Monitory na full... HD

W artykule:

• Czym nowe monitory różnią się od starych konstrukcji
• Porady dla kupujących monitor
• Podsumowanie testu 14 nowych modeli LED
• Opisy wybranych monitorów

Coraz wyraźniej zarysowuje się podział monitorów na nowoczesne modele LED oraz starsze. Podział ten, podobnie jak w przypadku telewizorów, jest trochę sztuczny, bo obie odmiany urządzeń działają na identycznych zasadach. Różnią się jedynie sposobem podświetlenia panelu wyświetlającego obraz w monitorze: zamiast świetlówek (CCFL) wykorzystują diody.

Zmiana systemu podświetlania daje korzyści, a najbardziej zauważalną jest znaczne zredukowanie grubości ekranu, więc nowe konstrukcje mają dużo smuklejszą i nowocześniejszą sylwetkę. Drugą korzyścią jest mniejszy pobór energii, co przekłada się na nieco niższe rachunki za prąd. Kolejnym atutem jest możliwość uzyskania lepszego odwzorowania kolorów, gdyż diody LED wytwarzają światło o szerszym spektrum niż świetlówki CCFL. Jeszcze inną zaletą LED jest często lepsza równomierność podświetlenia matrycy, a tym samym lepszy obraz.

Jednak dwie ostatnie cechy mają na razie charakter bardziej propagandowy niż praktyczny. Pod względem uzyskiwania szerszego zakresu barw monitory z podświetleniem LED w połączeniu z matrycami TN nie są w stanie konkurować z klasycznymi monitorami wyposażonymi w matryce IPS. Także z równomiernością podświetlania sprawa wygląda różnie, bo większość konstrukcji korzysta w krawędziowego podświetlania LED, w którym do prawidłowej dystrybucji światła pod powierzchnią matrycy wykorzystuje się materiały rozpraszające. To w dużej mierze od nich, a nie od diod LED, zależy równomierność podświetlania.

Trzeba jednak przyznać, że zestawiając monitory z tanimi matrycami TN oraz z podświetleniem CCFL lub LED, te drugie wypadają nieporównanie lepiej.

Decydując się na zakup monitora, warto się przyjrzeć jego wyposażeniu, które bywa różne. Jednym z ważniejszych elementów jest liczba złączy wideo monitora. Współczesna konstrukcja powinna mieć co najmniej jedno złącze DVI oraz jedno złącze HDMI. To ostatnie ma znaczenie, jeśli do takiego wyświetlacza zechcesz podłączyć np. konsolę do gier lub dysk multimedialny. Jeśli masz starszy komputer, monitor musi mieć dodatkowo analogowe złącze D-Sub.

Równie ważne jest menu OSD, a właściwie funkcje w nim zawarte, które dają lepszą kontrolę nad obrazem, a tym samym taką możliwość dostosowania jego parametrów, by najlepiej odpowiadał preferencjom użytkownika. Jednocześnie system sterowania zastosowany w monitorze musi być dobrze skorelowany z jego menu. W przeciwnym wypadku próba prawidłowego ustawienia parametrów wyświetlania może być bardzo irytująca. Regulację parametrów może ułatwić podświetlenie panelu sterującego.

Ważne też, aby monitor miał kilka predefiniowanych trybów pracy, przystosowanych do określonych zadań. Dzięki temu, przeglądając np. strony internetowe, można jednym przyciskiem przełączyć monitor w tryb tekstowy, który jest znacznie łagodniejszy dla wzroku.

Decydując się na 22–24-calowy monitor Full HD, miej na uwadze warunki związane ze współpracującą z nim kartą graficzną. Musi być na tyle wydajna, by możliwe było płynne generowanie grafiki 3D w grach, i to właśnie w rozdzielczości Full HD. Zatem te dwa elementy są mocno ze sobą powiązane. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy komputer nie służy do grania, a np. do oglądania filmów. W takim wypadku karta graficzna nie ma zbyt dużego znaczenia.

Przetestowaliśmy 14 monitorów z podświetleniem LED. Niektóre konstrukcje mocno wyróżniają się na tle pozostałych urządzeń.

Kluczowym elementem mającym wpływ na atrakcyjność monitora jest jakość obrazu. Pod tym względem bardzo dobre noty uzyskały oba monitory Samsunga. Mają dobrą równomierność podświetlania matrycy, w miarę płynne przejścia tonalne i wiernie reprodukują kolory. W obu modelach zadowalające są też czasy reakcji matrycy.

Pod względem jakości obrazu na trzecim miejscu wylądowały aż trzy monitory: Hannspree HL251Dpb, LG E2260V oraz HP 2310ei. Zaskoczeniem jest trzecia pozycja monitora Hannspree, ponieważ do niedawna monitory tej marki okupowały ostatnie pozycje testów. Drugą niespodzianką jest słaba pozycja monitora HP, który wyświetla bardzo dobry obraz, ale ma ograniczone możliwości oraz skromne wyposażenie.

Na uwagę zasługuje też monitor AOC e2239Fwt. Pod względem jakości obrazu jest jedną z gorszych konstrukcji, ale ma kilka innych atutów. Jako jedyny jest wyposażony w dotykową matrycę z obsługą funkcji multidotyku, a jego konstrukcja pozwala zastąpić ekran notebooka. Dla wielu może być świetnym argumentem zachęcającym do zakupu.

Warto również wspomnieć o monitorach firmy BenQ, które wykorzystują matryce VA (Vertical Alignment). Takie matryce zapewniają pełne, 8-bitowe przetwarzanie obrazu, co w porównaniu z 6-bitowym przetwarzaniem w matrycach TN daje lepsze możliwości odwzorowania kolorów. Niestety, nasze testy nie wykazały przewagi tych monitorów nad konkurencją, a minusem okazał się dłuższy czas reakcji. W dodatku w modelu Benq EW2420 pomiary wykazały bardzo słabą wartość kontrastu. W efekcie model ten pod względem jakości obrazu otrzymał najniższą notę.

Pod względem wyposażenia najlepiej wypadł monitor Benq EW2420. Ma pakiet niezbędnych wejść wideo, w tym także dodatkowe złącze HDMI. Ma też głośniki stereofoniczne oraz złącze mikrofonowe. Jako jeden z niewielu jest wyposażony w koncentrator USB.

Równie dobre wyposażenie ma monitor AOC e2437Fh – np. czujnik światła oraz funkcję dostosowującą natężenie podświetlania ekranu do oświetlenia otoczenia. Unikatowym dodatkiem jest listwa LED, której rolą jest podświetlanie klawiatury. To przydatna funkcja, gdy się dużo pracuje po ciemku. Jasność świecenia można regulować albo całkowicie je wyłączyć. Na spory plus zasługuje też oryginalny design monitora.

Nie gorsze wyposażenie ma drugi monitor firmy AOC. Ma bogaty zestaw złączy wideo, dobre głośniki, dotykowy system sterowania czy koncentrator USB. Poza tym jako jedyny spośród testowanych modeli ma ekran dotykowy. Niestety, to tylko dodatki, które nie są przez nas tak wysoko oceniane jak obraz, dlatego zajął tak odległą pozycję.

Konstrukcja obudowy i brak klasycznej stopki przyciągają wzrok. I chociaż jest to monitor 24-calowy, z powodu obudowy sprawia wrażenie większego. Jakości obrazu nie można wiele zarzucić. Z ciekawych rozwiązań warto wymienić listwę LED do podświetlania klawiatury, z możliwością regulacji intensywności świecenia. Poza tym monitor wyposażono w czujnik światła automatycznie dostosowujący jasność świecenia do warunków oświetleniowych panujących w pomieszczeniu.

Konstrukcja dla nieco bardziej zaawansowanego użytkownika. Pozwala na manipulowanie ekranem w kilku płaszczyznach, ma nawet funkcję pivot (obrót ekranu do pozycji pionowej). Wypada nieźle pod względem równomierności podświetlenia, jakości odwzorowania kolorów oraz przejść gradientów. Niestety mankamentem monitora jest dość długi czas reakcji, mocno widoczny na kolorowych planszach testowych, a także brak wejścia HDMI czy dodatków np. w postaci głośniczków.

Wysoka pozycja tego monitora w teście jest zaskakująca, bo produkty tej marki dotychczas nie grzeszyły jakością. Natomiast ten model ma rozbudowane menu, logiczny system sterowania parametrami obrazu, efektowny wygląd, całkiem niezłą jakość odwzorowania kolorów i krótkie czasy reakcji matrycy. Z drugiej strony gradienty nie są zbyt dobrze reprodukowane, stałość temperatury barwowej pozostawia trochę do życzenia, a niektórym użytkownikom będzie także brakowało wejścia HDMI.

Model ten ma bogate wyposażenie: pełny pakiet wejść wideo i pokaźną liczbę funkcji dostępnych w menu (np. Super Resolution czy Dual Web). Zaopatrzono go także w czujnik światła, dzięki któremu może dostosowywać jasność obrazu do oświetlenia panującego w pomieszczeniu. Pozostałe pozytywne cechy to dość dobra jasność matrycy oraz uzyskiwany wysoki kontrast statyczny. Wierność kolorów jest zadowalająca, ale przejścia gradientowe oraz równomierność podświetlania nie są najlepsze.

Ze względu na wykorzystaną matrycę typu VA spodziewaliśmy się, że ten model znajdzie się w czołówce testu. Niestety, sama matryca to za mało. Widocznym plusem są na pewno lepsze kąty widzenia niż w przypadku matryc TN. Ale pod względem odwzorowania kolorów monitor ten wypadł nieco gorzej niż wiele konstrukcji z matrycami TN, choć niewykluczone, że po kalibracji da się osiągnąć lepsze barwy. Monitor słabo odwzorowuje też przejścia tonalne. Również czas reakcji matrycy jest długi.

Acer prezentuje się zupełnie nieźle pod względem estetycznym, równie dobrze wypada, jeśli chodzi o jakość obrazu. Wysoki kontrast, jasność oraz dobre odwzorowanie kolorów to atuty tego urządzenia. Na plus także zasługuje utrzymywanie temperatury barwowej na stałym poziomie. Na niską pozycję tego modelu w teście wpłynął długi czas reakcji matrycy i słabe wyposażenie monitora. Niemniej jednak za tę cenę jest to najlepsza propozycja LED-owego monitora Full HD.

Jedyna w swoim rodzaju konstrukcja o dwojakim zastosowaniu. Pierwsze to wyświetlacz do komputera stacjonarnego, drugie – uzupełnienie laptopa. Dzięki niemu notebook może zyskać 22-calowy ekran o rozdzielczości Full HD. Wynika z tego również dość dziwny kształt podstawy. Ponadto monitor jest wyposażony w ekran dotykowy, którego można używać zamiast myszki lub touchpada. Jednak to tylko dodatek – podstawowy parametr, jakim jest jakość obrazu, jest jednak słaby.

Monitor HP jako jeden z niewielu ma powłokę glare, poprawiającą odbiór kolorów, ale zwiększającą liczbę refleksów świetlnych na ekranie. Zasługuje na pochwałę za bardzo dobrą wierność odwzorowania barw oraz reprodukcję przejść gradientowych. Co ciekawe, pod względem obrazu model ten jest jedną z lepszych konstrukcji. Na uwagę zasługuje także system sterowania składający się z przycisków dotykowych. Niestety, pod względem możliwości i wyposażenia monitor uzyskał zdecydowanie najgorszą notę.