Zmiana dzwonka w telefonie

Ograniczona liczba standardowych dzwonków powoduje, że często nawet aparaty różnych producentów informują o przychodzącej rozmowie w identyczny sposób, zwłaszcza gdy pracują pod kontrolą tego samego systemu operacyjnego. Zmiana domyślnego sygnału niewiele pomaga. Możliwości jest mało. Aby uporać się z tym problemem, można skorzystać z zasobów jednego z wielu serwisów internetowych, które oferują, zwykle bezpłatne, dźwięki czy tapety, na przykład Zedge. Można też poświęcić chwilę i za pomocą bezpłatnego oprogramowania stworzyć własny i niepowtarzalny dzwonek. Może to być na przykład melodia z ulubionej piosenki czy kultowy dialog ze ścieżki dźwiękowej jakiegoś filmu. Zaleta? Jedyny i niepowtarzalny sygnał, który nigdy więcej nie pomyli się z innym. Dodatkową korzyścią jest satysfakcja z samodzielnie wykonanego zadania.

Utworzenie dzwonka na podstawie ścieżki dźwiękowej czy utworu muzycznego może być zarówno skomplikowane, jak i proste. Zależy od tego, jakich narzędzi użyjesz. Pokazujemy wariant mniej skomplikowany. Skorzystamy z programu AVGO Free Ringtone Maker - do pobrania TUTAJ.

Ringtone Maker jest prostym w obsłudze programem. To zaleta, gdy korzysta z niego zwykły użytkownik telefonu komórkowego. W pewnym zakresie można jednak zmieniać jego ustawienia.

Uruchom program i kliknij przycisk Settings umieszczony nad panelem z plikami. Wyświetli się okno Option. Najważniejsza jest lista Output Profile. Zawiera ona szablony ustawień dzwonków w zależności od telefonu, w jakim będą używane.

Wskazanie na niej jakiejś pozycji spowoduje dopasowanie parametrów dzwonka. Program wybiera ustawienia domyślne, najczęściej stosowane. W zależności jednak od szablonu można te ustawienia w mniejszym bądź większym zakresie modyfikować.

Wybierając formaty WAV i MP3 dla telefonów Samsunga czy Nokii, można decydować, czy sygnał ma być monofoniczny czy w wersji stereo. Po prawej stronie, w sekcji Audio Quality określa się jakość pliku wyjściowego. Im wyższa częstotliwość próbkowania – Sample rate czy przepływność – Bit rate, tym lepszy rezultat, ale jednocześnie większe rozmiary pliku dzwonka.

Istnieje możliwość zwiększenia przepływności do 256 Kb/s oraz próbkowania do 44 kHz. Jednak niektóre profile, na przykład 3GPP amr-nb Ringtone, nie pozwalają na żadną zmianę ustawień. Kliknij przycisk OK w celu zapisania zmian.

Źródłem, z którego powstanie dzwonek, może być plik muzyczny lub ścieżka dźwiękowa z jakiegoś filmu. Program powinien poradzić sobie bez problemu z formatami audio i wideo z Windows, plikami Real Media, MKV, DivX-ami czy empetrójkami.

Kliknij przycisk Open File, by wskazać materiał na dysku. W oknie Open Media Files zaznacz plik i wybierz Otwórz. Rozwiń listę Output Profile u dołu okna programu i wskaż na niej profil, który ma zostać użyty do konwersji. Kliknij przycisk .... Możesz teraz wskazać miejsce, w którym zostanie zapisany utworzony dzwonek. Standardowo jest to katalog programu. Zaakceptuj zmiany przyciskiem OK.

Czas na odpowiednie przycięcie wczytanego dźwięku. Zaznacz plik źródłowy w oknie programu. Poniżej umieszczona jest linia czasu oraz kilka opcji . Cała linia to ścieżka z dźwiękiem, wyróżniony kolorem fragment to część, z której powstanie dzwonek. Ważna jest opcja Fixed Max. duration for Ringtone. Ogranicza maksymalną długość pliku wynikowego do 30 sekund. Po jej zaznaczeniu nastąpi automatyczne wydzielenie 30-sekundowego odcinka na linii.

Przycisk Play umożliwia odsłuchanie ścieżki audio. Dodatkowo możesz przemieszczać się po całym utworze, przeciągając strzałkę u góry linii czasu, a także przeciągając kursorem cały zaznaczony fragment. W ten sposób musisz wybrać tę część, która zostanie zapisana w dzwonku. Punkt początkowy, końcowy oraz przybliżona wielkość pliku wyświetlone są obok.

Aby dzwonek nie rozpoczynał się od razu dźwiękami o maksymalnej głośności, a także by nie urywał się nagle, trzeba dodać wyciszenie na jego początku i końcu. Do tego celu służy suwak Audio Fade. Jego przesunięcie powoduje zwiększenie bądź zmniejszenie czasu narastania i opadania dźwięku. Wartość podawana jest w procentach długości całego dzwonka. Optymalne ustawienie wynosi między 5 a 10 procent. Pola In/Out służą do włączenia bądź wyłączenia wyciszenia na początku i na końcu melodii.

Gdy wybierzesz już odpowiedni fragment i dodasz wyciszenie, możesz sprawdzić, jak będzie brzmiał dzwonek po konwersji. Odtwarzanie włączysz przyciskiem Output Preview. Jest jeszcze czas na zmianę parametrów – podniesienie bądź obniżenie jakości, zmniejszenie rozmiaru. Modyfikację przeprowadza się w oknie opcji z kroku 2 warsztatu „Wstępna konfiguracja programu w celu utworzenia dzwonka”.

Jeżeli wszystko jest określone prawidłowo, konwersję rozpoczniesz, klikając duży przycisk CREATE RINGTONE NOW. Postęp operacji widoczny jest na pasku poniżej. Gdy program zakończy pracę, możesz otworzyć katalog z zapisanym dzwonkiem i skopiować go do telefonu. Wystarczy pozostawić zaznaczoną opcję Open output folder to check output ringtone file w oknie komunikatu i kliknąć przycisk Next.

Do odpowiedniego miejsca na dysku przeniesie cię także przycisk ze strzałką w prawo (obok przycisku ...). Jeżeli chcesz natomiast kontynuować pracę, wybierz pole Close and continue to make next one.

Gdy masz już gotowy dzwonek, pora wgrać go do telefonu. W zależności od modelu ta operacja wygląda inaczej (jest prostsza lub trudniejsza). Najłatwiej mają posiadacze smartfonów. Plik z dzwonkiem przegraj do pamięci smartfonu za pomocą kabla USB lub korzystając z synchronizacji w chmurze, np. przez Dropboksa. Duża część smartfonów pozwala ustawić jako dzwonek plik muzyczny zapisany w dowolnym katalogu. Zrobisz to z aplikacji do odtwarzania muzyki. Jeśli twój model nie ma takiej opcji, wgraj plik z dzwonkiem do katalogu Ringtones. Jeśli jesteś użytkownikiem telefonu, masz kilka opcji. Nowsze modele mają port kart pamięci, standardowe gniazdko USB do komunikacji z komputerem lub moduł bluetooth. Te trzy rozwiązania pozwalają na łatwe wgranie pliku z dzwonkiem do telefonu. Czasem konieczne może się okazać użycie aplikacji do synchronizacji plików z komórką (każda marka telefonów ma własny program do synchronizacji). W starszych telefonach jedyny sposób komunikacji z komputerem to kabel o niestandardowej końcówce (po stronie telefonu). Jeśli nie posiadasz pasującego kabla, możesz wgrać plik do innego telefonu, który ma standardowe gniazdko USB, a potem przesłać plik do twojego smartfonu przez port IrDA – aktualnie już przestarzały sposób komunikacji oparty na emisji światła podczerwonego (zastąpił go bluetooth).