Więcej ekranów

Program Dexpot (aplikację można pobrać z serwisu PC Format Programy) poszerza przestrzeń roboczą pulpitu systemu Windows o dodatkowe, niezależne od siebie ekrany (maksymalnie 20). Pozwala jednocześnie na błyskawiczne przełączanie się między nimi naciśnięciem klawisza lub ruchem myszki. Jednak jego najważniejszą zaletą jest ogromna swoboda w ustalaniu wyglądu i zawartości każdego pulpitu z osobna. Dexpot umożliwia zmianę niemal wszystkich parametrów dostępnych obszarów roboczych – od różniących się tapet i wygaszaczy ekranu, przez rozdzielczość, hasła dostępowe i zbiór ikon, po aplikacje uruchamiane tylko na wybranych pulpitach. Posiadanie kilku dodatkowych, niezależnych od siebie pulpitów pomaga utrzymać porządek na ekranie. Poprawia komfort obsługi dzięki tematycznemu grupowaniu ikon. Ponadto niezależne pulpity ułatwiają pracę z wieloma aplikacjami, dzieląc je między różne obszary robocze.

Koncepcja dodatkowych, wirtualnych obszarów roboczych nie jest nowością. Taka zasada organizacji przestrzeni roboczej występuje w większości systemów operacyjnych opartych na Linuksie i Mac OS-ie. Niezwykłą użyteczność dodatkowych pulpitów doceniają też użytkownicy smartfonów.

Korzystanie z dodatkowej przestrzeni roboczej w postaci wirtualnych pulpitów programu Dexpot może być trudne dla mniej zaawansowanych użytkowników. Wynika to nie tylko ze sporej liczby dostępnych opcji konfiguracyjnych, ale także z problemów translacyjnych. Bo choć interfejs programu jest w języku polskim, to nie wszystkie jego funkcje zostały w pełni przetłumaczone. Dlatego, zanim faktycznie rozdzielisz wszystkie pulpity, dostosowując każdy do własnych potrzeb, najpierw zapoznaj się z podstawowymi możliwościami programu.

Podczas instalacji programu koniecznie zwróć uwagę na kolejno wyświetlane ekrany instalatora. Pozwoli ci to uniknąć problemów. Po pierwsze, nie zmieniaj domyślnych ustawień licencyjnych Private use. Tylko w ten sposób będziesz mógł swobodnie i bezterminowo korzystać z programu. Po drugie, uważaj na próby doinstalowania różnych dodatkowych aplikacji zalecanych bądź rekomendowanych przez Dexpot. Ich działanie budzi spore wątpliwości, a późniejsza deinstalacja może sprawić kłopoty. Dlatego też zalecamy zaznaczenie pola Nie instaluj Przyspiesz Komputer oraz Nie akceptuję przy każdym zapytaniu o ponadplanowe oprogramowanie.

Przy zachowaniu domyślnych ustawień pierwsze uruchomienie aplikacji nastąpi automatycznie zaraz po zakończeniu instalacji. W tym też momencie zasobnik systemowy powiększy się o dodatkową ikonę. Jednocześnie w pasku zadań pojawi się stos zgrupowanych okien Dexpot, którego zawartość, w postaci niewielkiego podglądu czterech nieskonfigurowanych jeszcze pulpitów, zobaczysz po naprowadzeniu kursora myszki. Co istotne jednak, możesz już z nich normalnie korzystać.

Kliknięcie dowolnego okna w podglądzie przeniesie cię bezpośrednio do jednego z dostępnych wirtualnych pulpitów. Liczba na ikonie programu, np. 1, określa numer aktualnie wyświetlanego pulpitu. Pamiętaj, że kompozycja oraz układ ikon w każdym z wydzielonych, nowych obszarów roboczych jest obecnie identyczny. Różnice dotyczą jedynie otwartych okien i niektórych uruchomionych aplikacji.

W każdej chwili możesz skorzystać z podglądu pełnoekranowego aktualnie ustawionych przestrzeni roboczych. Wystarczy, że po ustawieniu kursora na stosie okien na pasku zadań wywołasz prawym przyciskiem myszki menu programu i wybierzesz z niego opcję Podgląd pełnoekranowy. Na podzielonym ekranie zobaczysz wówczas aktualny obraz 4 wirtualnych pulpitów (lub większej liczby – w zależności od konfiguracji) wraz ze wszystkimi otwartymi oknami i uruchomionymi w nich aplikacjami.

Aby szybko przejrzeć wszystko, co jest obecnie wyświetlane na poszczególnych pulpitach, wybierz z menu programu opcję Katalog okien. Widok pulpitu zostanie zastąpiony graficznym zestawieniem aktualnie otwartych w nim okien. Co istotne, na górze, obok informacji o tym, którego pulpitu zawartość właśnie oglądasz, znajdziesz także dwie strzałki nawigacyjne służące do przełączania podglądu między pulpitami. Funkcja ta jest szczególnie użyteczna w momencie przenoszenia i kopiowania otwartego okna bądź uruchomionej aplikacji do innego wirtualnego pulpitu. Operacja ta sprowadza się do kliknięcia prawym przyciskiem myszki na wybranej pozycji i wskazania w rozwijanym menu pożądanej opcji wraz z miejscem docelowym. Uwaga! W opisywanym trybie podglądu program miewa problemy z właściwym wyświetlaniem okien niektórych uruchomionych w tle aplikacji. Skutkiem braku w zestawieniu ich graficznych odpowiedników jest niepoprawne rozpoznawanie pozostałych pozycji.

Przełączanie między poszczególnymi pulpitami może odbywać się za pomocą ikon umieszczonych na pasku zadań i zasobniku systemowym, jak również za pomocą domyślnych lub samodzielnie ustawionych skrótów klawiszowych [Alt]+[cyfra odpowiadająca numerowi pulpitu]. Dużo wygodniejsze jest jednak skorzystanie z jednej z dwóch opcji specjalnych znajdujących się w menu programu. Są to:

• Podgląd pulpitu, który aktywuje niewielkie okno z symbolicznym podglądem ustawionych pulpitów. Pojawia się ono w dolnym prawym rogu ekranu po przesunięciu kursora w to miejsce. Aby przenieść się do wybranego pulpitu, wystarczy proste kliknięcie jego obrazka.
• Menedżer pulpitów umieszczający miniaturowy panel szybkiego dostępu nad zasobnikiem systemowym. Pozwala na błyskawiczne przełączanie się między poszczególnymi pulpitami, a dodatkowo, po naprowadzeniu na jedną z ikon kursora myszki, wyświetla podstawowe informacje o liczbie otwartych okien i aktywnych aplikacji na danym pulpicie.

W celu dostosowania do własnych upodobań i potrzeb wyglądu i zawartości poszczególnych przestrzeni roboczych konieczna jest zmiana różnych ustawień. Pokażemy, jak łatwo w kilku krokach spersonalizować niezależne od siebie pulpity.

Zanim zaczniesz zmienianie ustawień każdego z aktualnie używanych pulpitów, zastanów się, ile dodatkowych obszarów roboczych jest ci potrzebnych. Jeśli ma ich być więcej niż domyślne cztery, wywołaj prawym przyciskiem myszki menu programu i spośród dostępnych tu opcji wybierz Ustawienia. W otwartym w ten sposób oknie ustawień odszukaj sekcję Zamiana pulpitów, po czym, korzystając z rozwijanego menu, wskaż interesującą cię liczbę pulpitów. Zatwierdź swój wybór przyciskiem Zastosuj. Kliknięciem przycisku OK zamkniesz okno ustawień.

Aby zmodyfikować nazwę i wygląd pulpitów, ponownie przejdź do menu programu, lecz tym razem wybierz Konfiguracja pulpitów. Po kliknięciu tej opcji zobaczysz na ekranie okno konfiguracyjne, za którego pomocą będziesz mógł określić nazwę wybranego obszaru roboczego Nazwa, ustalić jego rozdzielczość, hasło dostępowe, a także wygaszacz ekranu i dźwięki towarzyszące aktywowaniu bądź wyjściu z danego pulpitu.

Zmiana domyślnie ustawionej tapety na własną, niezależną dla każdego z pulpitów, wymaga aktywowania specjalnej, służącej do tego funkcji. Stosowny komunikat wyświetli się po przejściu do zakładki Tło i wskazaniu, zamiast aktualnie podświetlonej opcji Wszystkie pulpity, jednego z dostępnych pulpitów. Jeśli chcesz dokonać modyfikacji tła wybranego właśnie obszaru roboczego, najpierw potwierdź chęć aktywacji wspomnianej opcji, klikając przycisk Tak, po czym kliknij przycisk Przeglądaj. Korzystając z wywołanego w ten sposób standardowego okna eksploratora, wybierz interesujący cię obrazek. Gdy nowa tapeta pojawi się w oknie podglądu, zaakceptuj zmianę tła, klikając Zastosuj. Wygląd pozostałych pulpitów zmodyfikujesz, powtarzając poprzednie czynności.

Efekt swoich działań możesz zweryfikować, wybierając z menu kontekstowego opcję Podgląd pełnoekranowy. Dzięki niej szybko wychwycisz i skorygujesz ewentualne błędy podczas wyświetlania którejś z nowo ustawionych tapet. Pamiętaj jednak, że zmiany w tym trybie będą widoczne tylko po odświeżeniu widoków poszczególnych pulpitów. Oznacza to, że po dokonaniu modyfikacji choć raz musisz przełączyć się na każdy z dostępnych obszarów roboczych.

Tworzenie oddzielnego zestawu ikon dla każdego z wirtualnych pulpitów rozpocznij od zapisania ich aktualnego stanu. W tym celu z menu kontekstowego programu wywołaj okno ustawień opcją Ustawienia. Następnie w zakładce Ogólne odszukaj i kliknij przycisk Zapisz jako. W oknie, które się teraz wyświetli, wpisz nazwę tworzonego właśnie profilu, po czym kliknij OK. W tym momencie zobaczysz komunikat o pomyślnym zapisaniu pliku, który w razie ewentualnych problemów posłuży jako kopia bezpieczeństwa.

Rozdzielenie ikon między wirtualnymi pulpitami wymaga utworzenia oddzielnych folderów dla każdego obszaru roboczego. Służącą do tego opcję znajdziesz wśród ustawień programu, w zakładce Przełączanie pulpitów. Cała zaś operacja sprowadza się do zaznaczenia pola Dostosuj ikony pulpitu i potwierdzenia tej zmiany przyciskiem Zastosuj.

Czas dostosować zawartość poszczególnych pulpitów do swoich potrzeb. Zacznij od włączenia menedżera pulpitów, o którym wspominaliśmy w ramce „Szybki dostęp do pulpitów”. Panel ten posłuży do przenoszenia i kopiowania ikon. Wystarczy, że przeciągniesz daną ikonę nad miniaturę pulpitu docelowego (w przypadku kopiowania z wciśniętym klawiszem [Ctrl]), a następnie puścisz klawisz myszki, by element ten automatycznie znalazł się w wybranym obszarze roboczym. Korzystając z tego sposobu, możesz także przenosić zaznaczone grupy ikon.

Jeśli jednak ta metoda wydaje ci się zbyt czasochłonna, możesz wybrać z menu opcję tzw. hurtowego transferu ikon do wybranych pulpitów. Po wywołaniu ekranu ustawień przejdź do zakładki Ikony, po czym z wyświetlonej tu listy wybierz te ikony, które chcesz przenieść. Co istotne, zaznaczanie elementów odbywa się na zasadach systemowych – z wciśniętym przyciskiem [Ctrl] lub [Shift]. Przeciągnij wskazaną grupę ikon do wybranej miniatury pulpitu umieszczonej na lewym bocznym pasku. Możesz też użyć rozwijanego menu, które wywołasz prawym przyciskiem myszki. Dostępne w nim opcje pozwolą ci przenieść, skopiować bądź usunąć wybrane ikony jednym kliknięciem.

Przypisanie aplikacji do konkretnych pulpitów zapewnia opcja menu kontekstowego Application Assignment. Co istotne jednak, na wyświetlanej w oknie Assign application - Dexpot liście programów znajdują się tylko te aktualnie uruchomione i niezminimalizowane do zasobnika systemowego. Dodanie do spisu nowej aplikacji wymaga skorzystania z przycisku Add i samodzielnego wyszukania na dysku jej pliku wykonywalnego. Dużo łatwiej uruchomić daną aplikację i po odświeżeniu widoku okna przyciskiem Refresh wybrać ją z listy. Następnie wystarczy skorzystać z rozwijanych menu Assign application to oraz Switch desktop to, by przypisać program do wybranego pulpitu i określić, czy uruchomienie bądź aktywacja aplikacji ma automatycznie przenosić do wskazanego obszaru roboczego.

Możliwość samodzielnego zdefiniowania reguł automatycznie porządkujących wszystkie obszary robocze jest przeznaczona dla bardziej zaawansowanych użytkowników. Wymaga sporej wiedzy o zasadach tworzenia reguł oraz czasu, który trzeba poświęcić na właściwą ich konfigurację. Pewnym ułatwieniem jest co prawda gotowa lista reguł do najpopularniejszych programów, ale w celu efektywniejszego korzystania z niej mogą być niezbędne zmiany. Tworzenie reguł pokażemy na przykładzie programu VLC Media Player.

Uruchom menedżer reguł pulpitu, wybierając z menu kontekstowego programu opcję Reguły pulpitu. W otwartym oknie kliknij przycisk importuj reguły. Przeniesiesz się do kolejnego okna, w którym korzystając z opcji Załaduj plik reguł, odszukaj i wskaż plik regeldb.dxr z gotowymi już regułami. Gdy ich lista pojawi się w prawej kolumnie, możesz z niej wybrać interesujące cię pozycje bądź zaimportować wszystkie. Kliknij przycisk Zamknij.

Po powrocie do głównego okna menedżera reguł zwróć uwagę na spis programów. Gwiazdka umieszczona przy nazwie każdej wymienionej aplikacji oznacza, że zapisana dlań reguła nie została jeszcze aktywowana. Odszukaj w spisie VLC Media Player, po czym przejdź do odpowiadającej mu zakładki Akcje i za pomocą rozwijanego menu Codzienny obszar roboczy zmień przypisany mu pulpit. Zaznaczając pole Follow after Move, spowodujesz, że gdy tylko spełnią się warunki opisane w regule, program automatycznie przeniesie cię do wybranego pulpitu.

Jeśli czujesz się wystarczająco pewnie, możesz sam zdefiniować kolejną regułę. W tym celu najlepiej skorzystaj z opcji Asystent, która przeprowadzi cię przez poszczególne fazy tworzenia reguły. Zacznij od nazwania swojej reguły – Nazwa nowej reguły.

W kolejnym oknie musisz określić, czego będzie dotyczyć nowo tworzona reguła. Najprościej skorzystać z opcji wskaźnika. Wystarczy uchwycić myszką znaczek celownika, przeciągnąć go nad wybrane okno i puścić, aby pola warunku wypełniły się same:

Zdefiniuj akcje, jakie mają zostać podjęte w przypadku aktywowania reguły. Po zweryfikowaniu jej poprawności kliknij Zakończ, co spowoduje faktyczne utworzenie nowej zasady.