu Nazwa pliku. Z listy Zapisz jako typ możesz wybrać dwa formaty: JPEG i BMP (tylko takie są obsługiwane przez program). Zalecamy wybór JPEG. Suwakiem Quality widocznym ponad obszarem podglądu zdjęcia wynikowego (anaglifu) regulujesz jakość i stopień kompresji. Im bardziej w prawo przesunięty suwak, tym lepsza jakość (i mniejszy stopień kompresji) pliku JPEG. Kliknij Zapisz.

Ujęcia stereoskopowe masz już wykonane i wiesz, jak je przetworzyć w obrazy anaglifowe. Brakuje ci urządzenia do oglądania obrazów 3D – okularów anaglifowych. Teraz je wykonasz:

Do wykonania prostych okularów anaglifowych będziesz potrzebował dwóch arkuszy tektury lub grubszego, usztywnionego papieru oraz po jednym arkusiku folii czerwonej i niebieskiej. Tego typu artykuły znajdziesz w każdym sklepie papierniczym. Oczywiście będą potrzebne jeszcze nożyczki oraz klej biurowy do papieru.

Wytnij formę na okulary i przygotuj dwa kawałki barwnej folii w kolorach: czerwonym i cyjan.

Wytnij kawałki folii (po jednym w każdym kolorze) i naklej od wewnętrznej strony przygotowanego już szablonu okularów. Pamiętaj, folia czerwona powinna się znaleźć na lewym okularze, a niebieska na prawym. Po nalepieniu folii przykryj wewnętrzną stronę wyciętym szablonem okularów, by zabezpieczyć folie przed przypadkowym oderwaniem. Jeżeli niechcący zamieniłeś kolory, nic straconego – opisywany przez nas program i3D Photo umożliwia zamianę kolorów na anaglifie, służy do tego ikona Left–Right widoczna na pasku narzędziowym. Okulary gotowe. Miłego oglądania!

Jeżeli nie masz siły, nie potrafisz czy też z jakichś innych przyczyn nie chcesz się podjąć wykonania okularków anaglifowych, możesz je kupić. W serwisie Allegro.pl znajdziesz tego typu okulary już za cenę poniżej 4 zł. Uwaga, niekiedy spotykane są okulary czerwono-zielone, jednak w proponowanym przez nas programie nie zdadzą one egzaminu.