Mebluj na ekranie

Program Power NET+ 2010 zasługuje na uwagę z kilku względów. Po pierwsze jest uniwersalny – w tym sensie, że nie ogranicza użytkownika do aranżowania tylko określonych typów pomieszczeń, np. tylko kuchni czy łazienek. Po drugie aplikacja jest dostępna w języku polskim, opracowana została przez polską firmę i – najważniejsze – zawiera biblioteki komponentów (mebli, armatury) pochodzących od producentów oferujących swoje towary na naszym rynku, m.in. Ceramika Paradyż, Ceramika Pilch, podłogi Barlinek, meble ABRA i Black Red White. Dzięki temu od razu będziesz wiedział, jakie zestawy meblowe, kolekcje płytek czy elementy armatury musisz kupić, by uzyskać w rzeczywistości efekt taki, jak podczas aranżacji na komputerze.

Zaczniemy od opisu poszczególnych elementów interfejsu, a także rozplanowania bryły pomieszczenia, które chcesz zaaranżować.

Programu Power NET+ 2010 nie trzeba instalować. Zalecamy jednak, byś pobrany ze wskazanej strony (patrz ramka „Skąd pobrać?”) plik programu zapisał w folderze przeznaczonym specjalnie na pliki programu. Podczas pracy aplikacja pobiera dodatkowe komponenty z internetu i zapisuje je na dysku. Dlatego, chcąc zachować porządek, lepiej od razu umieścić program w specjalnym folderze. Gdy to zrobisz, uruchom program, klikając dwukrotnie ikonę power_net.

Jeżeli pojawi się okno: Otwieranie pliku - ostrzeżenie o zabezpieczeniach, odznacz w nim pole wyboru: Zawsze pytaj przed otwarciem tego pliku, a następnie kliknij Uruchom.

Na całym ekranie pojawi się okno główne programu. Jego centralna część będzie przysłonięta oknem dialogowym Edycja pomieszczenia. W oknie tym możesz określić kształt bryły i wymiary aranżowanego pokoju. W naszym warsztacie zakładamy, że pokój, który będziesz projektował, ma najprostszą formę prostokąta (w naszym konkretnym przykładzie będzie to pomieszczenie o powierzchni 12 m2 i wymiarach 3x4 m). W takim przypadku wystarczy pozostawić domyślnie zaznaczoną bryłę pomieszczenia i wpisać jego wymiary (odpowiednio szerokość i wysokość) w pola A i B. W naszym przykładzie wprowadziliśmy wartości 300 i 400.

Jeżeli pokój ma postać kwadratu lub prostokąta ze ściętym jednym z narożników, to długość ściany w takim narożniku definiujesz za pomocą wartości wprowadzanej do pola C. Jeżeli projektowane pomieszczenie ma jakieś wnęki, załamania itp., wybierz wtedy jedną z pozostałych brył, najbardziej pasującą do kształtu pokoju, a będziesz miał możliwość wprowadzenia wymiarów dla większej liczby ścian.

Po wybraniu bryły pomieszczenia i wprowadzeniu jego wymiarów kliknij OK. Poczekaj chwilkę na załadowanie danych programu. W centralnej części okna widoczny jest obszar roboczy. W chwili obecnej widać na nim fragment bryły pustego pomieszczenia o wskazanych przez ciebie wymiarach. Standardowo program wyświetla projektowane pomieszczenia w trybie 3D. W dowolnym momencie możesz korzystać również z dostępnego w programie trybu 2D, wystarczy kliknąć w górnej części okna przycisk 2D. Wypróbuj go, a zobaczysz, że program w tym trybie wyświetla w obszarze roboczym wymiary poszczególnych elementów pomieszczenia. Aby przełączyć się z powrotem na widok 3D, wystarczy kliknąć przycisk 3D.

W trybie 3D widoczne są tylko niektóre ściany – to celowe działanie, bo dzięki temu widzisz wnętrze pomieszczenia. Naprowadź kursor myszki na dowolne miejsce w obszarze roboczym (może to być białe tło poza samym pokojem), kliknij i przytrzymaj lewy klawisz myszki, a następnie przesuń mysz w prawo, w lewo albo w górę lub w dół. Zobaczysz, że bryła pokoju się obraca (ruch: prawo-lewo) bądź pochyla (ruch: góra-dół), a dotychczas niewidoczne ściany przy odpowiedniej zmianie położenia pokoju zostaną wyświetlone.

Jeżeli wykonasz podobne działania jak w poprzednim punkcie, ale zamiast lewego, użyjesz prawego przycisku myszki, to będziesz mógł przesuwać cały pokój w obszarze roboczym.

Po lewej stronie okna widoczny jest podzielony na kategorie tematyczne katalog modeli 3D dostępnych w programie. Do twojej dyspozycji są najróżniejsze kombinacje mebli, wyposażenia łazienek, kuchni, biur, pokojów, elementy wyposażenia dodatkowego (m.in. dywany, wazony, zegary, wieszaki i wiele, wiele więcej). Biblioteka elementów ma strukturę hierarchiczną. Po kliknięciu dowolnej kategorii zobaczysz spis podkategorii (nazwy grup elementów lub nazwy własne systemów modułowych i serii mebli danego producenta).

Kliknięcie dowolnej podkategorii powoduje wyświetlenie w dolnej części okna paska miniatur elementów wyposażenia dostępnych w wybranym zbiorze.

Wzdłuż prawej krawędzi okna programu wyświetlany jest panel ikon narzędziowych. Oto ich zadania:

W górnej części okna programu widoczne są jeszcze trzy ikonki wywołujące krótkie, predefiniowane animacje projektu. Poznałeś wszystkie istotne elementy interfejsu – czas na działanie. Zaczniemy od „malowania” ścian i „układania” podłogi. Teraz jeszcze tylko zapisz projekt, korzystając ze skrótu klawiszowego [Ctrl]+[S]. W oknie dialogowym Zapisz projekt jako wpisz nazwę pliku projektu i kliknij przycisk Zapisz. Warto pozostawić domyślnie wybierany folder programu. Dzięki temu i program, i wszystkie projekty będą w jednym miejscu.

W naszym warsztacie będziemy projektować pokój wielofunkcyjny, połączenie sypialni i pracowni, ale oczywiście wszystkie wskazówki możesz zastosować do dowolnego typu pomieszczenia. Pokój, który projektujesz, z pewnością ma już jakiś kolor. Bez względu na to, czy będziesz zmieniał kolorystykę pomieszczenia czy tylko urządzał wnętrze, warto w przygotowywanym projekcie uwzględnić wygląd ścian i podłóg.

Kliknij ścianę, której kolor chcesz zmienić. Zwróć uwagę, że zostanie ona oznaczona zieloną obwódką – oznacza to, że jest w tej chwili aktywnym obiektem. W dolnej części okna programu wyświetli się biblioteka dostępnych kolorów i wzorów. Kliknij lewym klawiszem miniaturę-ikonę z wybranym kolorem-wzorem. Następnie przeciągnij ikonę koloru na ścianę widoczną w obszarze roboczym. Najprawdopodobniej wypełniona zostanie tylko połowa ściany – to normalny objaw.

Każda ściana w projekcie składa się z trzech części, co ułatwia np. układanie płytek. Podczas „malowania” musisz powtórzyć czynność nanoszenia wybranego koloru wzoru na każdą z trzech części ściany. Oczywiście podział taki możesz wykorzystać również do tworzenia różnych zestawów kolorystycznych na każdej ścianie – wszystko według uznania. W analogiczny sposób „malujesz” wszystkie ściany pomieszczenia – nie zapomnij o ścianach niewidocznych w danym widoku; obróć widok projektu, by je zobaczyć.

Czas na podłogę – jednokrotne kliknięcie to tym razem za mało. Aby aktywować tryb edycji podłogi, musisz ją kliknąć dwukrotnie. Zostanie otoczona różową obwódką.

W dolnej części okna programu nie pojawią się tym razem miniatury różnych podłóg, za to w lewym dolnym rogu programu zobaczysz uaktywniony panel Baza płytek. Ponieważ nie interesują nas w tej chwili płytki, kliknij tytuł panelu Baza kolorów i tekstur.

Wyświetli się baza różnego rodzaju wzorów paneli, desek, klepek, wykładzin itp. Naniesienie wybranego wzoru na podłogę projektowanego pomieszczenia odbywa się analogicznie jak w przypadku ścian – klikasz lewym klawiszem ikonę danego wzorca i przeciągasz na podłogę w obszarze roboczym. Po ustawieniu podłogi zapisz projekt.

W chwili obecnej projektowane pomieszczenie przypomina co najwyżej celę lub izolatkę, trudno je nazwać pustym pokojem. Brakuje przede wszystkim drzwi i okien. Warto także uwzględnić stałe elementy wyposażenia, które mają wpływ na rozmieszczenie mebli, np. grzejniki.

Z katalogu modeli 3D wybierz kategorię Aranżacja pomieszczenia, a następnie kliknij podkategorię Drzwi. Wyświetli się biblioteka drzwi. Wybierz model odpowiadający aktualnej bądź planowanej sytuacji i przeciągnij jego ikonę na właściwą ścianę.

W widoku 3D możesz umieścić drzwi „na oko”. Warto jednak umiejscowić je dokładnie w tym miejscu, w którym są w rzeczywistości. Przełącz się na widok 2D, w którym – dzięki wymiarom – będziesz mógł dokładniej umiejscowić drzwi, np. 20 cm od ściany, na którą się otwierają (jedna podziałka to 10 cm). Program nie pozwoli przesunąć drzwi bezpośrednio do ściany. To działanie funkcji przeciwdziałającej kolizji obiektów. Drzwi umieszczonych bezpośrednio przy ścianie nie mógłbyś otworzyć.

Po ustawieniu drzwi powróć do widoku 3D i z ciągle rozwiniętej kategorii obiektów Aranżacja pomieszczenia wybierz Okna.

Z wyświetlonej biblioteki okien wybierz odpowiadający ci model i przeciągnij na właściwą ścianę w obszarze roboczym. Również i w tym przypadku możesz skorzystać z widoku 2D w celu dokładniejszego ustawienia okna.

Ostatnim elementem, który dodamy do projektu na tym etapie, będzie grzejnik. Dość często grzejniki umieszczane są pod oknami – tak również będzie w naszym projekcie. W bazie modeli zaznacz kategorię Wyposażenie dodatkowe. Następnie kliknij Grzejniki i z wyświetlonego zestawu grzejników wybierz jeden, przeciągając go na obszar roboczy projektu. Pamiętaj o widoku 2D w celu dokładniejszego ustawienia obiektu.

Na obecnym etapie pomieszczenie powinno już wyglądać jak pusty pokój. Czas zatem go zapełnić odpowiednimi meblami. Ze względu na niewielkie rozmiary naszego przykładowego pokoju nie ma miejsca na szaleństwa – ot, sofa, może narożnik, jakiś kredens, ewentualnie ława.

Z bazy modeli 3D wybierz interesującą cię kategorię mebli. W naszym projekcie zdecydowaliśmy się na nowoczesny system modułowy DOORS firmy Black Red White, której meble są standardowo dostępne w bazie programu Power NET+.

Nanoszenie poszczególnych mebli na projekt odbywa się w dokładnie taki sam sposób, jak w przypadku drzwi czy okien. Po prostu przeciągasz poszczególne elementy wyposażenia na obszar roboczy projektu. Program automatycznie będzie odpowiednio ustawiał meble, przyciągając je do ścian, a system przeciwdziałania kolizji nie pozwoli ulokować np. szafki na łóżku czy biurka przecinającego ścianę. Podpowiedź: prawym klawiszem myszki możesz obracać aktualnie aktywny obiekt.

Wybrany przez nas system modułowy standardowo jest wstawiany do projektu w kolorze nazwanym dąb milano. Jeżeli producent przewidział inne zestawy kolorystyczne, możesz uzyskać do nich dostęp, klikając dwukrotnie dany mebel. Wtedy w dolnej części okna programu wyświetlone zostaną dostępne warianty kolorystyczne mebla. Wystarczy kliknięcie miniatury koloru bądź wzorca, by odpowiednio zabarwić np. szafę, łóżko itp. W analogiczny sposób można zmieniać kolory np. tylko frontów szafek czy tapicerek.

Wstawiając meble do projektowanego pomieszczenia, pamiętaj o rozmieszczeniu gniazdek elektrycznych (a w przypadku łazienek i kuchni o dostępie do innych mediów: gazu czy wody). Oprócz tego bierz pod uwagę wygodę użytkowania. Odpowiedz sobie na pytania, czy szafka będzie się otwierała w pełni, czy po wstawieniu biurka jest dużo miejsca na krzesło, czy będzie można otworzyć całkiem drzwi itp. System przeciwdziałania kolizji wbudowany w program blokuje tylko najbardziej rażące błędy w rozmieszczeniu obiektów.

Pokój prawie urządzony. Prawie, bo brakuje np. lampek, krzeseł, może wazonów z kwiatami, komputera itp. Czas na finalny szlif projektu.

W naszym projekcie umieściliśmy m.in. biurko. Niezbędnym dodatkiem do takiego mebla jest oczywiście krzesło biurowe. Zwykłych krzeseł jest w programie mnóstwo, ale te niezbyt będą pasowały do naszego biurka. Kilka przykładów krzeseł biurowych znajdziesz w kategoriiBiura i Krzesła biurowe:

W celu ożywienia projektu warto również zainteresować się kategoriami: Biura oraz : Dodatki biurowe, a także praktycznie wszystkimi podkategoriami w kategorii Wyposażenie dodatkowe. Jeżeli chcesz np. położyć na podłodze dywan i nie przeszkadza ci, że jego fragment będzie się znajdował np. pod biurkiem czy łóżkiem, to przed umieszczeniem dywanu w projekcie wyłącz system przeciwdziałania kolizji, klikając odpowiednią ikonę na pasku narzędziowym.

Zapisz gotowy projekt. Pamiętaj, że możesz go zapisać do pliku graficznego, a następnie wydrukować w dowolnym programie graficznym czy za pomocą funkcji systemu Windows. Jeżeli chcesz sporządzić listę użytych elementów, również skorzystaj z ikony narzędziowej dostępnej w panelu po prawej stronie okna. Udanych projektów!