Więcej pamięci

• TYP PAMIĘCI Do klasycznego komputera stacjonarnego pasują jedynie moduły DIMM, a do przenośnego – znacznie mniejsze SO-DIMM. Poza tym musisz kupić odpowiednią odmianę DDR, która pasuje do twojego komputera. Zwykle jest to DDR2 lub DDR3 – nie są one ze sobą zgodne. Wyglądają podobnie, ale nie da się ich włożyć w niezgodny slot płyty głównej.
• CZĘSTOTLIWOŚĆ PRACY Pamięci DDR mogą, w zależności od typu, pracować z częstotliwościami od 800 do 1600 MHz. Rozbudowując RAM, zwróć uwagę, by nowe pamięci pracowały z taką częstotliwością jak stare. Z kolei pamięć do nowego komputera powinna być możliwie jak najszybsza – w przypadku DDR2 najlepiej 1066 MHz, a DDR3 przynajmniej 1333 MHz.
• OPÓŹNIENIA Czas dostępu do danych (podawany w liczbie cykli zegara) jest różny dla różnych pamięci. Zwróć uwagę, by moduły działające w tym samym komputerze miały zbliżone opóźnienia (a przynajmniej CAS Latency) dla konkretnej częstotliwości.

Obecnie pamięci RAM to moduły DIMM do komputerów stacjonarnych oraz SO-DIMM do note- booków, a także pamięci typu DDR2 (starsze) i DDR3 (nowsze). Mają jeszcze kilka parametrów istotnych dla wydajności. Oczywiście jednym z ważnych parametrów jest pojemność, która musi być dobrana właściwie do planowanych zastosowań.

Obecnie większość osób nadal wykorzystuje starsze komputery z Windows XP. Zalecana przez producenta pojemność RAM dla tego systemu to zaledwie 128 MB, ale realne minimum to 512 MB, a dobra pojemność to 1 GB. Windows Vista i Windows 7 mają większe zapotrzebowanie, dlatego komputer powinien mieć minimum 2 GB pamięci. Oczywiście pojemność pamięci jest uzależniona od wykorzystywanych aplikacji, dlatego w niektórych komputerach warto tę pojemność zwiększyć do 4 GB.

Dla wielu osób, zwłaszcza używających komputera w profesjonalnych zastosowaniach, 4 GB to za mało. Trzeba wtedy wykorzystać 64-bitową odmianę systemu. Najłatwiej to zrobić w przypadku Windows 7, bo w wersji Box producent sprzedaje w pakiecie wersję 32- oraz 64-bitową. Zainstalowanie systemu 64-bitowego pozwoli skorzystać nawet z 8–32 GB pamięci RAM. W przypadku dużych prac graficznych i jednocześnie otwartych wielu okien i aplikacji tak duża pamięć znacznie przyspieszy działanie komputera. Ponadto 64-bitowa wersja systemu przyspieszy działanie procesora.

Warto pamiętać, by nie instalować pamięci „na zapas”, bo ceny modułów systematycznie spadają. Lepiej więc poczekać, aż będą tańsze, i wtedy rozbudować RAM. Wyjątkiem są pamięci, które wychodzą z produkcji i tym samym drożeją (jak obecnie DDR). Im dłużej będziesz odwlekać zakup, tym więcej za nie później zapłacisz.

Obecnie najpopularniejsze są moduły DDR trzeciej generacji, czyli DDR3. W sprzedaży są także moduły DDR2, można znaleźć nawet pamięci DDR. Im nowsza generacja, tym wyższa częstotliwość szyny pamięci, a ich przepustowość się zwiększa przez równoległe przesyłanie większych porcji danych w pojedynczym takcie zegara. Kolejne generacje RAM korzystają też z kości pamięci wytwarzanych w coraz bardziej zaawansowanym procesie produkcji. Pozostawienie takiej samej częstotliwości pozwala ograniczyć pobór energii, ale zwiększenie częstotliwości albo napięcia zasilającego niweluje te oszczędności.

Etykietka na module pamięci RAM zawsze powinna zawierać najważniejsze informacje o rodzaju pamięci i jej podstawowych parametrach. Nie zawsze są to jednak wartości podane bezpośrednio. Na zdjęciu PC2 oznacza moduł typu DDR2 (analogicznie PC3 oznaczałoby DDR3).

Liczba 6400 oznacza przepustowość szyny pamięci. Dzieląc tę wartość przez szerokość szyny (8 bajtów), otrzymujemy efektywną częstotliwość 800 MHz, czyli jest to pamięć DDR2 800. Jednak w programach diagnostycznych zobaczysz częstotliwość 400 MHz, bo we wszystkich pamięciach DDR realna częstotliwość pracy jest równa połowie wartości efektywnej.

Na przykładzie tej etykietki widać, że producent postarał się podać bardzo dokładnie timingi pamięci – jest tu cały ciąg.

To kolejno cztery parametry: CAS Latency, RAS to CAS, RAS Precharge oraz tRAS. Im mniejsze wartości, tym lepiej. Ostatnie oznaczenie, 1T lub 2T, to tzw. Command Rate (również mniejsza wartość jest lepsza). Wielu producentów nie podaje aż tak szczegółowo opóźnień, lecz jedynie ten pierwszy parametr.

Choć teoretyczna różnica wydajności między najwolniejszymi a najszybszymi pamięciami RAM jest aż 10-krotna, w rzeczywistości nie jest aż tak dostrzegalna. Najwolniejsze pamięci są dostosowane do procesorów sprzed kilku lat, a najnowsze pamięci współpracują tylko z najnowszymi procesorami. Niestety, nie da się połączyć nowoczesnych procesorów ze starymi pamięciami ani odwrotnie, by ocenić rzeczywisty przyrost wydajności, jaki oferuje współczesny RAM. Ponieważ jednak nowe procesory pracują znacznie szybciej, to właśnie one, a nie pamięci RAM, przyspieszają komputer. Bardzo ważnym czynnikiem są kontrolery pamięci wbudowane we współczesne procesory, znacznie zmniejszające opóźnienia w dostępie do danych.

Opóźnienia pamięci oznaczają, ile czasu procesor oczekuje na dane z pamięci RAM niezbędne do wykonania jakiegoś zadania. Są one określane liczbą taktów zegara pamięci. Producenci podają zwykle jedną wartość, tzw. CAS Latency (w skrócie CAS albo CL). Im wartości podane na module pamięci są mniejsze, tym lepiej.

Nie oznacza to jednak, że stare pamięci DDR2 z opóźnieniami CL=5 są lepsze niż DDR3 z opóźnieniami CL=7. Te drugie pracują z wyższą częstotliwością, więc w konsekwencji jeden takt zegara trwa krócej, a opóźnienia wyrażane w liczbie taktów zegara są dłuższe.

Opóźnienia powinny być jak najmniejsze, ale nie oznacza to, że za wszelką cenę trzeba szukać pamięci o możliwie najlepszych parametrach. Najlepsze moduły są niewspółmiernie drogie w porównaniu do korzyści, jakie zapewniają. Dla przykładu, pamięć Kingston DDR3 1333 o pojemności 2 GB i opóźnieniach CL=9 kosztuje średnio 197 zł, a podobny moduł o opóźnieniach CL=7 jest o 20 zł droższy. Zamiast kupować te droższe pamięci, lepiej kupić tańsze, za to o większej pojemności. Jedynym wyjątkiem są zastosowania wymagające absolutnie najwyższej wydajności.

Możesz się spotkać z określeniami Single-Rank i Dual-Rank – to oznaczenia firmy Kingston. Jednostronne moduły pamięci (kości pamięci są przylutowane tylko po jednej stronie modułu) są pamięciami Single-Rank, a pamięci dwustronne należą do kategorii Dual-Rank.

Z punktu widzenia przeciętnego użytkownika wpływa to głównie na chłodzenie pamięci. Jeśli płyta główna ma cztery złącza umieszczone bez odstępu między parami, warto wybrać pamięci Single-Rank, co zapewni lepsze chłodzenie układów scalonych umieszczonych na modułach.

Najważniejsze dane o module pamięci RAM, takie jak rodzaj, częstotliwość pracy, opóźnienia itp., powinny być umieszczone na naklejce znajdującej się na opakowaniu, a także bezpośrednio na module. Dodatkowo bardzo szczegółowe dane znajdują się w specjalnym układzie elektronicznym zwanym SPD (ang. Serial Presence Detect), który stanowi „wizytówkę” modułu pamięci. Dzięki temu płyta główna potrafi automatycznie ustawić odpowiedni tryb pracy pamięci.

Warto wiedzieć, że dla zaawansowanych użytkowników opracowano dwa podobne rozwiązania będące rozszerzeniem SPD. Cel ich stosowania jest taki sam, lecz pozwalają one automatycznie ustawiać tzw. profile oferujące lepszą wydajność. Jednym z nich jest EPP (ang. Enhanced Performance Profile) firmy Nvidia i dotyczy zarówno pamięci DDR2, jak i DDR3. Drugim jest XMP (ang. Extreme Memory Profile) firmy Intel – dotyczy wyłącznie modułów DDR3. Niestety, żadne z tych rozwiązań nie zadomowiło się na rynku.

W przypadku procesorów AMD Phenom obok trybu dwukanałowego został wprowadzony jeszcze jeden tryb pracy kontrolera, nazwany unganged (można go włączyć lub wyłączyć w BIOS-ie). Mimo że ten tryb wykorzystuje dwa kanały pamięci, pracują one niezależnie, pozwalając na wykonywanie jednoczesnych operacji na pamięci przez różne aplikacje, co może poprawić wydajność niektórych programów. Chociaż tryb unganged wykorzystuje dwa kanały pamięci, to przez różnego rodzaju programy identyfikowany jest jako tryb jednokanałowy.

Rozbudowa pamięci RAM jest najlepszym i najłatwiejszym sposobem na poprawienie wydajności komputera. Dysponując pamięcią o odpowiedniej pojemności, system praktycznie nie musi korzystać z pliku wymiany, który jest kilkaset razy wolniejszy niż RAM. Właśnie to staje się źródłem znacznej poprawy wydajności. Sama czynność wymiany lub dołożenia pamięci zajmuje nie więcej niż kilka minut.

Ze względu na różne typy pamięci i bardzo różne konfiguracje komputerów nie da się jednoznacznie stwierdzić, czy lepsza jest rozbudowa pamięci czy jej wymiana. To pierwsze rozwiązanie jest zwykle tańsze, dlatego lepiej zacząć od niego.

Najpierw musisz określić, jaki jest rodzaj i liczba modułów pamięci w twoim komputerze, a także, ile slotów jest jeszcze dostępnych (patrz ramka „Jaką masz pamięć w komputerze”). Określ również, jaką pojemność pamięci chciałbyś docelowo uzyskać. W pecetach optymalnym rozwiązaniem zawsze będzie zainstalowanie dwóch lub w ostateczności czterech identycznych modułów (niektóre płyty główne mają problem z takimi konfiguracjami i dołożenie RAM-u powoduje spadek wydajności komputera albo wręcz go unieruchamia). Jeśli więc obecnie masz np. tylko 512 MB pamięci, a chciałbyś docelowo mieć 2 GB, najlepiej będzie usunąć stare moduły i w ich miejsce zainstalować dwa nowe, po 1 GB każdy.

Oczywiście, jeżeli nie masz wolnych slotów na pamięci, pozostaje tylko wymiana obecnie posiadanych modułów na bardziej pojemne. Problem ten dotyczy tanich komputerów, których płyty główne mają tylko po 2 sloty pamięci, a także wszystkich komputerów przenośnych.

Gdy zdecydujesz się na rozbudowę pamięci, warto sięgnąć po moduły tego samego producenta. Jeśli takie nie są dostępne, możesz wybrać inne, ale koniecznie zwróć uwagę na częstotliwość pracy, napięcie zasilające oraz główne opóźnienia (przede wszystkim CAS Latency). Parametry te powinny być identyczne w posiadanych przez ciebie oraz nowych modułach.

Dobrym programem do sprawdzenia pamięci w komputerze jest CPU-Z. Najnowszą wersję można pobrać ze strony www.cpuid.com/cpuz.php. Po instalacji i uruchomieniu programu przejdź do zakładki SPD i sprawdź parametry zainstalowanych w komputerze modułów pamięci.

W szczególności zwróć uwagę na następujące elementy (1): typ pamięci, w naszym przypadku DDR2, pojemność Module Size, szybkość pamięci Max Bandwidth oraz producenta Manufacturer. Zanotuj również wartości opóźnień z sekcji Timings Table (2) dla najwyższej lub dla wszystkich częstotliwości. Szukając w sklepach pamięci RAM, zwróć uwagę, by opóźnienia te dla nowych modułów były takie same, a przynajmniej pierwsze z nich (u nas 6.0) miało taką samą wartość.

W ten sposób sprawdź parametry wszystkich modułów, wybierając je z listy Slot #1. Zwróć uwagę, ile masz zajętych slotów, a ile jest wolnych. Być może zauważysz, że jeden z modułów pod względem parametrów nie pasuje do pozostałych – możesz wtedy rozważyć jego usunięcie z komputera i wymianę na nowy.

Napisaliśmy, że optymalnym rozwiązaniem są dwa lub cztery moduły RAM. Faktycznie, od kilku lat niemal wymagane jest instalowanie modułów pamięci parami, często też w takiej postaci są one sprzedawane (nie dotyczy to notebooków, lecz komputerów stacjonarnych). Wynika to z konstrukcji kontrolerów pamięci znajdujących się w procesorach lub płytach głównych. Kontrolery te potrafią przesyłać dane do pamięci przez dwa kanały jednocześnie (magistrala pamięci ma wtedy szerokość 128 zamiast 64 bitów), co poprawia wydajność komputera przeciętnie o ok. 10 proc. W przypadku niektórych aplikacji, przetwarzających duże ilości danych strumieniowych, a więc na przykład przy opracowywaniu materiału wideo, różnica wydajności między trybem jedno- a dwukanałowym może być nawet dwukrotna.

Dopuszcza się jednak sytuacje, w których instalowany jest tylko jeden moduł RAM – pracuje on wtedy w wolniejszym trybie jednokanałowym. Jeśli np., kupując komputer, masz ograniczenia finansowe, ale w perspektywie kilku miesięcy będziesz mieć dodatkowe pieniądze na rozbudowę pamięci, możesz tymczasowo zainstalować jeden moduł, np. 2 GB, a później dokupić drugi o takich samych parametrach.

Warto wiedzieć, że dwukanałowy tryb pracy da najlepsze efekty w procesorach ze zintegrowanym kontrolerem pamięci (czyli obecnie wszystkich, z wyjątkiem inteli przeznaczonych do podstawek LGA775).

Obok małej pojemności pamięci jest jeszcze jeden czynnik, który może skłonić do jej wymiany. To problemy z pamięcią, które objawiają się niespodziewanymi zawieszeniami lub restartami komputera. W wypadku, gdy ustawienie domyślnych albo wolniejszych parametrów pamięci nie poprawia stabilności działania peceta, warto przeprowadzić test poprawności działania RAM-u.

Jeśli korzystasz z Windows Vista lub Windows 7, naciśnij w czasie uruchamiania komputera, tuż po zakończeniu POST, klawisz funkcyjny [F8]. Pojawi się menu z kilkoma pozycjami, m.in. funkcją testowania pamięci komputera.

Jeżeli masz starszy system, najlepiej wykorzystaj programik Memtest86+, który możesz pobrać ze strony www.memtest.org.

Dostępny jest w kilku wersjach, m.in. do nagrania na dyskietce, pamięci USB flash albo do wypalenia na płycie. Później trzeba uruchomić komputer z tego nośnika, a następnie uruchomić sam program Memtest86+.

Sprawdzenie pamięci może trwać nawet kilka godzin, jednak daje niemal stuprocentową pewność co do poprawności działania RAM-u.

Znając rodzaj pamięci, jakich potrzebujesz, a także ich pojemność, możesz sprawdzić dostępność odpowiednich modułów i ich ceny. W przypadku nowych modułów DDR2 i DDR3 najlepszym źródłem poszukiwania są porównywarki cenowe (np. Skąpiec). Rozpiętość cenowa dla konkretnego modelu pamięci może być duża, zatem korzystanie z takiego narzędzia jak porównywarka może dać znaczne oszczędności. Natomiast pamięci starych typów, jak DDR, albo pamięci używanych najlepiej szukać na Allegro. Pamiętaj, by dla komputera stacjonarnego szukać modułów DIMM, a dla notebooków modułów SO-DIMM.

Gdy sprawdzisz ceny pamięci, być może już na ich podstawie podejmiesz decyzję o tym, czy dołożyć pamięci, czy je wymienić. W odniesieniu do komputerów sprzed kilku lat może się okazać, że rozbudowa pamięci, a tym bardziej jej wymiana, będzie nieopłacalna ze względu na wysokie koszty starych modułów.

Kingmax KLED48F-A8KI5
Typ modułu: DDR2 DIMM
Pojemność jednego modułu: 1 GB
Częstotliwość pracy: rzeczywista 533 MHz, efektywna 1066 MHz
Timingi: 5-5-5-18 dla 1066 MHz
Napięcie zasilania: 1,8–2,1 V
Średnia cena modułu: 95 zł

Niedroga, bardzo dobra i niesprawiająca problemów pamięć DDR2 do komputerów stacjonarnych. W SPD ma zapisane tryby pracy do częstotliwości 400 MHz, ale z łatwością można zwiększyć do 533 MHz (efektywnie 1066 MHz), w dodatku przy opóźnieniach CL=5. Dlatego też moduły są sprzedawane jako pamięć DDR2 1066. Świetny wybór do rozbudowy komputera.

Kingston KVR800D2S6/2G
Typ modułu: DDR2 SO-DIMM
Pojemność jednego modułu: 2 GB
Częstotliwość pracy: rzeczywista 400 MHz, efektywna 800 MHz
Timingi: CL=6 dla 800 MHz
Napięcie zasilania: 1,8 V
Średnia cena modułu: 150 zł

Niedrogi moduł pamięci o pojemności 2 GB, przeznaczony do rozbudowy notebooka albo netbooka. Pracuje z częstotliwością 400 MHz (efektywnie 800 MHz), ale może też działać w notebookach obsługujących pamięci z częstotliwością 333/667 MHz. Jeden taki moduł dołożony do notebooka z Windows XP powinien zapewnić odpowiedni komfort pracy.

W przypadku nowego komputera wiele dylematów związanych z wyborem pamięci odpada – warto się zdecydować na pojemne, nowoczesne moduły pamięci RAM. Oczywiście muszą być odpowiednio dopasowane do możliwości procesora i płyty głównej.

Dopasowanie pamięci RAM do innych komponentów zależy od tego, czy kontroler pamięci znajduje się na płycie głównej (w chipsecie), czy też bezpośrednio w procesorze. To pierwsze rozwiązanie jest obecne w starszych procesorach Intela (Pentium Dual-Core, Core 2 Duo, Core 2 Quad), drugie zaś – we wszystkich układach AMD oraz najnowszych modelach Intela (Core i3, i5 oraz i7).

Kierunek jest więc taki, by procesor bezpośrednio współpracował z pamięcią. Co to oznacza dla użytkownika? Weźmy dla przykładu procesory AMD Athlon II X2 oraz AMD Athlon II X4. Ten pierwszy może współpracować najwyżej z pamięciami DDR3 1066, a drugi z modułami DDR3 1333. Zatem wybór pamięci jest w tym przypadku uzależniony nie od płyty, lecz od procesora. Jeśli wykorzystasz ten pierwszy układ, wystarczą wolniejsze pamięci DDR3 1066.

Inna sprawa, że moduły 1333 MHz są jedynie minimalnie droższe, za to bardziej uniwersalne. Można je zatem kupić, bo i tak będą potrafiły pracować z mniejszą częstotliwością.

Płyta główna determinuje też ilość pamięci, jaką można wykorzystać. Obecnie standardem są płyty wyposażone w 2 lub 4 złącza, w których można zainstalować łącznie 8, 16 lub nawet 32 GB pamięci. Limit pojemności jest więc tak wysoki, że praktycznie nie dotyczy przeciętnego użytkownika peceta. Wyjątkiem są nieliczne płyty z gniazdem LGA1366 (dla procesorów Intel Core i7), w których pamięci są instalowane nie parami, lecz trójkami.

Ze względu na przyszłe możliwości rozbudowy najlepiej kupić płytę wyposażoną w cztery sloty na RAM. Jedynie w tanim komputerze można się pokusić o płytę wyposażoną tylko w dwa gniazda dla modułów pamięci.

W sprzedaży jest wiele dobrych, markowych pamięci RAM o bardzo wysokich częstotliwościach pracy. Są one ponad dwukrotnie droższe od standardowych modułów, ale mogą pracować nawet z częstotliwościami ponad 2000 MHz. Czy warto się nimi interesować?

Można przyjąć taką regułę, że gdy różnica w cenie pamięci dwóch różnych klas przekracza kilka procent, warto kupić tę tańszą, a zaoszczędzone w ten sposób pieniądze przeznaczyć na inne podzespoły. Ma to tym większe uzasadnienie, że pamięci o większej częstotliwości będą miały większe opóźnienia (wyrażane w liczbie cyklów), które częściowo zniwelują przyrost wydajności.

Jeśli jednak dążysz do maksymalizacji wydajności komputera za wszelką cenę, sprawdź, jaką najwyższą częstotliwość pamięci pozwala ustawić BIOS płyty głównej. Informacje te są dostępne w instrukcji płyty.

Ogólnie można stwierdzić, że górną granicę dla pamięci DDR2 i DDR3 stanowią moduły DDR2 1066 oraz DDR3 1600. Szybsze nie mają sensu, bo przeciętny użytkownik nie dostrzeże zalet ich zastosowania.

Kolejna kwestia, którą warto poruszyć, to skomplikowane systemy chłodzenia pamięci, włącznie z konstrukcjami przeznaczonymi do chłodzenia wodnego. Trzeba jednak wiedzieć, że pamięci z radiatorami to często te same moduły, które są oferowane przez danego producenta z nieco wolniejszymi parametrami, i poza dodaniem radiatorów niczym się nie różnią.

Co więcej, radiatory bez wymuszonego obiegu powietrza mogą dawać efekt odwrotny od zamierzonego. Jeśli pamięci są umieszczone ciasno obok siebie w sąsiadujących gniazdach, radiatory praktycznie przylegają do siebie i nie oddają ciepła. Gdyby ich nie było, powietrze swobodnie chłodziłoby układy elektroniczne.

Gdy już wybierzesz odpowiednie moduły do twojego komputera, warto sprawdzić, czy działają poprawnie. Szczególnie dotyczy to pamięci o podwyższonych częstotliwościach pracy, np. DDR2 powyżej 1066 MHz oraz DDR3 powyżej 1333 MHz.

Do sprawdzenia poprawności działania pamięci RAM przydają się wszelkiego rodzaju programy, które obciążają jedynie procesor i pamięć, a pozostałe komponenty pracują w trybie jałowym. Bardzo dobrze do tego zadania nadają się więc programy do wyznaczania liczb pierwszych (np. Prime 95) czy do wyznaczania dokładnej wartości liczby Pi (np. Super Pi). Ten ostatni program jest niezwykle czuły na wszelkiego rodzaju przekłamania w danych i w czytelny sposób poinformuje użytkownika o problemach z pamięcią, wyświetlając komunikat o błędzie w obliczeniach. Przy próbie wyznaczenia liczby z ogromną dokładnością (np. 32 miliony cyfr) pozwala się przekonać, czy pamięć działa niezawodnie. Jeśli w tym programie pamięć nie będzie stwarzać problemów, również w żadnym innym nie powinna.

Goodram GR1333D364L9/2G
Pojemność jednego modułu: 2 GB
Częstotliwość pracy: rzeczywista 667 MHz, efektywna 1333 MHz
Timingi: 9-9-9-24 dla 1333 MHz
Napięcie zasilania: 1,5 V
Średnia cena modułu: 180 zł

Jedna z najtańszych pamięci DDR3, przeznaczona do współpracy zarówno z procesorami AMD, jak i Intel Core i3/i5. Trudno jej użyć do rozbudowy starego komputera, bo na pewno nie obsługuje on pamięci DDR3, ale jest to dobry wybór do nowego peceta. Za 2 moduły zapłacisz 360 zł, a ich łączna pojemność 4 GB wystarczy praktycznie do wszystkich zastosowań. Wynika to z faktu, że te moduły pamięci, podobnie jak kontrolery pamięci we współczesnych procesorach, pracują z częstotliwością 1333 MHz, więc są do siebie idealnie dopasowane.

Kingston HyperX KHX12800D3K2/4G
Pojemność jednego modułu: 2 GB, komplet 4 GB
Częstotliwość pracy: rzeczywista 800 MHz, efektywna 1600 MHz
Timingi: 9-9-9-27 dla 1600 MHz
Napięcie zasilania: 1,7–1,9 V
Średnia cena kompletu: 420 zł

Wydajna pamięć z serii HyperX, o podwyższonej częstotliwości pracy, bo zamiast standardowych 1333 MHz można ją ustawić na 1600 MHz (oczywiście jeśli BIOS płyty głównej pozwala na takie ustawienie). Za tę możliwość trzeba jednak zapłacić kilkadziesiąt złotych więcej niż w przypadku wymienionych wcześniej modułów Goodram. Wyższa częstotliwość wymaga również wyższego napięcia zasilania, a także radiatorów, które we wszystkich pamięciach Kingston HyperX są standardem. Moduły te są sprzedawane wyłącznie w parach.