Niezawodna komunikacja

Początkowo w domu do połączenia z internetem wystarcza jeden modem, który jest podłączony do linii telefonicznej, kablówki czy sieci GSM (w przypadku internetu mobilnego). Jednak wcześniej czy później pojawia się kolejne urządzenie, które może korzystać z internetu, np. drugi komputer. Można mu udostępnić połączenie z pierwszego peceta, ale ten musi być cały czas włączony. Można też przepinać modem z jednego komputera na drugi, ale to też nie jest wygodne rozwiązanie. Najlepszym wyjściem jest podział łącza między dwa komputery.

Kolejnym „usieciowionym” urządzeniem może być np. telefon albo drukarka z portem Wi-Fi. Wtedy udostępnienie połączenia z innego komputera, a tym bardziej podłączenie do tych urządzeń modemu nie wchodzi w grę, bo nie potrafią one korzystać z sieci przewodowej, a jedynie Wi-Fi.

Wszystkie potrzebne funkcje: podział łącza między kilka urządzeń, a także udostępnienie łączności bezprzewodowej, realizuje router. W domowej sieci jest jedynym urządzeniem podłączonym bezpośrednio do internetu. Wszystkie pozostałe urządzenia komunikują się z siecią za jego pośrednictwem.

W klasyfikacji routerów najważniejszym kryterium jest typ łącza internetowego, do jakiego urządzenie będzie podłączone. Może to być linia telefoniczna, sieć kablowa albo sieć komórkowa (3G lub 4G). Jeśli kupisz nieodpowiedni model, nie będziesz mógł z niego korzystać. Ponadto routery różnią się wieloma parametrami, np. obsługują różne standardy łączności bezprzewodowej. Najlepiej, gdy router jest dostosowany do najnowszego standardu 802.11n o przepustowości 300 Mb/s.

• Wszystkie komputery podłączone do domowej sieci mogą się komunikować jednocześnie między sobą oraz z internetem – nie trzeba przepinać między nimi łącza sieciowego.
• Komputery są chronione zaporą w postaci routera, dzięki czemu są mniej narażone na ataki z internetu.
• Drukarka podłączona do sieci LAN albo Wi-Fi nie musi być udostępniana przez komputer – jest dostępna cały czas dla wszystkich użytkowników domowej sieci.
• Smartfon połączony z siecią Wi-Fi nie korzysta z drogiej transmisji przez sieć 3G – można zupełnie za darmo oglądać na nim filmy z YouTube, pobierać większe aplikacje, swobodnie i szybko przeglądać internet.
• Dysk sieciowy przechowuje dane, do których jest dostęp ze wszystkich urządzeń w sieci lokalnej (z komputera, telewizora, odtwarzacza sieciowego), a nawet przez internet.
• Odtwarzacz multimedialny podłączony do sieci nie musi odtwarzać plików z płyt czy pamięci USB, bo ma dostęp do zasobów zgromadzonych na dysku sieciowym, na komputerach, a nawet w internecie.
• Telewizor z portem sieciowym ma dostęp do treści zgromadzonych w sieci lokalnej i globalnej, do wiadomości, prognozy pogody itp., a także do częstych aktualizacji oprogramowania.
• Kamery sieciowe pozwalają łatwo monitorować mieszkanie lub ogród, a także przesyłać obraz z monitoringu do dowolnego miejsca na świecie.

Ze względu na różne rodzaje łączy internetowych instalację routera pokażemy na przykładzie dwóch popularnych urządzeń firmy TP-Link. Jak wiele innych routerów mają one specjalny program ułatwiający instalację, który krok po kroku prowadzi użytkownika przez instalację sprzętu i jego poprawne skonfigurowanie. Niestety, każdy producent opracowuje swoje oprogramowanie, które w dodatku nie zawsze dobrze działa. Równie wygodną, za to bardziej uniwersalną metodą instalacji routera jest użycie jego własnego, wbudowanego interfejsu konfiguracyjnego. Jest to również opisane w instrukcji użytkownika routerów TP-Link. Co najważniejsze, metoda ta działa z każdym routerem.

Konfiguracji routera niemal zawsze dokonuje się za pośrednictwem komputera, więc na początku trzeba połączyć oba urządzenia.

Po rozpakowaniu routera sprawdź, jakie ma elementy w zestawie. Jeśli antenki są osobno, przykręć je. Następnie podłącz router do zasilania. Niektóre routery mają także dodatkowy włącznik – również go włącz. Na routerze powinna się zaświecić przynajmniej jedna kontrolka sygnalizująca zasilanie.

Dostarczony z routerem kabel ethernet podłącz do jednego z portów LAN routera. Drugi koniec kabla podłącz do portu sieciowego komputera, który posłuży do przeprowadzenia instalacji.

Po chwili komputer powinien się połączyć z routerem. Będzie to sygnalizowane m.in. kontrolką na routerze oznaczającą aktywność jednego z połączeń LAN. W niektórych systemach pojawi się pytanie o typ sieci. Wybierz pierwszą opcję Sieć domowa.

Sprawdź, jaki domyślny adres IP ma router – informacja o tym znajduje się w instrukcji. Najczęściej jest to adres 192.168.1.1. Możesz to sprawdzić również w systemie. W tym celu z grupy programów Akcesoria wybierz Wiersz polecenia, wpisz w nim polecenie ipconfig /all i naciśnij [Enter]. Pojawi się kilka adresów, z których Brama domyślna jest właśnie adresem routera.

Uruchom przeglądarkę internetową i w pasku adresowym wpisz adres routera w następującej postaci http://192.168.1.1.

Jeśli router jest prawidłowo podłączony do komputera, w przeglądarce powinno się pojawić okno logowania, w którym musisz podać nazwę użytkownika oraz hasło. Sprawdź w instrukcji obsługi routera, jakie dane są potrzebne do pierwszego zalogowania.

Powinieneś mieć już dostęp do interfejsu konfiguracyjnego routera. W razie problemów skorzystaj z porad w następnym rozdziale, a jeśli wszystko do tej pory poszło sprawnie, przejdź na następną stronę, gdzie pokazujemy sposób podłączenia rou- tera do różnych typów łączy internetowych.

Główną przyczyną problemów z połączeniem routera i komputera jest to, że karta sieciowa w komputerze jest źle skonfigurowana lub wyłączona.

Jeśli korzystasz z Windows XP, wejdź do Panel sterowania, kliknij w nim Połączenia sieciowe i sprawdź, czy ikona połączenia lokalnego nie jest wyszarzona. Jeśli jest, kliknij na niej prawym klawiszem myszy i z menu kontekstowego wybierz Włącz.

W tym samym menu kontekstowym wybierz Właściwości. Na liście składników zaznacz Protokół internetowy (TCP/IP) i kliknij przycisk Właściwości. Sprawdź, czy masz włączone opcje Uzyskaj adres IP automatycznie oraz Uzyskaj adres serwera DNS automatycznie. Jeśli nie, włącz je i zatwierdź ustawienia, klikając w obu otwartych oknach OK.

W systemie Windows 7 również wejdź do Panel sterowania, a następnie kliknij w nim Wyświetl stan sieci i zadania lub Centrum sieci i udostępniania (zależnie od widoku, w jakim jest wyświetlany panel sterowania). Po lewej stronie okna, które się pojawi, kliknij Zmień ustawienia karty sieciowej. Sprawdź, czy ikona połączenia lokalnego nie jest wyszarzona. Jeśli jest, kliknij na niej prawym klawiszem myszy i z menu kontekstowego wybierz Włącz.

W tym samym menu kontekstowym wybierz Właściwości, na liście składników zaznacz Protokół internetowy w wersji 4 i kliknij przycisk Właściwości. Sprawdź, czy masz włączone opcje Uzyskaj adres IP automatycznie oraz Uzyskaj adres serwera DNS automatycznie. Jeśli nie są włączone, włącz je i zatwierdź ustawienia, klikając w obu otwartych oknach OK.

Jeśli opisane czynności nie pomogą, można jeszcze uruchomić w linii poleceń komendę netsh int ip reset resetlog.txt. W Windows 7 wymaga to trybu administratora. Zrobisz to, klikając Wiersz polecenia w grupie Akcesoria nie lewym, lecz prawym klawiszem myszy i wybierając z menu kontekstowego polecenie Uruchom jako administrator.

Jako przykład posłuży nam TP-Link TL-MR3420 przeznaczony do pracy w sieciach kablowych, osiedlowych itp., czyli wszystkich, z którymi router łączy się przez standardowe gniazdo sieciowe ethernet. To zdecydowanie najprostszy sposób podłączenia sieci.

Do gniazda WAN routera podłącz kabel ethernet, którym masz do domu dostarczoną usługę sieciową. W wielu przypadkach ta jedna czynność wystarcza, by uzyskać dostęp do internetu.

Sprawdź, czy router prawidłowo nawiązał komunikację z internetem. W interfejsie konfiguracyjnym routera kliknij Status, a następnie w sekcji WAN sprawdź adres IP routera. Widać, że urządzenie otrzymało z sieci operatora poprawny adres. Jeśli tak się nie stanie, będzie wyświetlany np. adres 0.0.0.0 albo w ogóle sekcja WAN się nie pojawi.

W wielu sieciach połączenie z internetem odbywa się na podstawie adresu MAC urządzenia. Jeśli do sieci podłączyłeś router zamiast peceta i w ten sposób utraciłeś połączenie z siecią, jest to całkiem normalne. By go przywrócić, w lewym pasku nawigacyjnym kliknij Network, a następnie MAC Clone. Jeśli klikniesz Clone MAC Address i zapiszesz to ustawienie, twój router będzie widoczny przez urządzenia operatora jak komputer, który wcześniej był podłączony do sieci. Internet powinien powrócić. Natomiast jeśli wcześniej do internetu był bezpośrednio podłączony inny komputer, sprawdź adres fizyczny jego karty sieciowej (w Wierszu polecenia za pomocą polecenia ipconfig /all) i ręcznie wpisz w pole WAN MAC Address adres routera.

Do podłączenia routera do linii telefonicznej używa się innych łączy. Potrzebne są także dodatkowe ustawienia. Pokażemy to na przykładzie usługi Neostrada oraz routera TP-Link TD-W8960N przeznaczonego do pracy właśnie na łączach telefonicznych.

Do gniazda LINE rou tera podłącz kabelek telefoniczny, którym masz do domu dostarczoną usługę sieciową.

Na lewym pasku nawigacyjnym kliknij Quick Setup, wpisz odpowiednie parametry. W przypadku Neostrady powinny wyglądać tak jak na poniższym obrazku. W dalszej kolejności router zaproponuje m.in. zabezpieczenie sieci Wi-Fi, ale tym zajmiemy się później.

Sprawdź, czy router poprawnie nawiązał komunikację z internetem. W interfejsie konfiguracyjnym kliknij Device Info, a następnie WAN i sprawdź adres IP routera. Widać, że urządzenie otrzymało z sieci operatora poprawny adres. Jeśli tak się nie stanie, w tym modelu routera w polu na adres IP będzie widniał napis NULL.

Wrócimy jeszcze na moment do routera TP-Link TL-MR3420, który można podłączyć do sieci 3G, czyli podzielić internet mobilny na kilka urządzeń. Router jest tak skonfigurowany, że łącze kablowe ma wyższy priorytet niż 3G, zatem do skorzystania z tego drugiego pierwsze musi być odłączone.

Do portu USB routera podłącz modem 3G z zainstalowaną w nim kartą SIM:

W interfejsie konfiguracyjnym routera, w lewym pasku nawigacyjnym kliknij Network , a następnie 3G. Wybierz kraj, operatora, a w polu poniżej podaj PIN do karty SIM. Po zapisaniu ustawień pojawi się komunikat PIN code verification is successful.

Sprawdź, czy router prawidłowo nawiązał komunikację z internetem przez modem 3G. W interfejsie konfiguracyjnym kliknij Status, a następnie w sekcji 3G sprawdź parametry pracy routera, np. siłę sygnału i adres IP. Na poniższym obrazku widać, że wszystko jest w najlepszym porządku.

Komputer, który służył do konfiguracji routera, ma już dostęp do internetu. Podłączanie kolejnych komputerów za pomocą kabla sieciowego nie stanowi problemu – wystarczy wetknąć kabel do gniazdka LAN na routerze oraz w komputerze.

Nieco inaczej jest w przypadku połączeń Wi-Fi. Pokażemy to na przykładzie urządzeń z systemem Windows XP oraz Windows 7, urządzenia z systemem Android, a także drukarki Wi-Fi. Zakładamy, że komputery mają poprawnie działające karty bezprzewodowe. W razie kłopotów możesz skorzystać z warsztatu „Rozwiązywanie problemów z połączeniem”.

W każdym systemie można ręcznie konfigurować połączenia Wi-Fi, ale system to ułatwia, automatycznie wykrywając sieć i jej parametry.

Po włączeniu routera Windows XP sam pokaże komunikat o dostępności sieci Wi-Fi:

Jeśli system sam nie wyświetli komunikatu, kliknij dwukrotnie ikonę karty bezprzewodowej w zasobniku systemowym. Następnie w oknie Połączenie sieci bezprzewodowej kliknij Odśwież listę sieci.

Gdy twoja sieć zostanie wykryta, kliknij jej nazwę, a następnie Połącz. Pojawi się okno, w którym dwukrotnie trzeba podać klucz szyfrujący – ten sam, który został wpisany do konfiguracji routera. Kliknij przycisk Połącz – komputer połączy się z siecią bezprzewodową, a konfiguracja połączenia zostanie zapamiętana.

W przypadku nowszego systemu Microsoftu idea jest podobna – system sam wykrywa sieć.

W zasobniku systemowym znajdź ikonę połączenia bezprzewodowego i kliknij ją.

W okienku z listą wykrytych sieci kliknij nazwę swojej sieci, a następnie kliknij przycisk Połącz.

W kolejnym oknie wpisz klucz szyfrujący (taki sam, jaki podałeś w routerze), po czym kliknij OK.

Android jest systemem stosowanym w wielu smartfonach i tabletach – stąd jego ogromna popularność. Podłączenie takich urządzeń do domowej sieci Wi-Fi jest również bardzo proste.

Wciśnij przycisk Menu na urządzeniu, a następnie wybierz Ustawienia.

Kliknij Sieci zwykłe i bezprzewodowe, a następnie Ustawianie Wi-Fi.

Zaznacz pole Wi-Fi, po czym twoja sieć zostanie automatycznie wykryta. Po jej kliknięciu pojawi się pole na klucz szyfrujący.

Podłączanie drukarki do sieci bezprzewodowej pokażemy na przykładzie modelu Epson Stylus SX515W. Jest on wyposażony w ekran LCD oraz zestaw przycisków, dzięki czemu podłączenie drukarki do sieci jest wyjątkowo łatwe. Inne drukarki, niewyposażone w taki panel, trzeba wcześniej podłączyć do komputera przez USB i skonfigurować sieć Wi-Fi w sterowniku drukarki.

Na obudowie drukarki naciśnij przycisk Setup. Przejdź na ekranie w prawo do sekcji Ustawienia sieci i naciśnij OK.

Wybierz Konfig. WLAN, a następnie spośród dostępnych poleceń Kreator konfig.

W kolejnym menu, jakie pojawi się na ekranie, odszukaj nazwę swojej sieci, przejdź do niej kursorem i zatwierdź przyciskiem OK.

Wpisz klucz szyfrujący, posługując się odpowiednimi przyciskami na panelu. Pamiętaj, że duże i małe litery są rozróżniane. Potwierdź wpisane hasło przyciskiem OK.

Do wprowadzenia ustawień potrzebne jest jeszcze wyłączenie i ponowne włączenie drukarki. Gdy drukarka już połączy się z siecią, przejdź ponownie do menu ustawień sieciowych (jak w kroku 1) i wybierz Potwierdź ustaw..

Na ekranie sprawdź adres IP drukarki. Przyda się on później, podczas instalacji lub rekonfiguracji sterowników na komputerze, by miał on prawidłową łączność z drukarką.

W podobny sposób do sieci Wi-Fi lub LAN podłącza się wszystkie urządzenia elektroniczne, które są wyposażone w porty sieciowe. Należą do tej grupy współczesne telewizory, odtwarzacze blu-ray, cyfrowe dyski multimedialne itp. Dzięki temu, że router automatycznie przydziela im odpowiednie parametry pracy, ich uruchomienie ogranicza się do podłączenia kabla sieciowego, a w przypadku sieci Wi-Fi do podania klucza szyfrującego.

Obecnie wszystkie routery są wyposażone w mechanizm WPS (Wi-Fi Protected Setup), który ma ułatwiać tworzenie sieci. Wystarczy nacisnąć przycisk lub wpisać PIN, np. na routerze i drukarce, a natychmiast nastąpi automatyczne połączenie urządzeń i włączenie szyfrowania. Jednak stosowanie tego mechanizmu nie jest wygodne, bo wiele urządzeń go nie ma. Lepiej posłużyć się klasycznymi metodami – ręcznym włączeniem WPA2-PSK i ustaleniem klucza szyfrującego. Nasz warsztat dowodzi, że wcale nie jest to trudniejsze niż korzystanie z WPS.